Imaging Modalities for Temporomandibular Joint Disorders in the Light of Current Literature (original) (raw)

Temporomandibular joint imaging techniques

2014

Invention of new techniques and improvement of especially computer systems were provided better assessment of TMJ anatomy and functions. Pathophysiology of TMD was better understood with images associated clinical findings. Understanding of TMD’s improvements were caused emergence of new treatment approaches. TMJ imaging techniques can be arranged as direct radiographies, conventional tomography, panoramic radiography, kinetic X- ray imaging, arthrography, ultrasonography, computerized tomography, magnetic resonance imaging, nuclear medicine, cephalometric radiography. The technique is chosen which is best showing the pathology of hard and soft tissues, most easily accessible as equipment, the radiation dose of at least and most suitable for other contraindications. At this review, TMJ imaging techniques were summarized. ARTICLE INFO

The Comperative Evaluation of Temporomandibuler Joint Diseases and Temporomandibular Joint Sounds

DergiPark (Istanbul University), 1987

Temporomandibular eklem sorunları son on yıl içerisinde gide rek önem kazanan ve yeni teşhis yöntemlerini de beraberinde getiren bir konu haline gelmiştir. Bunun nedeni erişkinlerde bu sorunlara % 28-86 oranında rastlanmasıdır (1). Son zamanlarda yapılan epidemiolojik çalışmalar ağrılı veya ağ rısız temporomandibular eklem seslerinin yaygın olduğunu, bu hasta ların % 28-65'inde bu semptomların görüldüğünü göstermiştir (2).

Cumhuriyet Dental Journal Temporomandibular joint imaging techniques A R T I C L E I N F O

Invention of new techniques and improvement of especially computer systems were provided better assessment of TMJ anatomy and functions. Pathophysiology of TMD was better understood with images associated clinical findings. Understanding of TMD's improvements were caused emergence of new treatment approaches. TMJ imaging techniques can be arranged as direct radiographies, conventional tomography, panoramic radiography, kinetic X-ray imaging, arthrography, ultrasonography, computerized tomography, magnetic resonance imaging, nuclear medicine, cephalometric radiography. The technique is chosen which is best showing the pathology of hard and soft tissues, most easily accessible as equipment, the radiation dose of at least and most suitable for other contraindications. At this review, TMJ imaging techniques were summarized.

Physical Therapy Modalities, Exercise and Postoperative Rehabilitation in Temporomandibular Joint Disorders

Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 2010

Temporomandibular eklem rahats›zl›klar› (TMER)'n›n tedavisinde fizik tedavi yöntemleri önemli bir yer tutmaktad›r. En s›k kullan›lan fizik tedavi modaliteleri transkutanöz elektriksel sinir stimulasyonu, s›cak, so¤uk uygulama, ultrason, biofeedback, iyontoforez ve laser uygulamalar›d›r. Egzersiz de tedavinin önemli bir k›sm›n› oluflturmaktad›r. Konservatif yöntemlerle tedavideki baflar›n›n %80'in üzerinde oldu¤u bildirilmektedir. Hastalar›n %50'sinde genellikle 2-4 hafta içinde semptomlar çözülür. TMER'de hastalar›n sadece %5'ine cerrahi giriflim gerekmektedir. TMER'e yap›lan her türlü cerrahi giriflim sonras› ilk 24 saatte bafllayan uygun postoperatif rehabilitasyon program›na al›nan hastalarda, a¤r›n›n azalmas›, eklem fonksiyonunun yeniden sa¤lanmas› ve sonraki zedelenmelere karfl› eklemi korumaya yönelik belirgin bir baflar› elde edildi¤i bildirilmifltir. Bu derlemede TMER'de kullan›lan fizik tedavi modaliteleri, egzersizler ve postoperatif rehabilitasyona yönelik yaklafl›mlar›n bir özeti yap›lm›flt›r.

Temporomandibular eklem bozukluğu tanısının manyetik rezonans görüntüleme ile doğrulanması

Cukurova Medical Journal, 2020

Öz Purpose: The aim of this study was to define the temporomandibular joint complaints of patients with different genders and educational levels and to investigate the accuracy of these complaints with the diagnosis of temporomandibular joint disorder (TJD) with magnetic resonance imaging (MRII). Material and Methods: Temporomandibular joint MRI and clinical examination findings and panoramic radiographs of 99 patients over 18 years of age who applied to the dental clinic between 2011-2018 with the complaint of jaw pain and limited mouth opening are evaluated. The cases which TJD was determined as a result of MRI, are accepted as MRI (+). The ones with the complaints of TJD, but the joint was within normal limits in the MRI, MRI is recorded as (-). Results: There is significant correlation between MRI results and gender but no correlation between MRI results and tooth loss. It is found education level did not have significant effect on the described joint complaints and MRI (+) find...

Craniocervical System, Temporomandibular Joint Disorders and Ergonomics

Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon …

Genel anlamda ergonomi yaflam›n insana uydurulmas›n› hedefleyen ve insan kullan›m›na yönelik tasar›m, çal›flma ve yaflama koflullar›n›n en uygun hala getirilmesini amaçlayan uygulamalar›n bütünüdür. Ergonomi insan, ekipman ve çevre aras›ndaki etkileflim sonucunda oluflabilecek fiziksel ve psikososyal sorunlar›n azalt›lmas›n› hedeflemektedir. Ergonomi e¤itiminin bilgisayar kullan›c›lar›nda kas iskelet semptomlar›n› önlemede etkili oldu¤u kan›tlanm›flt›r. Servikal omurgan›n fonksiyonel rahats›zl›kla-r› ile temporomandibular eklem rahats›zl›klar› (TMER) aras›nda iliflki mevcuttur. Postürdeki bozukluklar TMER s›kl›¤›n› artt›rmaktad›r. Bu yüzden genel postür de¤erlendirmesi TMER önlemede önemlidir. Telefonu omuz bafl aras›nda uzun süre tutmak, bafl önde pozisyon ve bilgisayar› yanl›fl pozisyonda kullanmak temporomandibular eklemi etkilemektedir. TMER'yi önleme ve tedavide ergonomi giriflimlerinin etkinli¤ini gösteren çal›flmalar›n planlanmas›na gereksinim vard›r.

Conservative Treatment Approaches of Temporomandibular Joint Disc Displacement Without Reduction

Türkiye klinikleri dishekimliği bilimleri dergisi, 2019

eklem düzensizlikleri, temporomandibular eklemde, çiğneme kaslarında ve oral ve maksillofasiyal bölgenin diğer komponentlerinde patolojik ve fonksiyonel olarak değişikliklere sebep olan ve oldukça geniş bir alanı etkileyen klinik bir durumdur. Toplumda oldukça yüksek oranda görülen temporomandibular eklem düzensizlikleri baş-boyun bölgesinde ağrıya sebep olup, hastaların hayat kalitesini düşürmektedir. Bu düzensizlik erken dönemde tedavi edilmediği takdirde ilerlemekte ve temporomandibular eklemde kalıcı hasarlara sebep olabilmektedir. Son yıllarda, modern toplumlarda psikolojik duyarlılıklardaki (stres gibi) artıştan dolayı temporomandibular eklem düzensizlikleri bulunan hastaların sağlık kuruluşlarına başvurusunda artış görülmektedir. Temporomandibular eklem, internal düzensizlikleri temporomandibular eklem düzensizliklerinin en sık karşılaşılaşılan formudur. İnternal düzensizliklerden temporomandibular eklemnin redüksiyonsuz disk deplasmanına da sıkça rastlanmaktadır. Bu klinik durumda disk deplase olmuştur, kondil hareketleri kısıtlanmıştır ve etkilenen tarafta ağrı mevcuttur. Redüksiyonsuz disk deplasmanı için birçok tedavi yöntemi bildirilmiştir. Bu tedavi yöntemleri konservatif ve cerrahi tedaviler olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Redüksiyonsuz disk deplasmanı tedavisinde en sık uygulanan konservatif tedavi yöntemleri: hasta eğitimi ve koruyucu tedavi, manuel manipülasyon, splint tedavisi, fizik tedavi ve ilaç tedavisidir. İlk tercih edilen tedavi seçeneği çoğunlukla konservatif tedavilerdir. Konservatif tedaviler ile yanıt alınamayan hastalarda cerrahi tedavi seçenekleri tercih edilmektedir. Bu çalışmada, redüksiyonsuz disk deplasmanı bulunan hastalarda uygulanabilecek konservatif tedavi metotlarından bahsedilmesi amaçlanmıştır. Redüksiyonsuz disk deplasmanı tedavisinde sunulan tüm tedavi yöntemlerinin ağrıyı azaltmada ve fonksiyonel çene hareketlerinin tekrar kazanılmasında etkili olduğu düşünülmektedir. A An na ah ht ta ar r K Ke el li im me el le er r: : TME; temporomandibular eklem bozuklukları; tedavi protokolleri A AB BS ST TR RA AC CT T Temporomandibular joint (TMJ) disorders are a group of conditions that cause pathological and functional changes in temporomandibular joint and muscles that control jaw movement. TMJ disorders are common. They cause pain in the head and neck region, and decreases patient quality of life.Temporomandibular joint disorders need to be treated early as they can result in permanent damage to the TMJ if allowed to progress. Greater attention is being given to this group of disorders in modern times, owing to an increase in psychological conditions (i.e., stress). temporomandibular joint internal derangement is the most common form of temporomandibular joint disorders. Temporomandibular joint disc displacement without reduction is also frequently encountered owing to internal irregularities. With temporomandibular joint disorders, the disc is displaced, condylar movement is restricted, and pain is present on the affected side. Several treatment methods, either conservative or involving surgery, have been reported for disc displacement without reduction. Conservative therapy constitutes the first-line approach and includes patient education and preventive treatment, manual manipulation and splint, physical, and drug therapies. Surgical treatment options are preferred in whom conservative treatment is ineffectual or contraindicated. A review of conservative treatment methods that can be applied to patients with disc displacement without reduction was performed in the current study. All of these were thought to be effective in reducing pain and facilitating functional jaw movement.

Evaluation Of The Efficacy Of Temporomandibular Joint Arthrocentesis With Clinical And Radiological Findings

The Medical Journal of Okmeydani Training and Research Hospital

Artrosentez temporomandibuler eklem bozuklukları tedavisinde önemli bir basamak tedavidir. Ekllem boşluğundan inflamatuvar mediatörlerin uzaklaştırılması esasına dayanan bu yöntemin etkinliğinin belirlenmesi önemlidir. Gereç ve Yöntem: Temporomandibuler eklem şikayetleri ile başvuran 77 hastaya 2011-2015 yılları arasında artrosentez uygulandı. Çift iğneli yöntemle her bir ekleme yaklaşık 300 mL %5'lik ringer laktat solüsyonu ile lavaj yapıldı. Hastaların tamamında ağrı düzeyinin belirlenmesi için Visual Analogue Scale, fonksiyon için interinsizal mesafe açıklığı ölçümleri yapıldı. Eklem disk patolojilerini belirlemek içinse Magnetik rezonans görüntüleme yapıldı. İşlem sonrası 3. ayda aynı parametreler kullanılarak hasta verileri toplandı ve öceki değerlerle karşılaştırıldı. Bulgular: Tüm hastalarda işlem sonrasında Visual Analogue Scale, değerlerinde azalma olduğu, 1 hastada dışında tüm hastaların eklem fonksiyonlarında iyileşme olduğu gözlendi. MR görüntülerinde ise disk pozisyonunda anlamlı bir değişikliğin olmadığı gözlendi. Sonuç: Bu çalışmada geniş bir hasta serisinde uygulanan artrosentezin etkinliği sayısal verilerle ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Temporomandibuler eklem artrosentezi ek ekipman istemeyen ve kolay uygulanabilen komplikasyonu az bir yöntemdir. temporomandibuler eklem bozukluklarında ağrının azaltılması ve fonksiyonun geri dönüşümünde etkin, minimal invaziv bir yöntemdir.