Materiële cultuur tussen zee en vasteland. De diffusie en receptie van asiatica in de Republiek (original) (raw)
Related papers
2020
Sociaal drama op zee De coronacrisis maakt dat veel bemanningsleden niet kunnen worden afgelost en al maanden vast zitten op hun schip. Dit betreft zowel de bemanningen van cruiseschepen als van koopvaardijschepen. Een grote zorg. Niemand heeft de sleutel voor een snelle oplossing in handen. Een aantal van u zal de zeeschepen hebben gezien die bij Scheveningen voor de kust liggen. Het betreft ook meerdere cruiseschepen, omdat de markt voor deze reizen volledig is ingestort. De website Marine Traffic meldt dat maar liefst vier van de veertien schepen van de Holland America Lijn inmiddels voor anker liggen bij Scheveningen: de 'Amsterdam', 'Nieuwe Statendam', 'Zaandam' en 'Volendam'. Op deze schepen verblijven nog steeds zo'n honderdvijftig man per schip voor noodzakelijke werkzaamheden.
Veranderende draagkracht van de Oosterschelde voor kokkels
2003
In opdracht van de Stuurgroep EVA II is de tweede evaluatiefase van het Nederlands schelpdiervisserijbeleid (EVA II) uitgevoerd. In deze studie zijn de belangrijkste ontwikkelingen in het Oosterschelde-gebied in kaart gebracht die van invloed zijn op de ontwikkeling van het kokkelbestand op de droogvallende platen en daarmee op de hoeveelheid scholeksters die in dit gebied kunnen overleven (scholeksters zijn in de Oosterschelde voor hun voedselbehoefte grotendeels afhankelijk van kokkels). Sinds de aanleg van de Stormvloedkering en compartimenteringsdammen eroderen de platen en slikken in de Oosterschelde, waarbij sediment uit de hooggelegen delen verdwijnt en beneden de laagwaterlijn wordt afgezet. Zonder drastische ingrepen zal dit proces op lange termijn (honderden jaren) ertoe leiden dat vrijwel het gehele intergetijdengebied van de Oosterschelde verandert in een ondiep sublitoraal gebied. Doordat de platen en slikken verlagen, neemt de tijd die deze gebieden droogvallen af, waa...
Nederlandse letterkunde, 2010
During the majority of the seventeenth century, religious literature produced in the Dutch Republic contained far fewer illustrations than the religious literature produced in the Southern Netherlands, England and Germany. The relative freedom with which different denominations and their attendant ideologies coexisted in the seventeenthcentury Dutch Republic, would seem to provide an ideal setting for the integration of old and new religious visual practices. Visual components were, however, not easily integrated in literary-religious publications in the Republic. In fact, the process was unexpectedly complicated and discontinued, one aspect of which is discussed in this article. It is argued that in at least in one city in one of the Republic's neighbouring countries old and new visual traditions intermingled earlier and more thoroughly, judged by the development of religious emblematics in Frankfurt between 1617 and 1631. In this period, a group of talented Southern Netherlandish engravers and authors joined forces with the Calvinistic publisher Lukas Jennis to produce a series of hybrid religious emblem books. The last book in the series was Bartholomeus Hulsius' Emblemata sacra, the first Dutch Reformed emblem book ever published. Frankfurt provided exactly the sort of climate in which different confessional traditions intermingled and influenced each other with little friction. This exemplary case urges us to reconsider the nature of Dutch toleration: why could a country known for its religious toleration not develop these forms of cultural hybridity on its own initiative?
Gea, 2004
Dwars door Afrika loopt de Oost-Afrikaanse Riftzone. Deze structuur is goed te vervolgen over een afstand van meerdere duizenden kilometers. De Oost-Afrikaanse Rift strekt zich uit van Malawi in het zuiden tot aan de Afar-driehoek in Ethiopië, waar de rift overgaat in de Rode-Zeerift en de Golf van Aden (afb. 1). Er zijn aanwijzingen dat het riftsysteem is Afb. 1. Overzichtskaart Oost-Afrika. Verschillende segmenten van de rift, koppeling met de Rode Zee. (Naar Algemene Geologie, red. Pannekoek/van Straaten).
Leidschrift|Het rijk van het midden, 2004
De jezuïetenmissie in de zeventiende eeuw heeft een belangrijke plaats in de geschiedschrijving van de contacten tussen China en de buitenwereld. Talrijke studies, gewijd aan bijvoorbeeld Matteo Ricci (1552-1610) of Ferdinand Verbiest, (1623-1688) belichten hoe deze missionarissen -al dan niet succesvol -het christelijke geloof en de westerse wetenschappen in China verkondigden. Auteurs van deze studies baseerden zich vooral op westers bronnenmateriaal, maar sinds ongeveer twintig jaar is door toedoen van een China-centred approach een verschuiving ontstaan: niet langer de missionaris, maar de Chinees zelf, bekeerling of niet, kwam in het middelpunt van de belangstelling te staan. Onder historici ontstond dus meer interesse voor de manier waarop Chinezen het christendom en de wetenschappen ontvingen, verwerkten of verworpen. Chinese bronnen zijn daarvoor de voornaamste dragers van informatie. De meest recente ontwikkeling op geschiedwetenschappelijk gebied is echter een heropleving van interesse voor westerse bronnen, complementair aan de Chinese. Deze nieuwe trend hangt samen met een tweede belangrijke verschuiving: tot nu stonden vooral de intellectuele contacten tussen de elites -zowel van missionarissen als van Chinezencentraal. Al in de zeventiende eeuw was de afbeelding van een missionaris gekleed in mandarijnengewaad en omgeven door astronomische instrumenten daar een voorbeeld van. Maar met de opkomst van de antropologisch georiënteerde geschiedschrijving is de belangstelling gegroeid voor de dagelijkse beleving van culturele contacten: enerzijds de 'gewone' missionaris in het Chinese binnenland, die zich op zijn pastorale tochten verplaatste van het ene gehucht naar het andere, anderzijds de 'gewone' Chinese bekeerling die deelnam aan christelijke rituelen en met anderen christelijke gemeenschappen vormde. Deze interactie 'in de marge' behoort wellicht tot het meest langdurige contact tussen het Chinese volk en de buitenwereld.