Powstanie Dekretu Gracjana jako przykład żywotności prawa rzymskiego [The formation of Gratian's Decretum as an example of the vitality of Roman law] (original) (raw)
Related papers
2013
One of the foundations guaranteeing the efficient operation of courts in the Commonwealth of Poland and Lithuania was adherence to the principles related to the organisation of court registers. The author presents issues related to the registers based on a study of resolutions of the Permanent Council. The source documentation gathered made it possible to investigate the questions most frequently submitted by applicants and the decisions that the Council made in their case. Moreover, the cases quoted in the resolutions provide an interesting picture of the attitude of the noble community towards the problem of common and codified law in the second half of the 18 th century.Eine der Grundlagen, die die reibungslose Tätigkeit der Gerichte zu Zeiten der Ersten Republik Polen sicherte, war die Einhaltung der Organisationsregeln der Gerichtsregister. Der Autor stellt die Problematik der Register durch die Analyse der Beschlüsse des Ständigen Rates dar. Das gesammelte Quellenmaterial erla...
Studia Iuridica Toruniensia
Dnia 8 maja 2018 r. papież Franciszek swoim chirografem zdecydował o likwidacji Trybunału Apelacyjnego istniejącego przy Wikariacie Miasta. Sygnatura Apostolska, w przepisach wykonawczych, ustaliła datę 1 września 2019 r. jako dzień, od którego Rota Rzymska stała się pierwszym forum odwoławczym dla wszystkich trybunałów, od których wyroków do tamtej chwili można było wnieść odwołania do Trybunału Apelacyjnego przy Wikariacie Miasta. Artykuł przedstawia genezę i ewolucję Trybunału Apelacyjnego oraz zasad jego funkcjonowania, począwszy od reformy Piusa X, który swoją konstytucją apostolską Etsi nos z 1 stycznia 1912 r. dokonał pierwszej kompleksowej reformy struktur Wikariatu Miasta, poprzez reformy kolejnych papieży, którzy reorganizowali sposób wnoszenia apelacji od wyroków pierwszej instancji wydanych przez Trybunał Wikariatu. W tę działalność wpisują się: Pius XI z kompleksową reformą sądownictwa we Włoszech (motu proprio Qua cura 1938 r.), Pius XII, który reskryptem Sekretariatu ...
Wczesna kariera Aureliusza Wiktora i świadectwo Ammianusa Marcellinusa (Amm. 21.10.6)
Res Historica
wczesna kariera aureliusza wiktora i świadectwo ammianusa Marcellinusa (amm. 21.10.6) Early Career of Aurelius Victor and testimony of Ammianus marcellinus (Amm. 21.10.6) streszczenie o karierze aureliusza wiktora nie wiadomo zbyt dużo. sam twierdził, że pochodził z ubogiej rodziny, a mimo to Julian mianował go namiestnikiem Panonii II. o tym ostatnim informuje nas ammianus Marcellinus. stąd zaproponowano hipotezę, że aureliusz wiktor, podobnie jak Eutropius, pracował w cesarskiej kancelarii, był notariuszem. w artykule zanalizowano sposób przedstawiania postaci przez ammianusa Marcellinusa. historyk ów prawie zawsze wspominając po raz pierwszy postacie, opisywał je sprawowanymi funkcjami. tymczasem ze sposobu opisania aureliusza wiktora jako autora historii nie wynika, aby pracował on w cesarskiej kancelarii. a przynajmniej ammianus Marcellinus nie miał takiej wiedzy. Słowa kluczowe: rzymska historiografia, brewiaria, późne cesarstwo rzymskie, aureliusz wiktor, ammianus Marcellinus Kariera aureliusza wiktora była jedną z bardziej spektakularnych, jakie miały miejsce w dziejach późnego antyku i, co trzeba podkreślić, nie była związana z armią. sam aureliusz wiktor twierdził, że jego ojciec był niewykształconym mieszkańcem wsi 1. a jednak pomimo to ukoronowa-1 aur. Vict. caes. 20 .5: "Quo bonis omnibus ac mihi fidendum magis, qui rure ortus tenui atque indocto patre in haec tempora vitam praestiti studiis tantis honestiorem". Kiedy ammianus Marcellinus charakteryzuje aureliusza wiktora nie podaje informacji o jego niskim urodzeniu. Nie należy jednak wyciągać z tego pochopnych wniosków, gdyż dosyć rzadko podaje on informacje o pochodzeniu z nizin społecznych, najczęściej zresztą dotyczy to osób, które nie są przez niego pozytywnie oceniane (tak: Diogenes-amm. 29 .1 .44; festus z trydentu-amm. 29 .2 .22). Jeszcze bardziej sporadycznie podaje takie informacje o oso
Ojcowie i synowie w deklamacji rzymskiej (Roman Declamations on Fathers and Sons)
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae, 2015
Sapota Tomasz, Ojcowie i synowie w deklamacji rzymskiej (Roman declamations on Fathers and Sons). The text outlines how the concept of pietas understood as unreserved reverence of sons towards their fathers was incorporated into the repertory of school declamations that in the Roman education system made the main means of modelling the social attitudes of younger generations.
Zbiory Rezolucji Rady Nieustającej jako źródło prawa w Polsce w II połowie XVIII w. / Marcin Głuszak
2008
Na mocy Artykułu II konstytucji sejmowej z 1775 r.1 jednym z pięciu departa mentów powołanej do życia tego roku Rady Nieustającej był Departament Spra wiedliwości2. Jednak w porównaniu z pozostałymi czterema, ustawodawca nie po święcił mu szczególnej uwagi i poza samym zapisem o jego utworzeniu nie uregu lował kwestii obowiązków i uprawnień nowo kreowanego resortu. Tę istotną lukę w prawie usunięto w roku następnym. Uchwalona w 1776 r. konstytucja3, uzupełniająca ustawę z roku poprzedniego, w sposób ogólny określiła zakres kompetencji Departamentu Sprawiedliwości4. Zgodnie z jej postanowieniami, poza nadzorem nad Asesorią i jurysdykcją mar szałkowską, do jego obowiązków należało rozpatrywanie nadsyłanych do Rady Nieustającej memoriałów i skarg5 obywateli oraz przygotowywanie nań odpowie
Zeszyty Glottodydaktyczne Jagiellońskiego Centrum Językowego, 2023
Artykuł niniejszy dotyczy dwóch zagadnień, to jest recepcji lektury rzymskich dzieł historycznych w dawnym polskim szkolnictwie oraz metod pracy nad tekstami historyków rzymskich na lektoracie języka łacińskiego we współczesnej szkole wyższej. W pierwszej części w krótkim zarysie autorka przedstawia, jak kształtowały się zainteresowanie i charakter pracy nad tekstami rzymskich historyków w szkolnictwie w dawnej Polsce od średniowiecza aż po XX wiek. Druga część artykułu odnosi się do wybranych zagadnień dydaktycznych, które są realizowane na podstawie tekstów rzymskich historyków na współczesnym lektoracie języka łacińskiego. Autorka dzieli się tutaj własnymi doświadczeniami dydaktycznymi oraz prezentuje pewne propozycje metod pracy nad przekładem i analizą lektury rzymskich historyków, tak aby oparty na nich proces nauczania-uczenia się był interesujący i inspirujący zarówno dla wykładowcy, jak i studenta.