The Act and Evil in Literature: Чинот и злото во литературата (original) (raw)
Related papers
Смерть и власть в литературной антиутопии
Slavica Wratislaviensia
Death and power in anti-utopian literatureIn the article, through the prism of the hero’s peculiar approach to death, Russian anti-utopian literature of the twentieth and twenty-first century is discussed. The author focuses primarily on the novel by Yevgeny Zamyatin We, a short story by Vladimir Makanin Escape Hatch and the work of Vladimir Nabokov Invitation to a Beheading. The author also mentions following publications: S.N.U.F.F. of Viktor Pelevin, Leningrad of Mikhail Kozyrev as well as Moscow 2042 — anti-utopian novel by Vladimir Voinovich and Telluria, a book by Vladimir Sorokin. The researcher emphasizes that the genre structure of the plot in Russian anti-utopian literature is based on two basic pillars: death and power. Those in power manipulate subordinates by threatening them with death, thus maintaining society under their brutal control. Death becomes the best way to escape for the anti-utopian heroes from the “mandatory happiness for all” announced by the authorities...
Говорот на омразата и нетолеранцијата во македонската литература за деца и млади.
Годишен зборник 2011 - Филолошки факултет, УГД - Штип, II (2).
Современиот начин на живеење, како и многуте општествено-политички и економски прилики во изминатите неколку децении во нашата држава, донесоа многу турбулентни времиња за младите генерации. Младите луѓе, адолесцентите, на свои плеќи го почувствуваа напливот на новото од Запад, но и згаснувањето на традицијата. Многу од нив се обидоа да се пронајдат себеси и да ја бараат смислата на своето постоење, како и одговори на многу прашања кои ги измачуваат надвор од семејството, на неизвесните крстопати на улицата и животот. Барајќи начин посилно да се експонираат себеси, во нивниот секојдневен говор се почувствува влијанието на преку зборови со погрдно значење, а тоа најде свој одраз и во литератуниот збор посветен на нив.
The thesis has been elaborated within the scientific area of linguoculturology (linguistics and cultural studies). The “concept” has been chosen as a major unit of analysis for the dissertation, and could basically be defined as a mental construct with its own realization in language. In this particular case, the author has examined the linguistic realization of the concepts expressed through the nouns good and evil. A contrastive linguistic modeling of the concepts of good and evil in the naïve consciousness of the Bulgarian and Russian language personalities has been attempted, which allowed the author to discover common features in their content and volume. A base for the inter-linguistic comparison (tertium comparationis) of the concepts of good and evil has been worked out based on a large variety of language material in Bulgarian and Russian – surveys, dictionaries, proverbs, and lexical corpora. As a result of this contrastive study, a specific structure has been created involving the core and periphery of the concepts under analysis.
Лавиринт од книжевна фикција и животна стварност
Palimpsest, Vol 6, No 11, 2021
Бобан Перески е коавтор на трудот. „Секогаш со мене“ од книжевната дебитантка Николина Костовска е предмет на книжевно-теориска и книжевно-критичка анализа и интерпретација во овој краток осврт. Станува збор за современ македонски роман што е објавен оваа година (2021) и во чија структура авторката нѐ води низ еден лавиринт од три меѓусебно поврзани приказни што се предочени во трите наративни целини од романот: „Пролог“, „Прв дел“ и „Втор дел“. Ваквиот наративен лавиринт во романот е реализиран со постмодернистичка игра во која се релативизираат границите меѓу фикцијата и факцијата и тоа преку три раскажувачки целини во неговата содржина: фикција во фикција, фикција како книжевна стварност и фикција како животна стварност. Во овој осврт детално ќе се анализираат наведените специфики на романот со што ќе се покаже дека „Секогаш со мене“ од Костовска е успешно и значајно романескно остварување во современата македонската литература.
Проза Осипа Э. Мандельштама и «литературная злость»: Заметки о Шуме времени и Путешествии в Армению
Заметки о Шуме времени и Путешествии в Армению В данном сообщении... пишет на грани двух миров: это европейский классицизм прогулок по городу строгих пропорций Петербургу -Петрополю гармоничных форми «иудейский хаос» семейного очага; это агония царской империи в столкновении с нарастающей революцией и грядущими сталинскими репрессиями. И он предупреждает нас о том, что «отвлеченные понятия в конце исторической эпохи всегда воняют тухлой рыбой отвлеченные понятия в конце исторической эпохи всегда воняют тухлой рыбой отвлеченные понятия в р Ключевые слова: Мандельштам; русский модернизм; Серебряный век; Петербург; Армения. В сборнике автобиографической прозы Шум времени (1925) О. Э. Мандельштам следующим образом излагает свои размышления о важной роли собственных воспоминаний для анализа и критической оценки происходивших на его глазах событий:
Творчество польских писателей в контексте «Преступления и наказания»
2017
The aim of this paper is to show the influence of “Crime and Punishment” on the writings of Polish writers. Considerable importance, incomprehensible to the non-Polish scholars, occupies in my work the reflection of the specificity of the Polish reception of Dostoevsky’s novels. In my paper I strongly emphasize not only the admiration of Polish artists (Bolesław Prus, Henryk Sienkiewicz, Witold Gombrowicz, Czesław Miłosz) for Crime and Punishment, but also their attempt to polemic on artistic ground with Dostoyevsky’s ideas.Цель статьи заключается в том, чтобы определить, какое влияние роман «Преступление и наказание» оказал на творчество польских писателей, поскольку это позволит лучше понять не только не совсем ясную для непольских учeных специфику польской рецепции этого литературного шедевра, но и создать предпосылки для реконструкции фундаментальных идей выдающихся польских авторов (Болеслав Прус, Генрик Сенкевич, Витольд Гомбрович, Чеслав Милош)