13th International Scientific Conference The East – The West: A Dialogue of Languages and Cultures on 10–11.06. 2021 (original) (raw)

Opening New Paths for Scientific Discussion: an Overview of the 9th International Scientific Conference “Man in the Space of Language”

Respectus philologicus, 2016

MOKSLINIS TĘSTINIS LEIDINYS Leidžia Vilniaus universiteto Kauno humanitarinis fakultetas ir Jano Kochanovskio universiteto Humanitarinis fakultetas Kielcuose du kartus per metus (balandžio 25 d. ir spalio 25 d.). Leidinyje lietuvių, lenkų, anglų, rusų kalbomis skelbiami originalūs moksliniai straipsniai, atitinkantys svar biausias fakultetų humanitarinių mokslinių tyrimų kryptis: lingvistinius tyrinėjimus, literatūros naratyvų ir kontekstų problematiką, reklamos diskurso paveikumą, vertimo teoriją ir praktiką. CZASOPISMO NAUKOWE Wydawcy: Uniwersytet Wileński-Wydział Humanistyczny w Kownie oraz Uniwersytet Jana Kochanowskiego-Wydział Humanistyczny w Kielcach. Ukazuje się dwa razy w roku: 25 kwietnia i 25 października. W czasopiśmie, w językach litewskim, polskim, angielskim i rosyjskim, zamieszczane są oryginalne artykuły naukowe, których tematyka odzwierciedla najważniejsze kierunki badań prowadzonych na wydziałach humanistycznych współpracujących uczelni: badania językoznawcze i literaturoznawcze wraz z ich kontekstami, badania nad reklamą oraz nad teorią i praktyką przekładu. ONGOING ACADEMIC PUBLICATION

Liberiĝi de interlingvistiko

Esperantologio – Esperanto Studies, 2024

(English below) Esperantologio kutime estas prezentata kiel branĉo de interlingvistiko (aŭ planlingvistiko). Esperanto estas tamen escepta planlingvo, ĉar granda parto de ĝia nuna strukturo estas nek eksplicite planita nek planebla. Ĝi ne estus bona modelo por eventualaj novaj internaciaj helplingvoj, kaj aliflanke ĝi havas malmultajn komunajn trajtojn kun lingvoj konstruitaj por artaj celoj. Pluraj gravaj esplortemoj pri Esperanto metodologie rilatas ne al interlingvistiko sed al aliaj branĉoj de lingvistiko kaj kulturaj studoj. Tiaj temoj estas ekzemple lingvokontaktoj kaj dulingveco, parta simileco inter Esperanto kaj kontaktolingvoj, denaskiĝo kaj spontanea lingvoŝanĝiĝo pro ĝi kaj sendepende de ĝi, parta simileco al minoritataj lingvoj, kaj la Esperanta lingvokomunumo kiel kulturkrea komunumo. Esperantologio tial ne plu estas branĉo de interlingvistiko. La strategio enkonduki Esperanton en la sciencan kaj universitatan mondon sub la mantelo de interlingvistiko turnas la atenton de lingvistoj mise al ĝia artefarita komenco anstataŭ ĝia posta natura kaj kulturkrea evoluo, kiu estus science multe pli interesa. Interlingvistiko tamen restas unu el la subtenaj fakoj, kiujn esperantologio bezonas, same kiel ekzemple malgranda parto de anglistiko plu bezonas historian-komparan ĝermanistikon. Esperanto studies are usually presented as a branch of interlinguistics (or study of planned languages). However, Esperanto is exceptional among planned languages because a significant part of its current structure is not explicitly planned nor plannable. Esperanto would not serve today as a good model for possible new international auxiliary languages; conversely, it shares only a few common features with languages constructed for artistic purposes. Several important research topics that are conducted as part of Esperanto studie are not related methodologically to interlinguistics, but rather to other branches of linguistic and cultural studies. Such topics include language contacts and bilingualism, the partial similarity between Esperanto and contact languages, nativization and spontaneous language change due to – as well as independent of – nativization, partial similarity with minority languages, and the Esperanto language community as a culture-creating community. Consequently, Esperanto studies are no longer a branch of interlinguistics. The strategy of introducing Esperanto as a scholarly or academic topic under the cloak of interlinguistics wrongly turns linguists’ attention to its artificial origins instead of its subsequent natural and culture-creating evolution, which would be of much greater scholarly interest. However, interlinguistics remains one of the supporting disciplines of Esperanto studies, just as a small part of English studies, for instance, still needs historical-comparative Germanic studies.

Komunikacja interkulturowa na przykładzie polsko-niemieckiego projektu “Interkulturelle Begegnungen – Poznań – Bielefeld” („Spotkania interkulturowe – Poznań – Bielefeld”) – możliwości i ograniczenia.

Rola języków w komunikacji międzykulturowej., 2020

In the modern globalized world, intercultural communication is not a rare event. In both private and professional spheres, in the real and virtual worlds representatives of different cultures and languages are in frequent contact. That is why it is essential (not only) in language education to prepare students for dialogue with members of different language and cultural communities. One way of aiding in this are international projects between institutions which allow students to see from different perspectives what is new and different but also what is known and close. This is the goal of the Polish-German project “Interkulturelle Begegnungen – Poznań – Bielefeld (“Intercultural meetings – Poznań – Bielefeld”) which will be presented in the chapter.