Postawy Polaków wobec kar fizycznych a ich stosowanie w praktyce rodzicielskiej (original) (raw)

Fundacja Dzieci Niczyje W artykule przedstawiono wyniki badania "The Problem of Child Abuse" na temat postaw Polaków wobec kar fizycznych, stosunku do ich prawnego zakazu oraz ich stosowania w praktyce rodzicielskiej. Chociaż zwiększa się odsetek osób, które nie akceptują kar fizycznych, nadal ponad połowa badanych Polaków jest zdania, że stosowanie takich kar może być usprawiedliwione. Sześćdziesiąt procent respondentów uważa za słuszne prawne zakazanie ich stosowania. Największy sprzeciw budzą surowe kary, takie jak bicie dziecka w twarz, bicie dziecka pasem i silne bicie ręką. Niespełna co trzeci respondent uznaje, że karcenie klapsem powinno być zabronione. W analizach wykazano dodatnią zależność między akceptacją przemocy fizycznej a prawnym przyzwoleniem na jej stosowanie. Aprobata kar cielesnych w dużej mierze przekłada się na praktykę rodzicielską-większość zwolenników tego rodzaju zachowań stosuje przemoc w stosunku do dzieci. Najczęściej wykorzystywane przez Polaków kary to podnoszenie głosu oraz karcenie klapsem. Słowa kluczowe: kary fizyczne, prawny zakaz stosowania kar fizycznych, metody wychowawcze K ary cielesne mogą wyrządzić dziecku krzywdę nie tylko przez sprawianie mu bólu fizycznego, ale także upokorzenie, powtarzające się poczucia strachu i lęku w relacji z opiekunem czy zaburzenie poczucia bezpieczeństwa, co z kolei może niekorzystnie wpływać na rozwój, funkcjonowanie psychiczne i emocjonalne dziecka. Negatywne konsekwencje doświadczania kar fizycznych są często długotrwałe i objawiają się w dorosłym życiu krzywdzonego w dzieciństwie człowieka (Halemba, Izdebska, 2009; FDN, 2010b). Według definicji Komitetu Praw Dziecka kara fizyczna to "każde karanie, w którym została użyta siła fizyczna i które było zamierzone, by spowodować pewien stopień bólu i dolegliwości, bez względu na to, jak byłoby ono lek-kie2". Rada Europy określa kary fizyczne jako