Mohsen Zeynivand | University of Tehran (original) (raw)

Books by Mohsen Zeynivand

Research Institute of Cultural Heritage and Tourism, 2024

The Research Institute of Cultural Heritage and Tourism

Papers by Mohsen Zeynivand

IRAQ 2023

To Professor James Neely In respect and admiration Almost 50 years after landmark archaeological ... more To Professor James Neely In respect and admiration Almost 50 years after landmark archaeological activities in the Deh Luran plain in southwestern Iran by Frank Hole, Kent Flannery, James Neely, and Henry Wright, the area was re-surveyed in 2016 and 2019 to assess the destruction of archaeological sites as a result of agricultural and expanded irrigation activities. During the surface survey on Tappeh Gārān two inscribed objects were found. The inscriptions yield some information on the economic and political importance of Tappeh Gārān in the Old Elamite Period. Textual evidence indicates that throughout the 3 th to the 1 st millennia BCE, Mesopotamian rulers frequently invaded Elam and seized its principal centres, especially Susa. As the main corridor between Elam and its western neighbors, the Deh Luran plain is a major route between the two, especially in regards to the acquisition of raw materials by the Mesopotamians, including different kinds of stone and bitumen. Further, the abundance of water and fertile soil made the Deh Luran plain a desirable target for Mesopotamian polities. The inscribed objects from Tappeh Gārān consist of writings in Akkadian and geometric patterns that we think illustrate the outline of an agricultural scheme.

The World Heritage Site of Susa constantly encounters challenges in the development and expansion... more The World Heritage Site of Susa constantly encounters challenges in the development and expansion of Shush city. In 2019, a salvage archaeological project was undertaken to counter the construction of a transportation underpass in the vicinity of world property. The results showed that this section was related to the industrial activities of the Parthian and Sasanid eras and probably a cemetery of the Islamic era.

ISIN Journal for Archaeology, History and Ancient Languages, 2021

The Tappeh Garan consists of several mounds and the mounds are separated from each other by a ne... more The Tappeh Garan consists of several mounds and the mounds are separated from
each other by a network of depressions, the largest mound at the site is surrounded by a
deeper, wider depression in comparison with other depressions. We named it the moat of
Garan. During the first excavation and survey season led by Mohsen Zeynivand, a test pit
inside this moat was dug by Jaafar Jotheri to reveal its geoarchaeology. As a result, 12
recognisable beds of sediment have been identified up to a total of 6 m. in depth. These beds
are mostly silty clay with some pottery fragments, pebbles, and plant roots. The bottom bed of
the test pit has a considerably greater amount of sand and pottery fragments than other beds.
It is highly likely that this moat was used for defensive purposes and was filled with water
several times.

National Museum of Iran, 2020

17th Annual Symposium on the Iranian Archaeology, 2019

Parseh Journal of Archaeological Studies, 2019

حدود 90 سال از اقدام برای ثبت نخستین آثار تاریخی در ایران می‌گذرد. این اقدام به تلاش آندره گدار ف... more حدود 90 سال از اقدام برای ثبت نخستین آثار تاریخی در ایران می‌گذرد. این اقدام به تلاش آندره گدار فرانسوی که به تازگی رئیس ادارۀ نوبنیاد عتیقات ایران شده بود، انجام پذیرفت. به‌نظر می‌رسد او و همکارانش، 9 اثر صدر فهرست ثبتی که همگی در محدودۀ پشتکوه لرستان واقع‌شده بودند را براساس گزارش ژاک دِ مُرگان، دیگر فرانسوی نام‌آشنای باستان‌شناسی ایران که از آن‌ها دیدن کرده بود، مستندنگاری کرده بودند. نکتۀ جالب این مسئله، آثار یک تا سه فهرست مدنظر است که به‌نام‌های «سلیمان‌تپه»، «تل بکسایه» و «سبعات خزیر» (سبعات کهریز) ثبت شده‌ و اطلاعی درستی از آن‌ها در دسترس نیست. موقعیت هر سه محوطه در اسناد نخست و به‌روز شدۀ دفتر ثبت آثار میراث‌فرهنگی، به‌طور کلی کشور عراق عنوان شده و گاه‌شناختی آن‌ها را دورۀ عیلامی پنداشته‌اند. نگارندگان در این نوشتار در تلاش هستند تا براساس گزارش دِ مُرگان، نقشه‌های دو قرن اخیر، عکس‌های ماهواره‌ای و اسناد کشمکش‌های مرزی ایران-عثمانی/عراق در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی سرنخ‌هایی از این محوطه‌ها به‌دست آورند. آنچه که مشهود است، این سه محوطه در سه نقطۀ مختلف کشور عراق و در نزدیکی مرز ایران (محدودۀ امروزین استان ایلام) واقع‌شده‌اند. از قرار معلوم، دِ مُرگان تنها از سلیمان‌تپه (تپه تورساق) و زیرزیر تپه که در استان دیاله قرار دارند، دیدن کرده است؛ و احتمالاً از دو اثر بکسایه و سبعات کهریز طبق شنیده‌ها و رجوع به والی پشتکوه و اطرافیان او و همچنین نقشه‌های منتشر شده از هیأت تحدید حدود مرزی ایران و عثمانی گزارش نموده است. پرسش‌ها‌ی پژوهش عبارتنداز: آیا سه زیستگاه باستانی موردنظر قابل رصد و شناسایی هستند؟ آیا دِ مُرگان در موقعیت مکانی این سه محوطه در خاک ایران دچار اشتباه شده است؟ بر اساس اسناد ثبتی، تا چه اندازه عیلامی بودن این محوطه‌ها محتمل است؟ در این نوشتار علاوه‌بر این‌که به برخی از اسناد مهم در بازۀ زمانی مورد نظر رجوع خواهیم کرد؛ تلاش می‌شود با تلفیقی از متون، وارسی نقشه‌های تاریخی و سنجش از راه دور به پرسش‌های پیش‌گفته، پاسخ درخوری داده شود. ضمن این‌که به عکس‌های ماهواره‌ای امروزین (گوگل ارث) و قدیمی (کرونا) بسیار تکیه شده تا بهترین درک از ویژگی‌های ساختاری و محیطی مناطق مورد بحث به‌دست آید. درنهایت، طبق شواهد ارائه شده در این نوشتار، نگارندگان معتقدند که هیچ‌کدام از آثار فوق توالی گاه‌شناختی مربوط به دورۀ عیلام ندارند.

17th Annual Symposium on the Iranian Archaeology, 2019

of Frank Hole and his associates in formations on BCE, Based on their systematic surface millenni... more of Frank Hole and his associates in formations on BCE, Based on their systematic surface millennia with an Amorite centuries of the second millen-

IRANIAN JOURNAL OF ARCHAEOLOGICAL STUDIES, 2013

IRAQ 2023

To Professor James Neely In respect and admiration Almost 50 years after landmark archaeological ... more To Professor James Neely In respect and admiration Almost 50 years after landmark archaeological activities in the Deh Luran plain in southwestern Iran by Frank Hole, Kent Flannery, James Neely, and Henry Wright, the area was re-surveyed in 2016 and 2019 to assess the destruction of archaeological sites as a result of agricultural and expanded irrigation activities. During the surface survey on Tappeh Gārān two inscribed objects were found. The inscriptions yield some information on the economic and political importance of Tappeh Gārān in the Old Elamite Period. Textual evidence indicates that throughout the 3 th to the 1 st millennia BCE, Mesopotamian rulers frequently invaded Elam and seized its principal centres, especially Susa. As the main corridor between Elam and its western neighbors, the Deh Luran plain is a major route between the two, especially in regards to the acquisition of raw materials by the Mesopotamians, including different kinds of stone and bitumen. Further, the abundance of water and fertile soil made the Deh Luran plain a desirable target for Mesopotamian polities. The inscribed objects from Tappeh Gārān consist of writings in Akkadian and geometric patterns that we think illustrate the outline of an agricultural scheme.

The World Heritage Site of Susa constantly encounters challenges in the development and expansion... more The World Heritage Site of Susa constantly encounters challenges in the development and expansion of Shush city. In 2019, a salvage archaeological project was undertaken to counter the construction of a transportation underpass in the vicinity of world property. The results showed that this section was related to the industrial activities of the Parthian and Sasanid eras and probably a cemetery of the Islamic era.

ISIN Journal for Archaeology, History and Ancient Languages, 2021

The Tappeh Garan consists of several mounds and the mounds are separated from each other by a ne... more The Tappeh Garan consists of several mounds and the mounds are separated from
each other by a network of depressions, the largest mound at the site is surrounded by a
deeper, wider depression in comparison with other depressions. We named it the moat of
Garan. During the first excavation and survey season led by Mohsen Zeynivand, a test pit
inside this moat was dug by Jaafar Jotheri to reveal its geoarchaeology. As a result, 12
recognisable beds of sediment have been identified up to a total of 6 m. in depth. These beds
are mostly silty clay with some pottery fragments, pebbles, and plant roots. The bottom bed of
the test pit has a considerably greater amount of sand and pottery fragments than other beds.
It is highly likely that this moat was used for defensive purposes and was filled with water
several times.

National Museum of Iran, 2020

17th Annual Symposium on the Iranian Archaeology, 2019

Parseh Journal of Archaeological Studies, 2019

حدود 90 سال از اقدام برای ثبت نخستین آثار تاریخی در ایران می‌گذرد. این اقدام به تلاش آندره گدار ف... more حدود 90 سال از اقدام برای ثبت نخستین آثار تاریخی در ایران می‌گذرد. این اقدام به تلاش آندره گدار فرانسوی که به تازگی رئیس ادارۀ نوبنیاد عتیقات ایران شده بود، انجام پذیرفت. به‌نظر می‌رسد او و همکارانش، 9 اثر صدر فهرست ثبتی که همگی در محدودۀ پشتکوه لرستان واقع‌شده بودند را براساس گزارش ژاک دِ مُرگان، دیگر فرانسوی نام‌آشنای باستان‌شناسی ایران که از آن‌ها دیدن کرده بود، مستندنگاری کرده بودند. نکتۀ جالب این مسئله، آثار یک تا سه فهرست مدنظر است که به‌نام‌های «سلیمان‌تپه»، «تل بکسایه» و «سبعات خزیر» (سبعات کهریز) ثبت شده‌ و اطلاعی درستی از آن‌ها در دسترس نیست. موقعیت هر سه محوطه در اسناد نخست و به‌روز شدۀ دفتر ثبت آثار میراث‌فرهنگی، به‌طور کلی کشور عراق عنوان شده و گاه‌شناختی آن‌ها را دورۀ عیلامی پنداشته‌اند. نگارندگان در این نوشتار در تلاش هستند تا براساس گزارش دِ مُرگان، نقشه‌های دو قرن اخیر، عکس‌های ماهواره‌ای و اسناد کشمکش‌های مرزی ایران-عثمانی/عراق در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی سرنخ‌هایی از این محوطه‌ها به‌دست آورند. آنچه که مشهود است، این سه محوطه در سه نقطۀ مختلف کشور عراق و در نزدیکی مرز ایران (محدودۀ امروزین استان ایلام) واقع‌شده‌اند. از قرار معلوم، دِ مُرگان تنها از سلیمان‌تپه (تپه تورساق) و زیرزیر تپه که در استان دیاله قرار دارند، دیدن کرده است؛ و احتمالاً از دو اثر بکسایه و سبعات کهریز طبق شنیده‌ها و رجوع به والی پشتکوه و اطرافیان او و همچنین نقشه‌های منتشر شده از هیأت تحدید حدود مرزی ایران و عثمانی گزارش نموده است. پرسش‌ها‌ی پژوهش عبارتنداز: آیا سه زیستگاه باستانی موردنظر قابل رصد و شناسایی هستند؟ آیا دِ مُرگان در موقعیت مکانی این سه محوطه در خاک ایران دچار اشتباه شده است؟ بر اساس اسناد ثبتی، تا چه اندازه عیلامی بودن این محوطه‌ها محتمل است؟ در این نوشتار علاوه‌بر این‌که به برخی از اسناد مهم در بازۀ زمانی مورد نظر رجوع خواهیم کرد؛ تلاش می‌شود با تلفیقی از متون، وارسی نقشه‌های تاریخی و سنجش از راه دور به پرسش‌های پیش‌گفته، پاسخ درخوری داده شود. ضمن این‌که به عکس‌های ماهواره‌ای امروزین (گوگل ارث) و قدیمی (کرونا) بسیار تکیه شده تا بهترین درک از ویژگی‌های ساختاری و محیطی مناطق مورد بحث به‌دست آید. درنهایت، طبق شواهد ارائه شده در این نوشتار، نگارندگان معتقدند که هیچ‌کدام از آثار فوق توالی گاه‌شناختی مربوط به دورۀ عیلام ندارند.

17th Annual Symposium on the Iranian Archaeology, 2019

of Frank Hole and his associates in formations on BCE, Based on their systematic surface millenni... more of Frank Hole and his associates in formations on BCE, Based on their systematic surface millennia with an Amorite centuries of the second millen-

IRANIAN JOURNAL OF ARCHAEOLOGICAL STUDIES, 2013