வாய் - தமிழ் விக்சனரி (original) (raw)
வாய்
கட்டற்ற பன்மொழி அகரமுதலியான விக்சனரியில் இருந்து.
7 வாய்களைக் கொண்ட பானை (இசைக்கருவி)
வாயின் தசையமைவுகள்
பொருள்
வாய் (பெ)
- உயிரினங்கள் தம் உடலுக்குத் தேவையான உணவும் நீரும் உட்கொள்ளும் உடற்பகுதி.
- இது மாந்தரின் உடலின் உணவுப்பாதையின் தொடக்கப் பகுதி.
- ஒலியெழுப்ப, மொழி பேசப் பயன்படும் உறுப்பு.
- புண்ணின் வாய் (புண்ணின் திறந்துள்ள பகுதி; பாம்பு முதலிய கடித்துவிட்டால் கடிபட்ட இடம், கடிவாய்
- ஏதொன்றும் தொடங்கும் இடம், தோற்றுவாய்
- பானை, ஏனம், பாத்திரம் போன்றவற்றின் திறந்த பகுதி.
வாய் (வி) (வாய்க்க, வாய்த்த)
- ஒன்று தற்செயலாக நிகழ்வதைக் குறிக்கும் வினை, வாய்த்தல் என்னும் வினை.
விளக்கம்
மொழிபெயர்ப்புகள்
மொழிபெயர்ப்புகள்--(வாய்: உணவு உட்கொள்ளும் உறுப்பு.)
| (சமசுகிருதம்) : இந்தி : உருது : வங்காளம் : மலையாளம் : വായ (வாய) தெலுங்கு: கன்னடம் : சிங்களம் : | | அரபி : ஆங்கிலம் : mouth, mouthful, opening of bag, etc. பிரான்சியம் : bouche இடாய்ச்சு : டச்சு : போர்சுகீசு : யப்பானியம் : (சீனம்) : உருசியம்: | | ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- | | --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
வாயாடி, உளறுவாயன், ஆபாசவாயன், திமிறுவாயன், திணறுவாயன், திக்குவாயன், ஓட்டைவாயன், நல்லவாயன், நாறவாயன்
வாய்மொழி, வாய்ச்சொல், வாய்ப்பேச்சு, வாய்ப்பாட்டு