Sultan Abdülmecid Vakıflarından Çırağan Mecidiye Camii (original) (raw)
Abdülmecid I, ascended the throne in 1839 after the death of his father, Mahmud II and ruled the Empire until his death in 1861. Despite his European point of view and life style, he maintained the traditional understanding of Waqf of the Ottomans and had many charity works constructed in different places of the Empire, particularly in Istanbul, as well as in the Holy such as Land Mecca, Medina and Taif. One of these works is Mecidiye Mosque in Çırağan. Eight personnel, including one preacher, two imams, three muezzins, one doorkeeper, one gatekeeper for the Sultan's Lodge (Mahfil-i Hümayun) and the heating room were employed in Mecidiye Mosque. Besides, there were many participants in the Ceremony of Holy Prophet Muhammad's beard (known commonly as the "Sakal-i Serif"), organized every year. The cost of the personnel was covered from the incomes of the real estate property of the Waqfs within the Empire. After Mecidiye Mosque was built, Friday Salutation Ceremony was also held in there and the Sultan gave gratuities to certain people during this ceremony.
Sign up for access to the world's latest research.
checkGet notified about relevant papers
checkSave papers to use in your research
checkJoin the discussion with peers
checkTrack your impact
Related papers
Çemişgezek Süleymâniye Camii Vakfı
Vakıflar Dergisi, 2017
Yayın ve Danışma Kurullarındaki isimler ünvan ve soyadına göre alfebetik olarak sıralanmıştır. Dergimize gönderilen yazılar, önce yayın kurulunca incelenir ve uygun bulunanlar, değerlendirilmek üzere alanında çalışması ile tanınmış iki hakeme gönderilir. Hakemlerin isimleri gizli tutulur ve raporlar beş yıl süreyle saklanır. Dergide çıkan yazılar kaynak gösterilerek iktibas edilebilir. Yayınlanan yazı, belge ve fotoğrafların her türlü hukukî mesuliyeti yazarına aittir.
Hasankeyf Şehabiye Medresesi (Sultan Süleyman Külliyesi)
Selçuklu medeniyeti araştırmaları dergisi 2, 2020
The Suleymaniye Complex is considered to be one of the important monuments of Hasankeyf now been submerged under the waters of the Ilisu Dam. The Complex was built between the years of 750-753/1351-1354 by Melikü'l Adil Şehabeddin Gazi. It consists of an atrium surrounded by porticos and students' rooms on three sides, as well as classrooms, mudarris rooms and prayer rooms in the south. By adding a small-scale closed atrium to the west side of the prayer room, passing into a derelict Artuqid madrasah adjacent to the prayer room was ensured. Rubble stone bonded by regional mortar called cas (plaster) was used in the architecture. One of the large rooms located on both sides of the Iwan in the south of the atrium was turned into a turbeh (small mausoleum) for Şehabeddin Gazi, who was buried here, and his three sons who died from the Plague; the other one, for Suleiman the Magnificent. Renovating the east front of the madrasah between the years of 1406 and 1416, Suleiman the Magnificent contributed to the madrasah gaining a monumental appearance with minaret, crown door and fountain made of uniformly cut ashlar stones. There is incoherence regarding the dates and names of the founders on the inscriptions above these. Sahabiye Madrasah's mihrabs and the dome of the closed atrium, as well as the architectural components included by Suleiman the Magnificent were transported to the new Hasankeyf Culture Park. Other parts are left underwater. Sahabiye Madrasah is a significant monument of the Ayyubid period with a well-known history and culture among the cultural properties in Hasankeyf.
Üsküdar Nasûhî Mehmet Efendi Camii Hazîresi'nde Yer Alan Tarih Düşürülmüş Şâhideler
Iğd Üni İfder, 2019
Öz: Üsküdar Nasûhî Mehmet Efendi Camii, Nasûhiyye Tarikatinin kurucusu Nasûhi Mehmet Efendi adına bir dergâh olarak inşâ edilmiştir. Nasûhî Mehmet Efendi vefât edince dergâhın bahçesine defnedilmiş, daha sonra kabrinin üzerine bir türbe inşâ edilmiştir. Zamanla Nasûhî Efendi'nin soyundan gelenler, devrin önemli ulemâsı, devlet adamı, tarikat mensubu ve muhibbânından kimse-lerin de dergâhın bahçesine defnedilmesiyle hazîre genişlemiştir. Hazîrede yer alan kitabeli 179 kabir taşından on sekiz tanesine eb-ced hesabıyla tarih düşürülmüştür.
Şam Emeviyye Camii’nin Sultan II. Abdülhamid dönemi tamiratı
2019
Şam Emeviyye Camii, İslam mimarisinin bugüne kadar ayakta kalabilen en eski eserlerinden biridir. Camii, 705-714 yılları arasında Halife Velid bin Abdülmelik tarafından inşa ettirilmiştir. Asırlar içerisinde değişik nedenlerden dolayı pek çok onarım gören yapı Osmanlı döneminde 1759 ve 1899 yenilemeleri sayesinde günümüze kadar ulaşabilmiştir. Caminin plan şeması ve bazı mimari öğeleri ile mozaik süslemeleri dışındaki tüm bölümlerinin Türk dönemlerine (1082-1918) ait olması dolayısıyla Osmanlı Arşivi’nde yapıya ait pek çok belge bulunmaktadır.1893 yılında büyük bir yangın geçiren Şam Emeviyye Camii, Sultan II. Abdülhamid’in gayretleri neticesinde çağın restorasyon anlayışına uygun olarak onarılmıştır. Bu onarım Osmanlı arşiv belgeleri ışığında incelenmiştir. Giriş kısmında alt başlıklar halinde ‟Konunun Amacı ve Kapsamı”, “İlgili Kaynak ve Araştırmalar”, “Metod ve Düzen” tanıtılarak konuyla ilgili kaynaklar ve araştırmalar hakkında değerlendirmeler yapılmıştır.Şam Emeviyye Camii’nin...
Sarayönü Pi̇r Hüseyi̇n Bey Cami̇i̇ Mi̇hrabi
2017
OZ Islâm mimarisinde mihrap, namaz kilmak icin kible yonunu gostermesinin yani sira plan semalari, cephe duzenleri ve tezyinatlariyla da yapildiklari donemin ozelliklerini yansitan onemli bir mimari unsurdur. Ilk uygulamalarindan gunumuze kadar cesitli malzeme ve tekniklerde insa edilmis mihraplar, degisik cografyalarda devirlerine gore farkliliklar arz etmekte, zamaninin sanat ve estetik begenisini de ortaya koymaktadir. Sarayonu Pir Huseyin Bey Camii, Turgutogullari Beyligi’nin yaptirmis oldugu bir eserdir. Yapi 19. Yuzyilda onemli olcude degisiklige ugramis, yapinin ilk doneminden yalniz mihrabi ozgun olarak kalmistir. Cini malzemenin de kullanildigi alci mihrap cesitli geometrik ve rumi kompozisyonlari, yazi kusaklariyla ve mukarnasla bezenmistir. Mihrabin en ilginc kismi ise isik-golge tesiri uyandiran, yuksek kabartmali ve plastik ifadeli tepelik kismidir. Onculerini Buyuk Selcuklu eserlerinde gordugumuz, Ilhanlilar doneminde de devam eden bu tezyinat yaklasimi Anadolu’da nad...
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.