Macedonian national identity embraced by the European collective identity (original) (raw)
Related papers
XLV мeѓународна научна конференција на Меѓународниот семинар за македонски јазик, литература и култура, 2019
Јазичната политика во Република Македонија и проблемот на идентитетот во европски контекст Идентитет, нација и јазик Истражувањата во рамките на јазичната политика се допираат со прашањата за идентитетот, етничката припадност, нацијата и јазикот. Во текот на двата века кои следуваа по Француската револуција нациите-држави станаа еден вид политичка норма односно, во моментот кога државата добива суверенитет, тогаш како автоматски да се дефинира како нација-држава односно "национална држава". Нацијата пак, е дефинирана кај Хрох (Од национално движење до целосно оформена нација 2015: 79) како комбинација од неколку видови објективни односи и нивниот субјективен одраз во колективната свест, а три од нив се потенцираат како клучни: 1. "'сеќавање' на некое заедничко минато (...), 2. "мрежа на јазични и културни врски што овозможуваат повисок степен на социјална комуникација и 3. концепт за еднаквост меѓу сите членови на групата организирана како граѓанско општество." Оформувањето на националните држави во определен дел е резултат на национализмот кој е специфичен политички и идеолошки процес. Хобсбаум (2015: 256,257) го определува национализмот како политичка програма и тоа скорешна, во историска смисла, според која нациите имаат право на територијални држави типични за периодот по Француската револуција. Tеоретски, тоа значи употреба на суверена контрола над определена територија со дефинирани граници, населена од едно хомогено население, територија во која јазикот на нацијата е доминантен или најчесто има официјален статус. Попрецизниот израз од 19 век за национализмот е "принцип на националност" според кој нацијата се сфаќа таква каква што е, иако кон крајот на 19 век нацијата сѐ повеќе се сфаќа во етнолингвистичка смисла (Хобсбаум 2015). Од друга страна, етничката припадност не претставува политички концепт, туку социолошки и антрополошки концепт. Според Хобсбаум (2015: 258) "етничката припадност, без разлика на својата основа, е лесно дефиниран начин за изразување реално чувство на групен идентитет што ги поврзува членовите на 'нашата' група, затоа што ги нагласува разликите од членовите на 'другите' групи." Во основата стои потребата за идентификување во определена група која има посебни фолклорни, јазични и други обележја. Враќајќи се кон прашањето за државите, во практиката кај определен односно кај еден солиден број држави нема вистински национален проект, односно нацијата се организира повеќе околу еден вид на 'принуда' отколку на идеолошка база, и затоа за нив е посоодветен терминот 'етатизам' (statism, Blommaert 2007: 239). Национализмот често, се јавува и против државите односно во нивните рамки, како што е случајот со Фландрија во Белгија, Каталонија во Шпанија, Квебек во Канада и сл. и тоа создаде нови државни структури на регионално ниво, што покажува дека еден националистички проект
Културиот идентитет како општествен капитал во Македонија
Сместена во централниот дел на Балканскиот полуостров, Република Македонија од античко време е раскрсница за различни културни групи. Секоја култура што e или била присутна остава/ла траги зад себе. Историски, Балканот е динамична миграциска територија. Портата на Европа кон исток и спротивно, создала специфичен културен простор. Секоја културна група која мигрирала на денешната македонска територија донела со себе различна културна матрица. Сите овие различни групи имаат различен етнички, верски или културен идентитет. Живеат заедно на една релативно мала територија во која се случуваат многу процеси како акултурација, мултилингвизам и сл.Различните културни групи ја прават Македонија таписерија од различни култури.Овие процеси го создаваат социјалниот и културниот капитал во едно општество. Доколку сите овие карактеристики се стават во интеркултурен контекст, како,, капитал `` или, база`` за градење на интеркултурно општество, овој "капитал" или "база" може да се трансформираат во моќна алатка за постигнување на одржлив социјален развој на локално и национално ниво.Давањето импулс на локалните култури со добро приспособени политики и практики им дава на луѓето чувство на припадност кон одреден простор или територија.Овој труд ќе истражи како културниот капитал може да му даде општеството, ,гориво`` за позитивни промени.
Националните митови во современа Европа и негирањето на македонскиот идентитет
Slavia Meridionalis, 2012
The independence proclamation of the Republic of Macedonia in 1991 provoked ardent reactions and denials by its neighbours, against the fact that she was the only peaceful actor in the Yugoslavia’s dissolution. The first negative reactions and denials came from the Southern Neighbor, whose denial was directed towards the name, i.e. the identity, while the others referred to the language, identity and even a part of the territory. The most vociferous and at the same time the most successful was the reaction of the Southern Neighbour, who gained support of the European ‘democrats’, which de facto turned them into accomplices in the open blackmail that demanded the Republic of Macedonia to change its constitutional name. Namely, the 1992 Lisbon Declaration of the E(uropean) C(ouncil) imposed a demand to the Republic of Macedonia to accept any name that would not contain the word “Macedonia” in order to be recognized by the EU!?! The newly independent state was finally admitted to the UN under a reference “the former Yugoslav Republic of Macedonia” through violation of the provisions of the UN Charter. Twenty years later the country is still enforced to use the offensive reference, and often even to tolerate the FYROM acronym. This article deals precisely with the politics of pressures and blackmail exercised by NATO and EU with regard to the so-called name dispute. It also centers on national myths that are used in order to “justify” such politics and on the attitude of the European ‘democrats’ towards those national myths. In contrast to the democratic rules preached by NATO and EU across the world, the Republic of Macedonia was and still is blackmailed by an unprincipled demand to select a NEW name in order to please one member-state. As a consequence of that demand, the national myth linked with ancient Macedonians (so-called antiquisation, although the better term is antique-mania) has been revived and upgraded. A number of pseudo-historians with various professional backgrounds, such as journalists, politicians, writers, physicians, and even university professors, has involved in this endeavor. To make things worse, even some historians and archaeologists may be seen in this group, with a mission to defend the right to the name and identity. The societal climate has been politicized to such a degree that not only the neighbors but even the EU have been caught in the vicious circle of competing and mutually exclusive national myths. The Union obviously insists on the philhellenic myth i.e. on the alleged Hellenic roots of the European culture as such. National myths in modern Europe and denial Macedonian identity Keywords: Macedonia, European Union, national myths, archaeology, history.
TRIPTYCH ON THE MACEDONIAN IDENTITY, 2018
The author of the book Triptych on the Macedonian identity (in Macedonian with summary and résumé) considers the Macedonian identity from a sociological and anthropological aspect using original historical sources from the Middle Ages up to the present. In the first chapter, the Author presents written sources from the Middle Ages, analyzing the meaning of the terms Bulgari, Bulgarini and Boulgareis. The second chapter is devoted to the testimonies of foreign journalists and military reporters from the Balkan Wars when the Macedonian soldiers were fighting under the flags of the neighboring states, hoping to get freedom from the Ottoman rule, as well as, to original documents such as military cards and letters of the Macedonian soldiers from the World War I. The focus of the third chapter is on the, so-called, name issue imposed by the Southern Neighbor, endorsed and managed by the USA and other Western countries. In short, the subject of the book is not the military history, but the identity of today’s Macedonians throughout their long history, which, besides being treated as socio-anthropological, it can be seen as historical and political, as well. In this regard, this book provides answers to the denial of the Macedonian identity which is a frequent case after the independence of the Republic of Macedonia. The denial by the Macedonian’s neighbors, whose old aspirations concerning the Macedonians and Macedonia are well known, have increased enormously and with unprecedented vigor, arrogance and ambition. This book offers strong arguments against the denial of the Macedonian national identity. L'auteur du livre Triptyque sur l'identité macédonienne (en macédonien, avec résumé en anglais et en français) considère l'identité macédonienne sous un aspect sociologique et anthropologique à l'aide de sources historiques originales à partir du Moyen Âge à nos jours. Dans le premier chapitre, l'auteur présente des sources écrites du Moyen-Âge analysant le sens des termes Bulgari, Bulgarini et Boulgareis. Le deuxième chapitre est consacré aux témoignages de correspondants militaires et de journalistes étrangers des guerres Balkaniques lorsque des soldats macédoniens combattaient sous les drapeaux des États voisins, dans l'espoir d'être libérés de la domination ottomane, ainsi qu’aux documents originaux tels que des cartes et des lettres militaires des soldats macédoniens de la Première guerre mondiale. Le troisième chapitre est consacré à la soi-disant question du nom imposée par le Voisin du Sud soutenue et gérée par les États-Unis et d’autres pays occidentaux. En bref, le sujet du livre n’est pas l’histoire militaire, mais l’identité des Macédoniens d’aujourd’hui tout au long de leur longue histoire. En plus d’être traitée comme socio-anthropologique, le sujet peut aussi être considérée comme historique et politique. À cet égard, ce livre apporte des réponses à la négation de l'identité macédonienne, un cas fréquent après l'indépendance de la République de Macédoine. Le déni des voisins macédoniens, dont les anciennes aspirations vis-à-vis des Macédoniens et de la Macédoine sont bien connues, a considérablement augmenté et cela avec une vigueur, une arrogance et une ambition sans précédent. Ce livre propose de solides arguments contre la négation de l'identité nationale macédonienne.
A. Dinev The National Concept of the Macedonian Slavs
Instrumenta historiae No 3, 2022
This is a new edition of a book written by Macedonian revolutionary, journalist, and writer Angel Dinev, published in Bulgarian back in 1944. The book is translated into Macedonian annotated with explanatory remarks, an introduction, a summary, and lexicon of persons mentioned in Dinev’s text. Il s'agit d'une nouvelle édition du livre écrit par le révolutionnaire, journaliste et écrivain macédonien Angel Dinev, publié en bulgare en 1944. Le livre est traduit en macédonien et annoté de remarques explicatives, d'une introduction, d'un résumé et d'un lexique des personnes mentionnées dans le texte de Dinev.