Emmanouil Manoutsoglou | Technical University of Crete (original) (raw)

Uploads

Videos by Emmanouil Manoutsoglou

Στα πλαίσια της ανάδειξης και προβολής του φυσικού πλούτου της Κρήτης, μοντελοποιήθηκε τρισδιάστα... more Στα πλαίσια της ανάδειξης και προβολής του φυσικού πλούτου της Κρήτης, μοντελοποιήθηκε τρισδιάστατα το υπαρκτό καρστικό σπήλαιο «Νεροσπηλιός» που βρίσκεται στη περιοχή Χορδάκι Ακρωτηρίου, στον νομό Χανίων, με συνδυασμό των λογισμικών 3D Studio MAX και Image Modeler που επιτυγχάνουν τρισδιάστες φωτορεαλιστικές αναπαραστάσεις δομών. Το έργο υλοποιήθηκε από τον Διπλωματούχο Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Γιώργο Βάχλα το 2007, στα πλαίσια ετήσιου ερευνητικού έργου με τίτλο "Μοντελοποίηση φυσικού καρστικού σπηλαίου στα πλαίσια ανάδειξης και προβολής φυσικών πόρων" που χρηματοδοτήθηκε από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ) του Πολυτεχνείου Κρήτης.

18 views

Ομιλία του Καθηγητή και Κοσμήτορα της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης στο ... more Ομιλία του Καθηγητή και Κοσμήτορα της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης στο 3ο Επιστημονικό Forum για Μείωση της Διακινδύνευσης από Καταστροφές στην Ελλάδα – HDRRF 5-6 Μαρτίου 2020

11 views

Εικονικό σπήλαιο που ετοιμάστηκε στα πλαίσια διπλωματικής εργασίας του κ. Mυρμηγιάννη Ιωάννη με θ... more Εικονικό σπήλαιο που ετοιμάστηκε στα πλαίσια διπλωματικής εργασίας του κ. Mυρμηγιάννη Ιωάννη με θέμα: Μοντελοποίηση καρστικού σπηλαίου στα πλαίσια ανάδειξης και προβολής φυσικών πόρων (Οκτώβριος 2005)
H δημιουργία του προσομοιώματος ενός εικονικού σπηλαίου με χρήση του προγράμματος 3D STUDIO MAX της εταιρίας AUTODESK, αποτελεί το πρώτο βήμα της διεργασίας προσομοίωσης, ανάδειξης και προβολής ενός φυσικού και υπαρκτού σπηλαίου.
Η διπλωματική εργασία είναι ελεύθερα προσβάσιμη στο Ιδρυματικό αποθετήριο του Πολυτεχνείου Κρήτης
https://dias.library.tuc.gr/view/10925

11 views

Press by Emmanouil Manoutsoglou

Χανιώτικα Νέα, 9 Αυγούστου , 2024

Ο Οίκος των Μεδίκων (ιταλ.: Medici) ήταν ιταλική οικογένεια τραπεζιτών και πολιτική δυναστεία που... more Ο Οίκος των Μεδίκων (ιταλ.: Medici) ήταν ιταλική οικογένεια τραπεζιτών και πολιτική δυναστεία που εδραίωσε για πρώτη φορά την εξουσία της στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας υπό τον Cosimo de’ Medici κατά το πρώτο μισό του 15ου αιώνα. Η προέλευση του ονόματος είναι αβέβαιη, αν και η λέξη «medici» είναι ο πληθυντικός του «medico», που στα ιταλικά σημαίνει «γιατρός» [1] και πιθανώς να προέρχεται από την ελληνική λέξη Μήδεια που ενσαρκώνει αλληλοεπιδρούσες δράσεις και πρακτικές [2]. Δεν ήταν μόνο προστάτες των Τεχνών αλλά πυροδότησαν την Αναγέννηση. Ως εκ τούτου μια σύγκριση με σημερινούς πλούσιους ή/και νεόπλουτους παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Ναυτεμπορική, Περιβάλλον, Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2024, 2024

Καθημερινά παλεύουμε να επιβιώσουμε κάτω από χιονοστιβάδες πληροφοριών που εξυπηρετούν άγνωστους ... more Καθημερινά παλεύουμε να επιβιώσουμε κάτω από χιονοστιβάδες πληροφοριών που εξυπηρετούν άγνωστους σε εμάς σκοπούς. Το τελευταίο διάστημα λαμβάνουμε πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τα απανωτά ρεκόρ «υψηλότερης θερμοκρασίας στα παγκόσμια χρονικά» χωρίς να διευκρινίζει βέβαια κανείς που και με ποιο τρόπο γίνονται αυτές οι μετρήσεις, από την υπηρεσία της ΕΕ για την Κλιματική Αλλαγή Copernicus, «…της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας του επιφανειακού αέρα, που έφθασε τη Δευτέρα στους 17,15 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με την Υπηρεσία, η οποία καταγράφει αυτές τις τάσεις από το 1940» [1]. Κανείς βέβαια δεν αναφέρει ότι η θερμοκρασίες αυτές που υπολογίζονται απέχουν παρασάγγας από την μέγιστη θερμοκρασία αέρα 54.0 °C που μετρήθηκε στις 30 Ιουνίου του 2013 και εδάφους που έχει καταγραφεί και αυτή στην Κοιλάδα του Θανάτου των ΗΠΑ, στις 15 Ιουλίου 1972: 93.9 °C!!![2] Τι θα γραφόταν αλήθεια στις ημέρες μας εάν επανεμφανιζόταν ένας κυκλώνας παρόμοιος με αυτόν που έπληξε το τότε Ανατολικό Πακιστάν (σημερινό Μπαγκλαντές) το 1970 και έμεινε γνωστός ως κυκλώνας Bhola, ο οποίος άφησε στο πέρασμά του από τις 7-13 Νοεμβρίου 1970, τουλάχιστον 500.000 νεκρούς, ως αποτέλεσμα του παλιρροιακού κύματος που κατέπνιξε το μεγαλύτερο μέρος των νησιών που βρίσκονται κάτω από το Δέλτα του Γάγγη!? Ήταν ο πιο σοβαρός κυκλώνας που έχει καταγραφεί ποτέ και μία από τις πιο καταστροφικές φυσικές καταστροφές στην πρόσφατη ιστορία [3]. Πριν πενήντα χρόνια δεν υπήρχε κλιματική αλλαγή?? Φυσικά και υπήρχε!!

Ο τουρισμός και οι ρίζες του στη χώρα μας, Χανιώτικα Νέα, Παρασκευή 22 Μαρτίου , 2024

Όπως μας αναφέρει ο πρωτεργάτης του ελληνικού τουρισμού Ν. Λέκκας, στην χώρα μας, που δεν «έζησε»... more Όπως μας αναφέρει ο πρωτεργάτης του ελληνικού τουρισμού Ν. Λέκκας, στην χώρα μας, που δεν «έζησε» την βιομηχανική επανάσταση, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα οι πρώτοι καταγεγραμμένοι τουρίστες δεν ήταν άλλοι από τους τουρίστες της ανάγκης, τους ασθενείς, που άφηναν τον τόπο τους για να επισκεφθούν ιαματικά λουτρά για την υγεία τους και στην συνέχεια εμφανίστηκαν όλοι οι άλλοι τουρίστες, οι οποίοι και τους υπερκέρασαν.

Χανιώτικα Νέα, Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου, 2024

Κρυμμένες ελληνικές λέξεις: Στον απόηχο της Παγκόσμιας ημέρας ελληνικής γλώσσας προσέγγιση μιας λ... more Κρυμμένες ελληνικές λέξεις: Στον απόηχο της Παγκόσμιας ημέρας ελληνικής γλώσσας προσέγγιση μιας λέξης που είναι και ορισμός
Η λέξη «calcrete» είναι ένας γεωλογικός όρος που χρησιμοποιείται στην παγκόσμια γεωεπιστημονική βιβλιογραφία για να περιγράψει συγκεκριμένα είδη ανθρακικών πετρωμάτων, τα οποία δημιουργούνται σε ηπειρωτικά αποθετικά περιβάλλοντα, δηλαδή στη στεριά.....

“Μάρτυρες” διαχρονικού σεβασμού; Χανιώτικα νέα Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου , 2023

«Μάρτυρες» ονομάστηκαν υπολείμματα της εξορυκτικής διαδικασίας στα βενετσιάνικα νταμάρια στον Στα... more «Μάρτυρες» ονομάστηκαν υπολείμματα της εξορυκτικής διαδικασίας στα βενετσιάνικα νταμάρια στον Σταυρό Αρωτηρίου που έμειναν ανέπαφα. Εάν εξετάσει κανείς λεπτομερώς τους «μάρτυρες» θα παρατηρήσει ότι σε όλους υπάρχουν υπολείμματα ριζόλιθων, δηλ. απολιθωμένων ριζών, αλλά και κορμών. Εκκινώντας από το ερώτημα γιατί δεν εξορύχθηκε η περιοχή με τους πολλούς εμφανείς ριζόλιθους (γιατί αιολιανιτικό υλικό με αυξημένη την παρουσία παλαιοεδαφών εξορύσσανε πιο δίπλα) οδηγούμαστε στο ερώτημα που εγείρουν τα διπλά αυτά μνημεία της φύσης και της ιστορικής εξορυκτικής τεχνολογίας: ήταν οι «μάρτυρες» απλά μόνο θέσεις υπολογισμών, ή ήταν και ιστορικά φυσικά μνημεία, μνημεία σεβασμού στις απολιθωμένες ρίζες και κορμούς, που αποκαλύφθηκαν κατά την λατόμευση των αιολιανιτών;

Ιστάμενοι κορμοί δένδρων του Απολιθωμένου Δάσους Χανίων, Χανιώτικα Νέα, 5 Δεκεμβρίου , 2023

Αναφορά στη τρίτη διαδικασία απολίθωσης δένδρων πέρα από τις κύριες διαδικασίες, την ενανθράκωση ... more Αναφορά στη τρίτη διαδικασία απολίθωσης δένδρων πέρα από τις κύριες διαδικασίες, την ενανθράκωση και την πυριτίωση, την ακόμα πιο σπάνια διαδικασία διατήρησηςμέσω απολίθωσης κορμών δένδρων, την ασβεστιτοποίηση.
Η ασβεστιτοποίηση οδηγεί σε απολίθωση τμήματα ανώτερων δένδρων, σε ιδιαίτερα αποθετικά περιβάλλοντα όπως τα παράλια περιβάλλοντα που φιλοξενούν αμμοθίνες ή/και αιολιανίτες. Μέσα στο έντονα οξειδωτικό περιπαραλιακό περιβάλλον που αποδομεί κάθε μορφή
οργανικής ύλης, η ασβεστιτοποίηση (διατήρηση) φαίνεται να συμβαδίζει κατά θέσεις με την αποσύνθεση (καταστροφή) των φυτικών
ιστών. Η διατήρηση στις ίδιες περιοχές με τις απολιθωμένες ρίζες, δηλ. τους ριζόλιθους και απολιθωμένων ιστάμενων κορμών, απαιτεί
έναν μηχανισμό ταχύτατης εναπόθεσης ιζημάτων κάτω από τα οποία θάφτηκαν τα δένδρα και μάλιστα πριν οδηγηθούν στην αποσύνθεση.
Ένα τέτοιο ειδικό και σπάνιο περιβάλλον δημιουργήθηκε πριν μερικές χιλιάδες χρόνια στο παραλιακό μέτωπο του Σταυρού, όταν οι αιολια-
νιτικές αποθέσεις, που έχουν μεγάλο πορώδες, εναλλάχθηκαν αποθετικά με επάλληλα εδαφικά στρώματα, που έχουν μικρό έως ανύπαρκτο πορώδες και επιτρέψανε την απολίθωση εκτός των ριζών που βρισκόντουσαν έτσι και αλλιώς εντός των παλαιοεδαφών, την απολίθωση επίσης μέσω ασβεστιτοποίησης και των σπάνιων και μονα-
δικών ιστάμενων κορμών στο Απολιθωμένο Δάσος Χανίων, στον Σταυρό Ακρωτηρίου.

Μεγαριζόλιθοι στο Απολιθωμένο Δάσος Χανίων, Χανιώτικα Νέα, 20 Νοεμβρίου , 2023

Πριν έναν περίπου χρόνο στο 16ο Διεθνές Συνέδριο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, που πραγματο... more Πριν έναν περίπου χρόνο στο 16ο Διεθνές Συνέδριο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας, που πραγματοποιήθηκε στις 17-19 Οκτωβρίου 2022 στην Πάτρα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η επιστημονική ανακοίνωση για την ύπαρξη απολιθωμένου δάσους στο Ακρωτήρι Χανίων. Στις αρχές Νοεμμβρίου του τρέχοντος έτους στο συνέδριο της Χαρτογραφικής Επιστημονικής Εταιρίας Ελλάδας
που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 2-4 Νοεμβρίου παρουσιάστηκε μια δεύτερη επιστημονική εργασία για το θέμα, με τίτλο: Χαρτογραφώντας το απολιθωμένο δάσος στον Σταυρό Ακρωτηρίου στα Χανιά [2]. Εκλαϊκευμένα αποσπάσματα από αυτήν την εργασία παρουσιάζονται στο άρθρο αυτό.

Η (σχεδόν) άγνωστη αριστοτελική έννοια της αντιπερίστασης, τα σπήλαια και οι Γεωεπιστήμες, Χανιώτικα Νέα, 20 Απριλίου, 2023

Υπάρχουν ερευνητές που δέχονται ότι η έννοια ἀντιπεριίστασις έχει σημαντική θέση στη φιλοσοφική σ... more Υπάρχουν ερευνητές που δέχονται ότι η έννοια ἀντιπεριίστασις έχει σημαντική θέση στη φιλοσοφική σκέψη του Αριστοτέλη αλλά και των διαδόχων του και επισημαίνουν την χρήση της στην προσπάθεια κατανόησης των αντιθέσεων φυσικών καταστάσεων

Βενετσιάνικα νταμάρια στα Χανιά, Χανιώτικα Νέα 28 Ιανουαρίου, 2023

Μια όχι και τόσο γνωστή πτυχή της ιστορίας των Χανίων αποτελούν τα αρχαία λατομεία. Εκείνα που εί... more Μια όχι και τόσο γνωστή πτυχή της ιστορίας των Χανίων αποτελούν τα αρχαία λατομεία. Εκείνα που είχαν δημιουργηθεί πριν 800 χρόνια από τους Ενετούς και εντυπωσιακά απομεινάρια τους συναντάμε μέχρι και σήμερα!

Το απολιθωμένο δάσος των Χανίων, Χανιώτικα Νέα - Διαδρομές 19 Νοεμβρίου, 2022

Μετά τη Λέσβο, τη Λακωνία, την Καστοριά και τον Έβρο, τα Χανιά πλέον μπορούν να υπερηφανεύονται γ... more Μετά τη Λέσβο, τη Λακωνία, την Καστοριά και τον Έβρο, τα Χανιά πλέον μπορούν να υπερηφανεύονται για το δικό τους απολιθωμένο δάσος, που
εντοπίστηκε -σχεδόν... τυχαία- σε περιοχή του Ακρωτηρίου

Creta rubra ή αλλιώς η ομορφιά μιας προέλευσης του κόκκινου, Χανιώτικα Νέα, 3 Οκτωβρίου, 2022

Ποιος αλήθεια δεν γνωρίζει το κόκκινο χρώμα αλλά και την ομορφιά, τη δύναμη και τη διαχρονικότητά... more Ποιος αλήθεια δεν γνωρίζει το κόκκινο χρώμα αλλά και την ομορφιά, τη δύναμη και τη διαχρονικότητά του, στην καλλιτεχνική δημιουργία, στην τέχνη, στην ψυχολογία, στην επικοινωνία, στην πολιτική…

Πέτρες της πείνας, Χανιώτικα Νέα, 29 Αυγούστου, 2022

Wenn du mich siehst, dann weine»1 (Όταν θα με αντικρίσεις, τότε κλάψε..). Με αυτόν τον τίτλο ευρω... more Wenn du mich siehst, dann weine»1 (Όταν θα με αντικρίσεις, τότε κλάψε..). Με αυτόν τον τίτλο ευρωπαϊκές γερμανόφωνες εφη-μερίδες2 «θρηνούν» για την παρατεταμένη ξηρασία, αυτήν την φορά χωρίς υστερικές αναφορές σε άμεση καταστροφή από την «κλιματική κρίση» και τον συνοδό νεοκαταστροφισμό: ...θα λιώσουν οι πάγοι, θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας, θα μας καταπιεί η θάλασσα, θα αυξηθούν οι βροχοπτώσεις…

Χανιώτικα Νέα, Τετάρτη 13 Ιουλίου, 2022

Έχει ξεκινήσει από την Παρασκευή 8 Ιουλίου η δυνατότητα υποβολής των Μηχανογραφικών Δελτίων και θ... more Έχει ξεκινήσει από την Παρασκευή 8 Ιουλίου η δυνατότητα υποβολής των Μηχανογραφικών Δελτίων και θα διαρκέσει έως την Δευτέρα 18 Ιουλίου 2022. Είναι η εβδομάδα των «παθών» για την μελλοντική φοιτητιώσα νεολαία και τους αγχωμένους συγγενείς τους, που περιμένουν πληροφορίες κυρίως συμβούλων εκπαίδευσης για το
τι να προσέξει κανείς και το πώς να συμπληρώσει το μηχανογραφικό δελτίο.

Ο Καρλ Μαρξ ο Ανταμ Σμιθ οι ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ και το ελληνικό φιλότιμο, Χανιώτικα Νέα, Πέμπτη 22 Ιουνίου, 2022

Ένα από τα χαρακτηριστικά της «φυλής» μας, πέρα από τηνδιεθνοποιημένη προσφώνηση (και χαρακτηρισμ... more Ένα από τα χαρακτηριστικά της «φυλής» μας, πέρα από τηνδιεθνοποιημένη προσφώνηση (και χαρακτηρισμό), είναι η ευκολία γενίκευσης και καθολικότητας, που καταφέρνουμε να τη μεταφέρουμε σε κάθε μας κουβέντα, σε κάθε μας συζήτηση, σε αυτά που ισχυριζόμαστε.

Οι απαρχές της ολιστικής και επιστημονικής προσέγγισης του νερού, Χανιωτικα Νεα 23 Μαρτίου , 2022

Ο ρόλος του νερού πρωτοστατεί στην ελληνική κοσμογονία: στον Όμηρο Ξ 200, «λέει η Ήρα: Πηγαίνω εγ... more Ο ρόλος του νερού πρωτοστατεί στην ελληνική κοσμογονία: στον Όμηρο Ξ 200, «λέει η Ήρα: Πηγαίνω εγώ να ιδώ στην τέλειωση της Γης της πολυθρόφας τον Ωκεανό, των θεών τον πρόγονο, και την Τηθύ την μάνα… «(μτφ Καζαντάκη-Κακριδή). Εάν κανείς αναζητήσει την δημιουργία όλης της αλυσίδας ορέων από τα Πυρηναία, τον Άτλαντα Μαρόκου, τα Καρπάθια, τα Απέννινα, τις Άλπεις, τις Διναρίδες, τις Ελληνίδες, τις Ταυρίδες οροσειρές και μέσω της οροσειράς του Ζάκρου στο Ιράν στα Ιμαλάια και νοτιότερα στις οροσειρές της νοτιανατολικής Ασίας, όλο αυτό το σύμπλεγμα του έντονου τοπογραφικού ανάγλυφου, δημιουργήθηκε στην τελευταία ορογενετική φάση του πλανήτη μας, που ονομάστηκε Αλπική Ορογένεση. Η ορογένεση αυτή ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε τα τελευταία 130 περίπου εκατομμύρια χρόνια (πολύ μικρό χρονικό (γεωλογικό) διάστημα για την εξέλιξη ενός πλανητικού σώματος ηλικίας 4,62 δισεκατομμυρίων ετών,-αδιανόητα χρονικά διαστήματα για τον ανθρώπινο νου….). Στο διάστημα αυτό «έκλεισε» ένα τμήμα ενός πανάρχαιου ωκεάνιου τμήματος του Πλανήτη μας και αναδύθηκαν από τον πυθμένα του σταδιακά οι ανωτέρω οροσειρές δημιουργώντας υπολειμματικές θαλάσσιες λεκάνες όπως η Μεσόγειος και δίνοντας χώρο για να ανοίξει ο νεώτερος ωκεανός στα δυτικά, ο Ατλαντικός. Ο τεράστιος ωκεανός που δημιουργήθηκε πριν περίπου 250 εκατομμύρια χρόνια ονομάστηκε Πανθάλασσα. Η Πανθάλασσα περιέβρεχε μια υπερήπειρο που ονομάστηκε Πανγαία. Το τμήμα της Πανθάλασσας, το τμήμα από όπου «αναδύθηκαν» οι ορογενετικές αλυσίδες του αλπικού τεκτονικού κύκλου ονομάστηκε ωκεανός της Τηθύος. Η Ομηρική αυτή θεώρηση προτάθηκε το 1893 και έγινε αποδεκτή από την παγκόσμια γεωεπιστημονική κοινότητα από τον γνωστό για το μηχανικό επίτευγμα που φέρει το όνομά του, τον αυστριακό γεωλόγο Eduard Suess, στα πλαίσια της εξελικτικής γεωεπιστημονικής γνώσης. Η Ομηρική αυτή προσέγγιση με «πρωταγωνιστές τον Ωκεανό και την Τηθύ» αποτελεί μέχρι σήμερα τον ακρογωνιαίο λίθο της επαναστατικής και επίκαιρης Θεωρίας των Τεκτονικών Πλακών. Η ανάγκη διαχείρισης των επιφανειακών υδάτων συμπεριλαμβανομένων ποταμών και πηγών είναι συνδεδεμένη με την απαρχή της γεωργίας στην Νεολιθική περίοδο....

«Syphilis sive morbus gallicus» vs «vis plastica» » ...ή απλά, η ανακάλυψη των μεταδοτικών νοσημάτων, Χανώτικα νέα, Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου , 2022

Η πανδημία μας ταλαιπωρεί πάνω από δύο χρόνια και τα περισσότερα έντυπα έχουν ανακυκλώσει την ισπ... more Η πανδημία μας ταλαιπωρεί πάνω από δύο χρόνια και τα περισσότερα έντυπα έχουν ανακυκλώσει την ισπανική γρίπη τόσες φορές που σταμάτησαν πια να γράφουν και γι’ αυτήν. Αυτό το διάστημα σχεδόν όλοι αγωνιούμε για δύο θέματα, (πέρα από την αγωνία για την ειρήνη στην Ευρώπη): πού θα φτάσει η τιμή της κιλοβατώρας; δηλαδή πόσα θα πληρώνουμε για τις αυτονόητες ανάγκες του νοικοκυριού μας; και πότε θα βγάλουμεμε ασφάλεια τις μάσκες;
Αυτή η λογική περιδίνηση με οδήγησε να γράψω δύο λόγια για τον Girolamo Fracastoro (Τζιρόλαμο Φρακαστόρο, 1478-1553) τον οποίο όλοι οι γιατροί γνωρίζουν.

Οι άγνωστες πτυχές της ζωής του Τζέιμς Πάρκινσον, Χανιώτικα Νέα, Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου, 2022

Ζητώ εκ προοιμίου συγνώμη από ασθενείς και τους δικούς τους ανθρώπους, που όταν βλέπουν το όνομα ... more Ζητώ εκ προοιμίου συγνώμη από ασθενείς και τους δικούς τους ανθρώπους, που όταν βλέπουν το όνομα του Πάρκινσον περιμένουν πιθανώς να διαβάσουν κάτι νεώτερο για την ασθένεια. Στο άρθρο αυτό δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Στο άρθρο αυτό, όπως αναγράφεται και στον τίτλο θα αναφερθούμε σε άλλες, άγνωστες στο ευρύ κοινό, πτυχές της ζωής αυτής της καταπληκτικής προσωπικότητας, όπως αυτή ξεδιπλώνεται σε πολλές δημοσιεύσεις σε επιστημονικά, ιατρικά κυρίως, περιοδικά.

18 views

11 views

Χανιώτικα Νέα, 9 Αυγούστου , 2024

Ναυτεμπορική, Περιβάλλον, Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2024, 2024

Ο τουρισμός και οι ρίζες του στη χώρα μας, Χανιώτικα Νέα, Παρασκευή 22 Μαρτίου , 2024

Χανιώτικα Νέα, Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου, 2024

“Μάρτυρες” διαχρονικού σεβασμού; Χανιώτικα νέα Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου , 2023

Ιστάμενοι κορμοί δένδρων του Απολιθωμένου Δάσους Χανίων, Χανιώτικα Νέα, 5 Δεκεμβρίου , 2023

Μεγαριζόλιθοι στο Απολιθωμένο Δάσος Χανίων, Χανιώτικα Νέα, 20 Νοεμβρίου , 2023

Βενετσιάνικα νταμάρια στα Χανιά, Χανιώτικα Νέα 28 Ιανουαρίου, 2023

Το απολιθωμένο δάσος των Χανίων, Χανιώτικα Νέα - Διαδρομές 19 Νοεμβρίου, 2022

Creta rubra ή αλλιώς η ομορφιά μιας προέλευσης του κόκκινου, Χανιώτικα Νέα, 3 Οκτωβρίου, 2022

Πέτρες της πείνας, Χανιώτικα Νέα, 29 Αυγούστου, 2022

Χανιώτικα Νέα, Τετάρτη 13 Ιουλίου, 2022

Οι απαρχές της ολιστικής και επιστημονικής προσέγγισης του νερού, Χανιωτικα Νεα 23 Μαρτίου , 2022

Οι άγνωστες πτυχές της ζωής του Τζέιμς Πάρκινσον, Χανιώτικα Νέα, Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου, 2022

Τα απάτητα βουνά και οι πρωτοπόροι των προστατευόμενων περιοχών, Χανιώτικα Νέα, 26 Ιανουαρίου, 2022

Ο νομός Χανίων είναι μία από τις λίγες περιοχές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτ... more Ο νομός Χανίων είναι μία από τις λίγες περιοχές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη, που έχει ευνοηθεί ιδιαίτερα από τη Φύση.

Οι μεταλλευτικές δραστηριότητες του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, Χανιώτικα Νέα, 5 Ιανουαρίου, 2022

Οι παλινωδίες στις δηλώσεις και την ενημέρωση του κοινού που βλέπουν πρόσφατα την δημοσιότητα, πέ... more Οι παλινωδίες στις δηλώσεις και την ενημέρωση του κοινού που βλέπουν πρόσφατα την δημοσιότητα, πέραν όλων των άλλων και στην λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ από την κυβέρνηση και την ίδια την ΔΕΗ, με οδήγησε στην συγγραφή αυτού του άρθρου.

Η Προϊστορία, το Σύστημα των Τριων Εποχών και η βιβλική χρονολόγηση, Χανιώτικα Νέα 25 Δεκεμβρίου , 2021

Η στάση κληρικών, μη ειδικών, απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα της πανδημίας, είναι η αφορμή που με... more Η στάση κληρικών, μη ειδικών, απέναντι στο τεράστιο πρόβλημα της πανδημίας, είναι η αφορμή που με ώθησε να γράψω αυτό το άρθρο.

Geosciences, 21 February, 2024

Abstract: Sanctuaries devoted to Asclepius were established and operated for almost a thousand ye... more Abstract: Sanctuaries devoted to Asclepius were established and operated for almost a thousand years in various Greek and Roman cities throughout the Mediterranean region. The Asclepieion sanctuary in Lentas (formerly known as Ancient Lebena) in Crete was famous for receiving water from
a sacred spring. In Ancient Lebena, Levinaion was a famous centre for hydrotherapy, physiotherapy, and a psychiatric hospital. In the present paper, we aim to assess the hydrochemical status of this sacred spring that holds a prominent position in archaeological and historical studies. The main objectives of this study are: Initially, to present supervisory evidence (archaeological, geological, hydrochemical) of an area that was a water resource management model for many centuries, carrying out therapeutic work. The second objective is to present and compare hydrochemical data in the last century, i.e., from 1915 to 2021. The third objective is to highlight and warn of an incipient saltwater intrusion in the area along the Lentas coast. The fourth objective is to propose an alternative and sustainable form of water resources management in the region that requires the study and rational utilization of the sporadic small water springs in the region. Our study focuses on a basic hydrochemical analysis of spring and borehole water in the remains of Levinaion in the Lentas region, and their comparison with sparse historical data of the sacred spring water, aiming to interpret the impact of the changes in the spring water resources that occurred in recent decades due to urban
modernization. Our results highlight (i) visible fluctuations in chemical composition of borehole water samples; (ii) a neutral to alkaline pH in borehole waters and an alkaline pH in spring waters; (iii) undetectable arsenic in Lentas borehole water, unlike historical data of Lentas spring water; (iv) low values of dissolved radon in Lentas borehole water and the spring water of Kefalovrysa; and (v) a timeless constant and hypothermic nature of the water of both the sacred spring and borehole of Lentas, and also of the Kefalovrysa spring. The recorded historical data, i.e., from 1915 to 1957, due to the absence of substantial anthropogenic activity in the area, can be used as reference values (natural background levels, NBLs) for the Lentas area. Our findings emerge with the need to bring again the flowing spring water of the sacred spring of Lentas in its original form through sustainable management and re-discover its beneficial therapeutical effects.

New Source Rocks from Crete, 2023

Diatomites are sedimentary rocks rich in siliceous algae, mainly diatoms, and are evident in Gree... more Diatomites are sedimentary rocks rich in siliceous algae, mainly diatoms, and are evident
in Greece mainly in Neogene successions. Despite their significance and worldwide potential as
source rocks for hydrocarbons, little is known about them in the wider area of Greece, limited in their
biostratigraphic characteristics and industrial use. This study assesses for the first time the Neogene
diatomites in Western Crete and focuses on their source rock quality and hydrocarbon generation
potential on top of their stratigraphic characteristics. The studied synthetic outcrop is of the Miocene
age and is located in the Apokoronas sedimentary basin, in the Chania province. It is subdivided
into four subsections reaching heights of 13 m. It has a total documented, visible extend of 90–100 m
and presents adequate thickness in relation to other reported diatomitic occurrences in Crete. A
SEM study and bulk sampling of 28 samples has been carried out on this outcrop and geochemical
analysis has been conducted by means of a Rock-Eval 6 pyrolysis to facilitate the understanding of
hydrocarbon potential. Stratigraphic analysis supports the establishment of system tracts (ST), with
transgressive ones (TST) illustrated by fining-upward sequences including highstands (HST). At the
top, a final coarsening-upwards sequence suggests a regressive sequence (RST) most probably related
to the Messinian Salinity Crisis (MSC) event. Total organic carbon (TOC, %wt.) values are found
to reach 3.4% in the diatomites, while siltstone/mudstone interlayers encounter lower TOC (%wt.),
yet with exceptions reaching TOC levels as high as the diatomaceous facies. Overall, Rock-Eval
pyrolysis shows that organic matter from the studied cross sections is immature with the hydrocarbon
generation potential ranging from poor to excellent. The kerogen type is proved to be type III with
poor to almost good quality. This suggests the presence of a prolific diatomaceous source rock in
Western Crete demonstrating a high significance for the offshore hydrocarbon exploration in the
Eastern Mediterranean that could potentially be related to the offshore Western and Southern Crete
E&P-awarded blocks.

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2010

Δελτίον της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, 2013

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2010

Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft, Jul 1, 1994

Near Surface 2007 - 13th EAGE European Meeting of Environmental and Engineering Geophysics, 2007

This study case presents the results of a geoelectrical survey that was carried out at Omalos pla... more This study case presents the results of a geoelectrical survey that was carried out at Omalos plateau in Chania, Western Crete, Greece. The survey included measurements of resistivity mapping and sounding as well as electrical tomography. The aim of this survey is to image the complex structure of the active karstic system of the Omalos polje. The processing of the measurements indicates three geoelectrical layers. The shallow layer exhibits extremely high electrical resistivity and is attributed to alluvial – dilluvial deposits. The intermediate layer exhibits very low electrical resistivity and reflects mainly the presence of marls (Neogene?). Finally, the lower geoelectrical layer outlines the metamorphic mainly carbonatic bedrock (Tripali unit and Plattenkalk group), whose relief appears highly irregular. At Omalos polje the thickness of post-Mesozoic deposits (terra rossa, clays, sands and gravels) ranges from 40-130 m.

SGEM2012 12th International Multidisciplinary Scientific GeoConference, Jun 18, 2012

Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft, May 29, 1996

Journal of South American Earth Sciences, 1997

Δελτίον της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, 2010

Tectonophysics, Feb 1, 2002

Bulletin of the Geological Society of Greece, 2018

Peloponnesus and Crete are probably offering the best possible standard sections for Eastern Medi... more Peloponnesus and Crete are probably offering the best possible standard sections for Eastern Mediterranean Pleistocene Series. Complete Pleistocene Standard Lithostratigraphic Sections from Sparta (Peloponnesus) and Kandanos (Crete) reveal continuous Pleistocene Land Sequences composed of cyclic palaeosol levels interfering with clastic fluvial, eolian (loess) and gravel deposits comparable with analogues found elswhere over the earth. Most suitable for correlation are: a) the standard Idfess area of Northern Europe, Russia and China, and b) the subtropical and tropical regions of Africa and Asia. The standard Greek Pleistocene Lithostratigraphic Sequence independently recorded at both sites (and partially from sites in other regions of Greece) reveal a number of 103 palaeosols of both interglacial and interstadial stages, indicating the extreme warm to relative warm phases of the Pleistocene ice age. This number suits surprisingly well to the 103 levels of the equally warm odd numb...

Advances in the Research of Aquatic Environment, 2011

Hydrogeological research in western Crete, has led to the revision of the geological map of the a... more Hydrogeological research in western Crete, has led to the revision of the geological map of the area and the creation of a new lithological map in scale of 1:25.000. According to the investigation results, Trypali Unit forms a separate hydrogeological entity in the region that is extended widely. Folding and faulting of this unit combined with the widespread fault systems determine the ground water flow in the region.

Πρακτικά 16ου Εθνικού Συνεδρίου Χαρτογραφίας “Η Χαρτογραφία στον σύγχρονο πολυθεματικό κόσμο” Αιγάλεω, 2/11- 4/11/2023

Σε μια περιοχή που εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Ακρωτηρίου Χανίων, εντός και δυτικά του βε... more Σε μια περιοχή που εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Ακρωτηρίου Χανίων, εντός και δυτικά του βενετσιάνικου λατομικού χώρου στον Σταυρό, αναγνωρίστηκε η ύπαρξη ριζόλιθων, δηλαδή απολιθωμένων ριζών ανώτερων φυτών. Kατ΄αντιστοιχία τεκμηρίωσης απολιθωμένου δάσους σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως στη Λέσβο, Λήμνο, Λακωνία, Καστοριά, Έβρο, Εύβοια, κ.ά., τεκμηριώθηκε, μέσα από τα ευρήματα των ριζόλιθων, η ύπαρξη απολιθωμένου δάσους και στον νομό Χανίων. Εντός παράκτιων αιολιανιτών δεν έχουν διατηρηθεί με απολίθωση οι κορμοί αλλά οι ρίζες ανώτερων φυτών, που απολιθώνονται σπανιότερα από τους κορμούς των δένδρων, καθιστώντας τη θέση αυτή προς το παρόν μοναδική στην Ελλάδα, ως προς τον αριθμό και το μέγεθος των απολιθωμένων ριζών. Στην εργασία αυτήν παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της χαρτογράφησης των σπανίων ριζόλιθων στο απολιθωμένο δάσος των Χανίων. Καταμετρήθηκαν δεκάδες ριζόλιθοι σε μια σχετικά μικρή επιφάνεια μερικών εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, ενώ εκτός από το ριζικό σύστημα διακρίθηκαν κατά θέσεις και υπολείμματα μικρών σε μέγεθος κορμών. Οι ριζόλιθοι εμφανίζονται και εξαπλώνονται στις επίπεδες διαβρωτικές επιφάνειες των αιολιανιτών. Ταυτόχρονα διακρίνεται ότι εκκινούν από το υποκείμενο παλαιοέδαφος που εμφανίζεται κατά θέσεις. Τα διάφορα ριζώματα διαφέρουν σε μεγέθη (μήκος, διάμετρο, διακλάδωση κτλ). Αναγνωρίστηκαν μέγα-ριζόλιθοι, ομάδες απολιθωμένων φυτών που προσομοιάζουν με απολιθωμένους λειμώνες καθώς και μορφοδομές βιοκαρστικής διαλυτοποίησης. Η μελέτη της μικροδομής των ριζόλιθων έδειξε ότι υπάρχουν απολιθωμένα υπολείμματα ριζών και όχι εκμαγεία. Μέσα από τη συνεχιζόμενη έρευνα θα διαπιστωθεί εάν οι δομές αυτές των απολιθωμένων ριζών είναι ικανές ώστε να οδηγήσουν στην ταυτοποίηση των ανώτερων φυτών που τις δημιούργησαν.

12o ΔΙΕΘΝΕΣ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΥ, ΛΕΥΚΩΣΙΑ , 2022

Περίληψη Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι μια ιδιαίτερη περιοχή της Ελλάδας, λόγω του φυσικού περιβά... more Περίληψη
Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι μια ιδιαίτερη περιοχή της Ελλάδας, λόγω του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και των γεωλογικών και βιολογικών χαρακτηριστικών. Χιλιάδες τουρίστες το επισκέπτονται ετησίως, με αποτέλεσμα πολλαπλές ανάγκες νερού και πυρόσβεσης. Ως εκ τούτου, η μελέτη και η γνώση των υδρολογικών συνθηκών του φαραγγιού της Σαμαριάς είναι ζωτικής σημασίας. Αρχικά, είναι απαραίτητος ο καθορισμός του γεωλογικού καθεστώτος της ευρύτερης περιοχής του φαραγγιού της Σαμαριάς, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης των τεκτονικών, λιθολογικών και στρωματογραφικών χαρακτηριστικών των γεωλογικών σχηματισμών. Ειδικότερα, η περιοχή αυτή είναι γεωλογικά δομημένη από σχηματισμούς του Άνω και του Κάτω Τεταρτογενούς, καθώς και από την Ενότητα Τρυπάλι (υπερκείμενη) και την Ομάδα Plattenkalk (υποκείμενη), που αποτελούν μέρος του μεταμορφωμένου συστήματος των Εξωτερικών Ελληνίδων. Επιπλέον, τεκμηριώνεται ο γεωλογικός σχηματισμός Γκίγκιλου, χαρακτηριστικός για την περιοχή μελέτης, καθώς θεωρείται ο πυρήνας μιας μεγαδομής. Σε αυτή την εργασία, παρουσιάζονται τρισδιάστατα γεωλογικά μοντέλα, απαραίτητα για την κατανόηση και τον προσδιορισμό του υδρογεωλογικού περιβάλλοντος. Τρεις αναλυτικές μελέτες για το φαράγγι της Σαμαριάς, που δείχνουν και συζητούν την τεκτονική και τη στρωματογραφία αυτών των σχηματισμών, αποτελούν τη βάση για την κατασκευή των αντίστοιχων γεωλογικών μοντέλων. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε η καταγραφή των ιδιοκτησιών των πηγών (Ιούνιος 2022), η οποία αναμένεται να συμβάλει στην εκτίμηση των υδρολογικών συνθηκών, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες μελλοντικές.

eng-2133190, 2023

Abstract: Diatomites are sedimentary rocks rich in siliceous algae, mainly diatoms, and are evide... more Abstract: Diatomites are sedimentary rocks rich in siliceous algae, mainly diatoms, and are evident in Greece mainly in Neogene successions Despite their significance and worldwide potential as source rocks for hydrocarbons, little is known about them in the wider area of Greece, limited in their biostratigraphic characteristics and industrial use. This study assesses for the first time the Neogene diatomites in Western Crete and focuses on their source rock quality and hydrocarbon generation
potential on top of their stratigraphic characteristics. The studied synthetic outcrop is of the Miocene age and is located in the Apokoronas sedimentary basin, in the Chania province. It is subdivided into four subsections reaching heights of 13 m. It has a total documented, visible extend of 90–100 m and presents adequate thickness in relation to other reported diatomitic occurrences in Crete. A SEM study and bulk sampling of 28 samples has been carried out on this outcrop and geochemical
analysis has been conducted by means of a Rock-Eval 6 pyrolysis to facilitate the understanding of hydrocarbon potential. Stratigraphic analysis supports the establishment of system tracts (ST), with transgressive ones (TST) illustrated by fining-upward sequences including highstands (HST). At the top, a final coarsening-upwards sequence suggests a regressive sequence (RST) most probably related to the Messinian Salinity Crisis (MSC) event. Total organic carbon (TOC, %wt.) values are found to reach 3.4% in the diatomites, while siltstone/mudstone interlayers encounter lower TOC (%wt.), yet with exceptions reaching TOC levels as high as the diatomaceous facies. Overall, Rock-Eval pyrolysis shows that organic matter from the studied cross sections is immature with the hydrocarbon generation potential ranging from poor to excellent. The kerogen type is proved to be type III with poor to almost good quality. This suggests the presence of a prolific diatomaceous source rock in Western Crete demonstrating a high significance for the offshore hydrocarbon exploration in the Eastern Mediterranean that could potentially be related to the offshore Western and Southern Crete E&P-awarded blocks.

Poster στο 16ο Εθνικό Συνέδριο Χαρτογραφίας “Η Χαρτογραφία στον σύγχρονο πολυθεματικό κόσμο” Αιγάλεω, 2/11- 4/11/2023

Σε μια περιοχή που εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Ακρωτηρίου Χανίων, εντός και δυτικά του βε... more Σε μια περιοχή που εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Ακρωτηρίου Χανίων, εντός και δυτικά του βενετσιάνικου λατομικού χώρου στον Σταυρό (Κοκκορού-Αλευρά κ.α. 2014), αναγνωρίστηκε εκτεταμένη παρουσία ριζόλιθων (Manoutsoglou 2022), δηλαδή απολιθωμένων ριζών ανώτερων φυτών. Kατ΄αντιστοιχία τεκμηρίωσης απολιθωμένου δάσους σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως στη Λέσβο, Λήμνο, Λακωνία, Καστοριά, Έβρο, Εύβοια, κ.ά., τεκμηριώθηκε, μέσα από τα δεκάδες ευρήματα ριζόλιθων και απολιθωμένων κορμών, η ύπαρξη απολιθωμένου δάσους και στον νομό Χανίων. Εντός παράκτιων αιολιανιτών δεν έχουν διατηρηθεί με απολίθωση μόνο οι κορμοί αλλά και τμήματα του ριζικού συστήματος ανώτερων φυτών, που απολιθώνονται σπανιότερα από τους κορμούς των δένδρων, καθιστώντας τη θέση αυτή προς το παρόν μοναδική στην Ελλάδα, ως προς τον αριθμό και το μέγεθος των ριζόλιθων και κορμών. Στην εργασία αυτήν παρουσιάζονται τα πρώτα αποτελέσματα της χαρτογράφησης και κατηγοριοποίησης των ριζόλιθων και κορμών στο απολιθωμένο δάσος των Χανίων.

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-136, 2022

Samaria gorge is situated in White Mountains region in the southwestern part of Crete Island. It ... more Samaria gorge is situated in White Mountains region in the southwestern part of Crete Island. It is extended for 13 km in N-S direction and it consist the major geological-geomorphological structure of the Samaria National Park.
Moreover, it represents the geological profile of the region, highlighting the Plattenkalk Group geological formations, which is the tectonically lower parautochthonous group of all the sequences, structing the White Mountains core, as well as the major mountain masses of Crete (Mt Talea, Mt Psiloritis, Mt Lasithiotika etc).
The geology of the study area consists of the Upper and Lower Quaternary and the Alpine formations, which includes the metamorphic parautochthonous part of the External Hellenides. In particular, two bedrock units have been identified in the wider area, showing distinct lithological features: 1) the Trypali Unit, characterized by intensively cracked, metamorphic, mostly carbonate rocks, showing cellular texture, which resemble cargneules and 2) the Plattenkalk Group, characterized by thin-bedded marbles, including chert intercalations and/or nodules.
Based on all above, various approaches have been revised contributing decisively to the theoretical background improvement, and clarifying the geology of the wider region. More specifically, three different geological models have been proposed for the Samaria gorge wider area by: 1) Tataris and Christodoulou (1969 – 1st model), 2) Pavlaki and
Perleros (2015 – 2nd model), 3) Manutsoglu et al. (1999, 2001 – 3rd model).

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-386, 2022

Research Highlights The definition of pre-Messinian source rocks in the Eastern Mediterranean is ... more Research Highlights
The definition of pre-Messinian source rocks in the Eastern Mediterranean is of paramount importance for the hydrocarbon exploration because of the ability of salt to be a high-quality seal rock. This research evaluates the organic geochemical features of the Upper Miocene (Tortonian – Messinian) sedimentary succession onshore Crete Island, Greece.
Background
The potential of onshore Crete and nearby regions to contain Tortonian to Messinian (sub-salt) source and reservoir rocks has been suggested for Gavdos Island south of Crete (Pyliotis et al., 2013), Messara and Heraklion Basins in central Crete (Pasadakis et al., 2012; Maravelis et al., 2016; Kontakiotis et al., 2020; Panagopoulos et al., 2022), and Levantine Basin
in southeast Mediterranean (Grohman et al., 2019; Gardosh et al., 2006). The study employs original and published results that come from organic geochemical analyses of mudstone samples.
Objectives
This research elaborates available data from the Tortonian deposits that belong to Viannos Formation, Skinias Formation, and Faneromeni section and from the Messinian Ploutis section and additionally, presents new numerical constraints to the organic geochemical signatures of the Messinian Agios Myron Formation, providing information about the type,
quantity, quality, and maturation level of the organic material. This integration of data will offer a comprehensive outlook about the existence of Tortonian - Messinian source rocks onshore Crete Island.

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-090, 2022

Source rock horizons of high hydrocarbon generation potential have been identified within multipl... more Source rock horizons of high hydrocarbon generation potential have been identified within multiple Alpine formations of the Ionian and Paxos zones of Greece. Yet, such horizons have not been identified in the neighboring Gavrovo zone, illustrating the importance of these two zones. The Ionian zone has a long hydrocarbon exploration history, with five main source rock horizons recognized. These are Triassic shale fragments incorporated into the Triassic brecciasevaporite formation. Lower Posidonia beds of Toarcian-Aalenian age, Upper Posidonia beds (Callovian-Tithonian) and Vigla shales (Cenomanian-Turonian). The most significant source rock of the central and western areas of the Ionian
are the Lower Posidonia beds, while for the eastern areas are the Vigla shales (Rigakis & Karakitsios, 1998).
Regardless the identification of these five main source rock horizons, there is no reference on the possible icroorganisms responsible for the increased TOC content in these horizons, but the main oceanic anoxic events which are responsible for the preservation of the organic matter have been studied. The well-known OAEs are the following:
“Posidonienschiefer Event” of Early Toarcian age, “Selli Event” of Early Aptian, “Paquier Event” of Early Albian and the ‘”Bonarelli Event” of Cenomanian – Turonian age amongst others, which lead to the accumulation and preservation of organic matter. What is more, over the last decades, organic petrology and micro-spectroscopy have been used for the documentation of in situ molecular conversion and breakdown of prasinophyte (green) algae Tasmanites, as well as sponges, to petroleum during thermal maturation (Vigran, 2008).
The diagenetic evolution of nodules and siliceous beds in the early Cretaceous Vigla deposits and late Cretaceous Senonian deposits outcropping in the NW Peloponnesus (Araxos–Gianniskari area) and Kastos island, have been recently studied, highlighting that the quartz is the dominant mineral with rare to common residual calcite. The presence
of moganite and opal-A minerals suggests that quartz recrystallized from original amorphous silica. A few samples from Araxos contain traces of halite and anhydrite which were associated with a different tectonic activity of these specific areas, whereas the presence of maghemite is due to the presence of iron minerals in water solutions (Bourli et al., 2019).
Following the tectonic reconstruction of Tethys during Permian/Triassic (Dornsiepen et al. 2001), major reefs were developed by the Upper Triassic and mainly during Upper Jurassic. The Upper Jurassic reefs are widespread within the shelf bordering the northern Tethyan Ocean, which today extends from Romania to Poland, southern Germany, Switzerland, France, eastern Spain to south Portugal (Keupp et al. 1990) as well as the marginal basins of the young North Atlantic Ocean. They developed in a variety of settings, ranging from the innermost platform to outer ramp
settings. Compositionally they comprise the end members «coral facies», «siliceous sponge facies» and «microbial facies», yet with common transitions and successions. Important factors which determine the occurrence, and the composition of the reef facies are water depth, sedimentation rate and oxygen fluctuation. Bathymetric interpretation
based on sequential analysis of shallowing upward successions shows that coral facies, mixed coral-sponge facies, and siliceous sponge facies follow each other along a deepening gradient. Additionally, according to Leinfelder (1993) the outer shelf environment was reported to be suitable for the expanse of sponge reefs.
The Plattenkalk Group (Permian-Oligocene) represents the lowermost tectonic unit under a nappe pile of metamorphic and non-metamorphic units of the External Hellenides and has undergone a prograde metamorphism ranging from anchimetamorphic to high pressure/Iow temperature facies conditions. The generally accepted belief for its depositional conditions has been derived from lithological comparisons with the succession of the Ionian zone. Extended colonies of Lithistid demosponges in the middle parts (Jurassic-Eocene) of the chert-bearing metamorphic platy limestones from the Taygetos Mountains in Peloponnese to the Ida Mountains in Crete have been identified (Manutsoglu et al., 1995; Soujon et al., 1995). The former, presenting similarities to the Campanian sponges studied in Poland (Jurkovska &
Świerczewska-Gładysz, 2020) allows the deduction of the prevailing paleodepositional conditions. Different forms of bioconstructions have been recognized within these sedimentary records, leading us to conclusions about the origin of chert. As already depicted by relative studies, a big part of metamorphic chert intercalations and nodules of the
Plattenkalk Group in Peloponnese and Crete is of organic origin arising from the remains of siliceous sponges. During the buildup of extensive colonies by the sponges, the latter captured essential quantities of siliceous matter which was offered for the diagenetic development of tens of meters of rocks with siliceous composition. Although after Oligocene
these rocks were subsided, metamorphism and uplift took please, while most sponges retained their outer shape and parts of their inner structure, facilitating their later recognition. The discovery of these biomes in a wide area of the Eastern Mediterranean allows a first approach and comparison of the paleogeographical area of occurrence and paleoenvironmental area of development of these organisms in the southeastern area of Tethys, with the corresponding known colonies of the northern areas of Tethys (Manutsoglu et al., 1995; Soujon et al., 1995).
Siliceous beds and nodular concretions are a prominent component of limestones in the Ionian zone of Western Greece. The color of the bedded cherts varies from white, pink to black, while the outer color of nodular cherts is white. Similar structures with biogenic characteristics (Ostia, Osculum) have also been recognized in nodular cherts of the Ionian
zone. Also, the link between black cherts and high biological activity is nearly systematic from the Precambrian to recent (van Kranendonk et al., 2001).

The present study concerns TOC analyses of nodules and siliceous beds. Due to the above-mentioned, sampling of 58 chert samples was performed for the subsequent analysis of TOC. The first results from the TOC measurements of the analyzed set of samples range from 0.02 to 0.35 wt.%. Although TOC levels are low, it provides an adequate answer for
the origin of cherts (nodular and bedded) of the External Ionian zone.

References
Bourli, N., Kokkaliari, M., Iliopoulos, I., Pe-Piper, G., Piper, D.J.W., Maravelis, A.G., and Zelilidis, A. 2019. A. Mineralogy of
siliceous concretions, cretaceous of ionian zone, western Greece: Implication for diagenesis and porosity. Marine and Petroleum
Geology, 105, 45-63.
Dornsiepen U.F., Manutsoglu E., and Mertmann D. 2001. Permian - Triassic paleogeography of the External Hellenides. Palaeogeogr., Palaeoclim. Palaeoecol. 172, 327-338.
Jurkowska, A. and Świerczewska-Gładysz, E. 2020. Evolution of Late Cretaceous Si cycling reflected in the formation of siliceous nodules (flints and cherts), Global and Planetary Change, 195, 2020, 103334, https://doi.org/10.1016/j.gloplacha.2020.103334
Keupp H., Koch R., and Leinfelder R.R. 1990. Steuerungsprozesse der Entwicklung von Oberjura-Spongiolithen Süddeutschlands:
Kentnisstand, Probleme und Perspektiven. Facies, 23, 141-174.
Leinfelder R.R. 1993. Upper Jurassic reef types and controlling factors. Profil, 5, 1-45.
Manutsoglu E., Soujon A., Reitner J., and Dornsiepen U.F. 1995. Relikte lithistider Demospongiae aus der metamophen Plattenkalk-
Serie der Insel Kreta (Griechenland) und ihre palaeobathymetrische Bedeutund. N. Jb. Geol. Palaeont. Mh., 1995/4, 235-247.
Rigakis N. & Karakitsios V. 1998. The source rock horizons of the Ionian Basin "NW Greece”. Marine and Petroleum Geology 15,
593-617.
Soujon A., Manutsoglu, E., Reitner, J., and Jacobshagen, V. 1995. Lithistide Demospongiae aus der metamorphen Plattenkalk-Serie
der Trypali Ori (Kreta/Griechenland). Berliner geowiss. Abh., E16, 559-567.
Van Kranendonk, M.J., Hickman, A.H., Williams, I.R., and Nijman, W. 2001. Archaean geology of the East Pilbara granite greenstone terrane, Western Australia—A field guide: Perth, Western Australia, Geological Sur-vey of Western Australia, 134p. (19)Micro-facies and origin of some Archaean Cherts (Pilbara, Australia).
Vigran J. O., Mørk A., Forsberg A. W., Weiss H. M., and Weitschat W. 2008. Tasmanites algae—contributors to the Middle Triassic hydrocarbon source rocks of Svalbard and the Barents Shelf. Polar Research, 27(3), 360-371.

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-193, 2022

Observations on uplift beach phenomena at the coasts of western Crete were first performed by Spr... more Observations on uplift beach phenomena at the coasts of western Crete were first performed by Spratt in the early 1850'S and used to postulate tectonic uplift of the western end of the island during historical times. Then, the uplift of the western coast of Crete during Pleistocene - Holocene has been the subject of observation and study of many researchers for more than 100 years. Isostatic model predictions for this area suggest the occurrence of a gradual relative sea-level rise of over 1.5m since 2000 years BP and of over 6m since 6000 years BP (i.e. about 1 mm/yr) by Lambeck and Johnston (1995). Beyond the uplift, due to the eustatic phenomena, various researchers studied the effect of tectonic activity on local uplifts and subsidences. Αlong the coasts of western Crete widespread evidence of uplifted and submerged tidal notches, beachrocks and coastal ancient remains were revealed. The coast οn the peninsula of Akrotiri in Chania have abundant geomorphological and archaeological relative sea level change indicators.
In their paper on the morphotectonic evolution of the Akrotiri peninsula in the prefecture of Chania, Zamani & Maroukian (1981) described remnants of calcareous, well-cemented, red-brown or yellow sands bearing numerous shell fragments are observed. It is aeolianite, known in Greece as “poros”, composed of coarse to medium calcareous sand,
cross-bedded with almost horizontal to steeply dipping thin layers including numerous mollusc shell fragments. Based on the a l,5 to 2 m notch in the aeolianites of this area, they concluded that the current morphology of peninsula of Akrotiri generally was formed due to the tectonic instability of the area and only locally to eustatism (Zamani &
Marakian, 1981).
The aeolianites developed on beachrocks, a rapidly forming rock composed of beach sand and gravel cemented by a calcareous cement of aragonite or magnesium-calcite precipitated from seawater. After Fytrolakis (1986) the beachrocks were formed during the gradual subsidence of the sea level. Aeolianites formed next, when sea retreat
reached the maximum level. This results from the fact that the aeolianites (2-4 m thick) have been deposited on the beachrocks and that a large part of the aeolianites are below sea level or wetted by the wave and are relatively finegrained.
Pleistocene aeolianite sandstones, which were easily excavated, were mostly used during the Venetian period (Κοκκορού-Αλευρά et al., 2014) at Stavros in Akrotiri, as well as during the Bronze Age (Moody et al., 1985).
At the western area, in the aeolianite quarry of Stavros rhizoliths were documented, which are defined as organosedimentary structures resulting in the preservation of roots of higher plants, or mineral matter remains. They are abundant and characteristic features of Quaternary paleosoils developed mainly within aeolianites from coastal regions.
Rhizoliths, like animal burrows, are commonly circular in cross-section and cylindrical in shape. Lengths of rhizoliths vary from a few centimeters to several meters. The diameters of rhizoliths range from 0.1 mm to (approximately) 20 cm. Downward bifurcations with decreasing diameters of second, third and fourth order branches distinguish rhizoliths from animal burrows. Burrowing systems usually have uniform diameters. Rhizoliths show many orientations although the commonest forms occur as vertical, isolated or branching structures and as ramifying horizontal networks. Although roots prefer to grow in unconsolidated sediments, they can also bore through indurated rock. Rhizoliths and associated
features of the rhizosphere (zone of soil around root which is affected by root activity) such as soil fungi indicate terrestrial conditions and subaerial exposure of marine or lacustrine sediments. Filling of a root mould, either by sediment or cement, or both, produces a root cast. Rhizoliths can be used to help identify pedogenetically modified
substrates. Rhizoliths are exclusively documented within the vadose zone. They are formed in climatic regimes ranging from subtropical humid to semiarid; however, they decrease as long as the aridity increases (Klappa, 1980).
Rhizoliths are abundant within the ancient quarry. The calcitic rhizoliths reported here can be easily distinguished from burrows and non-biogenic concretions. Rhizoliths (Figs. 1) occur on the planar erosional surfaces of aeolianites. The features interpreted here as rhizoliths are rods of micritic limestone varying in diameter and length. Although the rhizome parts differ in length and diameter, they do not probably belong to different tree species. The plants represented by the rhizoliths described here were clearly capable of penetrating several meters of eolian sand. The rhizoliths have not been studied by paleobotanists, remaining unknown. Based on the rhizoliths comparisons with the external morphology of recent plant root, documented in the wider area, they resemble the rhizome genus
Tamarix L.. Tamarix is usually deep rooted. Tap roots may reach 30 m in depth; subsuperficial side roots may reach a length of 50 m and are capable of producing adventitious buds. Adventitious roots are abundantly produced when the plant is buried by shifting dunes, and some species of Tamarix are therefore excellent dune binders (Baum 1978).
Aeolian dunes, like modern ones, mainly restricted to arid and semi-arid settings.
Rhizoliths are excellent soil carbonates for studying not only the terrestrial ecosystem but sub millennial cycles of longterm seasonal anomalies (Wang et al., 2004). Calcitic rhizoliths are abundant and easily recognized structures within aeolianite on the Venetian quarry of Stavros in Akrotiri Peninsula. Rhizoliths are remarkable, as their distribution may provide indices of paleoecological aspects (Loope, 1988). Reconstruction of Pleistocene-Holocene environments and processes in the sensitive geographical location like western Crete, facing the sea, is crucial for understanding impacts on early human communities.

References
Klappa K., 1980. Rhizoliths in terrestrial carbonates: classification, recognition, genesis and significance. Sedimentology, 27, 613-629.
Lambeck, K., Johnston, P., 1995. Land subsidence and sea-level change: contributions from the melting of the last great ice sheets and the isostatic adjustment of the Earth. In: Barends, F.B.J., et al. (Eds.), Land Subsidence. Balkema, Rotterdam, pp. 3–18.
Loope D.B., 1988. Rhizoliths in ancient eolianites. Sedimentary Geology, 56, 301-314.
Moody, J.A., Rackham, Ο., Rapp Jr., G. 1985. The Development of a Bronze Age Coarse Ware Chronology for the Khania Region of West Crete,10th Temple University Aegean Symposium, Philadelphia: Temple University Department of Art History, 51-65.
Wang H., Ambrose S. H., Fouke B.W., 2004. Evidence of long-term seasonal climate forcing in rhizolith isotopes during the last glaciations. Geophysical Research Letters, vol. 31, L13203, https://doi.org/10.1029/2004GL020207
Κοκκορού-Αλευρά, Γ., Πουπάκη, Ε., Ευσταθόπουλος Α., Χατζηκωνσταντίνου., Α., 2014. 2014. Corpus αρχαίων λατομείων:
Λατομεία του ελλαδικού χώρου από τους προϊστορικούς έως τους μεσαιωνικούς χρόνους, Αθήνα.
Φυτρολάκης, Ν., 1986. Γεωλογική έρευνα ορισμένων αιολικών ιζημάτων στην Κρήτη. Δελτίο Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, Τόμος XVIII, 243 – 267.

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-131, 2022

Diatomitic beds in Western Crete were geochemically analyzed and proven to have a good hydrocarbo... more Diatomitic beds in Western Crete were geochemically analyzed and proven to have a good hydrocarbon potential, illustrating a prolific source rock, comparable to similar worldwide data. Diatomites are siliceous sedimentary rocks composed mainly of diatoms, silicoflagellates, sponge spicules and/or radiolaria, well-organized in cyclic light and dark color alternations (laminae), mostly connected to seasonality. Diatoms are autotrophic, silica-based, unicellular algae that form in marine and freshwater environments, and they have shown rapid evolution during Cenozoic and particularly
during Oligocene - Miocene - Pliocene (Tulan, 2020). Among others, their significance relies on their high value on hydrocarbon exploration. The latter is supported by their mainly gas generation potential as suggested by several research works (Aoyagi and Omokawa 1992, 1993; Tulan, 2020), as well as their prolific hydrocarbon source rock character in many basins worldwide (Tulan, 2020).
The first reference to “laminated marls” of the lowermost part of the Khairetiana Formation resembling the Italian “tripoli” was made by Freudenthal (1969). So far, only a few research works about Miocene diatomite sections in Crete have been published and they mainly focus on stratigraphic analysis (i.e. Frydas, 1996, 2004, 2006; Frydas et al., 2008; Kontakiotis et al., 2022). These, support a pre-evaporitic Messinian age and a marine depositional environment converted to a semiclosed basin, following the transgressive and regressive cycles framework respectively.
As Western Crete diatomitic deposits have not yet been geochemically investigated, this study focuses on a combination of stratigraphic and geochemical analysis of one synthetic outcrop, located in Apokoronas Neogene Basin (south of Souda port, in Chania province). The studied outcrop is of Messinian age and is subdivided into three profiles and several subsections. These are well-laterally extended, presenting adequate thickness in relation to other reported diatomitic occurrences in Crete. Due to dense vegetation and steepness, the presently studied subsections are 12-13m high in total and have a laterally documented extend of 90-100m. Although a much greater lateral continuity was reported by Freudenthal back in 1969, nowadays is mostly covered by newly founded touristic installations. Stratigraphic analysis of
the outcrop illustrates clear alternations of fine sands, siltstones/mudstones and laminated diatomaceous beds (Figure 1) from bottom to top in each subsection.
Bulk sampling of 28 samples has been carried out in this synthetic outcrop. For this set of samples, geochemical analysis has been conducted by the means of Rock-Eval 6 pyrolysis to facilitate the understanding of hydrocarbon potential. More specifically, TOC (%) values are found to reach 3.4% in the diatomites (Figure 2), while siltstone/mudstone layers encounter lower TOC (%), yet with exceptions reaching TOC levels as high as the diatomaceous facies.
Based on the above-mentioned analysis, clear outcomes have been made. Firstly, the stratigraphic analysis supports the establishment of System Tracts (ST), with transgressive ST illustrated by fining upward sequences. This is followed by a final coarsening upwards sequence suggesting a highstand ST (Telemenis et al., 2022). According to the geochemical analysis, a clear trend of very good to poor hydrocarbon generation potential is observed in the diatomites from the bottom to the top of the synthetic outcrop, in agreement with the stratigraphic interpretation. A kerogen type of II-III, leaning towards type III is documented by the analyzed set of samples. In addition to the measured TOC values, an oil-gas prone source rock of fair to very good hydrocarbon potential is pinpointed. In a nutshell, this study supports the extent of
Messinian diatomites in Western Crete and their potential as source rock for hydrocarbon generation. It also demonstrates a high significance for the offshore hydrocarbon exploration in the Eastern Mediterranean, and especially in offshore
Western and Southern Crete.

16th International Congress of the Geological Society of Greece 17-19 October, 2022 - Patras, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Publ. 10 Ext. Abs. GSG2022-137, 2022

Groundwater resources in Mediterranean coastal aquifers are under threat due to overexploitation ... more Groundwater resources in Mediterranean coastal aquifers are under threat due to overexploitation of the water resources. Efficient management and monitoring of groundwater systems require interpreting all available data sources. Geostatistics and geophysics can be successfully combined to interpretating the hydrogeological characteristics of an aquifer system. This work is based on geological and geophysical surveys held in the coastal alluvial aquifer of the Tympaki basin in the south and central part of the island of Crete, Greece. This research work aims to develop a set of
plausible 3D geological models combining data of geological maps and mapping, 1D and 2D geophysical profiles, spatial well data analytics, and geostatistical simulation techniques. The resulting set of models represents possible scenarios of the structure of the coastal aquifer system under investigation and identify regions associated with higher
uncertainty.
Management and monitoring of groundwater systems require a sufficient understanding of hydrogeology and the subsurface configuration. This work employs the development of a 3D geological model by using two different approaches to assess the impact that each one has on the groundwater flow simulation. The first approach is based on geophysical data using geostatistical and simulation techniques such as 3D Kriging and Sequential Gaussian Simulation (SGS) to provide the structure of the coastal aquifer system. A geophysical survey (Pipatpan and Blindow 2005) provided data in the study area that were inverted to hydraulic conductivity. Therefore, the inverted geophysical data were used to estimate the spatial distribution of the hydraulic conductivity in the study area.
The modified Box–Cox technique was applied to transform the data close to normal distribution to allow the application of the SGS method. SGS is a stochastic approach for producing equiprobable realizations (maps) of spatial distribution of a variable on a grid by means of kriging methodology. Variogram analysis was employed to investigate the spatial
dependence of the monitoring data, while the simulation analysis provided the spatial distribution of hydraulic conductivity considering the bounds of estimations uncertainty.
The second approach uses the lithostratigraphic interpretation of the available geophysical and water-well data to define the subsurface structure of the alluvial aquifer and the associated fault patterns (Panagopoulos et al., 2021). Then, the geological model is further populated with resistivity and lithological values by applying stochastic algorithms of gaussian random function simulation and the sequential indicator simulation, respectively (Schlumberger, 2016).
Finally, the two approaches were combined to run a new groundwater flow simulation and assess the benefits of using a more detailed subsurface geological model as the basis for the simulation. The proposed methodologies exploit the spatial information from geophysical surveys to provide the spatial distribution of the hydrogeological structure of the coastal aquifer system in three dimensions inside the convex hull of the
measurements. The resulting models will be imported under the same parameterization (e.g., boundary conditions) to a numerical groundwater flow model (Feflow), considering time series of groundwater level in 20 monitoring wells and 6 observation wells for validation, to determine the groundwater level field in the study area.
The 3D property distribution of hydraulic conductivity, resistivity and lithologies have been constructed to understand the aquifer’s behavior better. The property model helps to identify the areas where the coarser material is expected as well as areas of low resistivity that could be related to seawater intrusion.
Comparing the two approaches will help identify similarities and differences in groundwater flow modeling using different data interpretation tools. In addition, it will provide valuable information on the hydrogeological structure detail which is required to acquire optimal groundwater flow modelling results. Such approaches can help develop
typical hydrogeological models, which will aid the management and monitoring of the area's groundwater resources.
This work will support the development of a reliable groundwater flow model to investigate future groundwater level fluctuations in the study area under climate change scenarios.
References
Panagopoulos, G.; Soupios, P.; Vafidis, A.; Manoutsoglou, E.: Integrated use of well and geophysical data for constructing 3D geological models in shallow aquifers: a case study at the Tymbakion basin, Crete. Greece. Environm. Earth Sci. 80, 142 (2021).

European Geosciences Union, General Assembly, Vienna, Austria, 27 April – 02 May, 2014

Cement industry is facing growing challenges in conserving materials and conforming to the demand... more Cement industry is facing growing challenges in conserving materials and conforming to the demanding environmental standards. Therefore, there is great interest in the development, investigation and use of binders alternatives to Portland cement. Natural hydraulic lime (NHL) binders have become nowadays materials with high added value, due to their advantages in various construction applications. Some of them include compatibility, suitability, workability and the versatility in applications.......

8ο Διεθνές Υδρογεωλογικό Συνέδριο, 8-10 Οκτωβρίου, Αθήνα, 2008

Στα πλαίσια του ΠΕΠΕΡ ΚΡΗΤΗΣ «Τεχνολογικά επιδεικτικά έργα» ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα «Εντοπισμό... more Στα πλαίσια του ΠΕΠΕΡ ΚΡΗΤΗΣ «Τεχνολογικά επιδεικτικά έργα» ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα «Εντοπισμός και αξιολόγηση βιοαερίου Νεογενών σχηματισμών της περιοχής Αρκαλοχωρίου του Ν. Ηρακλείου Κρήτης για ενεργειακή χρήση» που συγχρηματοδοτήθηκε από την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) και την Δημοτική Επιχείρηση Αρκαλοχωρίου. Παρουσιάζονται τα πρωτα αποτελέσματα σχετικά με την απολιθωμένη υδροφορία που περιέχει και βιογενές μεθάνιο.

15th International Congress of the Geological Society of Greece Athens, 22 -24 May, 2019 | Harokopio University of Athens, Greece Bulletin of the Geological Society of Greece, Sp. Pub. 7 Ext. Abs. GSG2019-313, 2019

In this work, we present a brief description of hydro-chemical data from mineral springs reported... more In this work, we present a brief description of hydro-chemical data from mineral springs reported in a historical study (Lekkas, 1938). The springs are located in different stratigraphical level and lithological units that outcrop in western Crete. These springs were monitored during the last three years. The outcomes of this monitoring work add to the existing knowledge, which is figured in the map of IGME (Figure 1). Athanassoulis et al., 2009 studied springs in most areas of Greece except Crete and the Ionian islands due to decreased interest and a small number of thermal springs. As shown in the map, four cold springs were recorded in Crete (Figure 1), although no further reference for Crete is mentioned in the technical report.
As mentioned in the historical study on the thermal and mineral waters of Greece (Lekkas, 1938), Crete has 101 mineral springs most of which are saline or ferrous (Figure 2). Although, many of them were used as healing springs during the Ancient, Roman and Byzantine era, they faded into oblivion because the main concern of the authorities were focused in providing drinkable water to every settlement, city and more recently to the touristic infrastructures of the island as a result of the growing demands.
Water samples were collected during, at least two wet and two dry periods in order to monitor and study the fluctuations in the physical characteristics but also their mineral content. The temperature (T), the pH the electrical conductivity (EC), and the total dissolved solids (TDS) of water samples were measured in situ by portable instruments. The samples were filtered, with 0.45μm filters and were stored in HDPE bottles. The aliquots for major and trace metal analyses were preserved by acidification with 2% HNO3. The analysis of cations and trace-elements was carried out by ICP-MS (7500cx, Agilent Technologies), while the analysis of anions was carried out by phasmatophotometry (Hach DR2800).
(i) The springs hosted in the Phyllite Nappe are namely, Ksinonero, Temenia, Arelio and Moustakos: The Ksinonero spring water is cold (14oC, approximately) has pH equal to 3.2 and is connected with ferric depositions at its discharge. The concentration of dissolved iron (Fe) varies from 4 to 6g/l. The historical healing springs of Temenia (Mesa Chorio and Tzanoudiana) are the only springs of Chania and Western Crete that have been recognized and utilized as healing springs with the Royal Decree of 31 August 1957, as diuretic. The temperature of the water of Mesa Chorio spring varies from 14.1-19.3°C, is slightly acidic (pH 5.7-6.4) and has very low TDS (50 mg/L to 140 mg/L). The water of Arelio spring is cold (17o C), and lightly acidic (pH 6.3-6.8), and has very low TDS (50 mg/L). Periodically it contains Copper (Cu) up to 0.3 mg/L. During the Ottoman occupation,Bey’s were transferring the water to the city of Chania, using large glass containers (Lekkas, 1938). Moustakos spring has outlet temperature that varies from 18.7 to 22.5 oC, pH varies from 5.3 to 6, and has also very low TDS (50-70 mg/L). Periodically, it has high manganese (Mn) content up to 1347 μg/L and iron (Fe) up to 0.2 mg/L.
(ii) The springs hosted in the Neogene formations are namely Kyrali, Lissos and Kares. The Kyrali spring, located near to the Frangokastello fortress, is coastal and hosted under a relatively large alluvial fan. Moreover, is warm (21-27oC) and connected with travertine depositions. Also, it contains fluorine (F) up to 0.2 mg/L. The remains of a round shaped pool in the sea, indicates that the warm water was used for bathing. Lisssos spring is well known since the ancient era, as it is located to the Asklepius Temple of the homonymous ancient city. The water is hypothermic (20-22oC), has near neutral pH that varies from 7.1 to 7.4, and relatively low TDS which varies from 200-400 mg/L. Periodically it contains up to 200 μg/L of zinc (Zn). Kares Springs have outlet temperature 18.5-20 oC, neutral pH and TDS that varies from 380-400 mg/L. The main dissolved constituents are HCO3 (380 mg/L, approx.) and SO4 (200 mg/L, approx.). Moreover the water contains 0.6 mg/L of dissolved fluorine (F) but also small quantities of trace elements including Li, Mo, Sr, etc. The main characteristics of the waters that discharge from springs in the Phyllite Nappe are their very low TDS and the slightly acidic pH, except from the Ksinonero spring water which is extremely acidic. On the other hand the springs hosted in the Neogene formations exhibit extreme characteristics including travertine deposition or high content in dissolved trace elements.

Introduction The use of water for therapeutic purposes has been known in Greece since the ancien... more Introduction

The use of water for therapeutic purposes has been known in Greece since the ancient times. The ancient Greeks were the pioneers in the use of warm and cold baths, especially for the hygiene and cleanliness of the body, as well as for the treatment of various diseases. Asclepius was one of the greatest healers of ancient Greece. Cult places for the healing god are uninterruptedly frequented in the Greek world, from the late Classical to the late Imperial period and enjoyed great popularity especially during the Hellenistic and Roman times (Melfi, 2010, Lioulias, 2010). The most characteristic of Asclepius therapeutic practice was the “ritual”, the main part of which was the water, followed by special diet, hygiene and purification rules.

The importance of water in ritual of Egkoimisis and Purity
The location of Asclepieia next to thermal springs is connected with physical therapy. They have been located some distance from the urban settlement, in or near a grove, next to natural springs or the sea. Still, most of the Asclepieia were built in holy places and were considered sacred by the people before their devotion to Asclepius (Chatzinikolaou, 1999,
Panagiotidou, 2014). The temples were often protected, located in concavities or in open valleys and hills with water streams, which were passed through the temples and were considered shelters (Vincent, 2009). Dedicated to Asclepius, the Asclepieia were not only temples of worship but also medical care centers. Scattered throughout the ancient world, they were over 300 in number, the largest and most famous being those of Trikke, Epidaurus, Kos, Athens, Corinth, Pergamon and Lebena. Data from ancient literary sources, such as the comedy “Plutus” by Aristophanes and the works
of Pausanias, Strabo, Plutarch, Lucian of Samosata and others, and also archeological findings from some of the largest Asclepieia, provide valuable information about the operation of these holy institutions (Christopoulou-Aletra et al., 2010).
At Asclepieia, the daily rituals were performed by priests, while the cities organized celebrations dedicated to Asclepius (Panagiotidou, 2014). During the consecration, the priests entered into the Avaton, which was connected to water springs and practiced the treatments as the patients slept (Economidou, 2015). According to Aristophanes, water had an important
role in the ritual of incubation (Egkoimisis). There are abundant natural elements of Asclepieia, including those related to slumbers, springs, wells, fountains, small and big cisterns for complete immersion of the body and other water containers. Also, it is not at all clear what kind of water was used exclusively for Egkoimisis, and if the water available near Avaton was intended for cleaning or hydrotherapy or both. The only valid conclusion is that the water at the entrance
of a sanctuary was mainly intended for the symbolic cleansing required for those visiting any Greek sanctuary, not only Asclepieia - as suggested by Hippocrates. Usually, outside from the sanctuary (and possibly at a distance from the entrance), there was a small basin serving as a local cleansing bath, since, according to the sacred laws of Asclepius, visitors had to be washed from impurities caused by various activities before entering the sanctuary (Renberg, 2017).

Role Of Water In The Sanctuaries Of Asclepius
Asclepieia were located next to springs, in holy places, so as to supply the temple with water. The landscape, combined with the holy waters and the groves, had a direct influence on people's health, releasing them from stress and other factors. Patients were relaxing to retrieve their vision or voice or to be cured from breast and foot disorders. In addition, the water was not only medical and beneficial to patients, but even to those who were healthy (Panagiotidou, 2014). Asclepieia were built around springs, e.g. the Asclepieion of Epidaurus and Pergamon, which were built in forest valleys next to
springs. Also, the Asclepieio of Lebena, which was built on the southern coast of Crete in a landscape dominated by the harbor and a spring, and the Asclepieio of Kos, which was built near hot springs, with thermal baths (Panagiotidou, 2014), while the Asclepieion of Gortyn was situated beside the river Loussios. Bathing facilities were found in almost all the sanctuaries of Asclepius, such as in Dion, the Asclepieio of Veria and others. The statue of Health was found in Kelepouri, to the south of the sanctuary of Asclepios, where a bath complex was excavated. At the same time, it is not unlikely that the abundance of water in these areas have also been used for healing purposes, resulting from the large number of bathing facilities that were excavated in the area, combined with the
particularly intense worship of Asclepius in the city. Four bath complexes have emerged from the city of Dion including the large Thermae (Figure 1): (i) the big thermae near the southern entrance of the city, (ii) the so-called forum thermae in the NE corner of the respective complex, (iii) the thermae of the main road to the east of the sanctuary, and (iv) finally the so-called thermae of the eastern road located in the south of the Dionysus mansion (Lioulias, 2010).
In addition, the existence of baths is also concerned in the case of Asclepieion of Veria in which it is believed that there should be a set of bathing facilities. Excavations have revealed special architectural elements, as well as statues that indicate the quality of its construction (Lioulias, 2010).

Conclusions
It is generally accepted that Asclepieia in ancient Greece offered health care, combining experimental therapeutic methods with a variety of religious elements. The holistic approach they used to treat patients was based on the healing properties of the natural environment: knowledge of the life force of the sun, water, minerals, rocks, and knowledge of the properties of medicinal plants. What is now at the core of modern hospital design seems to have been a well-established practice in ancient Greek therapeutic centers. This is evident in the careful selection of the location of sanctuaries of Asclepius, which did not lack running water, and in some cases also healing springs (Christopoulou-Aletra et al., 2010). We can conclude that the importance of "heilig water", which was used for natural and spiritual purification, while offering treatment to patients through its properties, was fundamental in the general holistic philosophy and function of Asclepieia.

References
Chatzinikolaou, M., 1999. The Asklepieion of Kos. Department of Social Medicine, School of Medicine History, Ph.D. Thesis, University of Athens, 373 p.
Christopoulou-Aletra, H., Togia, A., Varlami, C., 2010. The “smart” Asclepieion: A total healing environment, Archives of Hellenic Medicine, 27(2):259-263.
Ekonomidou, E., 2015. The Asklepieion in the sanctuary of Hippolytus at Troizina, Faculty of Philosophy, Department of History and Archeology, Ph.D. Thesis, University of Athens, 487 p.
Lebidaki, M., E., 2003. Small sacred buildings in the Asklipieion of Epidaurus, Faculty of Philisophy, Department of History and Arschaeology, Ph.D. Thesis, University of Athens, 435 p.
Lioulias, S., 2010. The devotion of Asclepios in Macedonia. Faculty of Philosophy, Department of History and Archeology, Department of Archeology, M.Sc. Thesis, Aristotle University of Thessaloniki, 243 p.]
Panagiotidou, O., 2014. Disease and Treatment in the Sanctuaries of Asklepios: A cognitive approach, Faculty of Theology, Theological School, Ph.D. Thesis, Aristotle University of Thessaloniki, 304 p.
Renberg H., G., 2017. Where Dreams May Come: Incubation Sanctuaries in the Greco-Roman World, Volume I, Leiden.
Vincent, E., 2009. Therapeutic Benefits of Nature Images on Health, Department of Environmental Design and Planning, Ph.D. Thesis, Clemson University, 263 p.

Bulletin of the Geological Society of Greece, 2017

Rock-Eval method was used to analyze 53 samples from late Miocene Metochia Formation of Gavdos Is... more Rock-Eval method was used to analyze 53 samples from late Miocene Metochia Formation of Gavdos Island (south of Crete Island) in order to characterize the contained organic matter and to evaluate its potential as source rock. The samples were collected from Metochia Section which consists of about 100 m thick marlssapropels alternations. Organic matter analysis showed that the studied succession could be subdivided into two parts. The lower one, which is generally rich in organic matter and the upper one, which is poor. In the lower part the rich horizons in organic matter are characterized by Kerogen type II, III and IV, with low oxygen content, and with fair to very good potential for gas and/or oil hydrocarbon generation. Additionally, the studied samples are thermally immature. Taking into account that the studied area has never been buried in such a depth to reach conditions of maturation, as well as, that the studied section in Gavdos is connected with Messara basin located in...

Bulletin of the Geological Society of Greece, 2017

Rock-Eval and Elemental Analysis techniques are widely used in Organic Geochemistry for the deter... more Rock-Eval and Elemental Analysis techniques are widely used in Organic Geochemistry for the determination of the organic content in sediment samples. Both techniques determine the carbon content using thermal treatment and pyrolysis and/or oxidation reactions. Due to the complex nature of the geochemical samples (different mineralogical composition, low organic carbon content, e.t.c) and the differences of their operational principles, disagreements are commonly observed between the analytical results of these techniques. In this work we studied in a systematic manner the performance of both techniques on a common sample set, consisting of immature, poor in organic carbon, sediments. It was demonstrated that both techniques applied on original and acid-treated samples, provide consistent analytical results for carbon content; that has also been showed by its mass-balance calculations showed.

79th Annual Meeting of the Meteoritical Society, 7-12 August , Berlin, Germany, 2016

The available information (lack of in-situ analyses & returned samples) for reconstruction of Mar... more The available information (lack of in-situ analyses & returned samples) for reconstruction of Martian crust and its properties is mainly based on data from satellites, rovers and meteorites (e.g., shergottites). Here we focus on a basaltic-rich outcrop on the southern part of Santorini Volcano (Balos cove; Greece). The primary goal is to evaluate the resemblance of various properties of Santorini rocks with verified Martian analogues (Iceland, South Africa, Norway) loaned from the International Space Analogue Rock Store (ISAR) and to examine its potential as a Martian analogue site.

Επιστημονική Συνεδρία της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας, 1 Απριλίου 2013, Τεύχος Περιλήψεων, σελ. 11, Αθήνα, 2013

Η προέλευση του απαιτούμενου οργανικού υλικού για την δημιουργία κοιτασμάτων υγρών και αέριων υδρ... more Η προέλευση του απαιτούμενου οργανικού υλικού για την δημιουργία κοιτασμάτων υγρών και αέριων υδρογονανθράκων αποτελεί το αντικείμενο μακροχρόνιων ερευνών και επιστημονικών συζητήσεων. Στον θαλάσσιο χώρο, στις δελταϊκές αποθέσεις ενταφιάζεται και διατηρείται ανάλογο ποσοστό οργανικού υλικού (περίπου 45%) με αυτό που υπολογίζεται ότι διατηρείται στις υφαλοκρηπίδες. Αντίθετα τα πελαγικά ιζήματα και οι ιδιαίτερες περιοχές ανοξικών λεκανών υπολογίστηκε ότι εμπεριέχουν το 5% και 1% αντίστοιχα του διατηρούμενου οργανικού υλικού. Στα θεωρούμενα
πελαγικά ιζήματα των Εξωτερικών Ελληνίδων της Ιονίου Ζώνης έχουν μελετηθεί μαύροι αργιλικοί σχίστες του Τοάρσιου, του Άπτιου, του Άλβιου και του Κενομάνιου-Τουρόνιου με κατά θέσεις υψηλές τιμές ολικού οργανικού άνθρακα πετρώματα των οποίων η δημιουργία σχετίσθηκε με ανοξικά γεγονότα.
Τα πετρώματα αυτά θεωρούνται τα ποιο πιθανά μητρικά πετρώματα αέριων και υγρών υδρογονανθράκων που εμφανίζονται κα αναζητούνται στις Εξωτερικές Ελληνίδες.
Πέραν του γεγονότος ότι τα ανοξικά γεγονότα είναι σχετικά μικρής χρονικής διάρκειας (μέγιστο 700.000 χρόνια) πετρώματα με σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε ποσοστό ολικού οργανικού άνθρακα εμφανίζονται όχι μόνο και πέραν του στενού χρονικού ορίου των ανοξικών γεγονότων αλλά και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους στην Ιόνια ζώνη.
Η παρατήρηση/προσέγγιση αυτή δεν αμφισβητεί την συμμετοχή των μηχανισμών αυτών στην δημιουργία μητρικών πετρωμάτων υδρογονανθράκων αλλά θέτει σε αμφισβήτηση την μοναδικότητα/αποκλειστικότητα των μηχανισμών αυτών για την δημιουργία των μητρικών πετρωμάτων υδρογονανθράκων στην ευρύτερη περιοχή.
Από το Προκάμβριο μέχρι πρόσφατα έχει μελετηθεί η σχέση μεταξύ μαύρων κερατολίθων και βιολογικής δραστηριότητας. Αν και οι μηχανισμοί δημιουργίας
πυριτικής σύστασης πετρωμάτων βρίσκονται υπό συζήτηση δεν έχει αποκλειστεί ποτέ από αυτήν ο ρόλος της βιολογικής δραστηριότητας για την δημιουργία των
πετρωμάτων αυτών.
Μεταξύ άλλων οι σπόγγοι έχουν συνεισφέρει στην δημιουργία πυριτικής σύστασης βιοδομών, που ορισμένες από τις οποίες άρχισαν να συνδέονται άμεσα με κοιτάσματα πετρελαίου. Λεπτομερείς βιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η λειτουργία των σπόγγων ισορροπεί οξικές και ανοξικές συνθήκες που σχετίζονται με βιολογικές χημικές αλληλοεπιδράσεις μεταξύ των σπόγγων και των συμβιωτικών βακτηριδίων. Πέραν αυτών μελέτη συγκεκριμένων βιοδεικτών έδειξε την σχέση μεταξύ οργανισμών
και συστατικών υγρών υδρογονανθράκων, μεταξύ δε των οργανισμών συμπεριλαμβάνονται και οι σπόγγοι. Η θεώρηση αυτή προτρέπει την συστηματική μελέτη των χωρικά και χρονικά ευρέως διαδεδομένων πυριτολίθων της Ιονίου Ζώνης

88th Annual Meeting of the German Mineralogical Society, Münster 19.–22. September, 2010

Abstract The island of Crete is located north of the Hellenic trench. The geological framework co... more Abstract
The island of Crete is located north of the Hellenic trench. The geological framework consists largely of nappes of contrasting lithologies and metamorphism that were stacked southwards during an Oligocene to early Miocene N-S compression. Most of the whole nappe stack of continental Greece is recognized in Crete. The Plattenkalk Unit represents the lowermost known tectonic unit beneath the nappe pile of Crete. Their formation has been involved in the tectonometamorphic process during the Oligocene-Miocene. The overlying Phyllite-Quarzite Nappe has been divided into four subunits by Dornsiepen & Manutsoglu (1994): Tyros Group, Variscan, Phyllite-Quarzite Group and Gypsum-Rauhwacke-Formation. The lithological monotonous Phyllite-Quartzite-Unit, the first definitely allochthonous unit of the island, is dominant in western Crete and contains primarily phyllites and quartzites as well as metaconglomerates, marbles, metabasalts and metatuffs.
Ferruginous stocworks occur in the Phyllite-Quartzite-Unit within cataclastic shear zones of diverse thickness
varying from a couple of mm up to 50 cm, especially in contacts between quartzites, phyllites and marbles
(Markopoulos et al, 2005). Samples of ferruginous materials from the Karanos area, located roughly 20 Km SW of the City of Chania, have been collected for mineralogical, chemical and petrological investigations, using reflected light microscopy, scanning electron microscopy, X-ray diffraction (XRD) and X-ray fluorescence analyses (XRF).
At least two different iron oxides and iron hydroxides generations have been recognized as result of
deformations and tectonic stresses. Goethite, hematite, quartz, talc and muscovite, in varying proportions,
dominate these ferruginous materials. Diaspore, calcite, lepidocrocite, pyrite and feldspar are accessory mineral
phases. The manganese minerals cryptomelane and lithiophorite occur in minor amounts. Gold and silver have been detected via scanning electron microscope on hematitic and goethitic rich samples. Au and Ag appear in free forms of rounded particles about 1 μm in size.
The presence of Au and Ag particles in free form within ferruginous materials was detected for the first time in
Crete. The presence of Au and Ag in the ferruginous stockwork formations in western Crete can be explained by the action of hydrothermal fluids. These hydrothermal fluids are connected with the volcanic activity during
Perm-Triassic, which formed basalts, tuffs and sulfide deposits in western Crete. The simultaneous appearance of Au and Ag within the stockwork structures of the ferruginous materials will become the focus of further research.

24th International Meeting on Organic Geochemistry, September 6 –11, in Bremen, Germany, 2009

In numerous water wells drilled between the Heraklion and Messara neogene basins in the island Cr... more In numerous water wells drilled between the Heraklion and Messara neogene basins in the island Crete (Greece), methane gas seepages, at different volumetric rates, have been recorded during the last decades. The gas composition, determined in several wells, found to be approximately 90% methane, 10% nitrogen (vol.), indicating a possible biogenic origin. In this work, we present the main scientific goals as well as preliminary results of a research project entitled “Exploration and evaluation of biogenic gas in neogene formations in Heraklion (Crete) area” aiming to investigate the origin and the occurrence of shallow methane gas shows. The feasibility to exploit methane gas fluxes as an energy source for domestic heating is also considered. The project is founded by Greek Secretariat for Research and Technology and local authorities. Possible source rocks within pre-Messinian neogene formations have already been revealed. Rock-Eval pyrolysis, TOC determination, standard geochemical...

25th IAS MEETING OF SEDIMENTOLOGY, PATRAS - GREECE, 2007

The Plattenkalk Group (Permian-Oligocene) represents the lowermost tectonic unit under a nappe pi... more The Plattenkalk Group (Permian-Oligocene) represents the lowermost tectonic unit under a nappe pile of metamorphic and non metamorphic units of the External Hellenides and have undergone a prograde metamorphism ranging from anchimetamorphic to high pressure/Iow temperature facies conditions. The generally acceptable opinion for their depositional conditions has been derived from lithological comparisons with the succession of the Ionian zone. It represents a transition from very shallow to deeper pelagic sedimentation.
The older part of the Plattenkalk Group includes marine siliciclastic sediments and carbonates of late Permian to early Triassic age. These rocks are overlain conformably by a thick sequence of neritic carbonates with stromatolites of Upper Triasic-Liassic age. This part is characterized as "Pantokrator facies", referring to its analogue fo rmation of the Ionian zone. The next level
comprises the sequence of platy limestones with bedded and nodular chert of Jurassic-Eocene age, which corresponds to the "Posidonia Schist" and "Viglaes facies" of Ionian zone. The uppermost stratigraphic level includes the transitional beds to a siliciclastic succession known as "Vathia Beds" of Upper Eocene- Oligocene age. The Plattenkalk group has been metamorphosed during Oligocene-Miocene.
The discovery of extended colonies of Iithistid
demosponges in the middle parts (Jurassic-Eocene)
of the chert-bearing metamorphic platy limestones
from the Taygetos Mountains on the Peloponnes to
the Ida Mountains on Crete allows the deduction of
the sedimentary depositional conditions. Different
forms of bioconstructions have been identified within
these sedimentary records, which allow us to conclude about the origin of the chert.

Σύνοψη της διάλεξης Ξεκινώντας από αναζητήσεις απλών αγγλικών λέξεων όπως π.χ. η λέξη distillatio... more Σύνοψη της διάλεξης
Ξεκινώντας από αναζητήσεις απλών αγγλικών λέξεων όπως π.χ. η λέξη distillation γίνεται η σύνδεση με την αρχαιοελληνική καταγωγή τους. Δεν περιορίζεται όμως η αναζήτηση σε ξενόγλωσσες λέξεις αλλά ενσωματώνονται στην αναζήτηση και ελληνικές λέξεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα όπως π.χ. η βαφή που λίγοι θα μπορούσαν να την συνδέσουν με μια αριστοτελική έννοια που σχετίζεται με τη μεταλλουργία!
Επειδή όμως ο ομιλητής δεν είναι ούτε φιλόλογος, ούτε γλωσσολόγος, αλλά γεωλόγος και όπως αναγράφεται και στον τίτλο, ο πυρήνας της ομιλίας θα είναι η σύνδεση καθοριστικών λέξεων στις Γεωεπιστήμες με την ελληνική γλώσσα, θα γίνει μια προσπάθεια για ικριωματική σύνδεση λέξεων που σχετίζονται αρχικά με την αρχέγονη Ορυκτολογία, τη «μητέρα των Γεωεπιστημών» που για πολλούς αιώνες ήταν η κοιτίδα από όπου εξελίχθηκε σε «αδελφή επιστήμη» με τις κατοπινές διακριτές επιστημονικές περιοχές της βοτανικής, χημείας, φαρμακολογίας και ιατρικής. Σημερινές επιστήμες που για πολλούς αιώνες ασκήθηκαν από τσαρλατάνους, μοναχούς, κάθε μορφής τυχοδιώκτες, εμπόρους, τραπεζίτες, αλχημιστές αλλά και φιλοσόφους, πριν την οριστική επιστημονική τους μορφοποίηση και οργάνωση. Μέσα από τη συρραφή επιστημονικών θέσεων και τεκμηρίων που προέκυψαν από αναζήτηση σε δημοσιευμένες επιστημονικές πηγές (διπλωματικές, μεταπτυχιακές, διδακτορικές διατριβές, επιστημονικές ομιλίες και εργασίες) γίνεται μια προσπάθεια ακροβατικής σύνδεσης λέξεων – εννοιών με την εξελικτική, χρονικά μη γραμμική πορεία των διαφόρων κλάδων των σημερινών Γεωεπιστημών.
Τα ορυκτά φάρμακα - φυλακτά που προϋπήρχαν από την αχλή της προϊστορίας φωτίζονται από τον Φάνη της αρχέγονης Ορφικής Κοσμογονίας που προέκυψε από μια απλοϊκή λέξη που βρίσκεται σε χρήση και στην σημερινή καθημερινότητά μας. Η μορφή από όπου προέκυψε ο Φάνης αποτελεί μια θεώρηση για την οποία συνεχίστηκαν οι καταγραφές σε μεσαιωνικά θρησκευτικά κείμενα, τα οποία με την σειρά τους αποτελούν την σύνδεση με την επίκαιρη θεωρία της «μεγάλης έκρηξης». Πέρα από την παράθεση των ιδιοτήτων των κρυστάλλων και μετάλλων που διαχρονικά προσεγγίστηκαν από διάφορους «φιλοσόφους - ορυκτολόγους», όπως μας αποκαλύπτουν τα διάφορα Λιθικά συγγράμματα, βασικά αναγνώσματα των αλχημιστών αλλά και των μετέπειτα επιστημόνων διαφόρων επιστημονικών κλάδων, παρατίθενται στοιχεία που συνδέουν γενεσιουργικά, ως επιστημονική σύλληψη, την επίκαιρη θεωρία των Τεκτονικών Πλακών με στοιχεία από την Ησιόδεια Κοσμογονία. Στην αναζήτηση της σχέσης και της κατηγοριοποίησης μεταξύ λίθων και μετάλλων θα αναζητηθεί και η σχέση της μεταλλουργίας, που θεωρείται σημείο τομής ανάμεσα στην Προϊστορία και την Ιστορία, με την πιο γνωστή και αγαπητή ελληνική λέξη σε όλον τον κόσμο: τη Δημοκρατία.
Με λεπτομερή σύνδεση διαχρονικών δεδομένων θα αποκαλυφθεί η άμεση σχέση περιγραφών δομικών χαρακτηριστικών της σημερινής επιστημονικής περιοχής της φασματοσκοπίας σε αριστοτελικές καταγραφές. Τέλος, αντί επιλόγου στην ατέρμονη αναζήτηση γίνεται μια προσπάθεια να καθοριστεί «το ποσοστό της λέξης Κρήτη» σε προϊόν καθημερινής τόνωσης της ομορφιάς αλλά και να διευκρινιστεί στο κατά πόσο θα μπορούσε η ίδια λέξη να συσχετιστεί με την επίκαιρη θεωρία της κλιματικής αλλαγής.

Δες εύκολα τις διάφορες ενότητες τις διάλεξης
00:00 Εισαγωγή Μουτζούρη
09:46 Εισαγωγή Βλαζάκη
12:53 Εισαγωγή Μανούτσογλου
20:51 Μήδεια Ιάσων Ιατρική
37:38 Ορισμοί των επιστημών και Γεωεπιστήμες
48:36 Λέξεις από Γεωεπιστήμες Δημοκρατία
1:03:58 Τελχίνες Κουρήτες Τάλως
1:10:54 Ιερατεία
1:22:44 Agricola
1:30:55 Φάρμακα και φυλακτά, ορυκτά σε πάπυρους, ετυμολογία χρυσού και καρατίου
1:41:05 Λιθικά συγγράμματα
1:49:05 Ορφική Θεογονία και Big Bang
2:00:19 Ησιόδεια Θεογονία και Θεωρία Τεκτονικών Πλακών
2:05:39 Αριστοτέλης και φασματοσκοπία
2:11:16 Creta Rubra
2:16:30 Calcrete και Κλιματική Αλλαγή
2:35:58 Αντί επιλόγου

Χανιώτικά Νέα, 16 Δεκεμβρίου, 2019

Την ίδρυση Παρατηρητηρίου για το ραδόνιο στα Χανιά παρότι ανιχνεύτηκε εντός ορίων σε δύο περιοχές... more Την ίδρυση Παρατηρητηρίου για το ραδόνιο στα Χανιά παρότι ανιχνεύτηκε εντός ορίων σε δύο περιοχές του νομού, πρότεινε ο κοσμήτορας της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Μαν. Μανούτσογλου στο περιθώριο της επιστημονικής διάλεξης με θέμα: "Συγκέντρωση ραδονίου σε περιοχές του νομού Χανίων", το βράδυ της Παρασκευής στην αίθουσα εκδηλώσεων του Τμήματος Δυτικής Κρήτης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ).

Ομιλία στο συνέδριο για τα Αστερούσια, 18 Ιουλίου 2019

Νέα Τηλεόραση Κρήτης, 2019