Kalaycık Köyü - Şarkışla / Sivas (original) (raw)
Related papers
Akçakışla Köyü (Şarkışla), 2022
Bu kitaptaki içeriğin neredeyse tamamı Deniz Karakurt’un yörede gezerek yaptığı bireysel araştırmaları sonucu elde ettiği kendi bilgileri ile hazırlanmıştır. Kaynak belirtmek kaydıyla içeriğinin kullanılmasına, dijital veya basılı ansiklopedilerde istenilen uzunlukta alıntı yapılmasına ve internet ortamında ücretsiz olarak dağıtılmasına izin verilmiştir.
Kars Mağaracık (Ataköy) Rum Köyü ve Şapeli
Journal of Turkish Studies, 2021
Kars was occupied by Russian army in 1877 on Russo-Turkish War of 1877-1878 also known as "93 Harbi" (War of '93'). The city was governed by Russians for 40 years between 1878-1918. Mağaracık (Ataköy) is one of the villages that was used as a Greek immigrant's settlement while the area was under Russian ruling. This text is mentioned about single nave chapel which is located on rural area of the village. Furthermore, the history of the village is mentioned, and the structure is introduced with data of field work. Mağaracık, known as Ataköy nowadays, is found 13 km south of Kars. Mağaracık is the one of the villages that the Greeks which migrated from Pontus after 1878, the period when the Russia governed Kars, was settled. 302 male, 306 female, 628 in total were lived in 68 houses according to 1886 Russian sources. Estimated Greek population was 1300 in 1918 which increased to 1600 in 1919. The chapel is located southeast of the village and near the creek bed and slope in the outside of residential area. Structure was examined under archeological survey and documentation was completed in 2013. In 2018, the structure was visited again to control while another survey was continued in the area. Although the exact construction date of the chapel is unknown, it is likely to have been built in Russian period between 1879-1918. The structure is in the form of a rectangle with 8.95 m. length including the apse and 5.34 m. width externally. It is composed of a single nave and a single apse and probably covered with a barrel vault. Although its size is small and its plan is simple, the chapel in the village of Mağaracık is important in terms of giving an idea about the religious structures of the Greek population who lived in Kars during the Russian period.
Şarkışla Ve Çevresi - Bazı Köy Adları
Şarkışla ve Çevresi - Bazı Köy Adlarının İncelenmesi, 2023
Şarkışla ve yakın çevresindeki ilçelere bağlı bazı köylerin adları incelenmiştir. Yaptığım araştırmalar sonucunda yalnızca mantıklı sonuçlar elde edilmiş olanlara yer verilmiştir.
KEMANKEŞ MUSTAFA PAŞA ROAD POST (MENZIL) COMPLEX IN YILDIZELI, SIVAS
In the 16th century, Ottoman Empire began to have serious crisis in Anatolia especially because of the effects of movements of heterodox thought that arose in the east of the Empire. Economic disruptions that were accompanied by these disagreements affected social and political life in Anatolia severely. These circumstances led the administrators take stringent precautions and produce new projects to provide security and stability in the region. Especially, making the caravan routes of Anatolia which were connected to Middle East and Far East secure was the most important problem that was discussed by the administrators as an inevitable necessity. Besides the security policies, it was necessary to enliven the abandoned regions again after the revolts. In accordance with this purpose, it was started to build road post complexes both to provide security of road network at the important passageways in Anatolia and to enliven these regions. Particulary, Ottoman viziers had lots of road posts complexes built by acting active roles. In this study, it will be given detailed infromation about the road post complex in Yıldızeli, district of Sivas, which was built by Kemankeş Mustafa Paşa (1590-1644) who was one of the most important viziers of the 17th century. The region was an important accommodation center on the road connection between Sivas and Tokat. Kemankeş Mustafa Paşa had a mosque, a hammam, a bazaar and two caravansaries built according to the endowment deed (vakfiye) dated H.1053/A.D.1643. Although the mosque and the hammam reached the present, unfortunately caravansaries collapsed in the middle of the 20th century. In this study the place of these buildings in the art of the period will be discussed by intr
Si̇va-Şarkişla Hardal Köyü Cami̇si̇
2010
Bu arastirmada ahsap direkli Sivas/Şarkisla/Hardal Koyu Camisi’nin tanitimi yapilacaktir. Bu yapiyla alakali bugune kadar herhangi bir arastirma yapilmamistir. Caminin plani, malzemesi ve suslemesi detayli bir sekilde incelenerek hem kendi bolgesindeki hem de Anadolu Turk Sanati icerisindeki yeri ve onemi ortaya konmaya calisilmistir. XV. yuzyil da insa edilen ve 1663 yilinda onarim geciren cami, ahsap destekli camilerin tasradaki bir uygulamasi olmasi bakimindan onemlidir.
Şarkışla - Tarih ve Kültür, 2022
Bu kitap 2017 yılında Deniz Karakurt tarafından hazırlanan “Şarkışla Merkez ve Köyleri İncelemesi” adlı basılmamış derleme çalışmasındaki verilerden kısaltılarak hazırlanmıştır. İçeriğin neredeyse tamamı Deniz Karakurt’un yörede gezerek yaptığı bireysel araştırmaları sonucu elde ettiği kendi bilgileri ile hazırlanmış olup, başka yerlerden yapılan sınırlı sayıdaki alıntılarda kaynaklar verilmiştir.
Balıkesir Karasi İlçesi Turplu Mahallesi Şayak Dokumacılığı
KONU BAŞLIKLARI: Şayak Dokuma Yapım Aşamaları, Şayak Dokuma Örnekleri BALIKESİR KARASİ İLÇESİ TURPLU MAHALLESİ ŞAYAK DOKUMACILIĞI Balıkesir ili el sanatları başta olmak üzere halk kültürü açısından oldukça zengin bir yapıya sahiptir. Sındırgı ilçesiyle özdeşleşen Yağcıbedir Halıları akla ilk gelen el sanatıdır. Bu halıların dışında yörede yer yer mekikli dokuma ürünlerine rastlamak mümkündür. Mekikli dokumalardan olan şayak dokumacılığı da yörenin bazı mahallerinde görülmektedir. Araştırma konumu, Balıkesir ili Karesi ilçesinin Turplu Mahallesinde karşılaştığım şayak dokumaları oluşturmaktadır. Şayak, çuhadan daha seyrekçe ve iplikleri verev olarak dokunan, dimi türünden ince yün kumaştır (Özen, 1982:335). Çuhaya nispetle kaba olmakla beraber daha sıcak tuttuğu ve ucuz olduğu için iş gücü sahipleri tarafından giyim eşyası olarak kullanılır. Yakın geçmişe kadar memleketimizde İngiliz şayakları çok tutuluyordu, tekstil sanayimizin gelişmesiyle birlikte Türkiyede en güzel şayaklar dokunmaya başlanmıştır. (Koçu, 1969:7). Şayak dokuma türünde kullanılan malzeme ve dokuma sonrası yapılan keçeleştirme işlemi abadaki gibidir. Şayak dokumasında dokuma örgüsü dimidir (Uğurlu, 1990:22). Balıkesir tarihi üzerine araştırmalar yapmış olan Kamil Su (1937:51) şayak dokumacılığın buraya gelişi hakkındaki bir rivayeti bize şöyle aktarmaktadır: “Balıkesir’e şayakçılık sanatı Osmanlıların Rumeli’de yaptıkları muharebeler sırasında Rumeli’den gelen muhacirler Balya kazasına yerleşmiş bu muhacirler abacılık, kaytancılık ve şayakçılık yaparlarmış” demektedir. XIX. yüzyılın sonları ve XX. yüzyılın başlarında Balıkesir’de koyunyününden dokunan lacivert, mavi, beyaz ve kır renklerinde abalar yaygındır. Bu dönemde Balıkesir’de 20 bin arşın ipliği elde bükülen yerli aba ve küçük aba ile yine yünden kısa don, şayak, çorap imal edilmektedir (Yağcı ve Genç, 2007:236). Günümüzde Türkiye’nin pek çok bölgesinde mahallelerde ve ilçelerde küçük atölyelerde şayak kumaşların üretimine devam edilmektedir. Ulaşılabilen kaynaklarda; Eskişehir’ Mihalıççık ilçe ve mahallelerinde, İstanbul Çatalca ilçe ve mahallelerinde, Silivri ilçe ve mahallelerinde, Kırklareli Pınarhisar, Poyralı ve Karaabalar mahallelerinde, Kofçaz Kocayazı mahallesinde, Balıkesir Turplu, Balya Kayalar, İvrindi, Kepsut, Dursunbey mahallelerinde, Mersin Anamur, Afyon ve Uşak’ta şayak dokumacılığın yapıldığı bilinmektedir ( Kurtuldu ve Önlü, 2017:360). Balıkesir’de şayak dokunan yerlerden biri de Balıkesir Karasi İlçesi Turplu mahallesidir.
Sivas –Yıldızeli Pamukpınar Köy Enstitüsü Yerleşkesi
International Journal of Social and Humanities Sciences Research, 2024
yılında Hasan Ali Yücel'in Maarif Vekilliğine atanması, Cumhuriyet dönemi eğitim tarihinde önemli dönüm noktalarından biri olmuştur. Bunun en temel sebeplerinden biri Atatürk döneminde temelleri atılan ve İnönü döneminde gerçekleştirilme imkanı bulan Köy Enstitüleridir. Türkiye"de ülkenin her yerine ulaşan bir eğitim ağını meydana getiren 21 adet Köy Enstitüsü yerleşkesi bulunmaktadır. Sivas'ta Yıldızeli ilçesi kırsalında inşa edilerek 1943 yılında eğitime başlayan Pamukpınar Köy Enstitüsü, dönemin "canlandırma" politikası çerçevesinde ülke genelinde uygulanan Köy Enstitülerinden biridir. İnşa edildiği dönemde Sivas, Erzincan ve Tunceli üçgeninde bir etkileme alanı bulunan Pamukpınar Köy Enstitüsü, bu bölgelerde dönemin "eğitimde kalkındırma" misyonunu üstlenmiştir. Pamukpınar Köy Enstitüsü, öğrenci ve eğitmenlerin de dahil olduğu inşa sürecini, yerel malzeme ve yapım tekniği kullanılarak kolay, çabuk ve mali açıdan daha mütevazi seçimler ile tamamlamış bir eğitim kompleksidir. Araştırmanın amacı, Sivas-Pamukpınar Köy Enstitüsü"ne ait binaların mimari özelliklerinin tespit edilerek dönemin "eğitim mimarisi" içerisindeki yerini ortaya koymaktır. Araştırmada nitel yöntem kullanılmış olup, literatür taraması yapılmıştır. Araştırma verileri, konuyu içeren ulusal ve uluslararası makaleler, kitaplar, internet kaynakları, görsel kaynaklar ve konu ile ilgili eserlerin incelenmesiyle elde edilmiştir.