Πανεπιστήμια, οι 'σθεναροί ασθενείς' και η δύναμη της ελευθερίας της γνώσης (original) (raw)

Θεσμικός εκδημοκρατισμός του σύγχρονου πανεπιστημίου

Αντικείμενο της παρούσας διατριβής αποτελεί η πρόταση ενός νέου εμπεριστατωμένου μεθοδολογικού πλαισίου μέτρησης των διαστάσεων της Δημοκρατίας στο πανεπιστήμιο. Επικυρωμένοι και καθιερωμένοι δείκτες που χρησιμοποιούνται από διεθνείς οργανισμούς με κύριο στόχο τους τη δημιουργία και υποστήριξη, με συστηματικό τρόπο, εξειδικευμένων, διαχρονικών βάσεων δεδομένων για τη μέτρηση της Δημοκρατίας μπορούν, μέσα από κατάλληλη προσαρμογή να μεταφερθούν στο πεδίο του πανεπιστημίου. Για την επιλογή αυτών των δεικτών, δημιουργήθηκε ένα νέο εννοιολογικό μοντέλο του δημοκρατικού πανεπιστημίου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, η εσωτερική διάρθρωση του οποίου αποτυπώνει τον πολύπλοκο, πολύπλευρο και καίριο θεσμικό του ρόλο στην κοινωνία, πέρα από στενά γεωγραφικά όρια. Ποιοτική έρευνα και λογισμικά εργαλεία εξόρυξης γνώσης, χρησιμοποιήθηκαν για την επιλογή των κατάλληλων δεικτών, η πολλαπλότητα, η ποικιλία και ο πλουραλισμός των οποίων ενισχύει την αντικειμενικότητα της επιλογής τους.Οι σ...

Παρουσίαση Επιστημονικής Εκδήλωσης : «Νέες τεχνολογίες τροποποίησης του γονιδιώματος: Βιοηθικά Ζητήματα»

Εξατομικευμένη Ιατρική, 2020

Το άρθρο περιλαμβάνει την παρουσίαση της επιστημονικής εσπερίδας με τίτλο: «Νέες τεχνολογίες τροποποίησης του γονιδιώματος: Βιοηθικά Ζητήματα», η οποία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020 και διοργανώθηκε από το «Σπίτι της Κύπρου» σε συνεργασία με το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού μαθήματος «Βιοηθικά Διλήμματα» του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Θρησκειολογία». Στο άρθρο αυτό περιγράφεται το περιεχόμενο των ομιλιών από την διεπιστημονική εκδήλωση για το θέμα, εξεταζόμενο από τη Βιολογία/Γενετική, τη Νομική, τη Φιλοσοφία και τη Θεολογία.

Διδακτικές-μαθησιακές πρακτικές διαχείρισης επιστημονικού περιεχομένου στη Γενική Εκπαίδευση

Θέματα Επιστημών Και Τεχνολογίας Στην Εκπαίδευση, 2012

Οι εκπαιδευτικές δομές της Γενικής Εκπαίδευσης (ΓΕ) αποτελούν κοινωνικές/πολιτισμικές υπο-δομές με μακρόχρονη και παγκόσμια παρουσία. Οι δομές αυτές, όπως και κάθε δομή που αντέχει στο χρόνο, τείνουν να αναπαράγουν εσωτερικά τον εαυτό τους, μέσω της διαχείρισης των μέσων που τα δρώντα υποκείμενα έχουν στη διάθεσή τους. Στην εργασία αυτή θεωρούμε ότι τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι μαθητές αποτελούν συνειδητά δρώντα υποκείμενα των εκπαιδευτικών δομών. Στη βάση αυτή επιχειρούμε να συλλέξουμε τεκμήρια που ενισχύουν την υπόθεση ότι: οι δομές της σημερινής ΓΕ έχουν εξασφαλίσει τη σταθερότητά τους διαχειριζόμενες στο εσωτερικό τους εικονικά μέσα (που στην περίπτωση των αντικειμένων των Φυσικών Επιστημών δεν έχουν ουσιαστική σχέση με πραγματικά υλικά, επιστημονικά και τεχνολογικά μέσα) και αναπαράγοντας «σχολικά» σχήματα και υποκριτικές πρακτικές συνδεδεμένες με τη διαχείρισή τους. Αν τα πράγματα είναι έτσι, τότε η στροφή της εκπαίδευσης προς τους στόχους του Επιστημονικού και Τεχνολογικού Γραμματισμού, στόχους σχετικούς με την παραγωγή σχημάτων και πρακτικών χρήσιμων στην καθημερινή ζωή, είναι σοβαρά παγιδευμένη.

«Διδακτική της ιστορίας: 50 χρόνια μετά. Εξελίξεις, τάσεις, προοπτικές»

«Η Κλειώ πάει σχολείο II. Η διδασκαλία της ιστορίας και η δημόσια παιδαγωγική» του Ομίλου για την Ιστορική Εκπαίδευση στην Ελλάδα (ΟΙΕΕ) / Association for History Education in Greece (AHEG). , 2020

Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να δώσει μια συνοπτική εικόνα των εξελίξεων που σημειώθηκαν στο πεδίο της διδακτικής της ιστορίας από το τέλος περίπου της δεκαετίας του 1960 και εξής. Για να το πράξει επιλέγει την κεντρική, για τη σκοποθεσία του μαθήματος της ιστορίας, έννοια της ιστορικής σκέψης που αντικαθιστά στα χρόνια αυτά τόσο στον ακαδημαϊκό διάλογο όσο και σε πολλά προγράμματα ιστορίας στο δυτικό κόσμο αυτήν της εθνικής συνείδησης και εθνικής ταυτότητας που αποτελούσε το σκοπό της σχολικής ιστορίας έως τη δεκαετία του 1960. Τί σημαίνει όμως για τους μαθητές και τις μαθήτριες Σκέπτομαι ιστορικά; Εμπεριέχει παντού όπου υιοθετείται τα ίδια σημαινόμενα; Και πώς αξιολογείται η διαμόρφωση της ιστορικής σκέψης; Πώς διαπιστώνει κανείς την πρόοδό της; Αυτά είναι τα ερωτήματα που οργανώνουν το παρόν κείμενο. Προσεγγίζονται και γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν μέσα από τις επεξεργασίες που συντελούνται στα διαφορετικά κέντρα της διδακτικής της ιστορίας που συγκροτούνται στο συγχρονικό μας κόσμο

Η προώθηση της φιλαναγνωσίας ως πρωταρχικός σκοπός των βιβλιοθηκών: Οι δραστηριότητες της βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Ευγενίδου

2013

Περιέχει τη περίληψηΕίναι αδιαμφισβήτητος ο παιδαγωγικός και φιλαναγνωστικός ρόλος μιας βιβλιοθήκης, όταν μάλιστα αυτή λειτουργεί και είναι οργανωμένη σε σωστές βάσεις. Και μόνο η ύπαρξή της δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες στους οποίους απευθύνεται να έρθουν σε επαφή με τη γνώση σε όλες της τις μορφές. Η καλλιέργεια της αγάπης για το διάβασμα είναι συνυφασμένη με τις βιβλιοθήκες, πόσο μάλλον όταν αυτές επενδύουν και σε επιπλέον δραστηριότητες που μπορούν να τις καθιερώσουν ως κοινωνικούς και πολιτιστικούς πόλους της κοινότητας που εξυπηρετούν. Η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου (Ι.Ε.) είναι μια ειδική βιβλιοθήκη, με προσανατολισμό κυρίως στην επιστήμη και στην τεχνολογία, διαθέτει όμως και αρκετές συλλογές φιλολογικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου για την εξυπηρέτηση του ευρύτερου κοινού. Ιδιαίτερη έμφαση, εκτός από τη σωστή οργάνωση και λειτουργία της, δίνει και στην ανάπτυξη πρωτότυπων δραστηριοτήτων, οι οποίες στοχεύουν τόσο στο να φέρουν το κοινό σε επαφή με την ...

Η παντεχνεία του ανθρώπου στο βιβλίο Η Γλώσσα μου της Στ' Δημοτικού - Ανθρωπολογικές, ηθικές και οικολογικές διαστάσεις ενός διδακτικού σφάλματος

Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 2006

Ένα από τα πιο κλασικά τεστ της αρχαίας, τραγικής μας ποίησης διδάσκεται μέσα από το βιβλίο της Γλώσσας στην Στ ́ τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Η εξάλειψη της κεντρικής του έννοιας, η αδύναμη μετάφραση καθώς και η λανθασμένη ερμηνεία του κειμένου στο Βιβλίο του Δασκάλου αλλάζουν δραματικά τις σκέψεις του ποιητή και τις κάνουν να μοιάζουν με καινοτόμες ιδεολογικές απόψεις που κατακλύζονται από το ανθρωπολογικό ήθος κυριαρχίας. πάνω στη φύση και μη οικολογικά στερεότυπα. Σε αυτό το έργο παρουσιάζεται μια διαφορετική προσέγγιση. Το κείμενο αποκαθιστά τη σκέψη του ποιητή και τονίζει τις γόνιμες ιδέες και την επικαιρότητά της σε σχέση με προβλήματα τεχνικής, γνώσης του ανθρώπου και οικολογίας. Αυτή η ανάλυση θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, ενόψει της συγγραφής του νέου Βιβλίου Μαθητή.