Annelies Moors | University of Amsterdam (original) (raw)

Books by Annelies Moors

NRC, 2023

Dit artikel bekritiseert hoe bij terugkeersters uit IS-gebied het gemeenschappelijke huishouden a... more Dit artikel bekritiseert hoe bij terugkeersters uit IS-gebied het gemeenschappelijke huishouden als argument wordt gebruikt voor deelname aan een terroristische organisatie en/of als voorbereidingshandeling voor een terroristisch misdrijf

Oxford Journal of Law and Religion 7, 3, 2018

Sociology of Islam 6, 3, 2018

1995, Women, property and Islam. Palestinian experiences, 1920-1990.

Papers by Annelies Moors

Implicit Religion, 2022

The Dutch ban on face-veiling is a strong instantiation of the gendered racialization of Muslims... more The Dutch ban on face-veiling is a strong instantiation of the gendered
racialization of Muslims in Europe. Racialization as a relation of power,
with some in the position to categorize and impose an identity on others,
produces and naturalizes difference. To justify the ban, politicians signified
face-veiling as gendered oppression, as a security threat and as an
obstacle to integration, bringing together ethical positions with affective
and aesthetic sensibilities. The largely unheard narratives of face-veiling
women, in contrast, highlighted the positive religious value of face-veiling
and point to the state’s infringement on their freedom of religion, expression,
and movement. As face-veiling women are simultaneously defined
as victims to be saved and as threat to be removed from the public, their
racialization is ambivalent. It is also multilayered, with debates on faceveiling
not only producing a divide between Muslims and non-Muslims,
but with some Muslims also involved in the racialization of other Muslims.

NRC, 2023

Oxford Journal of Law and Religion 7, 3, 2018

Sociology of Islam 6, 3, 2018

1995, Women, property and Islam. Palestinian experiences, 1920-1990.

Implicit Religion, 2022

Contemporary Islam 15, 1: 1-16, 2021

in Global Dynamics of Shia Marriages: Religion, Gender, and Belonging, Rutgers University Press, Pp. 1-20, 2021

in Global Dynamics of Shia Marriages: Religion, Gender, and Belonging, Rutgers University Press, Pp. 135-150., 2021

Contemporary Islam 15, 1: 35-55, 2021

Jihadi Audiovisuality and its Entanglements: Meanings, Aesthetics, Appropriations, edited by Christoph Günther and Simone Pfeifer. Edinburgh University Press. Pp. 27-50., 2020

In Marja Tillikainen, Mulki Al-Sharmani, and Sanna Mustasaari, eds. Wellbeing of Transnational Muslim Families: Marriage, Law and Gender, . London: Routledge

Ethnography 20, 2

As anthropologists we are increasingly confronted with attempts – be it by employers, the media, ... more As anthropologists we are increasingly confronted with attempts – be it by employers, the media, or policy makers – to regulate our work in ways that are both epistemologically and ethically counterproductive and threaten our scientific integrity. This document is written out of concern about the problems that occur when protocols for data management, integrity, and ethics, developed for sciences that employ a positivistic, hypothesis-testing and replicable style of research, are applied to different scientific practices, such as social and cultural anthropology, that are more explorative, intersubjective and interpretative. In social and cultural anthropology, issues of scientific governance and its ethics are strongly case-specific. Still, concerns about the imposition of scientific protocols from other disciplines require anthropologists to develop some general guidelines for data management, integrity and ethics of anthropological research. Rather than fixed rules, these are broad principles to guide work and adapt it to specific cases.

In Nadia Fadil, Martijn de Koning, and Francesco Ragazzi, eds., Narratives of De/Radicalisation. Critical Approaches from Belgium and the Netherlands. Bloomsbury. Pp. 245-259.

Ethnography, 2019

Tracing the afterlife of our explorative article on marriages of Dutch-speaking women travelling ... more Tracing the afterlife of our explorative article on marriages of Dutch-speaking women travelling to areas held by jihadist movements in Syria, we analyze the harm the celebration of transparency may do. Through an auto-ethnographic reflection, we address how the demand for transparency was used in a media hype that engendered parliamentary questions and an external reflection audit. To understand the appeal to transparency , we argue for the need to relate anthropological ethics to epistemological concerns, and to link transparency to power. Whereas anthropological research needs some level of trust and confidentiality, the quest for transparency starts from distrust and an impetus to control. Neoliberal forms of public management make universities vulnerable to external pressure, with anthropology as an interpretative discipline that values complexity an easy target. Researchers who are recognizably Muslim are exposed to particular harm as heightened ethno-nationalism and an anti-Islam political climate produce them as a category already 'under suspicion'.

Sociology of Islam 6, 3: 263-273

This special issue focuses on Muslim religious-only marriages, which are marriages not recognized... more This special issue focuses on Muslim religious-only marriages, which are marriages not recognized by state authorities but which at least one of the parties involved considers religiously valid. The practice of informal religious marriages has manifested in different parts of the world, and such marriages have become a topic of debate and intervention. In a tripartite dynamic, state authorities are involved in attempts to regulate or criminalize religious-only marriages, religious actors play a variety of roles, and the couples involved are left to navigate an increasingly controversial field. This special issue explores these issues in detail by investigating the interactions among state authorities, religious actors, and the couples themselves, and the motivations of each in their engagement with the others. The contributions to this special issue were, with one exception, presented at the two-day symposium Unregistered Muslim Marriages-Regulations and Contestations. This symposium was organized by Rajnaara Akhtar and An-nelies Moors and held in April 2017 at the De Montfort University in Leices-ter, in conjunction with the University of Amsterdam.1 All of the papers are based on well-grounded empirical research. The authors employ a variety of methods, from participant observation, informal conversations, and semi-structured interviews to discourse analysis of texts and images and social media use. They have worked with different interlocutors, including state actors, religious authorities of various standing and persuasions, ngos, and ordinary Muslims involved in these marriages. Research has been conducted both in Muslim-majority settings (Malaysia, Tunisia, and Jordan) as well as in countries where Muslims are a religious minority (Norway, England, and the Neth-erlands), in states that have developed a diverse range of policies on Muslim religious-only marriages, and with Muslim constituencies that differ both in terms of ethnic and national backgrounds and with respect to the nature of their religious commitment.

Sociology of Islam, 6, 3: 274-296

From the mid-2000s, Dutch policy makers, the media, and others have started to define Muslim-only... more From the mid-2000s, Dutch policy makers, the media, and others have started to define Muslim-only marriages as a problem. This contribution unpacks a recent hype, when a Dutch tv station broadcasted the conclusion of a polygamous marriage at a mosque, while simultaneously the largest right-wing political party presented an initiative to further criminalize Muslim-only marriages. In both the tv program and the policy initiative, the same feminist organization, Femmes for Freedom, was involved. Using liberal arguments such as freedom of partner choice to limit the freedom of a religious minority, interestingly, the dividing lines were neither between Muslims and non-Muslims, nor between more 'mainstream' and more 'Salafi-oriented' mosques. Arguing for the need to protect women, many supported the current Dutch law demanding that couples conclude a civil marriage prior to a religious marriage, as the former would protect women better, while others called for better educating Mus-lims about women's rights in Islam. Whereas the voices of women in Muslim-only marriages were not heard, our research with converts entering into polygamous marriages indicates that they may opt for these marriages themselves with their main concerns centering on the equal treatment of wives and men's openness about polygamy.

In: Marie-Claire Foblets, Michele Graziadei and Alison Dundes Renteln eds., Personal Autonomy in Plural Societies. A principle and Its Paradoxes. London and New York: Routledge pp. 127-140.

Oxford Journal of Law and Religion 7, 3, 2018

http://religionresearch.org/closer/2018/09/21/de-institutionalisering-van-salafisme-een-bespreking/, 2018

Ongeveer twee weken geleden promoveerde Mohammad Nazar Soroush op het proefschrift 'Institutionel... more Ongeveer twee weken geleden promoveerde Mohammad Nazar Soroush op het proefschrift 'Institutionele reproductie van salafistische jongeren in Nederland.' Het onderzoek heeft veel aandacht in pers en politiek gekregen mede door de vele mediaoptredens van Soroush samen met zijn co-promotor Jan Jaap de Ruiter. Tijd voor een bespreking. De vraagstelling van het onderzoek is hoe de institutionele reproductie van het salafisme plaatsvindt. Daarvoor onderzoekt Soroush salafistische moskeeën en stichtingen en 'de vrije tijd' van jonge moslims. Hij doet dit op basis van participerende observatie, informele gesprekken en een documentenstudie op Internet. De data zijn in een logboek vastgelegd dat als bijlage is toegevoegd; het proefschrift omvat 115 pagina's (inclusief woordenlijst en literatuurlijst), het logboek 89. Soroush richt zich met name op de organisatie van godsdienstige activiteiten en op de houding en opvattingen van jongeren van 18-25 jaar. Na een inleiding en een methodologisch hoofdstuk gaat hij eerst in op diverse praktijken van de verschillende moskeeën die hij bezocht heeft: de inrichting van een moskee, preken, dagelijkse gebeden en smeekbedes en het adviseren. In het volgende hoofdstuk bespreekt hij enkele specifieke organisaties: Islamitische Stichting voor Opvoeding en Overdracht van Kennis (ISOOK), Stichting alFitrah, en Stichting Al-Yaqeen. Hij bespreekt het onderwijs, de missie praktijken, emotionele beleving, de aanwezigheid op internet en de positie van vrouwen. In het vijfde hoofdstuk volgt dan een beschrijving van religieuze praktijken in de vrije tijd, variërend van feesten, kamperen, bazaars en evenementen specifiek voor vrouwen en voor jongeren, en de rol van vriendschappen. In de conclusie omschrijft hij het salafisme als een 'gemeenschap in een als vijandig beleefde wereld.' We gaan hieronder eerst in op ethische en methodologische aspecten van het onderzoek, en vervolgens op de plaats van dit proefschrift in wetenschappelijke discussies over het salafisme. Methoden en werkwijze: bezoeken, gesprekken en een logboek Wat verstaat de onderzoeker in de praktijk onder participerende observatie en informele aspecten? Wat voor activiteiten heeft de onderzoeker ondernomen? In de media wijst de co-promotor erop dat dit toch wel een bijzonder onderzoek is. De onderzoeker heeft drie jaar lang onderzoek gedaan. " Ik denk niet dat het nog een keer gaat lukken om een onderzoeker zo diep in die gemeenschap te laten komen " , zo zegt De Ruiter bij EenVandaag. Wat zegt de onderzoeker hierover in het proefschrift? Hij heeft zeventien moskeeën en stichtingen bezocht, die hij als salafistisch aanduidt. Daar heeft hij deelgenomen aan activiteiten, met name het vrijdagmiddaggebed, maar hij heeft bijvoorbeeld ook cursussen gevolgd. Het zou gaan om meer dan honderd bezoeken in de periode tussen maart 2013 en januari 2016. Dat zijn dus gemiddeld rond de drie bezoeken per maand. Nu kan het best dat de promovendus naast zijn onderzoek nog andere verplichtingen had, maar om dit nu drie jaar lang onderzoek te noemen wekt toch een

Zemzem, 2018

Uitreizigsters naar Syrië worden vaak aangeduid met de term ‘jihadbruiden’. Op basis van openba... more Uitreizigsters naar Syrië worden vaak aangeduid met de term ‘jihadbruiden’. Op basis van openbare posts op sociale media worden ze óf als slachtoffers van mannelijke ronselaars óf als mogelijk gevaarlijke strijdsters gezien. In ons onderzoek, op basis van privéchatten met de betrokken vrouwen, geven we hun visie op hoe zij hun huwelijken sluiten en hoe dit in de loop der tijd is veranderd, weer. Daarbij wordt een categorie uitreizigsters zichtbaar die zich noch als slachtoffer noch als militant strijdster presenteert.

Sociologisch Magazine, 2018