Wpływ niedokrwienia kończyn dolnych na wyniki chirurgicznej rewaskularyzacji mięśnia sercowego (original) (raw)

2004, Folia Cardiologica …

Background: Coexistent lower extremity ischaemia in patients suffering from coronary disease is a very important independent negative prognostic factor in operative outcome of coronary surgery. Not only symptomatic peripheral artery stenosis but also subclinical ischaemia can increase perioperative risk. The aim of the study was the analysis of the lower limb ischaemia incidence in patients undergoing coronary artery bypass grafting and the evaluation of its influence on early postoperative outcome. Material and methods: In 125 patients qualified for coronary surgery, ankle-brachial index (ABI) was measured. In this group, there were 95 men and 30 women. Patients with ABI £ 0.9 were classified to the first group (group I) and the rest to the second one (group II). Results: Out of 125 patients, 7 (5.6%) had symptoms of lower limb ischaemia. ABI £ 0.9 was found in 32 (25.6%) patients. In this group, 25 (78.2%) had no symptoms. Statistically significant differences between the groups were reported. In group I, higher incidence of perioperative infarction (p = 0.04), low output syndrome (p = 0.02), atrial fibrillation (p = = 0.01), sternal infection (p = 0.03) was found. Conclusions: Lower limb ischaemia was found in 25.6% of patients undergoing coronary surgery of whom 78,2% were asymptomatic. Peripheral vascular disease significantly increases number of postoperative complications in patients undergoing coronary artery bypass grafting. (Folia Cardiol. 2004; 11: 293-298) coronary artery bypass grafting, lower limb ischemia Wstęp Choroba niedokrwienna serca jest obecnie jednym z najpoważniejszych problemów zdrowotnych na całym świecie, a w krajach wysoko rozwiniętych jest główną przyczyną zgonów. W Polsce szacuje się, że liczba ostrych zespołów wieńcowych wynosi około 250 000 rocznie [1]. Wśród pacjentów z udokumentowaną chorobą wieńcową ok. 16-20% cierpi na chorobę niedokrwienną kończyn dolnych. U około 5% mężczyzn i 2,5% kobiet powyżej 60 rż. występują objawy niedokrwienia kończyn dolnych pod postacią chromania przestankowego. Liczby te okazują się co najmniej 3-krotnie wyższe, jeśli do diagnostyki niewydolności krążenia obwodowego użyje się nieinwazyjnych testów [2-4]. U około 50% osób przyjmowanych do szpitala z powodu zaburzeń ukrwienia kończyn dolnych występują ob-brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk provided by Via Medica Journals

Sign up for access to the world's latest research.

checkGet notified about relevant papers

checkSave papers to use in your research

checkJoin the discussion with peers

checkTrack your impact

Wpływ laseroterapii wysokoenergetycznej na proces zrostu kostnego

2011

Wstęp. Laseroterapia wysokoenergetyczna HILT (High Intensity Laser Therapy) jest nowoczesną metodą fizykalną stosowaną w leczeniu schorzeń mięśniowo-szkieletowych. Energia świetlna znacznie przyspiesza metabolizm komórkowy i stymuluje procesy regeneracji naczyń, włókien nerwowych, tkanki łącznej, co jest szczególnie pożądane w procesie gojenia się złamań. Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu laseroterapii wysokoenergetycznej HILT na procesy regeneracji kości po złamaniu oraz ocena jej skuteczności w leczeniu dolegliwości bólowych spowodowanych urazem. Materiał i metody. Badaniu poddano 22-osobową grupę pacjentów ze złamaniami w okolicy nadgarstka. Okolicę złamania naświetlano laserem o parametrach: długość fali λ = 880 nm, moc P=1500 mW, gęstość energii ED=4 J/cm². Przed i po serii 10 zabiegów HILT pacjentom pobrano krew w celu oznaczenia markerów obrotu kostnego: osteokalcyny (OC, marker kościotworzenia) i markera resorpcji kości, C-końcowego telopeptydu kolagenu typu I (CTx). Dodatkowo oceniono wpływ terapii HILT na dolegliwości bólowe, za pomocą skali VAS (Visual Analogue Scale) oraz zmodyfikowanego kwestionariusza Leitinena. Wyniki i wnioski. Wyniki badań wskazują na silne działanie analgetyczne terapii HILT. Badania stężenia wskaźników metabolizmu kostnego nie potwierdziły wpływu terapii na procesy obrotu kostnego, wykazując jednocześnie, że we wczesnym okresie po złamaniu nie odnotowuje się odstępstw od normy.

Bezpieczeństwo stosowania biwalirudyny podczas elektywnych przezskórnych interwencji wieńcowych u pacjentów po przeszczepie serca

Folia Cardiologica …, 2007

Streszczenie Wstęp: W badaniu REPLACE 2 wykazano zarówno bezpieczeństwo, jak i skuteczność stosowania biwalirudyny podczas przezskórnych interwencji wieńcowych (PCI) dotyczących natywnych tętnic wieńcowych. Nie istnieją natomiast doniesienia na temat bezpieczeństwa zastosowania biwalirudyny w trakcie PCI u pacjentów po przeszczepie serca. Metody: Do badania włączono chorych po zabiegu transplantacji serca, u których wykrywane de novo zmiany w naczyniach wieńcowych zaopatrywano na drodze PCI. Za punkt końcowy badania uznano wystąpienie w ciągu 30 dni po zabiegu: zgonu pacjenta, zawału serca, konieczności wykonania rewaskularyzacji dotyczącej zaopatrywanego wcześniej na drodze PCI naczynia oraz poważnego krwawienia. Wyniki badania porównano zarówno z rezultatami REPLACE 2, jak i z wynikami uzyskanymi w grupie kontrolnej (pacjenci po przeszczepie serca otrzymujący podczas procedur PCI heparynę).

Loading...

Loading Preview

Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.