Saduaqas Ghilmani and the Great Steppe Scholars (original) (raw)
Related papers
2019
The article elaborates the biography of a prominent Muslim scholar of the second half of the 18th century Muhammad ibn Ali al-Dagistani. The scholar contributed greatly to the renaissance of traditions of Muslim education, especially to the teaching of the Arabic language in Volga region and Ural. Based on the written source “Petition of Naimanov quba”, introduced by the authors into the scientifi c community for the fi rst time, it became possible to clarify the information already available about this historical fi gure. Particularly, analysis of the said document allowed us to identify that the real name of Muhammad ibn Ali al-Dagistani was Kazakay-kadi, the son of Ali (Aliev), and the fact of him owning a son – Magomatjan (Muhammadjan), who also was both a teacher in madrasa and a qadi. The article provides an original version of the reasons for the distortion of the scholar’s name. The scholar’s belonging to the Karanogai quba (kin) Naiman, as well as previously unknown information about the return of his son to his father’s homeland have been revealed. The biography of Kazakay-kadi Aliev is verifi ed by the authors based on a critical comparison of the facts provided in the text, and on fragmentary information contained in the works of Shihab ad-Din Marjani, Rizaitdin Fakhretdinov and Nazir ad-Dorgeli, which allowed to specify the circumstances of his appearance in the Orenburg province and his subsequent relocation to the Kazakh steppe, as well as his role in Russian-Kazakh relations. The reconstruction of the biography of the scholar is supplemented by a list of his most outstanding students. The newly discovered source is of not only historical, but also linguistic interest as a written monument of the North Caucasian Turkic language. The content of the source text is analyzed based on the textological, paleographic and historical-comparative methods of analysis. The document under study contains extensive anthroponymic material that can signifi cantly expand the previously accumulated fund of ancient Nogai proper names.
Ұлы даладағы ислам өркениеті / Islamic Civilisation in the Great Steppe
Islamic Civilisation in the Great Steppe, 2022
This book is comprised of 50 scientific articles based on the materials of the international conference. It was organized and conducted by IRCICA in cooperation with R. B. Suleimenov Institute of Oriental Studies of the Ministry of Education and Science of the Republic of Kazakhstan in Almaty in March 2017. The first chapter includes articles by leading researchers of Kazakhstan in the field of studying the monuments of Islamic civilization in the Aral-Caspian region. The main focus is on the identification, registration, and primary study of new centers, where inscriptions in Arabic script are concentrated. Heuristic studies have helped to identify about 400 memorial and cult complexes, where monuments of Islamic epigraphy have been preserved. The articles set further tasks for the in-depth study, preservation and preparation for publication of these sources on the history of Islamic civilization in the region. Articles on the study of newly discovered written sources on the history of Islamic civilization in the Great Steppe makes up the second chapter. The new material that is extracted from them is of interest for research in the fields of Islamic history, archeology, sphragistics, diplomacy, folklore, and manuscript heritage. The third chapter contains articles on several areas of the historiography of Kazakhstan and Central Asia, which were studied by the famous Kazakh scholar Timur Kasymovich Beisembiev (1955–2016). Of particular interest are the works on the history and culture of the Kokand Khanate (1710–1876). At the end of the book, there are descriptions of the private archive of Dr. Beisembiev, who devoted his whole life to collecting, classifying and studying written sources on the history and culture of Islamic civilization in the Great Steppe, particularly in the Kokand historiography.
The Life and Work of a Prominent Scholar and Educator Ismaildibir from Shulani
2020
Ismaildibir from Shulani – a scholar-enlightener who contributed greatly to the intellectual sphere of Dagestan in the second half of the 19th – early 20th centuries. He was part of the Dagestan cohort of scholars that produced a substantial layer of spiritual literature, popularized Islamic knowledge and made a signifi cant contribution to the cultural heritage of the peoples of Dagestan. His life and work, as well as many other Dagestan scholars, theologians, educators, have been studied poorly. With the aim of compiling the biographical portrait of the scholar and studying his bibliographical heritage, the authors conducted a fi eld trip to the village of Shulani, Gunibsky district of the Republic of Dagestan. We had an opportunity to meet Ismaildibir’s granddaughter, Bagzhat Alikhanova, and to study his private library. Ismaildibir translated works of Arab scholars to the Avar language and published them in Muhammadmirza Mavraev’ typography in Temir-Khan-Shura. He also made copi...
Ahmad Ibn Mansour and other Ispidzhabic Scientists
Eurasian Journal of Religious studies, 2020
Орта Азияда ханафи мәзһабының дамуына Қазақ жерінен шыққан ғалымдар зор үлес қосқан. Атап айтар болсақ, Тараз, Фараб, Исфиджаб, Сығанақ және басқа да қалалардан әлемге танымал ғұламалар шыққан. Олардың әрқайсысы ғылымның әр алуан саласында құнды еңбектер жазып қалдырды. Аталған мақалада Қазақстан исламтануының ортағасырлық өкілі Ахмад ибн Мансур әл-Испиджабидің өмірі, ғылым жолы, еңбектері, діни және мемлекеттік лауазымдардағы қызметі баяндалады. Сондай-ақ Испиджабтан шыққан басқа да ғалымдардың есімдері мен өмірбаяндары келтіріліп, жалпы испиджабтық ғалымдардың классификациясы жасалады. Ахмад ибн Мансур әл-Испиджабидің еңбектерінің аты мен саны тарихи және биографиялық еңбектерге жүгіну арқылы нақтыланады. Олардың қаншасы күні бүгінге дейін қолжазба күйінде жеткендігі әрі әлемнің қандай кітапханаларында сақталғандығы жайлы нақты мәліметтер беріледі. Ахмад ибн Мансур әл-Испиджаби Қараханилер дәуіріндегі өмір сүргендіктен, оның Қарахан басшыларымен байланысы және сол кездегі діни-саяси жағдай талқыланады. Ахмад ибн Мансур әл-Испиджабидің еңбектерінің маңыздылығы, ханафи мектебіндегі орны салыстырмалы және анализ әдістері арқылы дәлелденеді. Сонымен қатар ғалымның еңбектерін қазақстандық исламтану мектебіне негіз етіп, ғылыми айналымға енгізу мәселелері қарастырылады.
Strait of Constantinople on views Arabic medieval Scientists (before al-Idrisi)
Античная древность и средние века, 2016
Аннотация. Статья посвящена представлениям арабских географов IX-начала XI в. о водных связях Византии и Малой Азии с севером Европы. «География» Птолемея имела важное значение для арабов. Ал-Хорезми изменил координаты книги Птолемея и трансформировал античные воззрения, показав связь Меотиды и Северного Внешнего моря. Ал-Хорезми не знал о проливе Босфор Киммерийский и слиянии Черного и Азовского морей. Однако пролив от Черного моря (море Барики и Лазики у ал-Хорезми) до Константинополя, как и дальнейшая связь с морями вплоть до Гибралтара, были известны ал-Хорезми. Ибн Хордадбех, Ибн Русте и ряд более поздних географов получили знания о Константинополе и окружающих водах, в том числе о проливе, от бывших византийских пленников; они не приводили античных названий для Черного и Азовского морей. Ал-Баттани и ряд других ученых вслед за ним, напротив, использовали имена Понт и Меотис и описывали соединение Меотиса, находящегося на севере, посредством реки Танаис, с Понтом, который, в свою очередь, был связан проливом, проходящим мимо Константинополя, со Средиземным морем. В Х в. арабские географы представили т. н. Атлас ислама. Карты не имели координат, а были схематичными изображениями водных массивов и суши, с их описанием. Основоположником был ал-Балхи, труд которого считался утерянным, хотя ныне есть мнение, что он все же сохранился. На его произведение опирался ал-Истахри, а его младший современник Ибн Хаукал, с согласия первого, использовал и изменил труд ал-Истахри. Все эти карты и тексты имеют ту особенность, что не знают названий для Черного или Азовского морей, но представляют на картах и в тексте огромный водный массив, тянущийся от Гибралтара до Сирии и Египта, затем поворачивающий к северу и переходящий в Константинопольский пролив. Этот поток проходит мимо Константинополя и, миновав Византию и земли славян,
Hassan al-Kabir from Kudali – the 18th century ‘Alim in the Caucasus
Аннотация: Статья посвящена творчеству Хасана ал-Кабира из Кудали (ум.1795), сыгравшего важную роль в становлении дагестанской арабоязычной литературной традиции. В статье обсуждаются основные аспекты его тематически богатого научного наследия, говорится о его выдающихся учениках. Хасан ал-Кабир -автор грамматических, правовых, поэтических (на 'аджаме), исторических и других произведений на арабском языке, исследование которых дает возможность оценить уровень развития научной мысли Дагестана в XVIII в.