Karaman İli Merkez İlçede Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Öğrencilerine Karşı Tutumlarının İncelenmesi (original) (raw)
Related papers
Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri: Karaman İlinde Bir Araştırma
Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri: Karaman İlinde Bir Araştırma, 2019
Son yıllarda eğitim sistemi içerisinde, kaynaştırma eğitimine yönelik çalışmaların arttığı gözlenmektedir. Kaynaştırma eğitimi ile öğrencilerin örgün eğitim çerçevesinde akranı olan diğer öğrenciler ile birlikte öğrenim görmesi amaçlanmaktadır. Türkiye’de de Milli Eğitim Bakanlığı öncülüğünde, okullarda kaynaştırma eğitimi uygulamalarına yer verilmektedir. Yasal düzenlemeler ve kurumsal yapılanmalar ekseninde uygulamaya konulan kaynaştırma eğitiminde okul-aile-öğretmen işbirliği önem arz etmektedir. Buradan hareketle hazırlanan çalışmanın temel iddiası, “kaynaştırma eğitimi sürecinde, öğrenci-öğretmen iletişimini artırabilmek ve öğrencinin sınıfa/okula uyumunu sağlayabilmek adına aile ile etkileşim içinde hareket edilmesi ve öğretmenler başta olmak üzere okulda tüm aktörlerin süreci sahiplenmesi gerektiğidir”. Bu iddia ekseninde hazırlanan çalışmanın temel amacı Karaman ili örneği üzerinden hareketle sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine yönelik görüşlerinin tespit edilmesidir. Çalışmada Karaman il merkezinde devlet okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimi ile ilgili düşüncelerini tespit etmek amacıyla gerçekleştirilen görüşmelerden elde edilen bilgi ve bulgular değerlendirilmiştir. Araştırma kapsamında yarı yapılandırılmış görüşme tekniğinden faydalanılarak 25 sınıf öğretmeni ile yüz yüze görüşme gerçekleştirilmiştir. Öğretmenler ile gerçekleştirilen görüşme sonucunda elde edilen bilgi ve bulgular betimsel analizi yöntemiyle değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Araştırmadan elde edilen bulgu ve sonuçlara göre, araştırmaya dâhil edilen öğretmenlerin çoğunluğu kaynaştırma eğitimine yönelik olumlu bakış açısı duymaktadır. Kaynaştırma öğrencilerine yönelik materyallerin yetersiz olduğu, kaynaştırma eğitimi sürecinde kullanılan yöntem ve tekniklerin iyileştirilmesi gerektiği, kaynaştırma eğitimi verecek öğretmenlere yönelik konu ile ilgili etkili ve işlevsel eğitim verilmesinin elzem olduğu çalışmanın diğer sonuçlarıdır. Kaynaştırma eğitimine yönelik başarıyı artırmada fiziksel şartların iyileştirilmesi, Rehberlik Araştırma Merkezleri ve üniversiteler başta olmak üzere kurumsal destek alınması, bunların yanında aileler ile etkileşim içinde hareket ederek, ailelerin konu ile ilgili farkındalıklarının artırılması ve bilinç düzeyinin iyileştirilmesi gerektiği öğretmen görüşleri dikkate alınarak ortaya konulmuştur. Anahtar kelimeler: kaynaştırma eğitimi, kaynaştırma öğrencileri, sınıf öğretmenleri
Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi
İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2018
The aim of this study is to investigate classroom teachers' attitudes towards inclusion practices in terms of demographic variables. The study was designed as a descriptive survey study using qualitative data collection tools. A total of 457 classroom teachers from primary schools in the province of Malatya, constituted the participants of the study. The Sentiments, Attitudes, and Concerns about Inclusive Education Revised (SACIE-R) scale developed by Forlin, Earle, Loreman, and Sharma (2011) and adapted into Turkish by Bayar, Özaşkın, and Bardak (2015) was used to determine the teachers' attitudes towards inclusion practices. The results revealed that the classroom teachers scored an average of 2.56 points out of a maximum of four points on the SACIE-R scale, which measures classroom teachers' attitudes towards inclusion practices. In addition, no significant difference was found among the participants' total scores on the scale according to their gender and educational level. However, a significant difference was found according to their ages, level of interaction with individuals with special needs, level of attending special education courses, level of knowledge about laws and policies, level of self-confidence in working with disabled individuals, and level of experience in working with disabled students.
Kaynaştırma Uygulamasının Yapıldığı Sınıflarda, Öğretmenlerin Kaynaştırmaya Yönelik Tutumları-I
2014
Bu arastirmanin temel amaci ogretmenlerin kaynastirmaya yonelik tutumlarini belirlemektir. Arastirma iliskisel tarama modelinde betimsel bir calismadir. Arastirma, Adana ili Seyhan, Yuregir, Cukurova ve Saricam ilcelerinde, hafif ve orta duzeyde zihinsel engellilerin kaynastirildigi okullarda, kaynastirmanin uygulandigi sinifta gorev yapan 80 sinif ogretmeni ile gerceklestirilmistir. Bu arastirmada veri toplama araci olarak, ogretmenlerin kaynastirmaya yonelik tutumunu olcmek icin Antonak ve Larrivee (1995) tarafindan gelistirilen ve Kircaali-Ġftar (1996) tarafindan Turkce‟ye uyarlanan “Kaynastirmaya Ġliskin Gorusler Olcegi” kullanilmistir. Arastirmada ayrica, ogretmenlerin bireysel ozelliklerini ve kaynastirma uygulamalarinda karsilastiklari sorunlarla yaptiklari uygulamalara yonelik goruslerini belirlemek amaciyla arastirmacilar tarafindan hazirlanmis bilgi formu kullanilmistir. Ogretmenlerin kaynastirma egitimine yonelik tutumlarina bakildiginda, ne olumlu ne de olumsuz tutum ser...
Sosyal Bilimler Dergisi, 2015
The aim of this study is to determine the attitudes of primary school teachers and pre-service primary school teachers towards inclusive education. In this study, descriptive method was used for the determination of opinion. The sample of study includes 200 primary school teachers who are working in Ereğli and Alaplı, Zonguldak and 195 pre-service primary school teachers who are study at Bülent Ecevit University. And in the quantitative part of the research " Scale Of Views related with Inclusion" is used. This scale is developed by Antonak and Larivve (1995). And it is adapted in Turkish by Kırcaali-İftar. The quantitative analysis results showed that there are no differences between the attitudes of primary school teachers towards inclusive education. It is determined that primary school teachers and preservice primary school teachers have positive attitudes towards inclusive education. Besides, attitudes towards inclusive education depends Professional experience. Teachers who are in the very first ten years in their profession have more positive attitudes when they are compared with teachers who era working over ten years. But it is revealed that attitudes towards inclusive education don't depend on gender.
Kaynaştırma Eğitimiyle İlgili Okul Yöneticilerinin Görüşleri
Sosyal Bilimler Dergisi, 2017
Bu araştırmanın amacı, bağımsız anaokullarında görev yapan okul yöneticilerinin kaynaştırma uygulamaları konusunda görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve okulunda kaynaştırma öğrencisi bulunan 12 okul yöneticisiyle yapılan çalışmalar durum çalışması deseninde gerçekleştirilmiştir. Böylece görüşmeler ile elde edilen verilerin derinlemesine incelenmesine olanak sağlanmıştır. Bu araştırmanın bulgularına dayalı olarak yöneticilertarafından; kaynaştırma eğitiminin amacına hizmet etmediğini ancak uygun koşullar sağlanırsa çocuklar açısından yararlı bir uygulama olduğu vurgulanmıştır. Yöneticiler; kaynaştırma eğitimi ile ilgili yeteri kadar bilgi sahibi olmadıklarını, hem yöneticiler hem de öğretmenler için mesleki eğitimin önemli olduğunu, hizmetiçi eğitimlerle desteklenmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Yöneticiler; kaynaştırma öğrencisinin öğretmen, öğrenci ve aileler tarafından sosyal kabul görmediğini, okulun fiziksel ve donanımsal yetersizliğiyle birlikte sınıfların kalabalıklığı ve kaynaştırma öğrencisinin birden fazla engelinin olmasının sınıflarda çeşitli sorunlara neden olduğunu belirtmişlerdir. Ayrıca araştırma sonucunda yöneticiler, kaynaştırma eğitiminin başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için hizmetiçi eğitimlerin yapılması, personel ve donanım desteğinin sağlanması, ön hazırlık çalışmalarına yer verilmesi ve yarı zamanlı kaynaştırma gibi çeşitli önerilerde bulunmuşlardır.
İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2020
For the success of inclusive education it is not enough for teachers to know only subject-matter knowledge. Teachers also should have a positive attitude towards students with special needs. The main purpose of this study is to examine the attitudes of the prospective teachers to the inclusive education who are studying in the Atatürk Teacher Training Academy (ATTA). Explanatory mixed method was used in the research. Quantitative data of the study were collected from ninetynine teacher candidates and the qualitative data were collected form ten teacher candidates. Attitudes Toward Inclusion Education (ATIE) scale and a form consisting of open-ended questions were used as data collection tools. The quantitative data of the research were analyzed using independent groups t test, the qualitative data were analyzed descriptively. According to the results of the research, there were significant differences in the ATIE scores of the prospective teachers in terms of gender and the number of special education courses they received, the condition of receiving special education courses and the variables of being in need of special education need in the close vicinity. In the analysis results of qualitative data, the prosproctive teachers determined that the most important benefit of inclusive education is socialization.
2016
Arastirmanin amaci ilkokul ve ortaokul cagindaki normal gelisim gosteren ogrencilerin kaynastirma egitimi kapsaminda kendileri ile ayni sinifi paylasan ozel gereksinimli ogrencilere yonelik tutumlarinin belirlenmesidir. Arastirmanin evrenini, Şirnak Il ve Ilcelerinde kaynastirma egitimi yapilan okullarda okuyan normal gelisim gosteren ogrenciler; orneklemini ise Şirnak merkez ile Cizre, Silopi ve Idil ilcelerindeki ikiser ilkokul ve ikiser ortaokuldaki kaynastirma siniflarinda okuyan normal gelisim gosteren 1330 ogrenci olusturmaktadir. Normal gelisim gosteren ogrencilerin sosyo-ekonomik durumlarina ait veriler, sosyo-ekonomik duzeyi belirleme anketi kullanilarak elde edilmistir. Normal gelisim gosteren ogrencilerin, ozel gereksinimli ogrencilere yonelik tutumlarini olcmek icin ise Cifci (1997) tarafindan Turkce’ye uyarlanan "Etkinlik Tercih Formu"kullanilmistir.Arastirma sonucunda genel olarak tum bulgular degerlendirildiginde cinsiyet, sinif duzeyi ve ba...
Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi
Bu çalışmanın amacı, kaynaştırma sınıflarında özel eğitim alan öğrencilere yönelik öğretmen davranışlarına ilişkin rehberlik öğretmenlerinin görüşlerini incelemektir. Olgubilim deseniyle yürütülmüş olan bu çalışmada, 20 rehberlik öğretmeni ile görüşme yapılmıştır. Elde edilen veriler, içerik analizine tabi tutulmuştur. Rehberlik öğretmenlerinin görüşlerine göre branş öğretmenleri, özel eğitim ihtiyacı olan öğrencilere yönelik BEP planlarına özen göstermemekte ve bunu iş yükü olarak değerlendirmektedirler. Bununla birlikte öğretmenlerin; özel eğitim ihtiyacı olan öğrencilerin fark edilmesinde yeterli bilgiye sahip olmadıkları, özel eğitim bilgilerinin yetersiz olduğu ve öğrencinin yetersizlik türüne göre öğretimi uyarlamadıkları ifade edilmiştir. Aynı zamanda katılımcılar, bazı öğretmenlerin; bu öğrencileri sınıf ortamında pasif bıraktıklarını, problemli öğrenciler olarak gördüklerini, bu öğrencilerden gerçekçi olmayan akademik beklentiler içerisinde olduklarını, sınıflarında istemediklerini, bu öğrencilerin öğrenebileceklerine inanmadıklarını ve var olan performanslarına yönelik gerçekçi bir değerlendirme yapmadıklarını belirtmişlerdir. Katılımcılar, olumsuz öğretmen davranışlarını önlemeye yönelik hizmet içi eğitim programlarının düzenlenmesi gerektiğini önermektedirler.
2014
Bu araĢtirmanin temel amaci engelli ogrenci velilerinin kaynaĢtirmaya yonelik tutumlarini belirlemektir. AraĢtirma iliĢkisel tarama modelinde betimsel bir caliĢmadir. AraĢtirma, Adana ili Seyhan, Yuregir, Cukurova ve Saricam ilcelerinde, hafif ve orta duzeyde zihinsel engellilerin kaynaĢtirildigi okullarda, cocugu kaynaĢtirma egitimine devam eden 100 veli ile gercekleĢtirilmiĢtir. Bu araĢtirmada veri toplama araci olarak, ailelerin kaynaĢtirmaya yonelik tutumunu olcmek icin Ozbaba (2000) tarafindan geliĢtirilen “Tutum Olcegi” kullanilmiĢtir. AraĢtirmada ayrica, velilerin bireysel ozelliklerini ve kaynaĢtirma uygulamalarinda karĢilaĢtiklari sorunlarla yaptiklari uygulamalara yonelik goruĢlerini belirlemek amaciyla araĢtirmacilar tarafindan hazirlanmiĢ bilgi formu kullanilmiĢtir. Velilerin kaynaĢtirma egitimine yonelik tutumlarina bakildiginda; genel olarak olumlu tutuma sahip olduklari ve kaynaĢtirma ogrencisi velilerinin cogunlugunun cocuklarinin aldigi kaynaĢtirma egitiminden memnu...