Romantik İlişki Kaybı Yaşayan Genç Yetişkinlerde Travma Sonrası Büyümenin Yordayıcıları Olarak Yas, Affetme ve Öz-şefkatin İncelenmesi (original) (raw)
Related papers
Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2019
Amaç: Araştırmanın temel amacı, çocukluk çağında yaşanan travmaların evlilik doyumunu etkileme düzeyini analiz etmektir. Çocukluk travmaları ve bağlanma stillerinin evlilik doyumu üzerindeki etkilerine bakılırken bunun dışında, evlilik biçimi, evlilik süresi ve eğitim durumları gibi değişkenlerin evlilik doyumu üzerinde farklılık yaratıp yaratmadığına da bakılmıştır. Yöntem: Çalışmanın amacı doğrultusunda en az 1 yıldır evli kadın katılımcılar ile ölçekler elden verilip veriler toplanmıştır. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (ÇÇTÖ), Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE-II), İlişkilerde Mutluluk Ölçeği (İMÖ) ve Semptom Değerlendirme Ölçeği (SA-45) uygulanmıştır. Kişisel bilgi formu; cinsiyet, yaş, eğitim, evlenme şekli, evlilik süresi, sahip olunan çocuk sayısı hakkında sorular içermektedir. Bulgular: Yapılan istatistik sonucunda sosyo-demografik özellikler ile evlilik doyumu arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. ...
Psikoloji Araştırmaları, 2018
The aim of this research is to examine the relationship satisfactions of adults who are experiencing a romantic relationship within the context of attachment styles, self-esteem and interpersonal relationship types. The sample of the research consists of 143 females and 107 males, single or married 250 adults aged between 16-67, who are in a romantic relationship. The participants were practiced Personal Information Questionnaire, Experiences in Close Relationships Inventory-II, Self-Esteem Scale, Interpersonal Relationship Types Scale and Relationship Satisfaction Scale respectively. Data received were analyzed using SPSS 21 statistical software and the methods of Pearson Moment Product Coefficient of Correlation, Spearman-Brown Coefficient of Correlation and ANOVA were utilized. As the outcome of analyses shows, while there is not a significant difference between females and males in terms of relationship satisfaction, self-esteem and interpersonal relationship types; males were found to perform a more anxious attachment in terms of attachment styles. It was found out that the more the relationship satisfaction of adults improves, the more self-esteem and nourishing relationship styles increases, and meanwhile there would be a decrease in avoidant attachment styles. Concerning the relationship types, it was found out that individuals who experience a flirt relationship provided less satisfaction and have a lower self-esteem compared to the other relationship types. On the other hand, it was found out that married adults performed a less frustrative relationship style when compared to the other relationship types. Key words: Relationship satisfaction, attachment styles, self-esteem, interpersonal relationship types. Özet Bu çalışmanın amacı, romantik ilişkisi olan yetişkin bireylerin ilişki doyumlarını bağlanma stilleri, benlik saygısı, kişilerarası ilişki tarzları açısından incelemektedir. Araştırmanın örneklemi 19-67 yaş arası, 143’ü kadın 107’si erkek birey olmak üzere toplam 250 romantik ilişkisi içerisinde bulunan evli veya evli olmayan yetişkin bireyden oluşmaktadır. Katılımcılara sırasıyla, Kişisel Bilgi Formu, Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE-II), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Kişilerarası İlişki Tarzları Ölçeği (KİTO) ve İlişki Doyumu Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 21 programıyla analiz edilmiş olup veri analizlerinde Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayıları, Spearman Brown Korelasyon Katsayıları ve ANOVA tekniklerinden yararlanılmıştır. Analizler sonucu, kadın ve erkek bireyler arasında ilişki doyumu, benlik saygısı ve kişilerarası ilişki tarzları açısından herhangi bir fark bulunmazken, bağlanma stilleri açısından erkeklerin daha kaygılı bağlandıkları bulgusu elde edilmiştir. Yetişkin bireylerin ilişki doyumları arttıkça benlik saygılarının ve besleyici ilişki tarzlarının arttığı, kaçınmacı bağlanma stillerinin ise azaldığı bulunmuştur. İlişki türlerine göre, flört ilişkisi olan bireylerin diğer ilişki türlerine göre ilişkilerinden daha az doyum sağladığı ve benlik saygılarının daha düşük olduğu, evli bireylerin ise diğer ilişki türlerine göre daha az ketleyici ilişki tarzı kullandıkları bulunmuştur. Anahtar kelimeler: İlişki doyumu, bağlanma stilleri, benlik saygısı, kişilerarası ilişki tarzları.
DergiPark (Istanbul University), 2022
Bu araştırmanın amacı romantik ilişki yaşayan bireylerde romantik ilişkiye yönelik akılcı olmayan inançlar ve bilişsel esnekliğin ilişki doyumuyla ilişkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu romantik ilişki yaşamakta olan ve uygun örnekleme yöntemiyle ulaşılan 296 (57 erkek, 239 kadın) bekâr katılımcı oluşturmuştur. Katılımcılar; Kişisel Bilgi Formu, Romantik İlişkilerde Akılcı Olmayan İnançlar Ölçeği, Bilişsel Esneklik Ölçeği ve İlişki Doyum Ölçeğinden oluşan bir veri toplama aracını cevaplamıştır. Verilerin analizinde Pearson korelasyon analizi, çoklu regresyon analizi ve göreceli önem analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; bu örneklemde aşırı beklentiler akılcı olmayan inançları ve bilişsel esnekliği yüksek olan, ilişkilere özgü cinsiyet farklılıkları ve farklı düşünme ile ilgili akılcı olmayan inançları düşük olan bireylerin ilişki doyumunun yüksek olduğu bulunmuştur. Göreceli önem analizleri ise anlamlı yordayıcılar içerisinde farklı düşünme ve cinsiyet farklılıklarıyla ilgili akılcı olmayan inançların bu örneklemde ilişki doyumunda belirgin bir önemi olduğunu göstermiştir. Evlilik ve aile psikolojik danışmanları terapi sürecinde ilişki doyumu düşük romantik ilişki yaşayan bireylerde ilişkiye özgü akılcı olmayan inançların azaltılmasına ve bilişsel esnekliğin artırılmasına odaklanabilir. Anahtar Kelimeler. Romantik ilişkilerde akılcı olmayan inançlar, ilişki doyumu, flört eden bireyler, bilişsel esneklik.
DergiPark (Istanbul University), 2020
Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin romantik ilişkideki sorun çözme becerilerini yaşam doyumu, diğerkâmlık düzeyleri açısından ve bazı demografik değişkenlere göre incelemektir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Veri toplamak için, araştırmacının hazırladığı Kişisel Bilgi Formu, Ergenler İçin Romantik İlişkilerde Sorun Çözme Ölçeği, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Diğerkâmlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına bakıldığında romantik ilişkilerde sorun çözme ile diğerkâmlık ve yaşam doyumu arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Romantik ilişkilerde sorun çözme becerisi romantik ilişkiye sahip olma durumuna göre anlamlı bir fark göstermektedir. Ayrıca, yaşam doyumu ve diğerkâmlık değişkenleri romantik ilişkide sorun çözme becerisinin% 20'sini açıklamaktadır. Sonuç olarak, kişinin kendisiyle doğrudan ilgili olan diğerkâmlık ve çevrenin de etkisinden kaynaklanan yaşam doyumunun, romantik ilişkilerde sorun çözme becerisini yordadığı bulunmuştur. Bu nedenle, bu çalışmanın romantik ilişkiler literatürüne katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Ayrıca, bu araştırma romantik ilişkisi olan ve olmayan kişilerin sorun çözme becerilerini karşılaştırmak açısından önemlidir.
Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi
Bu çalışma; bağlanma stilleri, karanlık dörtlü, benlik saygısı ve çocukluk çağı travmaları arasındaki ilişkileri teorik bağlamda incelemektedir. Bağlanma stilleri, karanlık dörtlü, benlik saygısı ve çocukluk çağı travmaları anahtar kelimeler Yök tezde, Pubmed ve Google akademikte yazılarak literatüre ulaşılmıştır. Bağlanma; bebek ve bakım veren arasında kurulan duygusal bağ olarak tanımlanmaktadır. Bu bağ, bireyin sosyal ve duygusal gelişiminde önemli bir role sahiptir. Bağlanma stilleri ve kişilik arasındaki ilişki pek çok araştırmada incelenmiştir. Karanlık dörtlü olarak adlandırılan makyavelizm, narsisizm, psikopati ve sadizm gibi kişilik özelliklerinin güvensiz bağlanma sonucu ortaya çıkabileceği düşünülmektedir. Benlik saygısı da kişinin kendini değerlendirmesi açısından önemli bir faktördür ve hem olumsuz deneyimler hem de çocuğun bağlanma tarzı ile ilişkilendirilmiştir. 18 yaşından küçük çocukların yaşadığı olumsuz deneyimler çocukluk çağı travmaları olarak adlandırılmaktadır...
Yeme Tutumları ve Travmatik Yaşantılar: Öz Şefkat ve Duygu Düzenlemenin Aracı Rolü
2019
Arastirmada genc yetiskinlerde yeme tutumlari ve cocukluk cagi travmalari arasindaki iliskide oz sefkat ve duygu duzenleme guclugunun araci rolu incelenmistir. Arastirmanin calisma grubunu, seckisiz olmayan uygun ornekleme ile belirlenen 18-40 yas arasi (O𝑟𝑡 = 23.22 ss = 3.96), 345’i kadin ve 159’u erkek katilimci olusturmaktadir. Veri toplama araclari olarak Oz Duyarlik Olcegi, Duygu Duzenleme Guclugu Olcegi, Yeme Bozukluklarini Degerlendirme Olcegi, Cocukluk Cagi Ruhsal Travma Olcegi ve Kisisel Bilgi Formu kullanilmistir. Yapilan araci rol analizlerine gore duygu duzenleme guclugu ve oz sefkatin yeme tutumlari ile cocukluk cagi travmalari arasindaki iliskide araci rol oynadigi bulunmustur. Bulgular literatur cercevesinde tartisilmistir.
Genç Yetişkinlerde Sosyal Zekanın Yordayıcısı Olarak Affedicilik ve Benlik Saygısı
Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2020
Bu calisma 20-35 yas arasi genc yetiskin bireylerin affedicilik ve benlik saygisi duzeyleri ile sosyal zekâ duzeyi arasindaki iliskinin incelenmesi amaciyla yapilmistir. Yapilan calismada, yordayici korelasyonel arastirma modeli kullanilmistir. Arastirmanin calisma grubunu Istanbul'un farkli ilcelerinde yasayan 178 (%54,1) kadin ve 151 (%45,9) erkek olmak uzere toplam 329 genc yetiskin birey olusturmaktadir. Arastirmada veri toplama araci olarak Affedicilik Olcegi, Rosenberg Benlik Saygisi Olcegi, Tromso Sosyal Zekâ Olcegi ve Kisisel Bilgi Formu kullanilmistir. Calisma grubundan toplanan veriler SPSS 20 programi ile analiz edilmis ve coklu dogrusal regresyon ve pearson korelasyon analizi kullanilmistir. Fark analizi sonuclarina gore affedicilik, benlik saygisi ve sosyal zekâ duzeylerinin cinsiyet degiskenine gore degismedigi bulunmustur. Yapilan coklu regresyon analizi sonucuna gore affedicilik ve benlik saygisi degiskenlerinin sosyal zekânin yordayicisi oldugu bulunmustur.
Genç erişkinlerde çocukluk çağı travmaları, yalnızlık ve öfke ifade tarzları arasındaki ilişki
Ege Tıp Dergisi, 2022
Araştırma genç erişkinlerde çocukluk çağı travmaları, yalnızlık ve öfke ifade tarzları arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma modeli betimsel ve ilişkisel tiptir. Çalışma grubunu Haliç Üniversitesi'nde 2019-2020 Eğitim-öğretim döneminde öğrenim görmekte olan, araştırmaya gönüllü olarak katılan 370 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada Sosyo-Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada genç erişkinlerin %64,9'unun kadın, %72,4'ünün 20 yaş, %24,9'unun aile içinde kayıp yaşadığı ve %84.9'unun bebekl k/çocukluk dönem bakımını a les n n üstlend ğ bel rlenm şt r. Genç er şk nler n çocukluk çağı travma toplam puanı x =40.65; ss=11.42 , öfke ifade tarzı toplam puanı x =76,29; ss=14,77) ve yalnızlık puanı x =35.89; ss=9.43 olarak tespit edilmiştir. Sonuç: Araştırma sonucunda, genç erişkinlerin çocukluk çağı travmalarının yalnızlık ve öfke ifade tarzları arasında pozitif yönde anlamlı düzeyde ilişki saptanmıştır. Artan çocukluk çağı travmaları ve öfke dışa vurumu olarak saldırganlık içeren davranışlar bu konuyla ilgili olan araştırmaların arttırılmasının önemini göstermektedir. Araştırmanın sonuçları psikoloji bilimine katkı sağlayacak ve ileride yapılacak benzer çalışmalara yol gösterici olacağı düşünülmektedir.
Hitit Sosyal Bilimler Dergisi, 2022
Bu çalışmanın amacı, 18-35 yaş arasındaki genç yetişkinlerin nesne ilişkileri ile travma sonrası büyüme düzeyleri arasındaki ilişkide algılanan sosyal desteğin aracı rolünü incelemektir. Çalışmanın örneklemini 257 kadın (%76,9) 77(%23,1) erkek 334 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli ve kartopu örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Katılımcılar, araştırmacılar tarafından hazırlanan Sosyodemografik bilgi formu, Bell Nesne İlişkileri ve Gerçeği Değerlendirme Ölçeği (BORRTI), Travma Sonrası Büyüme Ölçeği (TSBÖ) ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBASDÖ) doldurmuşlardır. İstatistiksel analizler, Sosyal Bilimler için İstatistik (SPSS) Programı 25,00 ile yapılmıştır. Data analizi aşamasında aracı değişken analizi (PROCESS) ve Pearson korelasyon analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre nesne ilişkileri ile travma sonrası büyüme arasındaki ilişkide algılanan sosyal desteğin aracı rolü olduğu belirlenmiştir.