Man, Meaning and History (original) (raw)
Related papers
Homo caudatus.' Verbeelding en macht in de letteren
1989
Chacun appelle barbarie ce qui n'est pas de son usage; comme de vray, il semble que nous n'avons d'autre mire de la vérité et de la raison que l'exemple et idée des opinions et usances du païs où nous sommes.' Michel de Montaigne 'The purpose is not really to indict the past, but to summon it to the attention of a suicidal, anachronistic present: you are a child of those centuries of lies, distortion and opportunism in high places, even among the holy of holies of intellectual objectivity.' Wole Soyinka 'De barbaren zijn de anderen ' Culturele verscheidenheid wordt zelden aanvaard als iets vanzelfsprekends. Integendeel, meestal wordt anders-zijn afgewezen en houdt de mens(elijk)heid op bij de grenzen van de eigen groep, het eigen land, het eigen ras, de eigen sekse, de eigen taal,
Religie & Samenleving
Homo religiosus, homo ludens afscheidscollege, uitgesproken op 31 mei 2011 Henk Tieleman *
2005
In the 1950'sand 1960's, the Roman Catholic priest Han Fortmann (1912-1970) was the first to teach such not uncontroversial topics as the psychology and anthropology of religion at the Catholic University, at Nijmegen. However, through his newspaper articles and his radio broadcasts, his influence reached far beyond Academia. Articulating his own views and doubts on contemporary (Dutch) Catholicism, he became a popular figure, an icon almost of critical Catholicism. As this essay shows, both in his major study, Als Ziende de Onzienlijke (1964-1968) and in subsequent publications, he felt increasingly disenchanted with the cultural and moral-religious vitality of the western world. Consequently, he stressed the need for an exploration of and a dialogue with eastern religions, mainly Hinduism and Buddhism, to regenerate the life and culture of western man, to show him the way from the 'I' to the 'not-I'. His own research seems to have led him to accept that man...
Derk van der Horst: Geschiedenis van Engeland
Tijdschrift voor Sociale en Economische Geschiedenis/ The Low Countries Journal of Social and Economic History
stuk 4), 'Ouders' (hoofdstuk 5) en 'Straf' (hoofdstuk 6) doet ietwat gewrongen aan. Het is nauwelijks doenlijk om het aspect 'kinderen' uit de opvoedingsadviezen te destilleren zonder tegelijkertijd uitspraken over ouders te doen en andersom. En omdat het hoofdstuk over 'Deskundigen' onder andere een inhoudelijk overzicht biedt van de verschillende theorieën waardoor deskundigen zich hebben laten inspireren en de diverse methodes die zij successievelijk hebben gepropageerd, is er een sterke overlap tussen dit hoofdstuk en de daarop volgende hoofdstukken, waaronder ook de separate verhandeling over het probleem 'Straf'. In meningen over nut en nadeel van straffen liggen overigens weer krachtige overtuigingen over de rol en positie van ouders en kinderen besloten. Inzichten in hoofdstuk 5 hadden ook kunnen figureren in hoofdstuk 4 en andersom, wat de transparantie van de informatie niet ten goede komt. Maar dit is bijzaak. Al met al is Luisteren naar deskundigen een nuttige studie die leemtes in onze kennis van laat twintigste-eeuwse opvoedkundige denkbeelden opvult en die tot boeiende en zinvolle conclusies leidt.