Çocuk ve Müzik; Tamamlayıcı Unsur Olarak “Oyun” Kavramı - Turgay Akdağoğlu, Alan Abrek Koçkar, (original) (raw)
2024, ÇOCUK VE MÜZİK: TAMAMLAYICI UNSUR OLARAK “OYUN” KAVRAMI / MUSIC AND CHILDREN: A COROLLARY FACT “PLAY”
Özet Bu çalışmanın amacı çocuk ve müzik ilişkisinin genel bir bakış açısıyla araştırılmasıdır. Çalışmanın kapsamını müziğin fizyolojik ve pratik anlamlarını yaşamın ilk döneminden yetişkinlik dönemine kadar incelemek oluşturmaktadır. Söz konusu anlam lar bebeklerde, küçük çocuklarda ve ergenlik öncesi olmaz üzere 3 döneme tabi tutularak anlatılmıştır. Müzik, tarihsel varlığının büyük bir kısmında, ses kadar hareketi de içermiştir. Birçok kavramsal ‘oyun’ tanımı, çocukluğa dair sağduyulu ve nostaljik bir yankı barındırmaktadır. Bebekler ve küçük çocuklarsa, müzik ve oyunu birbirlerinden ayrı aktiviteler olarak görmemektedir. Oyun, çocuklar için adeta bir deney alanı gibi nesne ve olaylara sağduyu geliştirmelerinde, dünyayı kavrama ve anlamlandırma beceri lerini yönetmelerine bir zemin oluşturmaktadır. Müziği kullanırken, pratiklikten ve uygulama yöntemlerinin gerçekliğinden uzak hatta gereksiz görüldüğü durumlar sık karşılaşılabilen ama yeterince sözü edilmeyen bir sorunu işaret etmektedir. Her uygulamacı, bir müzik anlayışına, başarının nasıl göründüğüne, çocuklara dair bir imaja, kendi rollerine ve bu rolü nasıl gerçekleştirdiklerine dair kişisel bir yöntemle çalışmaktadır. Müziği etkin kullandıkları anları deneyimleyenler neyin iyi gittiği ve neyin kötü gittiğine dair yargılara hissederek varmakta ve bu nedenle çoğunlukla sınıfın dışında görülmeyen bireysel teorilerini oluşturmayı ve geliştirmeyi tercih ettikleri söylenebilmektedir. Çalışmada nitel araştırma yöntemi kullanılarak yazarlar ve çeşitli araştı rmacılara dayalı kaynaklar taranmış, yayınlar ve görüntü kaynakları ile internet taraması gerçekleştirilmiştir. Taranan kaynaklardan bazı örnekler karekod aracılığı il bildiri sonunda eklenmiştir. Abstract The aim of this study is to investigate the relationship between children and music from a general perspective. The scope of the study is to examine the physiological andpractical meanings of music from the first period of life to adulthood. These meanings are explained in three periods: infants, toddlers and pre-adolescents. For most of its historical existence, music has involved movement as much as sound. Many conceptual definitions of 'play' have a discreet and nostalgic echo of childhood. Infants and toddlers, however, do not see music and play as separate activities. Play is like a field of experimentation for children, a ground for them to develop common sense aboutobjects and events and to manage their ability to comprehend and make sense of the world. Situations in which the use of music is seen as impractical or even unnecessary, far from the practicality and reality of the application methods, point to a common but under-mentioned problem. Each practitioner is working from a personal understanding of music, of what success looks like, of an image of children, of their role and how they fulfill that role. Those who experience moments when they use music effectively make judgments about what is going well and what is going badly by feeling, and therefore it can be said that they prefer to create and develop their individual theories, which often do not leave the classroom. In the study, the qualitative research method was used and sources based on authors and various researchers were scanned, publications and image sources and internet searches were carried out. Some examples from the scanned sources were added at the end of the paper via QR code.