Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Ötanazi Hakkındaki Düşünceleri (original) (raw)
Related papers
2004
uygulanmıştır. Araştırmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 26.9+3.9 olup, %73.7'sinin SML/Ön Lisans mezunu olduğu, çalışma yılı ortalamasının 6.6+5.1 olduğu, %50.0'ının evli olduğu, %44.6'sının dahiliye yoğun bakım ünitelerinde çalıştığı, %55.9'unun ötanazinin insan/ hasta hakkı olduğunu düşündüğü, yatağa bağımlı olsalar kendileri için ötanazi isteme oranının %24.8 olduğu, %39.8'inin ötanazinin Türkiye'de yasallaşmasına karşı olduğu, Balcalı Hastanesinde çalışanların diğer hastanelere göre aktif, pasif ötanaziyi ve ülkemizde yasallaşmasını daha çok destekledikleri saptanmıştır. Yasallaşması durumunda ise %63.4'ünün ötanaziyi yasaların belirlediği bir ekibin yapması gerektiğini düşündüğü, %81.7'sinin uygulamada yer almak istemediği, %81.2'sinin istismar edileceğini, %44.1'inin ülkemizde belirli durumlarda ötanazinin uygulandığını düşündükleri saptanmıştır. Bu çalışmanın sonunda, genel olarak yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin pasif ötanaziyi aktif ötanaziye göre daha çok desteklediği görülmüştür. Sonuçlar hemşirelerin ötanazi talebi ile karşılaştıklarında daha profesyonel hemşirelik bakımı vermeleri amacı ile eğitimde kullanılacaktır.
Yoğun Bakım Hemşirelerinin Ötanazi, Ölüm ve Ölümcül Hastaya Karşı Tutumları
Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi
Giriş: Hemşireler hastane ortamında yaşanılan ölümlere en yakın tanıklık eden sağlık profesyonellerindendir. Özellikle yoğun bakım hemşireleri bu durumla daha çok karşı karşıya kalmaktadırlar. Amaç: Bu çalışmanın amacı da üniversite hastanesinin yoğun bakım ünitesinde görev alan hemşirelerin ötanazi, ölüm, ölümcül hastaya yaklaşım konusundaki tutumlarını belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın veri toplama formu iki kısımdan oluşmaktadır. Birinci kısımda 16 soruluk kişisel bilgi formu; ikinci kısımda Ötanazi, Ölüm ve Ölümcül Hastaya İlişkin Tutum Ölçeği (ÖTÖ) kullanılmıştır. Veriler Haziran-Aralık 2015 tarihleri arasında toplanmıştır. Araştırma evreni 367 yoğun bakım hemşiresinden oluşmakta olup araştırmaya katılmayı kabul eden ve ulaşılan 243 hemşireyle çalışma yürütülmüştür. Verilerin değerlendirilmesinde frekans dağılımı, Independent Sample t Test, One-Way Anova testi, Tukey testi kullanılmıştır. Araştırma için Mustafa Kemal Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurul'undan izin alınmıştır.
Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik ve İş Doyumunun Değerlendirilmesi
2016
Tukenmislik, biyopsikososyal belirtilere yol acan ve zaman icerisinde, sinsice gelisen bir surec olup, is doyumu ise is deneyimlerine karsi gelistirilen duygusal tepki olarak tanimlanmaktadir. Ozellikle yogun bakim hemsirelerinin calisma sartlari ve yogun tempolari is doyumlarini ve tukenmislik duzeylerini etkilemektedir. Bu calisma, Sakarya’da yogun bakim unitelerinde calisan hemsirelerin tukenmislik ve is doyumu duzeylerini belirlemek amaciyla yapildi. Arastirma verileri kurum izni alindiktan sonra 01.04.2013- 20.05.2013 tarihleri arasinda toplandi. Orneklemini Sakarya Egitim Arastirma Hastanesi ile Yenikent Devlet Hastanesi yogun bakim unitelerinde calisan 54 hemsire olusturdu. Veriler parametrik ve nonparametrik testlerle analiz edildi. Yogun bakim hemsirelerinin yasi 25’ten kucuk olanlarin, lisans/lisansustu egitim duzeyindekilerin ve meslekteki calisma suresi 5 yildan az olanlarin tukenmislik duzeylerinin daha yuksek, emeklilik hakkini doldurdugunda emekli olmak istemeyenlerin...
2007
Yogun bakim unitesinde, bakim gerektiren hastaligin kendisinin neden oldugu agrinin yani sira, cesitli amaclarla yapilan invaziv uygulamalar ve bakim girisimleri de oldukca agri ve aci vericidir. Yogun bakim hastalarinin %60’dan fazlasinin orta ya da siddetli agri cektikleri, ancak bunlarin %79’unun entubasyon tupu nedeniyle agrilarini sozlu olarak yeterince ifade edemedikleri belirtilmektedir. Yogun bakim hastalarinda agri kontrolu kalite, maliyet ve etik acidan onemlidir. Cunku hastalarin agri/aci cekmelerine izin vermek bakimin kalitesini dusurur ve iyilesme surecini geciktirir. Ayrica, morbidite ve mortalite oranini artirir. Hemsirelik uygulamalarinin bireyi rahatlatma uzerine temellenmesi, hemsirelerin hasta ile en fazla birlikte olan ekip uyesi olmasi ve onlari yakindan izlemeleri, agrinin belirlenmesinde ve giderilmesinde yogun bakim hemsirelerine buyuk sorumluluk yuklemektedir
Hemodiyaliz Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik İle Empati Becerileri Arasındaki İlişki
2018
Amac: Calisma hemo diyaliz hemsirelerinin tukenmisliginin empati becerilerine etkisini belirleyebilmek amaciyla tanimlayici olarak yapil di. Yontem: Arastirma Canakkale il indeki devlet hastanelerinin diyaliz uniteleri ve ozel diyaliz merkezlerinde yurutuldu . Arastirmanin orneklemini hemodiyaliz unitelerinde calisan, gonullu 3 8 hemsire olusturdu. Veri lerin topla n ma sinda bilgi formu, Empati Becerileri Olcegi ve Maslach Tukenmislik Olcegi (MTO) kullanildi . Verilerin degerlendirilmesinde yuzdelik dagilim i ve sperman korelasyon analizi kullanildi. Bulgular : Calismaya katilan hemsirelerin yas ortalamasi 31,34±7,08'dir. Arastirmaya katilan hemsirelerin Empatik Beceri Olceginden aldigi toplam olcek puan ortalamasi 140,21±22,64 'dur. Hemodiyaliz hemsirelerinin duygusal tukenme alt boyutu puan ortalamasi 25,08±6,65, duyarsizlasma alt boyut puan ortalamasi 9,63±3,19 ve kisisel basari alt boyutu puan ortalamasi 30,29±3,60 ise bulundu. E mpatik beceri olcegi ile duygusal tukenm...
Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde Çalışan Hemşirelerin Yaşadığı Sorunlar: Nitel Bir Araştırma
Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2020
Amaç: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) çalışan hemşirelerin yaşadığı sorunları belirlemektir. Yöntem: Çalışma niteliksel, fenomenolojik bir çalışmadır. Ocak-Ekim 2019 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmaya farklı hastanelerde çalışan 17 YYBÜ hemşiresi katılmıştır. Çalışmada araştırmacılar tarafından oluşturulan veri toplama formunda; sosyo-demografik verilerden oluşan birinci bölüm sekiz sorudan ve araştırma sorularının bulunduğu ikinci bölüm 12 açık uçlu sorudan oluşmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından kodlanmış, tematik analiz yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hemşirelerin yaş ortalaması 29.13 yıl ve YYBÜ'de çalışma süre ortalaması 5,73 yıldır. Hemşirelerin, 15'i üniversite mezunu, ikisi lise mezunu ve yedisi evlidir. Çalışma sonucunda dört tema belirlenmiştir: Sağlık sorunları, psikososyal sorunlar, mesleki sorunlar ve etik-manevi sorunlar Sonuç: Hemşireler YYBÜ'de çalışmaktan dolayı varis gibi sağlık sorunları yaşamaktadır. Psikolojik, sosyal ve ekonomik olarak negatif etkilenmektedir. Mesleki hastalıklar açısından riskler taşımaktadırlar. Sağlık çalışanlarının sayı ve niteliğindeki yetersizlikler, cihaz ve malzeme sıkıntısı, hemşire başına düşen hasta sayısının standartları aşması ve buna bağlı bakım kalitesinde düşmeler gibi hasta bakımını etkileyen sorunlar yaşanmaktadır. Ekip arkadaşları, aileler ve amirlerle iletişim sorunları yaşadıkları saptanmıştır. Etik olarak; yararlılık, özerklik, adalet ve eşitlik ilkesinin ihlalinden duyulan rahatsızlıklar belirlenmiştir.
Yoğun Bakım Ünitesindeki Hemşirelik İntörn Öğrencilerin Kaygı Düzeyleri
2018
Oz Giris: Yogun bakim ortamlarinin ogrenci hemsireler icin stresli bir cevre olduguna iliskin yaygin bir gorus olmasina ragmen literaturde yeterli bir kanit yoktur. Amac: Bu calismanin amaci yogun bakim unitesinde klinik uygulama yapan hemsirelik intorn ogrencilerin ilk ve son gun yasadiklari kaygi duzeylerinin belirlenmesidir. Yontem: Tanimlayici ve kesitsel tipteki bu calismanin orneklemini, bir universitenin hemsirelik bolumunun son sinifinda intornluk uygulamasina cikan toplam 86 ogrenci olusturmustur. Veriler tanitici ozellikler formu, durumluk kaygi envanteri ile toplanmis, yuzdelik dagilim, Wilcoxon Isaretli Sira testi, Mann - Whitney U testi ile degerlendirilmistir. Bulgular: Ogrencilerin %83.7’sinin daha once yogun bakim uygulamasi yapmadigi belirlenmistir. Yogun bakim uygulamasinin ilk (39.53±5.88) ve son gunu (43.66±5.52) durumluk kaygi puan ortalamalari arasinda istatistiksel olarak onemli duzeyde fark oldugu saptanmistir(t=-4.314; p=.000). Daha once yogun bakim deneyimi...
Sağlık Kurumlarına Başvuran Hastaların Ötanaziye Bakış Açıları
Akdeniz Medical Journal, 2018
Çalışmanın amacı, hastane ve Aile Sağlığı Merkezlerine başvuran hastaların "ötanazi" kavramına bakış açılarını değerlendirmek ile kendileri ve yakınları için ötanaziyi isteme durumlarını belirlemektir. Gereç ve Yöntemler: Araştırma tanımlayıcı tiptedir. Veriler hastane ve Aile Sağlığı Merkezlerine başvuran 522 kişinin onamı alınarak anket formu ile elde edilmiştir. Bağımlı değişkenler ötanaziye bakış açıları ile ilgili önermeler, bağımsız değişkenler sosyodemografik özellikler ile kişinin çevresinde bakıma ihtiyacı olan hasta bulunması durumudur. Bulgular: Katılımcıların %55,9'u kadın, 38,5'i evli, yaş ortalaması 45,1±15,7'dir (en küçük:16, en büyük:80). Katılımcıların %44,9'u kendisi için, %27,0'ı aile ve yakın akrabaları için ötanazi istediğini belirtmişlerdir. Ötanaziyi kabul etme gerekçeleri sırası ile acı çekmemek (%70,0), bakımı ile ilgilenen kişilere sıkıntı vermemek (%55,0), yatağa bağlı yaşamanın anlamsızlığı (%49,6) ve aileye ve devlete maddi yük olmamak (%37,4) olarak belirtilmiştir. Ötanaziyi kabul etmeme gerekçeleri ise sırası ile dini nedenler (%66,9), tıpta yeni gelişmelerin beklenmesi (%46,1), tıbbın insanları yaşatmak için var olması (%45,1), ölümü hızlandırmanın anlamsızlığı (%27,5), yasal yükümlülükler (%10,5) olarak belirtilmiştir. Katılımcıların %81,2'si Türkiye'de ötanazi uygulanırsa suistimal edilebileceğini belirtmiştir. Kendilerine ötanazi yapılmasını isteme durumu 45 yaş ve altında olanlarda (p:0,044), erkeklerde (p:0,048), bekârlarda (p≤0,001), eğitim durumu lise ve üzeri olanlarda (p≤0,001), anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Çalışmada bazı koşullarda kendileri için ötanazi isteyebileceğini belirten bireyler (%44,9) aile ve yakınları söz konusu olduğunda daha kontrollü karar alabileceklerini belirtmişlerdir. Aynı zamanda ötanazinin yasalaşması durumunda suiistimal edilme korkusu yaşadıklarını (%81,2) ifade etmişlerdir.
Yoğun Bakım Hemşirelerinin Rol ve Sorumlulukları ile İlgili Görüş ve Düşüncelerinin İncelenmesi
2011
Amac: Arastirma, yogun bakim hemsirelerinin rol ve sorumluluklari ile ilgili gorus ve dusuncelerinin incelenmesi amaciyla planlanmistir. Gerec ve Yontem: Arastirmanin orneklemini 31 Temmuz 2009- 30 Eylul 2009 tarihleri arasinda dort buyuk hastanenin yogun bakim unitelerinde calisan 170 hemsire olusturmustur. Arastirmada veriler iki bolumden olusan anket formu araciligiyla toplanmistir. Birinci bolum; hemsirelerin sosyo-demografik ozelliklerine iliskin bilgilerden, ikinci bolum ise; dort ana bolum ve toplam 41 ifade bulunan hemsirelerinin rol ve sorumluluklarina iliskin formdan olusmaktadir. Ana bo- lumler; yogun bakim hemsirelerinin temel nitelikleri, fiziksel/mental nitelikleri, isin riskleri, gorev yetki ve sorumluluklari ile ilgili ifadelerden olusmaktadir. Bulgular: Arastirmada katilimcilarin %97,06’sini kadin, %2,94’u erkek; %66,47’si lisans mezunu; %52,35’i 1-5 yil calisma yilina sahip hemsirelerden olus- maktadir. Egitim durumu ile Temel Nitelikler ve Fiziksel/mental nitelikl...
Hemşirelerin Bakım Planını Kullanırken Yaşadıkları Güçlükler
Journal of contemporary medicine, 2013
Hemşirelik bakım planı, hemşirelerin bireyin sağlığını ya da yaşamını tehdit eden sorunları çözmede kullandığı bilimsel bir yaklaşımdır. Bu çalışma hemşirelerin bakım planını kullanırken yaşadıkları güçlükleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı. Gereç ve yöntem: Araştırma kapsamına Türkiye'nin kuzeybatısında bulunan dört devlet hastanesinde çalışan hemşireler alındı. Örneklemi ise bu dört hastanenin; dâhili ve cerrahi kliniklerinde çalışan ve araştırmaya katılmayı gönüllü toplam 95 hemşire (yanıtlama oranı: %61.2) oluşturdu. Araştırmanın verileri 1 Nisan-30 Mayıs 2012 tarihleri arasında toplandı. Elde edilen veriler SPSS 14.0 programında, sayı, yüzdelik ve kikare testi ile değerlendirildi. Bulgular: Hemşirelerin %81.1'i hemşirelik uygulamalarında bakım planını kullanmakta, %18.9'u ise kullanmamakta idi. Hemşirelerin %51.9'u bakım planı kullanırken zorluk yaşadığını bildirdi. Hemşirelerin %50'si veri toplama aşamasında zorluk yaşarken, en yüksek oranda (%62.5) tanı belirleme aşamasında zorluk yaşadığını belirtti. Hemşirelerin %50'si bakımı öncelik sırasına koymada "ara sıra", %37.5'i girişimleri planlama ve %35'i değerlendirme aşamasında "sıklıkla" zorlandıklarını belirtti. Hemşirelerin çalışma deneyimi, çalışma şekli ve çalıştıkları klinikler ile bakım planı uygulamada zorluk yaşama durumu arasındaki ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (X 2 =7.249; X 2 =4.941; X 2 =5.113, p<0.05). Sonuç ve öneriler: Hemşireler hasta bakım uygulamalarında bilimsel bir yaklaşım olan bakım planı hazırlama ve uygulama aşamalarında en yüksek oranda hemşirelik tanısını belirlemede zorluk yaşamaktadırlar. Dolayısıyla hemşirelere, hemşirelik süreci ve aşamalarına yönelik hizmetiçi eğitimlerin yapılması önerilebilir.