Terroryzm w Rosji i ZSRR: Terror w myśli politycznej Włodzimierza Lenina (original) (raw)
Related papers
Rosja i Chiny – walka z terroryzmem
2018
Kazimierz Kraj dr, Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu ROSJA I CHINY-WALKA Z TERRORYZMEM Wprowadzenie W artykule poruszam, oczywiście w wielkim skrócie, zagadnienie zwalczania terroryzmu w Federacji Rosyjskiej oraz w Chińskiej Republice Ludowej. Na przykładzie rozwiązań prawnych wskazuję, jak trudnym i czasochłonnym jest stworzenie właściwych regulacji prawnych oraz ram organizacyjnych dla jego skutecznego zwalczania. Przedstawiam współdziałanie państw-członków Szanghajskiej Organizacji Współpracy-w zakresie zwalczania terroryzmu, ekstremizmu i separatyzmu. Opisuję jedną z nielicznych struktur międzynarodowych-Regionalną Strukturę Antyterrorystyczną SOW-będącą narzędziem tej międzynarodowej wspólnoty w walce z terroryzmem. Tematyka artykułu jest (była) poruszana w niewielu polskojęzycznych publikacjach, stanowiąc tym samym interesujący i praktycznie dziewiczy obszar badawczy. Charakterystyka terroryzmu w FR Jedną z politycznych przyczyn wzrostu zagrożenia terrorystycznego w Rosji była wieloletnia niestabilność Północnego Kaukazu, trwająca od końca lat osiemdziesiątych XX wieku. Dwie wojny czeczeńskie oraz nie w pełni rozwiązane problemy społeczno-ekonomiczne regionu powodują, że polityczno-społeczna sytuacja w tej
2017
Jednym z mierników popularności słowa terroryzm jest stale zwiększająca się liczba książek i artykułów, w których tytułach jest to słowo wymienione. Od siebie dodam, że tytuł to jeszcze nie wszystko. W całej masie publikacji dopiero w tekście Autorzy zaczynają się posługiwać słowem terroryzm. Można, więc stwierdzić, że w większości opracowań poświęconych bezpieczeństwu (z tym słowem w tytule) poruszy zagadnienie terroryzmu. Aby jednak stało się zadość tradycji, dwóch znakomitych Autorów, Sebastian Wojcie chowski i Przemysław Osiewicz, wydało monografię poświęconą terroryzmowi. Jej tytuł brzmi: Zrozumieć współczesny terroryzm. Wybrane aspekty fenomenu. Książka ukazała się na początku bieżącego roku. Sebastian Wojciechowski, pierwszy z Autorów jest profesorem zwyczajnym i kierownikiem Zakładu Studiów Strategicznych na Wydziale Nauk Politycz nych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest ekspertem OBWE ds. bezpieczeństwa i terroryzmu, redaktorem naczelnym pisma "Przegląd Strate giczny". Pracuje również w renomowanym Instytucie Zachodnim. Jest Autorem licznych opracowań tematycznie związanych z problematyką terroryzmu i bezpieczeństwa. Należy tu wspomnieć m.in. o Leksykonie współczesnych organizacji terrorystycznych, którego był współautorem czy Terroryzm na początku X X I wieku. Drugi z Autorów, to Przemysław Osiewicz profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa. Stypendysta Fundacji Fulbrighta, m.in. członek zarządu poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych, International Political Science. Jest Autorem lub współautorem czterech monografii oraz licznych artykułów naukowych. Recenzowana książka została podzielona na dwie części. Pierwsza, mająca teoretycz ny charakter nosi tytuł Główne aspekty terroryzmu. Druga część-zatytułowana Wybrane przejawy terroryzmu-ma charakter pragmatyczny. Na część pierwszą składa się siedem rozdziałów, druga została podzielona na pięć części. W części pierwszej Autorzy podjęli się przedstawienia i omówienia ich zdaniem naj ważniejszych kwestii związanych z rozważaniami nad fenomenem terroryzmu. Omówione zostały następujące zagadnienia: podstawowe pojęcia związane z terroryzmem oraz ich znaczenie; przedstawiono genezę terroryzmu; pochylono się nad przyczynami terroryzmu współczesnego. Przeanalizowane zostały kluczowe elementy oraz rodzaje zagrożenia ter rorystycznego, typologia czy rodzaje terroryzmu. Następnie Autorzy przeszli do omówie nia zakresu i charakteru terroryzmu na początku XXI wieku. Pochylili się nad metodami działania terrorystów, motywami, które nimi kierują czy celami uderzeń. Przedostatni roz dział pierwszej części książki ukazuje skutki terroryzmu, ich różne wymiary począwszy od następstw politycznych czy ekonomicznych po skutki społeczne, psychologiczne oraz militarne. W końcowym rozdziale części pierwszej ukazano zagadnienie antyterroryzmu i kontrterroryzmu, wybrane modele oraz strategie przezwyciężania oraz zwalczania ter roryzmu, ocenę skuteczności działań czy instrumenty polityki anty(kontr)terrorystycznej, pojęcia wprowadzonego przez Autorów książki.
Reżim Polityczny Rosji W Ujęciu Współczesnych Teorii Politologicznych
Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW, 2018
Rozważania przedstawione w niniejszym tekście stanowią próbę uchwycenia tendencji w dyskusji nad fenomenem rosyjskiego reżimu politycznego i jego procesu przemian w epoce Władimira Putina. Autorka prezentuje różne sposoby definiowania reżimu politycznego oraz odmienne podejścia do tematyki badanego zjawiska prezentowanego przez badaczy z Polski, Rosji oraz przedstawicieli zachodniej politologii. Tekst ma charakter przeglądowy, gdyż dynamika dokonujących się zmian i wielość zaangażowanych w nie elementów spowodowały powstanie mniej bądź bardziej spójnych koncepcji a brak skutecznego zakończenia procesów tranzycji powoduje, iż mimo dużego zainteresowania problematyką, nie została ona w pełni wyczerpana. S ł o w a k l u c z o w e : Rosja, reżim polityczny, autorytaryzm, polityka wewnętrzna, Władimir Putin. Wstęp Po rozpadzie Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich Federacja Rosyjska stała się główną sukcesorką symboli, przynależności instytucjonalnej oraz zobowiązań międzynarodowych minionej epoki. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego i ówczesnego geograficznego podziału mapy świata, powstanie piętnastu suwerennych podmiotów w obszarze poradzieckim wiązało się z koniecznością wewnętrznej przebudowy Rosji, tak w obszarze polityki jak i gospodarki. Potrzeba przebudowy tej części globu wymagała architektonicznej wręcz precyzji. Każdy nowopowstały podmiot musiał zmierzyć się z wyborem odpowiedniej ścieżki rozwoju, obraniem
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka, 2009
BEZPIECZEŃSTWO teoria i praktyka K a z i m i e r z K r a j Narodowy Komitet Antyterrorystyczny instrumentem politycznego i militarnego zwalczania terroryzmu w Rosji Aktem prawnym organizującym, porządkującym i regulującym całokształt walki z terroryzmem w latach 1 9 9 8-2 0 0 6 był fiedieralnyj zakon O borbie s tierrorizmom z 3 lipca 1998 roku. Ustawa definiowała prawne i organizacyjne podstawy walki z terroryzmem na terytorium Rosji. Ustalała wzajemne stosunki i współpracę organów wykonawczych władzy federalnej odpowiedzialnych za tę walkę. Rozwiązania przyjęte w ustawie określały rolę władz podmiotów FR, stowarzyszeń społecznych i innych orga nizacji w zwalczaniu terroryzmu. Ustawowe regulacje obejmowały obowiązki w walce z zagrożeniem terrorystycznym osób na stanowiskach kierowniczych oraz poszcze gólnych obywateli. W ustawie określone zostały prawa i obowiązki oraz gwarancje w związku ze spełnianiem obywatelskich powinności w zwalczaniu terroryzmu. W rozdziale pierwszym pt. Przepisy ogólne przedstawione zostały prawne pod stawy walki z terroryzmem, do których należą: konstytucja FR, rosyjski kodeks karny, ogólnie przyjęte zasady i normy prawa międzynarodowego, porozumienia między narodowe, dekrety i rozporządzenia prezydenta FR, uchwały i rozporządzenia rządu oraz inne akta normatywne federalnych organów władzy. Podstawowymi zasadam i tej walki są: prawodawstwo, priorytet przedsięwzięć zapobiegających terroryzmowi, nieuchronność kary za prowadzenie działalności terrorystycznej, łączenie jawnych i niejawnych metod walki z terroryzmem, kompleksowe wykorzystanie profilaktycz nych, prawnych, politycznych, socjalno-ekonomicznych i propagandowych przedsię wzięć w tej materii. Priorytetem w walce jest obrona praw osób narażonych na niebez pieczeństwo w rezultacie akcji terrorystycznej, ale także minimalne ustępstwa wobec terrorystów. Zasadą jest jednoosobowe dowództwo wykorzystywanymi siłami i środ kami podczas przeprowadzania operacji kontrterrorystycznych. Ostatnią z przedsta wionych zasad walki z terroryzmem jest minimalizowanie rozgłaszania technicznych sposobów i taktyki przeprowadzania operacji kontrterrorystycznych oraz składu ich uczestników.
Znaczenie populizmu w wewnętrznej i zagranicznej polityce Rosji w XXI w. / Kazimierz Kraj
2011
Populizm 1 jest nieodłącznym towarzyszem społecznej i politycznej historii ludzkości. Towarzyszył człowiekowi w zamierzchłych czasach, jest uczestnikiem współczesnego życia politycznego. Głosi poglądy łatwo trafiające do części społeczeństwa, mające silne zabarwienie emocjonalne oraz swoistą, antyintelektualną wymowę. Wyraża tęsknoty za prostymi rozwiązaniami trudnych problemów, zgodne z oczekiwaniami większości. Lansowanie tego rodzaju haseł przede wszystkim ma na celu pozyskanie poparcia społeczeństwa i dzięki temu uzyskanie wpływów, a co za tym idzie-władzy politycznej. Pierwszym historycznym ugrupowaniem politycznym głoszącym te idee byli w starożytnym Rzymie tzw. popularzy (populares) poszukujący oparcia w zgromadzeniu ludowym 2. W czasach nowożytnych w Stanach Zjednoczonych w latach 1891-1896 działała Partia Ludowa 3. W Rosji od lat 70. do 90. XIX w. populizm związany był z ruchem narodnickim. Doktryna ta swoje początki brała w ideach Aleksandra Hercena, upatrującego w chłopskich wspólnotach gminnych przyszłego społeczeństwa socjalistycznego.
Ład międzynarodowy w ideologii Rycerskiego Zakonu Krzyża i Miecza w czasie drugiej wojny światowej
Saeculum Christianum, 2015
założył przed drugą wojną światową kapitan dyplomowany pilot Wojciech Polesiński, którego sensem życia było łączenie katolicyzmu i patriotyzmu w życiu publicznym 1. Współpracował z akademickimi kołami Sodalicji Mariańskiej i z Akcją Katolicką 2. Działał od drugiej połowy lat trzydziestych XX w. w wojsku, aby wpływać na nie ideowo i religijnie. Dążył do ideowego i moralnego wychowania żołnierza-obrońcy wiary, narodu i państwa polskiego. Swoje poglądy na ten temat opublikował w broszurze "Żołnierz polski a żołnierz niemiecki. Analiza wartości wojennych" (1939), która była tłumaczona na języki obce. Przeciwko jej wydaniu protestowała niemiecka Ambasada w Warszawie i prasa w Niemczech, żądając wycofania jej z obiegu 3. Po zakazie władz wojskowych w 1938 r. oficjalnej działalności Rycerskiego Zakonu Krzyża i Miecza w wojsku otworzył swój ruch na cywilów. Do opinii publicznej w Polsce kpt. W. Polesiński docierał, pisząc artykuły do prasy m. in. "Przeglądu Lotniczego", "Polski Zbrojnej". Organizował publiczne odczyty i wystąpienia. Jego ruch społeczno-religijny zyskał szeroki oddźwięk w opinii publicznej dzięki broszurze "O mocnego człowieka w Polsce" (1938) 4. Od czerwca 1938 r. zaczął się ukazywać w Warszawie miesięcznik "Krzyż i Miecz", drukowany początkowo w mieszkaniu Zbigniewa Kurzyny, który stał się nieoficjalnym organem prasowym Rycerskiego Zakonu Krzyża i Miecza. Od kwietnia 1939 r. wychodził również "Biuletyn Dozbrojenia Moralnego Narodu". Jego ruch społeczno-religijny zamierzał realizować naukę Chrystusa w życiu publicznym najpierw w Polsce, potem poza jej granicami. Członkowie Rycerskiego Zakonu Krzyża i Miecza mieli stać się elitą moralną w życiu politycznym i społecznym. Polska propagowałaby współpracę na arenie międzynarodowej w oparciu o zasady moralności katolickiej. Za wrogów chrześcijaństwa i Polski uznawał Niemcy i ZSRR oraz ich totalitarne ideologie 5. Działalność publiczna kpt. W. Polesińskiego spotkała się z pozytywnym odbiorem Kościoła katolickiego i opinii publicznej, 1