Wielki œwiat starotestamentalnych proroków. Wprowadzenie w myœl i wezwanie ksi1g biblijnych, t. 4-5, red. J. Frankowski, T. Brzegowy, Warszawa 2001, 268 s. i 208 s (original) (raw)

W trosce o właściwy przekaz przypowieści ewangelicznych w katechezie

2005

Les documents catéchétiques les plus récents mettent en évidence l’importance fondamentale de la Bible pour la catéchèse. Cependant la pratique quotidienne prouve que la Sainte Écriture est utilisée pendant le cours de catéchisme de manière bien différente. Tous les efforts visant à améliorer en continu la transmission des vérités bibliques sont donc entièrement justifiés. En étudiant l’Évangile au niveau de forme nous constatons que Jésus Christ, dans son enseignement, parlait volontiers en paraboles. Elles constituaient un bon outil pour expliquer aux auditeurs, avec les images y intégrées, les véritées surnaturelles du Royaume de Dieu. Jésus adressait son enseignement aux gens les plus simples pour lesquels le language imagé était plus compréhensible. Malgré la simplicité de la communication l’enseignement transmis par les paraboles exigeait souvent de Jésus une explication complémentaire. Suite à cela on peut en conclure qu’aussi pour les auditeurs d’aujourd’hui une bonne compré...

Motyw „gniewu Bożego” w historiografii Ksiąg Królewskich

Verbum Vitae, 2018

Motyw „gniewu Bożego” jest kluczowy do zrozumienia historiografii Ksiąg Królewskich, a przede wszystkim tragicznego końca Izraela i Judy. Opowiadając o losach monarchii podawidowej, autor biblijny przedstawia, jak gniew YHWH doprowadza najpierw do podziału królestwa Salomona (1 Krl 11,9-13), następnie do upadku Królestwa Północnego (2 Krl 17,5-23), a ostatecznie do upadku Jerozolimy i Judy (2 Krl 24–25). Teologiczna interpretacja historii w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej opiera się na wzajemnie powiązanych paradygmatach „zbrodni i kary” oraz „proroctwa i jego wypełnienia się”. Ich dopełnieniem jest nierozerwalny związek między gniewem YHWH a niewiernością Jego przymierzu we-dług logiki zasady retrybucji. W ten sposób autor Ksiąg Królewskich interpretuje tragiczny koniec monarchii w Izraelu i Judzie jako skutek słusznego wzburzenia YHWH w reakcji na grzech bałwochwalstwa i porzucenie Go przez lud. Według tej logiki motyw „gniewu Boże-go” w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej służy racjonalizacji narodowej katastrofy i apologii Boga. Tak nakreślona teologiczna wizja historii jest lekcją i przestrogą dla powygnaniowych odbiorców tych pism.