Patryk Witczak | Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Poland (original) (raw)
Papers by Patryk Witczak
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Sep 1, 2013
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Nov 1, 2014
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Sep 1, 2013
Bibliotekarz Podlaski, Mar 12, 2024
The main aim of the article was to demonstrate the similarities between Yevgeny Zamyatin's novel ... more The main aim of the article was to demonstrate the similarities between Yevgeny Zamyatin's novel We and Thea von Harbou's Metropolis. The analysis reveals that these similarities are primarily evident in the depiction of space, plot, and character development. Regarding plot structure, female characters assume leading roles in both narratives. The antinomic pairs of women created by Zamyatin and Harbou surprisingly bring the two analyzed novels closer together. O-90 and Maria represent the archetype of the ideal mother ready for great sacrifices, embodying the power of creation. Conversely, I-330 and the false Maria are femme fatales, embodying the power of destruction. They become catalysts for social tensions. In their portrayal of these heroines, Zamyatin and Harbou draw upon Christian and mythological symbolism, creating distinctive images of the Virgin Mary and Lilith. Crucially, within these strongly masculinized worlds, women are the ones who actively initiate changes in their respective realities.
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Oct 1, 2021
Acta Neophilologica, Jun 1, 2018
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Nov 1, 2014
Acta Universitatis Lodziensis, Oct 22, 2019
Галина Кузнецова-русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным дости... more Галина Кузнецова-русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным достижением является Грасский дневник, в котором описывает жизнь с Иваном Буниным, который оказал сильное влияние на формирование художественной личности эмигрантки. В статье анализируются мотивы поэзии Кузнецовой (смерть, родина, любовь) в контексте лирики Бунина. Ключевые слова: Галина Кузнецова, Иван Бунин, литература русского зарубежья, поэзия русской эмиграции. Galina Kuznetsova was a Russian writer, poet and memorialist who belonged to the younger generation of the Russian Emigration (the first wave). Her most famous work is the so-called "Grasse Diary". Kuznetsova's place in the literature of the Russian emigration was determined by her liaison with Ivan Bunin. The present paper brings an analysis of certain motifs in Kuznetsova's poetry (homeland, death, love) precisely in the context of Bunin's poetry.
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze, 2015
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Oct 1, 2015
Studia Wschodniosłowiańskie, 2017
Irina Odojewcewa (1895-1990, właściwie Iraida Gustawowna Heinike), na stałe zagościła już w świad... more Irina Odojewcewa (1895-1990, właściwie Iraida Gustawowna Heinike), na stałe zagościła już w świadomości czytelników i badaczy jako autorka głośnej dylogii wspomnieniowej Na brzegach Newy (На берегах Невы) i Na brzegach Sekwany (На берегах Сены) 1. Na emigracji (od 1922) pisarka próbowała zaistnieć jako prozaik, autorka opowiadań i powieści poświęconych życiu emigrantów rosyjskich na obczyźnie. Jej utwory były ambiwalentnie oceniane przez krytykę emigracyjną 2. Taki stan rzeczy mógł wynikać z faktu, że w Rosji Odojewcewa debiutowała jako poetka (Dwór cudów-Двор чудес, 1922), a w petersburskim środowisku literackim znana była jako uczennica Mikołaja Gumilowa. Nie bez przyczyny Gleb Struwe w swojej
Acta Neophilologica, Jun 1, 2020
Acta Neophilologica, Jun 1, 2017
Acta Polono-Ruthenica, Dec 30, 2019
Odkrywanie świadomości religijnej w literaturze emigracji rosyjskiej pierwszej fali (o powieści D... more Odkrywanie świadomości religijnej w literaturze emigracji rosyjskiej pierwszej fali (o powieści Druga miłość Wasilija Janowskiego) Gieorgij Adamowicz w jednym ze szkiców umieszczonych w zbiorze Samotność i wolność (Одиночество и свобода, 1955), pochylając się nad pisarstwem młodych emigrantów (Borysa Popławskiego, Anatolija Sztejgera, Jurija Felzena), zastanawiał się nad tym, jak ich twórczość oceniona zostanie przez potomnych. Emigracyjny krytyk profetycznie konstatował: Суд времени-суд окончательный, хотя и не всегда безошибочный: не предрешая того, кто будет прав, кто не прав, допускаю, что суд этот может и разойтись с нашими суждениями, в особенности о тех, кто мало прожив, сравнительно мало и дал [Адамович 2006, 253]. Choć wyróżnił G. Adamowicz w swoim tekście trzech, jego zdaniem najbardziej obiecujących, przedstawicieli młodszego pokolenia, pisarzy, których przedwczesna śmierć wstrząsnęła literackim środowiskiem diaspory, to nie należy zapominać, że lista nazwisk tworzących tzw. niezauważone pokolenie czy też nutę paryską była dużo dłuższa. Obawy autora Komentarzy (Комментарии, 1967) odnośnie do właściwej oceny spuścizny literackiej latorośli rosyjskiej zagranicy okazały się słuszne. O ile wraz z nastaniem nowego-sprzyjającego badaniom emigrantologicznym-porządku ustrojowo-politycznego twórczość luminarzy emigracji rosyjskiej, takich jak Iwan Bunin, Borys Zajcew, Iwan Szmielow, Aleksy Remizow czy Zinaida Gippius, stała się obiektem wielu literaturoznawczych analiz, zarówno w Rosji, jak i poza jej granicami, o tyle utwory młodszych emigrantów przez długie lata pozostawały na marginesie zainteresowań uczonych. Naszym zadaniem nie jest rozstrzyganie tego, dlaczego właśnie tak się stało, warto jednak zaznaczyć, że wielu młodych emigrantów odczuwało silne wykluczenie i osamotnienie. Należy dodać przy tym, że czuli się oni odrzuceni nie tylko przez obce sobie środowisko-społeczeństwo francuskie, lecz także przez swoich starszych kolegów
Acta Neophilologica, 2014
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Porównania
a początku XX wieku w Rosji, wraz ze wzrostem popularności idei komunistycznych i tendencji rewol... more a początku XX wieku w Rosji, wraz ze wzrostem popularności idei komunistycznych i tendencji rewolucyjnych, częściej zaczęły powstawać utwory o charakterze utopijnym, w których snuto wizje idealnego ładu społecznego. Jednym z problemów poruszanych w utopiach literackich tego okresu było zaproponowanie nowej koncepcji dzieciństwa. W artykule na przykładzie trzech powieści: Czerwona gwiazda Aleksandra Bogdanowa, Nadchodzący świat 1923–2123 Jakowa Okuniewa, Państwo szczęśliwych Jana Łariego ukazane zostało, w jaki sposób utopiści wyobrażali sobie miejsce dziecka w społeczeństwie komunistycznym. Rozpatrzone zostały trzy zagadnienia, związane z pojęciem dzieciństwa: stosunki rodzinne, koncepcje wychowania, dziecięca infrastruktura. Całość została osadzona w kontekście ówczesnych koncepcji pedagogicznych.
Bydgoskie Studia Literaturoznawcze, t. 1: Ze współczesnych badań nad historią literatury, 2022
The article attempts to characterise the image of Paris in the prose of Vasily Yanovsky-a represe... more The article attempts to characterise the image of Paris in the prose of Vasily Yanovsky-a representative of the "unnoticed generation" of Russian emigration of the first wave. Paris shown by Janowski is a part of the tradition of the so-called Parisian text of the Russian emigration literature. The author of the article tries to prove that Yanovsky, constructing the Parisian space in his works, uses both the tradition of the nineteenth-century Russian classics, above all the "Petersburg text" by Fyodor Dostoyevsky, and the experience of modernist French literature.
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Sep 1, 2013
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Nov 1, 2014
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Sep 1, 2013
Bibliotekarz Podlaski, Mar 12, 2024
The main aim of the article was to demonstrate the similarities between Yevgeny Zamyatin's novel ... more The main aim of the article was to demonstrate the similarities between Yevgeny Zamyatin's novel We and Thea von Harbou's Metropolis. The analysis reveals that these similarities are primarily evident in the depiction of space, plot, and character development. Regarding plot structure, female characters assume leading roles in both narratives. The antinomic pairs of women created by Zamyatin and Harbou surprisingly bring the two analyzed novels closer together. O-90 and Maria represent the archetype of the ideal mother ready for great sacrifices, embodying the power of creation. Conversely, I-330 and the false Maria are femme fatales, embodying the power of destruction. They become catalysts for social tensions. In their portrayal of these heroines, Zamyatin and Harbou draw upon Christian and mythological symbolism, creating distinctive images of the Virgin Mary and Lilith. Crucially, within these strongly masculinized worlds, women are the ones who actively initiate changes in their respective realities.
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Oct 1, 2021
Acta Neophilologica, Jun 1, 2018
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Nov 1, 2014
Acta Universitatis Lodziensis, Oct 22, 2019
Галина Кузнецова-русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным дости... more Галина Кузнецова-русская писательница, поэтесса, мемуаристка. Ее самым большим литературным достижением является Грасский дневник, в котором описывает жизнь с Иваном Буниным, который оказал сильное влияние на формирование художественной личности эмигрантки. В статье анализируются мотивы поэзии Кузнецовой (смерть, родина, любовь) в контексте лирики Бунина. Ключевые слова: Галина Кузнецова, Иван Бунин, литература русского зарубежья, поэзия русской эмиграции. Galina Kuznetsova was a Russian writer, poet and memorialist who belonged to the younger generation of the Russian Emigration (the first wave). Her most famous work is the so-called "Grasse Diary". Kuznetsova's place in the literature of the Russian emigration was determined by her liaison with Ivan Bunin. The present paper brings an analysis of certain motifs in Kuznetsova's poetry (homeland, death, love) precisely in the context of Bunin's poetry.
Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze, 2015
DOAJ (DOAJ: Directory of Open Access Journals), Oct 1, 2015
Studia Wschodniosłowiańskie, 2017
Irina Odojewcewa (1895-1990, właściwie Iraida Gustawowna Heinike), na stałe zagościła już w świad... more Irina Odojewcewa (1895-1990, właściwie Iraida Gustawowna Heinike), na stałe zagościła już w świadomości czytelników i badaczy jako autorka głośnej dylogii wspomnieniowej Na brzegach Newy (На берегах Невы) i Na brzegach Sekwany (На берегах Сены) 1. Na emigracji (od 1922) pisarka próbowała zaistnieć jako prozaik, autorka opowiadań i powieści poświęconych życiu emigrantów rosyjskich na obczyźnie. Jej utwory były ambiwalentnie oceniane przez krytykę emigracyjną 2. Taki stan rzeczy mógł wynikać z faktu, że w Rosji Odojewcewa debiutowała jako poetka (Dwór cudów-Двор чудес, 1922), a w petersburskim środowisku literackim znana była jako uczennica Mikołaja Gumilowa. Nie bez przyczyny Gleb Struwe w swojej
Acta Neophilologica, Jun 1, 2020
Acta Neophilologica, Jun 1, 2017
Acta Polono-Ruthenica, Dec 30, 2019
Odkrywanie świadomości religijnej w literaturze emigracji rosyjskiej pierwszej fali (o powieści D... more Odkrywanie świadomości religijnej w literaturze emigracji rosyjskiej pierwszej fali (o powieści Druga miłość Wasilija Janowskiego) Gieorgij Adamowicz w jednym ze szkiców umieszczonych w zbiorze Samotność i wolność (Одиночество и свобода, 1955), pochylając się nad pisarstwem młodych emigrantów (Borysa Popławskiego, Anatolija Sztejgera, Jurija Felzena), zastanawiał się nad tym, jak ich twórczość oceniona zostanie przez potomnych. Emigracyjny krytyk profetycznie konstatował: Суд времени-суд окончательный, хотя и не всегда безошибочный: не предрешая того, кто будет прав, кто не прав, допускаю, что суд этот может и разойтись с нашими суждениями, в особенности о тех, кто мало прожив, сравнительно мало и дал [Адамович 2006, 253]. Choć wyróżnił G. Adamowicz w swoim tekście trzech, jego zdaniem najbardziej obiecujących, przedstawicieli młodszego pokolenia, pisarzy, których przedwczesna śmierć wstrząsnęła literackim środowiskiem diaspory, to nie należy zapominać, że lista nazwisk tworzących tzw. niezauważone pokolenie czy też nutę paryską była dużo dłuższa. Obawy autora Komentarzy (Комментарии, 1967) odnośnie do właściwej oceny spuścizny literackiej latorośli rosyjskiej zagranicy okazały się słuszne. O ile wraz z nastaniem nowego-sprzyjającego badaniom emigrantologicznym-porządku ustrojowo-politycznego twórczość luminarzy emigracji rosyjskiej, takich jak Iwan Bunin, Borys Zajcew, Iwan Szmielow, Aleksy Remizow czy Zinaida Gippius, stała się obiektem wielu literaturoznawczych analiz, zarówno w Rosji, jak i poza jej granicami, o tyle utwory młodszych emigrantów przez długie lata pozostawały na marginesie zainteresowań uczonych. Naszym zadaniem nie jest rozstrzyganie tego, dlaczego właśnie tak się stało, warto jednak zaznaczyć, że wielu młodych emigrantów odczuwało silne wykluczenie i osamotnienie. Należy dodać przy tym, że czuli się oni odrzuceni nie tylko przez obce sobie środowisko-społeczeństwo francuskie, lecz także przez swoich starszych kolegów
Acta Neophilologica, 2014
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Porównania
a początku XX wieku w Rosji, wraz ze wzrostem popularności idei komunistycznych i tendencji rewol... more a początku XX wieku w Rosji, wraz ze wzrostem popularności idei komunistycznych i tendencji rewolucyjnych, częściej zaczęły powstawać utwory o charakterze utopijnym, w których snuto wizje idealnego ładu społecznego. Jednym z problemów poruszanych w utopiach literackich tego okresu było zaproponowanie nowej koncepcji dzieciństwa. W artykule na przykładzie trzech powieści: Czerwona gwiazda Aleksandra Bogdanowa, Nadchodzący świat 1923–2123 Jakowa Okuniewa, Państwo szczęśliwych Jana Łariego ukazane zostało, w jaki sposób utopiści wyobrażali sobie miejsce dziecka w społeczeństwie komunistycznym. Rozpatrzone zostały trzy zagadnienia, związane z pojęciem dzieciństwa: stosunki rodzinne, koncepcje wychowania, dziecięca infrastruktura. Całość została osadzona w kontekście ówczesnych koncepcji pedagogicznych.
Bydgoskie Studia Literaturoznawcze, t. 1: Ze współczesnych badań nad historią literatury, 2022
The article attempts to characterise the image of Paris in the prose of Vasily Yanovsky-a represe... more The article attempts to characterise the image of Paris in the prose of Vasily Yanovsky-a representative of the "unnoticed generation" of Russian emigration of the first wave. Paris shown by Janowski is a part of the tradition of the so-called Parisian text of the Russian emigration literature. The author of the article tries to prove that Yanovsky, constructing the Parisian space in his works, uses both the tradition of the nineteenth-century Russian classics, above all the "Petersburg text" by Fyodor Dostoyevsky, and the experience of modernist French literature.
Śmierć w prozie emigrantów pierwszej fali uchodźstwa rosyjskiego - Michaiła Arcybaszewa i Marka Ałdanowa - w kontekście literacko-filozoficznym, 2018