Sela Can Dökmeci | Trakya University (original) (raw)
Uploads
Papers by Sela Can Dökmeci
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 2023
18. yüzyılda kontrabas, orkestradaki ritmik ve armonik yapıyı oluşturmakta temel olarak kullanılm... more 18. yüzyılda kontrabas, orkestradaki ritmik ve armonik yapıyı oluşturmakta temel olarak
kullanılmıştır. Kontrabasın kalın sesi armoninin temel notalarını oluştururken ritmik
unsurları da ifade etmekte başarılı olmuştur. Kontrabas boyutunun diğer enstrümanlara göre
daha büyük olması enstrümandaki icra tekniklerini kısıtlamıştır. Enstrümanın icra zorlukları
tarihte icracılar tarafından tercih edilmesini olumsuz yönde etkilemiş olup enstrümanın
popülerliğini azaltmıştır. Kontrabasın bir müzik enstrümanı olarak popülerliğini geri
kazanması için icra tekniklerinin gelişmesi ve icracılarının beklenilen performansı
sergilemesi gerekmekteydi. Enstrümanın çeşitli form ve boyutlar ile yapılmasının amacının
ise icra kolaylığı ve o dönemin müzik standartlarını karşılamaya çalışmasını hedeflemek
olduğu düşünülmektedir. Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte dezavantajlı diyebileceğimiz
bağırsak tellerin yerini metal sargılı tellerin almasının ardından daha rahat icra edilebilir ve
dönemin müzik standartlarını karşılayan, konforlu bir enstrüman ortaya çıkmıştır.
Enstrümanın yapısının değişimi ve tel üretimindeki teknolojik ilerlemeler icra
performanslarının gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir. Çeşitli akort sistemi denemeleri
enstrümandaki icrayı kolaylaştırmak, daha kaliteli ses üretebilmek ve enstrümanı ön plana
çıkartmak için yapılan deneysel çalışmalardır. Akort sistemindeki değişiklikler sonucunda
kontrabas için en uygun akort sisteminin oluşması performans yönünden icracıya kolaylıklar
sağlamıştır. Yapılan bu gelişmeler ışığında enstrümana olan ilginin artması, müzik
okullarında kontrabas sınıflarının açılması ve enstrümanın eğitimi için metotların ortaya
çıkması geçmişe göre çok daha fazla sayıda öğrenci yetişebilmesini sağlamıştır. Enstrüman
icrasında ustalaşan kontrabasçılar bestecilere ilham kaynağı olup enstrüman için daha fazla
solo eser yazılmasını sağlamıştır. Bu çalışmada kontrabas icrasındaki zorlukların nedenleri
araştırılıp bu zorlukların aşılmasındaki etkenler incelenmiştir. Bu kapsamda kontrabasın
icrasındaki etkenlerin belirlenmesi için kaynak tarama yöntemi kullanılmıştır. Uluslararası
yayınlar taranmış ve internet kaynaklarından yararlanılmıştır.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
ÖZET: İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biri... more ÖZET: İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. Klasik Dönem'in son periyodunda olgunluğa ulaştığı için eserlerinde Romantik Dönem'den de izler görülebilmektedir. Bu çalışmada ilk olarak "konçerto"nun tarihine değinilip ardından Klasik Dönem'de solo kontrabasın gelişimi anlatılmıştır. Daha sonrasında Domenico Dragonetti'nin hayatı ve eserlerine genel bir bakışın ardından bestecinin "La Majör Kontrabas Konçertosu" teknik açıdan incelenmiştir.
Rast Müzikoloji Dergisi, 2021
SANATA VE SANAT EĞİTİMİNE AKADEMİK BAKIŞ, 2022
Tarihteki ilk Türk devletinin varlığından beri Türk kara unsurlarını coşturan, onlara bu yolla de... more Tarihteki ilk Türk devletinin varlığından beri Türk kara unsurlarını
coşturan, onlara bu yolla destek veren, düşmana korku salan, dosta güven
ortamı oluşturan, başarılı bir milletin simgesi halini alan Mehter, günümüzde
de törenlerin vazgeçilmez bir parçası olarak varlığını sürdürmektedir.
Literatür incelendiğinde bu tarzda bibliyometrik araştırmaların,
birçok bilim ve sanat dalı üzerinde yapıldığı görülmektedir. “Bibliyometrik
araştırmalar yayınların farklı yöntemlerle analiz edilmesine ve bilimsel
amaçlı çalışmaların değerlendirilmesine olanak sağlayan araştırmalardır”
(Alkan, 2014: 42). Bir bakıma yapılan çalışmaların bibliyometrik profilleri
çıkartılarak, diğer araştırmacılara yapılan çalışmaların eğilimleri
açıklanmakta ve de yol gösterici olmaktadır.
Müzik alanında Literatüre kazandırılmış birçok makale, bildirilerin
ve tezlerin incelendiği bibliyometrik çalışmalar vardır. Bunun yanında
görülmüştür ki, bazı dergilerin içerisinde yer alan makaleler de bibliyometrik
analizler ortaya koyan araştırmalardır. Müzik üzerine ortaya konulan
bibliyometrik çalışmalar içerisinde de tezler ve makaleler incelenmiştir.
TR Dizin veri tabanında müzik eğitimi ile alakalı 218 makale farklı
değişkenler açısından bir araştırma içerisinde incelenmiş, bibliyometrik
analizi yapılmış, eğilimleri belirlenmeye çalışılmıştır (Özer ve Demirbatır,
2021).
Başka bir çalışmada YÖK Ulusal Tez Merkezi üzerinde 4 adet
anahtar kelime ile tarama yapılmış, 19 adet lisansüstü tezin güncel durumu
ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmada; kaygı, performans, müzik
performans ve anksiyete anahtar kelimeleri taratılmış, taratma sonucu çıkan
tezler, yıllarına, konularına, yöntemlerine ve kaynak özelliklerine göre dağılımları tespit edilmiş, müzik performans kaygısı üzerine yazılan tezlerin
bibliyometrik analizleri oluşturulmuştur (Can ve Akbal, 2021).
“Mehteran Birliği; Türk Silahlı Kuvvetleri’nin halkla ilişkiler ve
tanıtım bağlamında en belirgin yüzlerindendir” (Bak, 2018: 876). Mehteran
birliği, günümüzdeki askeri müziğin temsilcisi olan askeri bandolara nazaran
daha geleneksel enstrümanların kullanıldığı, törenlerde verilmek istenilen
coşkuyu daha iyi yansıtabildiği için halkla daha iç içe olan, dünyanın en eski
askeri bandosu özelliğini günümüze taşımaktadır.
“Gerek askeri bandolar gerekse askeri mehter üzerine yapılan
çalışmalarda, askeri müziğin gelişimindeki etkilerinin yanı sıra Türk Silahlı
Kuvvetleri’nin tanıtımındaki yerleri incelenmiştir” (Bak ve Bak, 2019: 327).
Mehter müziğini günümüzde yaşatan Mehter/Mehteran sayesinde Askeri
müziğin gelişimi yanında, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin tanıtımı da
yapılmaktadır. Herkesçe bilinen ismiyle Mehter/Mehteran ya da Mehteran
Birliği üzerine yazılmış tezlerin incelendiği bibliyometrik bir araştırmaya
rastlanmamıştır. Literatüre bu konuda katkıda bulunmak amacıyla bu
çalışma yapılmıştır.
Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu; Atatürk Ansiklopedisi, 2021
Rast Müzikoloji Dergisi, 2021
Osmanlı Devleti müzik kültüründe 19. yüzyıla kadar halk müziği ve Osmanlı sanat müziğinin var old... more Osmanlı Devleti müzik kültüründe 19. yüzyıla kadar halk müziği ve Osmanlı sanat müziğinin var olduğu
görülmektedir. Batı müziği ise, ilk temasları 16. yüzyıla dayansa da batılılaşma hareketleri ile paralellik
göstererek 1826’dan sonra yoğun olarak Osmanlı müzik kültürü içerisine girmiştir. II. Mahmud yaptığı
yenilikçi hamlelerin bir ürünü olarak kapatılan mehterin yerine Muzika-yı Hümayun adında batı tarzında
askeri bir bando kurmuş ve bunu harbiye okuluna bağlamıştır. Bu sayede Osmanlı Devleti’nde Batı müziği
kurumsallaşmıştır. Ardından sarayda da önemi artmıştır. Osmanlı hükümdarları, zevceleri ve çocukları
batı müziği ve piyano eğitimi almaya başlamışlardır. İlk Batı müziği bestesi yapan padişah Sultan
Abdülaziz’dir. Osmanlı döneminde müzik, usta çırak ilişkisi ile meşk edilerek öğrenilirken, batılılaşma
süreci ve ardından Cumhuriyetin ilanıyla yerini nota, kitap ve bilimsel yöntemlere bırakmıştır.
Bu bilgiler neticesinde 18. yüzyıla gelindiğinde Osmanlı Devleti’nde keman ailesinden ilk olarak “Viola
d’Amore” (halk arasında bilinen adıyla Sinekeman) isimli enstrüman kendini göstermiş olup, daha
sonrasında keman da icra edilen yaylı sazlar arasına girmiştir. 19. yüzyılda imparatorluğun yüzünü
tamamen Batı medeniyetine dönmesi neticesiyle keman ailesi enstrümanlarının diğer üyeleri olan
viyola, viyolonsel ve kontrabas da saraya girmiştir. Bu çalışmada Osmanlı Devleti’nde Batı Müziğinin
ne şekilde geliştiği ve bu müzik türünde kullanılan keman ailesi enstrüma
GÜNCEL SOSYAL BILIMLER ARASTIRMALARI III , 2021
Çalgı yapımcılığı sistematikleşme ve meslek olarak icra edilme açısından bakıldığında yaklaşık 50... more Çalgı yapımcılığı sistematikleşme ve meslek olarak icra edilme açısından bakıldığında yaklaşık 500 yıllık geçmişi olan bir branştır. Doğrudan sanat dalı olarak ifade edilmese de müzik sanatıyla çok yakın ilişkisi olan bir alandır. İnsanoğlu tarih boyunca kendi kültürel yapısına göre duygularını farklı müzik türleri ile ifade etmiş ve bunu yaparken de farklı enstrümanlar kullanmıştır. Kullanılan bu çalgılar toplumların kültürel yapısının önemli bir parçası olmuşlardır. Zaman içerisinde birçok çalgı ortaya çıkmış olup çalgı yapımcılığı gelişerek belli standartlara bağlı yapılan bir meslek dalı haline gelmiştir. Lutiyelik mesleği özellikle Avrupa’da büyük bir gelişim göstermiş ve bugün bile eşi benzeri olmayan eser olarak kabul edilen çok önemli çalgılar üretilmiştir. Tarih boyunca köklü bir medeniyete sahip olan Türkler de müzik sanatıyla yakın ilişki kurarak farklı çalgılar kullanmışlar ve müziklerini icra etmişlerdir. Özellikle Osmanlı Devleti döneminde sanata önem verilmiş ve birçok çalgı yapımcısı bu alanda önemli işler ortaya koyarak bu mesleğin gelişimini sağlamışlardır. Bu çalışmada da ilk olarak insanoğlunun kullandığı ilkel çalgılar, bu çalgıların ortaya çıkışı ve geçmiş uygarlıklara ait bazı çalgılar incelenmiştir. Sonrasında çalgı yapım mesleğinin tarihsel sürecine değinilmiş ve çalgı yapımının gelişimine katkı sağlayan dünyaca ünlü bazı önemli lutiyeler incelenmiştir. Eski Türk kültüründe ve Osmanlı Devleti dönemi müzik kültüründe kullanılan çalgılar incelenmiş olup Osmanlı Devleti’nde yaşamış önemli lutiyelere de yer verilmiştir. Son bölümde Cumhuriyet’in ilanından sonra yapılan yenilikçi hamleler ile birlikte çalgı yapım alanında kurulan eğitim kurumları, Türkiye’ de bu alanda açılan diğer okulların eğitim süreci, eğitimciler ve bu eğitimcilerin yetiştirdiği bazı önemli lutiyelerden bahsedilerek, ülkemizde çalgı yapım mesleğinin gelişim süreci incelenmiştir.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. ... more İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. Klasik Dönem’in son periyodunda olgunluğa ulaştığı için eserlerinde Romantik Dönem’den de izler görülebilmektedir. Bu çalışmada ilk olarak “konçerto”nun tarihine değinilip ardından Klasik Dönem’de solo kontrabasın gelişimi anlatılmıştır. Daha sonrasında Domenico Dragonetti’nin hayatı ve eserlerine genel bir bakışın ardından
bestecinin “La Majör Kontrabas Konçertosu” teknik açıdan incelenmiştir.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 2023
18. yüzyılda kontrabas, orkestradaki ritmik ve armonik yapıyı oluşturmakta temel olarak kullanılm... more 18. yüzyılda kontrabas, orkestradaki ritmik ve armonik yapıyı oluşturmakta temel olarak
kullanılmıştır. Kontrabasın kalın sesi armoninin temel notalarını oluştururken ritmik
unsurları da ifade etmekte başarılı olmuştur. Kontrabas boyutunun diğer enstrümanlara göre
daha büyük olması enstrümandaki icra tekniklerini kısıtlamıştır. Enstrümanın icra zorlukları
tarihte icracılar tarafından tercih edilmesini olumsuz yönde etkilemiş olup enstrümanın
popülerliğini azaltmıştır. Kontrabasın bir müzik enstrümanı olarak popülerliğini geri
kazanması için icra tekniklerinin gelişmesi ve icracılarının beklenilen performansı
sergilemesi gerekmekteydi. Enstrümanın çeşitli form ve boyutlar ile yapılmasının amacının
ise icra kolaylığı ve o dönemin müzik standartlarını karşılamaya çalışmasını hedeflemek
olduğu düşünülmektedir. Teknolojinin ilerlemesiyle birlikte dezavantajlı diyebileceğimiz
bağırsak tellerin yerini metal sargılı tellerin almasının ardından daha rahat icra edilebilir ve
dönemin müzik standartlarını karşılayan, konforlu bir enstrüman ortaya çıkmıştır.
Enstrümanın yapısının değişimi ve tel üretimindeki teknolojik ilerlemeler icra
performanslarının gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir. Çeşitli akort sistemi denemeleri
enstrümandaki icrayı kolaylaştırmak, daha kaliteli ses üretebilmek ve enstrümanı ön plana
çıkartmak için yapılan deneysel çalışmalardır. Akort sistemindeki değişiklikler sonucunda
kontrabas için en uygun akort sisteminin oluşması performans yönünden icracıya kolaylıklar
sağlamıştır. Yapılan bu gelişmeler ışığında enstrümana olan ilginin artması, müzik
okullarında kontrabas sınıflarının açılması ve enstrümanın eğitimi için metotların ortaya
çıkması geçmişe göre çok daha fazla sayıda öğrenci yetişebilmesini sağlamıştır. Enstrüman
icrasında ustalaşan kontrabasçılar bestecilere ilham kaynağı olup enstrüman için daha fazla
solo eser yazılmasını sağlamıştır. Bu çalışmada kontrabas icrasındaki zorlukların nedenleri
araştırılıp bu zorlukların aşılmasındaki etkenler incelenmiştir. Bu kapsamda kontrabasın
icrasındaki etkenlerin belirlenmesi için kaynak tarama yöntemi kullanılmıştır. Uluslararası
yayınlar taranmış ve internet kaynaklarından yararlanılmıştır.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
ÖZET: İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biri... more ÖZET: İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. Klasik Dönem'in son periyodunda olgunluğa ulaştığı için eserlerinde Romantik Dönem'den de izler görülebilmektedir. Bu çalışmada ilk olarak "konçerto"nun tarihine değinilip ardından Klasik Dönem'de solo kontrabasın gelişimi anlatılmıştır. Daha sonrasında Domenico Dragonetti'nin hayatı ve eserlerine genel bir bakışın ardından bestecinin "La Majör Kontrabas Konçertosu" teknik açıdan incelenmiştir.
Rast Müzikoloji Dergisi, 2021
SANATA VE SANAT EĞİTİMİNE AKADEMİK BAKIŞ, 2022
Tarihteki ilk Türk devletinin varlığından beri Türk kara unsurlarını coşturan, onlara bu yolla de... more Tarihteki ilk Türk devletinin varlığından beri Türk kara unsurlarını
coşturan, onlara bu yolla destek veren, düşmana korku salan, dosta güven
ortamı oluşturan, başarılı bir milletin simgesi halini alan Mehter, günümüzde
de törenlerin vazgeçilmez bir parçası olarak varlığını sürdürmektedir.
Literatür incelendiğinde bu tarzda bibliyometrik araştırmaların,
birçok bilim ve sanat dalı üzerinde yapıldığı görülmektedir. “Bibliyometrik
araştırmalar yayınların farklı yöntemlerle analiz edilmesine ve bilimsel
amaçlı çalışmaların değerlendirilmesine olanak sağlayan araştırmalardır”
(Alkan, 2014: 42). Bir bakıma yapılan çalışmaların bibliyometrik profilleri
çıkartılarak, diğer araştırmacılara yapılan çalışmaların eğilimleri
açıklanmakta ve de yol gösterici olmaktadır.
Müzik alanında Literatüre kazandırılmış birçok makale, bildirilerin
ve tezlerin incelendiği bibliyometrik çalışmalar vardır. Bunun yanında
görülmüştür ki, bazı dergilerin içerisinde yer alan makaleler de bibliyometrik
analizler ortaya koyan araştırmalardır. Müzik üzerine ortaya konulan
bibliyometrik çalışmalar içerisinde de tezler ve makaleler incelenmiştir.
TR Dizin veri tabanında müzik eğitimi ile alakalı 218 makale farklı
değişkenler açısından bir araştırma içerisinde incelenmiş, bibliyometrik
analizi yapılmış, eğilimleri belirlenmeye çalışılmıştır (Özer ve Demirbatır,
2021).
Başka bir çalışmada YÖK Ulusal Tez Merkezi üzerinde 4 adet
anahtar kelime ile tarama yapılmış, 19 adet lisansüstü tezin güncel durumu
ortaya konmaya çalışılmıştır. Çalışmada; kaygı, performans, müzik
performans ve anksiyete anahtar kelimeleri taratılmış, taratma sonucu çıkan
tezler, yıllarına, konularına, yöntemlerine ve kaynak özelliklerine göre dağılımları tespit edilmiş, müzik performans kaygısı üzerine yazılan tezlerin
bibliyometrik analizleri oluşturulmuştur (Can ve Akbal, 2021).
“Mehteran Birliği; Türk Silahlı Kuvvetleri’nin halkla ilişkiler ve
tanıtım bağlamında en belirgin yüzlerindendir” (Bak, 2018: 876). Mehteran
birliği, günümüzdeki askeri müziğin temsilcisi olan askeri bandolara nazaran
daha geleneksel enstrümanların kullanıldığı, törenlerde verilmek istenilen
coşkuyu daha iyi yansıtabildiği için halkla daha iç içe olan, dünyanın en eski
askeri bandosu özelliğini günümüze taşımaktadır.
“Gerek askeri bandolar gerekse askeri mehter üzerine yapılan
çalışmalarda, askeri müziğin gelişimindeki etkilerinin yanı sıra Türk Silahlı
Kuvvetleri’nin tanıtımındaki yerleri incelenmiştir” (Bak ve Bak, 2019: 327).
Mehter müziğini günümüzde yaşatan Mehter/Mehteran sayesinde Askeri
müziğin gelişimi yanında, Türk Silahlı Kuvvetleri’nin tanıtımı da
yapılmaktadır. Herkesçe bilinen ismiyle Mehter/Mehteran ya da Mehteran
Birliği üzerine yazılmış tezlerin incelendiği bibliyometrik bir araştırmaya
rastlanmamıştır. Literatüre bu konuda katkıda bulunmak amacıyla bu
çalışma yapılmıştır.
Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu; Atatürk Ansiklopedisi, 2021
Rast Müzikoloji Dergisi, 2021
Osmanlı Devleti müzik kültüründe 19. yüzyıla kadar halk müziği ve Osmanlı sanat müziğinin var old... more Osmanlı Devleti müzik kültüründe 19. yüzyıla kadar halk müziği ve Osmanlı sanat müziğinin var olduğu
görülmektedir. Batı müziği ise, ilk temasları 16. yüzyıla dayansa da batılılaşma hareketleri ile paralellik
göstererek 1826’dan sonra yoğun olarak Osmanlı müzik kültürü içerisine girmiştir. II. Mahmud yaptığı
yenilikçi hamlelerin bir ürünü olarak kapatılan mehterin yerine Muzika-yı Hümayun adında batı tarzında
askeri bir bando kurmuş ve bunu harbiye okuluna bağlamıştır. Bu sayede Osmanlı Devleti’nde Batı müziği
kurumsallaşmıştır. Ardından sarayda da önemi artmıştır. Osmanlı hükümdarları, zevceleri ve çocukları
batı müziği ve piyano eğitimi almaya başlamışlardır. İlk Batı müziği bestesi yapan padişah Sultan
Abdülaziz’dir. Osmanlı döneminde müzik, usta çırak ilişkisi ile meşk edilerek öğrenilirken, batılılaşma
süreci ve ardından Cumhuriyetin ilanıyla yerini nota, kitap ve bilimsel yöntemlere bırakmıştır.
Bu bilgiler neticesinde 18. yüzyıla gelindiğinde Osmanlı Devleti’nde keman ailesinden ilk olarak “Viola
d’Amore” (halk arasında bilinen adıyla Sinekeman) isimli enstrüman kendini göstermiş olup, daha
sonrasında keman da icra edilen yaylı sazlar arasına girmiştir. 19. yüzyılda imparatorluğun yüzünü
tamamen Batı medeniyetine dönmesi neticesiyle keman ailesi enstrümanlarının diğer üyeleri olan
viyola, viyolonsel ve kontrabas da saraya girmiştir. Bu çalışmada Osmanlı Devleti’nde Batı Müziğinin
ne şekilde geliştiği ve bu müzik türünde kullanılan keman ailesi enstrüma
GÜNCEL SOSYAL BILIMLER ARASTIRMALARI III , 2021
Çalgı yapımcılığı sistematikleşme ve meslek olarak icra edilme açısından bakıldığında yaklaşık 50... more Çalgı yapımcılığı sistematikleşme ve meslek olarak icra edilme açısından bakıldığında yaklaşık 500 yıllık geçmişi olan bir branştır. Doğrudan sanat dalı olarak ifade edilmese de müzik sanatıyla çok yakın ilişkisi olan bir alandır. İnsanoğlu tarih boyunca kendi kültürel yapısına göre duygularını farklı müzik türleri ile ifade etmiş ve bunu yaparken de farklı enstrümanlar kullanmıştır. Kullanılan bu çalgılar toplumların kültürel yapısının önemli bir parçası olmuşlardır. Zaman içerisinde birçok çalgı ortaya çıkmış olup çalgı yapımcılığı gelişerek belli standartlara bağlı yapılan bir meslek dalı haline gelmiştir. Lutiyelik mesleği özellikle Avrupa’da büyük bir gelişim göstermiş ve bugün bile eşi benzeri olmayan eser olarak kabul edilen çok önemli çalgılar üretilmiştir. Tarih boyunca köklü bir medeniyete sahip olan Türkler de müzik sanatıyla yakın ilişki kurarak farklı çalgılar kullanmışlar ve müziklerini icra etmişlerdir. Özellikle Osmanlı Devleti döneminde sanata önem verilmiş ve birçok çalgı yapımcısı bu alanda önemli işler ortaya koyarak bu mesleğin gelişimini sağlamışlardır. Bu çalışmada da ilk olarak insanoğlunun kullandığı ilkel çalgılar, bu çalgıların ortaya çıkışı ve geçmiş uygarlıklara ait bazı çalgılar incelenmiştir. Sonrasında çalgı yapım mesleğinin tarihsel sürecine değinilmiş ve çalgı yapımının gelişimine katkı sağlayan dünyaca ünlü bazı önemli lutiyeler incelenmiştir. Eski Türk kültüründe ve Osmanlı Devleti dönemi müzik kültüründe kullanılan çalgılar incelenmiş olup Osmanlı Devleti’nde yaşamış önemli lutiyelere de yer verilmiştir. Son bölümde Cumhuriyet’in ilanından sonra yapılan yenilikçi hamleler ile birlikte çalgı yapım alanında kurulan eğitim kurumları, Türkiye’ de bu alanda açılan diğer okulların eğitim süreci, eğitimciler ve bu eğitimcilerin yetiştirdiği bazı önemli lutiyelerden bahsedilerek, ülkemizde çalgı yapım mesleğinin gelişim süreci incelenmiştir.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2019
İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. ... more İtalyan besteci Domenico Dragonetti solo kontrabas tarihindeki en önemli bestecilerden biridir. Klasik Dönem’in son periyodunda olgunluğa ulaştığı için eserlerinde Romantik Dönem’den de izler görülebilmektedir. Bu çalışmada ilk olarak “konçerto”nun tarihine değinilip ardından Klasik Dönem’de solo kontrabasın gelişimi anlatılmıştır. Daha sonrasında Domenico Dragonetti’nin hayatı ve eserlerine genel bir bakışın ardından
bestecinin “La Majör Kontrabas Konçertosu” teknik açıdan incelenmiştir.