Kozerska, A., Miszczak E., Napora, E. (2015). Zaangażowanie dziadków w ocenie wnuków z rodzin samotnych matek. Kultura i Edukacja, 1(107), 231-246. [Grandparents’ Engagement in the Opinion of Grandchildren from Single-Mother Families] (original) (raw)
Related papers
Wskazówki dotyczące wychowywania w rodzinie prezentowane na łamach czasopism w XIX wieku
2011
The article presents tips on raising children published in journals in the nineteenth century. Their role was to educate parents. In many publications it was written literally, that parents, especially mothers, have no grounds for raising children. Therefore, the information contained in the texts related to educational culture, health behavior, moral education, the formation of character and mind. The authors marked that more parents should take care of the health aspects, namely to improve living conditions, hygiene of everyday life, as well as adopt attitudes and behaviors conducive to health. They urged the need of kneading in the children a strong will to prevent them in future from unexpected events and non-permanent fate. They drew attention to the need for mental development. It was believed that it is important not only what features will develop, but also what your child will learn. Knowledge should be presented as a boon, human dignity, which puts him on a higher level of existence. Particular attention is paid to the social upbringing, noting that the more there will be good people in the world, the more this will override good intentions and noble aspirations. The desire for happiness is the reason for care to be taken of the education of children. education, educational tips for parents, parents education, family education.
Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem, 2021
A retrospective analysis of the conditions that influenced the emergence of Nazism and fascism indicates that one of the factors that fostered the emergence of both systems were specific family relationships and the upbringing currently referred to as black pedagogy. Alice Miller claimed that the full subordination of children to the will of adults, resulting from the use of mechanisms of black pedagogy, led to the subsequent political subordination, which was an element of social relations in the totalitarian system of the Third Reich. Miller noticed the roots of black pedagogy in the educational tendencies present in the German cultural circle as early as the 18th century, and she noticed ethnocentric conditions based on black pedagogy, also in the post-war period. The contemporary international legal standard for the protection of the subjectivity of the child should contribute to the creation of systemic and cultural barriers against black pedagogy and its consequences.
2019
Wśród stosunkowo obszernej literatury dotyczącej instytucji małżeństwa w okresie I Rzeczypospolitej brakowało jak dotąd monografii w całości poświęconej rodzinnym procesom sądowym. Lukę tę starała się wypełnić Anna Penkała 1 , analizując zjawisko sporów małżeńskich na podstawie akt sądowych województwa krakowskiego z I połowy XVIII wieku 2. Pewne wątpliwości nasuwać mogą przyjęte przez Autorkę ramy czasowe rozprawy. Z jednej strony trudno bowiem znaleźć naukowe uzasadnienie dla objęcia badaniami wyłącznie "czasów saskich", które nie przyniosły żadnych szczególnych zmian ani w prawie małżeńskim, ani postępowaniu sądowym. Z drugiej, możemy mówić o specyfice kulturowej i obyczajowej, ale także specyfice funkcjonowania państwa pod rządami dynastii Wettinów. To wówczas zaczęto dostrzegać potrzebę reform szwankującego wymiaru sprawiedliwości. Autorkę można zatem w tym miejscu, przynajmniej częściowo, usprawiedliwić. Rozszerzenie kwerendy na okres XV−XVII w. z jednej i epokę stanisławowską z drugiej strony wymagałoby dużego nakładu pracy, być może przekraczającego możliwości jednego badacza. Jednocześnie, biorąc pod uwagę pokaźną ilość przestudiowanego przez Autorkę materiału 3 , jest on dostatecznie reprezentatywny do badań nad prawem małżeńskim, a liczba poddanych analizie przypadków z praktyki wystarcza, aby na ich podstawie formułować uzasadnione wnioski. Monografia składa się z wprowadzenia, trzech rozdziałów, poświęconych kolejno: działaniom i okolicznościom poprzedzającym zawarcie małżeństwa, sprawom majątko-1 Anna Penkała jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie historii i adiunktem w Katedrze Historii Nowożytnej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. 2 A. Penkała jest także autorką monografii Panieńskie ochędóstwo. Kwestie posagowe i wienne w małżeństwach szlachty województwa krakowskiego w czasach saskich, wydanej nakładem Wydawnictwa Libron, Kraków 2016, ss. 432. 3 Autorka wykorzystała w pracy źródła rękopiśmienne pochodzące z archiwów prywatnych oraz kancelarii grodzkich zgromadzone w AGAD, Archiwum Narodowym w Krakowie, Archiwum Państwowym w Lublinie i Centralnym Państwowym Archiwum Historycznym Ukrainy we Lwowie.
Odpowiedzialność za wychowanie dzieci w wybranej literaturze wczesnochrześcijańskiej
Vox Patrum
This article is a presentation of the problem of parents’ responsibility in raising their children. The first part shows a few general, but fundamental aspects of child upbringing in the Greco-Roman world. The next part describes ancient Christian texts written in Syria about the given problem (Didascalia Apostolorum, Constitutiones Apostolorum and selected works by St. John Chrysostom). These texts contain sincere admonishments to bring up children in accord with Christian ideals. Parents were sensitized to see the need for well-rounded moral and religious education of their children as well as for guarding them from negative influence of the surrounding world. The ultimate goal of such education was the salvation of the child (and the parents). In order to achieve this aim parents were required to use severe methods such as physical punishment, and to become more involved as educators, teachers and people responsible for the Christian formation of their children. It appears from...
Dystans społeczny rodziców wobec innych narodowości wyznacznikiem dialogu międzykulturowego
Studia Białorutenistyczne, 2015
Termin "dystans społeczny" został wprowadzony przez Roberta Erza Parka 1 , który analizował zjawisko dystansu społeczności miejskich w stosunku do grup etnicznych. Dokonał próby określenia pomiaru pomiędzy znaczeniem wyrazów "swój" i "obcy" w odniesieniu do kontaktów ciepłych, zażyłych, poprzez obojętność, do nietolerancji, antypatii, wrogości i potępienia 2. Dystans zdefiniował jako poczucie obcości doświadczanego przez jednostki i/lub grupy w stosunku do jednostek i/lub grup, różniących się od nich miejscem w strukturze społecznej, stylem życia, religią, narodowością, wykształceniem itp. W literaturze przedmiotu zawiera się wiele perspektyw postrzegania pojęcia "dystans społeczny". Emory Stephen Bogardus podaje, że z jednej strony jest to stopień sympatii i zbliżenia, zaś z drugiej strony niechęci i unikania kontaktów i więzi 1
Kultura i Społeczeństwo
This article deals with the problem of sibling violence in childhood. According to the data, children are particularly often the victims of physical and psychological abuse from their brothers and sisters. However, this topic is relatively rarely discussed in Polish sociological and psychological literature. Among other reasons, there is a tendency to perceive violence between children as irrelevant and as an unavoidable element of childhood. The author has three purposes. First, she presents the state of expertise on sibling violence. Second, she presents data obtained from the Empowering Children Foundation on how many children report sibling violence to the Helpline and thus illustrates the scale of the phenomenon in Poland. Third, she attempts to show how the experience of sibling violence in childhood is reflected in the stories adults recount in regard to their biographies and their relations with their siblings. Cases are cited that illustrate the various circumstances of phy...
Acta Universitatis Wratislaviensis. Prace Kulturoznawcze, 2023
Chłopi stanowili w dziejach Polski aż do okresu powojennego grupę najliczniejszą, z której wywodzi się większość teraźniejszego społeczeństwa polskiego. Byli jednakże warstwą kulturowo, społecznie i ekonomicznie podporządkowaną i marginalizowaną, co najwyżej w niektórych okresach historycznych instrumentalnie hołubioną. Prezentowany numer "Prac Kulturoznawczych", pokłosie wystąpień w panelu "Chłopskie genealogie, wiejskie imaginaria: kontynuacje, transfi guracje i rewizje chłopsko-wiejskiego dziedzictwa" na IV Zjeździe Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego "Przyszłości kultury. Genealogie, imaginaria, działania" we Wrocławiu we wrześniu 2022 roku, to między innymi poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu chłopska (wypierana? afi rmowana?) genealogia przeważającej większości członków społeczeństwa polskiego miała i ma wpływ na kształt oraz specyfi kę polskiej kultury, na konstruowanie (współczesnych) tożsamości na poziomie zarówno indywidualnym, jak i zbiorowym? Pytanie to zostało postawione w kontekście rozpoznania, że stosunek do wsi, zamieszkujących ją i z niej wywodzących się ludzi, a także stosunek wsi do samej siebie, był i nadal jest naznaczony ambiwalentnymi (auto)stereotypami, przybierając w swoich skrajnych wersjach to postać chłopomańską (arkadyjski mit "wsi spokojnej, wsi wesołej", wsi bajecznie kolorowej, wzmacniany mitem chłopskiej siły zarówno fi zycznej, jak i moralnej), to formę chłopofobiczną (mit chama w jego różnorakich przebraniach i odsłonach) 1. Od dziesięciu z górą lat mamy jednakże do czynienia w polskiej kulturze (sztuki wizualne, teatr, literatura, fi lm dokumentalny), debacie publicznej i humanistyce z tak zwanym zwrotem plebejskim czy też, jak przyjęło się mówić, ludowym 2-pojawieniem się różnorodnych rewi-1 Więcej na ten temat piszę w książce Pamięć-chłopi-bunt. Transdyscyplinarne badania nad chłopskim dziedzictwem. Historia pamięci pierwszego powstania ludowego na ziemiach pol