Neo-Roma Cumhuriyetçiliği: Özgürlük, katılım, yasa/yurttaşlık sorunsalları üzerine karşılaştırmalı bir analiz (original) (raw)

2014

Abstract

Tezde Neo-Roma cumhuriyetciligi ile liberalizm arasindaki iliskinin mahiyeti sorunsallastirilmistir. Skinner, Pettit ve Viroli gibi dusunurler ile ortak iyi, ozgurluk ve katilim gibi belli tartisma eksenleri sorunsalin acimlanmasi noktasindaki yapisal sinirlari karakterize eder. Sorunsal icerisinde ayrica ele alinan ozel amac ise liberallerin cumhuriyetcilere ve cumhuriyetcilerin liberallere bakisindaki asiri yorumlara dikkat cekerek alternatif bir aciklama seti olusturmaktir. Bu baglamda liberal bir cumhuriyetciligin varligina isaret edilebilir. Liberalizm ile cumhuriyetcilik arasindaki mesafe oldukca kisadir. Pek cok varsayim, kuram ve aksiyom iki gelenek arasindaki dusunsel akrabaligin icerigini karakterize eder. Tarihsel ayrintilara yonelik olarak tez icerisinde dile getirilen bir dizi hususa ayrica dikkat cekilebilir. Oncelikle secilen tartisma eksenleri cumhuriyetci dusunusteki temel kavram dizinine paralel bir icerige sahiptir. Dahasi res publica kavrami tarihin farkli donemlerinde farkli iceriklerde tanimlanmistir. Ancak bu cesitlilik icerisinde res publica'yi kamusal erdemi on plana cikaran ve yasalara dayali bir devlet bicimi olarak formule etmek yine de mumkundur. Son olarak Machiavelli'ye deginilebilir. Neo-Roma cumhuriyetcileri ayni zamanda NeoMachiavelliyan dusunurlerdir. Skinner, Pettit ve Viroli'nin cumhuriyetciligi icin Machiavelli dusunusu en onemli dayanak noktasina karsilik gelir. Tez uc ayri tartisma ekseni icerisinde orgutlenmistir. Her biri ayni zamanda bir bolume de karsilik gelen bu bahsi gecen eksenlerden ilki ozgurluktur. Pettit ozgurlukle ilgili dusuncelerini tahakkum kavrami uzerinden aciklamaya calisir. Ona gore mudahale olmasa bile tahakkum olabilir. Tahakkumun onlemenin en garantili yolu ise yasalar araciligiyla keyfi iradeyi kontrol altina almaktan gecer. Viroli Pettitci kavramlastirmayi benimser ve tahakkumun icerigini korkuda somutlastirir. Yurttaslar korkuyor ve kendilerini guvencesiz hissediyorsa tahakkum vardir. Skinner tahakkum yerine bagimlilik kavramini kullanmayi tercih eder. Negatif ozgurlugun soykutugunu cikarmaya calisan Skinner icin cumhuriyetci ozgurluk aslinda negatif ozgurlugun turlerinden biridir. Neo-Roma cumhuriyetciligi-liberalizm iliskisini acimlama noktasinda kullandigimiz ikinci tartisma ekseni katilimdir. Neo-Roma perspektifi katilima aracsal bir sekilde yaklasir. Katilim basli basina bir amac degil yurttas ozgurlugunu destekleyen bir aractir. Bu tavir politikadan cok hukuku onemseyen Romaci tutum ile katilima bireysel ozgurluk karsisinda ikincil bir konum atfeden liberal bakisla uyumludur. Ancak Pettit'in cekismeli demokrasi teorisi, Skinner ve Viroli'nin ise yurttaslik yukumlulugu ve yurttaslik egitimine yonelik ilgileri Neo-Roma literaturu icerisinde katilim meselesinin standart liberal okumaya gore daha derin bir icerikle ele alindigini gosterir. Neo-Roma cumhuriyetcileri ortak iyiyi gozeten bir yurttaslik siyasetini savunur. Bahsi gecen savunu icerisinde yasa ile ortak iyi ozdes bir icerikte ele alinir. Yasa keyfi iradeyi onleyerek yurttaslarin ozgurlugune katkida bulunur. Boylelikle ortak iyi de gerceklesmis olur. Neo-Roma cumhuriyetciligi ortak iyiyi kisisel iyiyle uyumlu bir icerikle ele alir. Bu tutum liberal soylemle paralellik arz etmektedir. Ortak iyiyi destekleyen cumhuriyetci rejimin muhtemel icerigi noktasinda Pettit anayasal demokrasiyi, Skinner ve Viroli ise kamu hizmeti ve kamusal yukumlulugu vurgular. Ortak iyinin aciga cikma surecinde yurttaslik kapasitesine yapilan vurgu ve dolayisiyla yurtseverlige olan ihtiyac Neo-Romaci dusunce dunyasi icerisinde dikkat cekilen bir diger husustur. Sonuc olarak denilebilir ki Neo-Roma cumhuriyetciligi liberal bir cumhuriyetciliktir. Ortaya konulan literatur liberal paradigma icerisinde bir oneriye karsilik gelir. Yurutulen tartisma kavram dizinin ozgunlugu ve liberalizmcumhuriyetcilik iliskisine getiren yenilikci yorum nedeniyle ozgundur. Ama yine de bahsi gecen literaturun liberal mesruluk krizine yanit olacak nitelikte bir kapasiteye sahip olmadigi soylenebilir.AbstractThis thesis problematizes the relationship between Neo-Roman republicanism and liberalism. Thinkers such as Skinner, Pettit, and Viroli, as well as debates on topics such as collective good, liberty, and participation set the structural boundaries for the exposition at hand. A specific point of emphasis within the broader problematique defined as such, is the ‘over-interpretation’ characterizing the mutual and symmetrical way in which the liberals and the republicans view one another. The thesis, in this respect, proposes an alternative way of approaching the controversy by positing the possibility of a liberal republicanism. The distance between liberalism and republicanism is not insurmountable. A number of theories and propositions point at the intellectual affinity between their respective contents. Another specific point of emphasis relates to the historical details discussed in the thesis. The axes of debate at the focus…

Armağan Öztürk hasn't uploaded this paper.

Let Armağan know you want this paper to be uploaded.

Ask for this paper to be uploaded.