Forum przypadków klinicznych (original) (raw)

Błędy medyczne – doświadczenia ukraińskie

Kortowski Przegląd Prawniczy

W obecnych normatywnych aktach prawnych Ukrainy nie ma pojęcia „błąd medyczny”, a jego znaczenie nie jest określone. Brak uregulowania błędów medycznych na poziomie legislacyjnym godzi w interesy pacjentów, lekarzy i zakładów opieki zdrowotnej, tzn. pacjent nie ma pewności, że otrzyma zadośćuczynienie za wyrządzoną szkodę; lekarz nie jest chroniony przed bezpodstawnymi roszczeniami; instytucja nie jest chroniona przed ewentualnym zajęciem kont bankowych i kapitałów. Istotne dostosowanie, doprecyzowanie i usprawnienie instytutu odpowiedzialności za winnego z uwzględnieniem specyfiki stosunku prawnego lekarz – pacjent jest warunkiem koniecznym realizacji przez obywateli ich praw gwarantowanych Konstytucją i ustawami Ukrainy, w tym prawa do życie i zdrowie.

Choroba Kennedy’ego — opis przypadku

2015

Opuszkowo-rdzeniowy zanik mieśni (choroba Kennedy’ego) jest rzadką chorobą sprzezoną z chromosomem X, w ktorej dochodzi do dysfunkcji receptora androgenowego. Charakteryzuje sie powoli postepującym oslabieniem i zanikiem mieśni konczyn oraz mieśni opuszkowych. Pierwsze objawy pojawiają sie zazwyczaj w 3.–4. dekadzie zycia, a po uplywie 20–30 lat wiekszośc pacjentow porusza sie za pomocą wozka inwalidzkiego. Mimo dominujących w obrazie klinicznym objawow uszkodzenia dolnego neuronu ruchowego u niektorych pacjentow obserwuje sie rowniez cechy uszkodzenia nerwow czuciowych oraz objawy zespolu niewrazliwości na androgeny. Wielu chorych nadal nie jest prawidlowo diagnozowanych. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 55-letniego mezczyzny z postepującym od okolo 10 lat oslabieniem konczyn dolnych, ginekomastią, niespecyficznym wywiadem rodzinnym oraz potwierdzoną genetycznie chorobą Kennedy’ego.

Diagnoza społeczna 2009

2004

Merytoryczne opracowanie projektu badawczego RADA MONITORINGU SPOŁECZNEGO w składzie: prof. dr hab. Julian Auleytner, Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP dr Dominik Batorski, UW dr hab. Janusz Czapiński, prof. UW i WSFiZ (przewodniczący) prof. dr hab. Janusz Grzelak, UW mgr Teresa Kamieńska, Instytut PRO PUBLICO BONO prof. dr hab. Irena E. Kotowska, SGH mgr Wiesław Łagodziński, GUS (sekretarz) prof. dr hab. Tomasz Panek, SGH (wiceprzewodniczący prof. dr hab. Antoni Sułek, UW dr hab. Tadeusz Szumlicz, prof. SGH dr Katarzyna Tymowska, UW

PRACA KAZUISTYCZNA-PRZEDRUK Adres do korespondencji: Patologiczna masa wewnątrzsercowa oraz odynofagia jako objawy rozlanego chłoniaka z dużych limfocytów B

2009

Streszczenie Zajęcie mięśnia sercowego jako pierwsza manifestacja rozwijającego się chłoniaka złośliwego jest stosunkowo rzadkim zjawiskiem. W niniejszej pracy opisano przypadek kliniczny 77-letnie-go mężczyzny, u którego wstępnie na podstawie badania echokardiograficznego zdiagnozowano patologiczną masę w obrębie lewego przedsionka objawiającą się klinicznie pod postacią stop-niowo narastającej duszności, dysfagii, odynofagii oraz gorączki. Patologiczna masa we-wnątrzsercowa była wstępnie traktowana jako skrzeplina i jako taka była leczona w warun-kach ambulatoryjnych za pomocą terapeutycznych dawek leków przeciwkrzepliwych. Przy przy-jęciu wykonano rezonans magnetyczny, w którym wykazano duży patologiczny twór w obrębie śródpiersia, który swój początek miał w obrębie przełyku i naciekał lewy przedsionek. Rentge-nowskie badanie kontrastowe przełyku z użyciem barytu uwidoczniło ubytek cienia o typowym wyglądzie ogryzka od jabłka, który obejmował dolną trzecią część przełyku. Na pods...

Adres do korespondencji: Choroba serca i jej leczenie jako wyzwanie dla pacjenta i personelu szpitalnego

Streszczenie Relacja, która nawiązuje się podczas spotkania lekarza czy innego członka personelu medycz-nego z pacjentem, jest czynnikiem mogącym wpływać na przebieg i skuteczność procesu lecze-nia oraz na wytworzenie w pacjencie postawy sprzyjającej podjęciu wyzwania, jakim jest doświadczanie choroby i powrót do zdrowia. Nie można podać jednoznacznych wytycznych dotyczących tego, jak ta relacja powinna wyglądać, ponieważ jej przebieg zależy nie tylko od indywidualnych cech temperamentalno-osobowościowych obu stron, ale także od kontekstu sytuacji, w której toczy się rozmowa. Z oczywistych powodów inaczej będzie ona przebiegała w przypadku zagrożenia życia pacjenta, kiedy lekarz dysponuje ograniczoną ilością czasu i swoje wypowiedzi ogranicza do meritum sprawy, a inaczej w sytuacji, w której może on sobie pozwolić na dłuższą rozmowę z chorym. Z tego powodu informacje zamieszczone w niniejszym tekście należy potraktować jako pewnego rodzaju podpowiedź, a nie zbiór sztywnych zasad. Wa...