Reakcje kompleksowania kwasu D-glukuronowego oraz N-acetylo-D-glukozaminy - bioligandów o zastosowaniu farmakologicznym i kosmetycznym (original) (raw)
Related papers
Kwas α-liponowy – antyutleniacz antyutleniaczy : właściwości i metody oznaczania
2017
Wykaz stosowanych skrótów Wprowadzenie 1. Kwas α-liponowy-właściwości fizykochemiczne 2. Kwas α-liponowy-właściwości biochemiczne 3. Metody oznaczania 3.1. Wysokosprawna chromatografia cieczowa (HPLC) 3.2. Chromatografia cienkowarstwowa (TLC) 3.3. Chromatografia gazowa (GC) 3.4. Spektrofotometria 3.5. Elektroforeza kapilarna (CE) 3.6. Metody elektrochemiczne 3.7. Oznaczanie LA związanego w lipolizynę Uwagi końcowe Piśmiennictwo cytowane A. SKORUPA, S. MICHAŁKIEWICZ 818 Dr Agata Skorupa w 2006 r. ukończyła studia chemiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Akademii Świętokrzyskiej (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach). Stopień doktora nauk chemicznych uzyskała w marcu 2016 r. na tym samym Wydziale. Pracuje na stanowisku asystenta w Zakładzie Chemii Analitycznej Instytutu Chemii UJK. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół właściwości elektrochemicznych substancji o znaczeniu biologicznym. Dr hab. Sławomir Michałkiewicz prof. UJK ukończył w 1989 r. studia chemiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego). Stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1998 r. na Wydziale Chemii UMCS w Lublinie, a doktora habilitowanego (dziedzina nauk chemicznych, dyscyplina chemia) na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 2013 r. Pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Chemii Analitycznej Instytutu Chemii UJK w Kielcach. Tematyka badawcza obejmuje właściwości elektrochemiczne i woltamperometryczne oznaczanie substancji biochemicznie czynnych.
Przegląd interwencji w polekowym przyroście masy ciała podczas leczenia klozapiną
Psychiatria i Psychologia Kliniczna, 2015
Klozapina to atypowy lek przeciwpsychotyczny, stosowany z wyboru w schizofrenii lekoopornej. Z przyjmowaniem klozapiny wiąże się prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych w postaci zaburzeń obrazu krwi oraz zaburzeń sercowo-naczyniowych i metabolicznych, takich jak insulinooporność i zaburzenia profilu lipidowego, a także przyrost masy ciała. Celem niniejszego opracowania jest przegląd badań dotyczących metod (zarówno farmakologicznych, jak i niefarmakologicznych) przeciwdziałania przyrostowi masy ciała indukowanemu klozapiną. Wzięto pod uwagę leki przeciwpsychotyczne i inne psychotropowe oraz te regulujące metabolizm i zmniejszające apetyt; poświęconą im część pracy oparto na badaniach grup chorych leczonych klozapiną (informacje z medycznych baz danych). Spośród interwencji niefarmakologicznych na przykładzie kilku grup pacjentów analizowano psychoterapię poznawczo-behawioralną, poradnictwo dietetyczne i programy ćwiczeń fizycznych. Wyniki: Skutecznymi lekami okazały się aripiprazol, topiramat, fluwoksamina i metformina, a u mężczyzn także orlistat. Wykazano przewagę terapii poznawczo-behawioralnej nad wyłączną krótką edukacją żywieniową. Skuteczność interwencji farmakologicznych, psychoterapeutycznych i dietetycznych jest jednak niewystarczająca, gdyż tylko w niewielkim stopniu równoważy przyrost masy ciała. Wnioski: Podjęcie każdej interwencji farmakologicznej powinno zostać rozważone indywidualnie-w kontekście korzyści i działań niepożądanych. Metody niefarmakologiczne, niezależnie od efektu, są polecane w każdym przypadku. Praktyka kliniczna wskazuje na potrzebę przeprowadzenia większej liczby badań i ustalenia algorytmów postępowania związanych z zapobieganiem nadmiernemu przyrostowi masy ciała u osób leczonych klozapiną. Słowa kluczowe: klozapina, przyrost masy ciała, otyłość, zespół metaboliczny, interwencje farmakologiczne i behawioralne Aims and methods: Clozapine is an atypical antipsychotic of choice for the treatment of drug-resistant schizophrenia. It is associated with the risk of adverse effects, such as blood dyscrasia, cardiovascular and metabolic disorders, such as insulin resistance and impaired lipid profile, as well as weight gain. The aim of this article is a review of research into methods (both pharmacological and non-pharmacological) of preventing clozapine-induced weight gain. Antipsychotics, other psychotropic drugs, metabolism-regulating agents and appetite suppressants were assessed in groups of patients treated with clozapine (based on medical databases). Among non-pharmacological interventions, the efficacy of cognitive-behavioural therapy, dietary counselling and exercise programmes was assessed in several patient populations. Results: Among the discussed medications aripiprazole, topiramate, fluvoxamine and metformin appear to be efficacious. Orlistat shows efficacy in males. Cognitive-behavioural therapy was shown to be more effective compared to a brief nutrition education. However, pharmacological, psychotherapeutic and dietary interventions were considered insufficient in balancing the total weight gain. Conclusions: Each of the pharmacological interventions should be individually considered in the context of potential benefits and adverse effects. Non-pharmacological methods are recommended in all cases, regardless of the effect. Clinical practice indicates the need to conduct further research and develop management algorithms to prevent excessive weight gain in patients treated with clozapine.
HERBALISM
Substancje konserwujące są nieodłącznym składnikiem większości produktów kosmetycznych obecnych na rynku. Ich obecność zapewnia trwałość produktu oraz odpowiednie właściwości i bezpieczeństwo stosowania. Stężenie konserwantów jest ściśle określone i regulowane normami prawnymi. Celem niniejszej pracy była jakościowa analiza wybranych związków o właściwościach konserwujących: parabenów, 2-fenoksyetanolu i alkoholu benzylowego w próbkach kosmetycznych z wykorzystaniem metody 1H NMR, czyli protonowego magnetycznego rezonansu jądrowego i ocena przydatności tej metody w wymienionym celu. Analizie poddano dziewięć produktów kosmetycznych, do których należały toniki, płyny micelarne i szampony do włosów. Badania wykazały, że widma 1H NMR są doskonałym narzędziem do stwierdzenia obecności substancji konserwujących w produktach kosmetycznych. Umożliwiają szybką weryfikację kosmetyków pod względem zawartości badanych substancji.
Oddzialywania bialkowo-polisacharydowe i ich praktyczne wykorzystanie
Zywnosc-nauka Technologia Jakosc, 2007
Przedstawiono charakterystykę oddziaływań między białkami i polisacharydami, które wynikają ze specyficznej budowy tych biopolimerów. Omówiono wymagania dotyczące substratów oraz scharakteryzowano warunki, jakie powinny zostać spełnione, aby możliwe było powstawanie kompleksów między nimi. Określono ponadto parametry występowania termodynamicznej niekompatybilności roztworów białek i polisacharydów. W dalszej części pracy podano praktyczne implikacje, jakie potencjalnie wynikają z oddziaływań tych makrocząsteczek. Opisano również konkretne przykłady zastosowań przemysłowych, wskazując przy tym na to, że oprócz aplikacji tradycyjnych w przemyśle spożywczym coraz częściej pojawiają się nowe niespożywcze zastosowania w obszarach biotechnologii, ochrony środowiska, kosmetyce i technologii materiałów biodegradowalnych.
Gruźlica narządu ruchu z zajęciem pochewek ścięgnistych i wytworzeniem torbieli galaretowatej
Advances in Respiratory Medicine
Rosnąca liczba pacjentów pozostających w stanie immunosupresji sprawia, że zwiększa się liczba przypadków gruźlicy o nietypowym przebiegu oraz odsetek postaci pozapłucnych gruźlicy. Zajęcie narządu ruchu stanowi co piąty przypadek gruźlicy pozapłucnej. Postawienie właściwego rozpoznania często nastręcza dużych trudności z powodu braku charakterystycznych objawów, jak również rzadkiego współwystępowania aktywnych zmian gruźliczych w badaniach obrazowych układu oddechowego. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki leczonej immunosupresyjnie z powodu rozpoznania zapalenia mięśni, u której rozpoznano gruźlicę układu ruchu, w postaci zajęcia pochewek ścięgnistych i wytworzenia torbieli galaretowej.
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering, 2010
The purpose of this work was to compare the influence of methods applied in organic and conventional agriculture to find antioxidant substances biologically active in spice plants. The research material consisted of following species of spice plants: lemon balm, lovage, mint, thyme and sage. The plants were cultivated in organic and conventional farms. As a result of the research it was concluded that spice plants from organic production in comparison with spice plants from conventional production contained significantly higher level of dry matter, vitamin C, total phenolic acids and total flavonols. Because of the high content of important bioactive compounds, spices from organic farming should be recommended to improve our diet and for prophylaxis of health.
Embolizacja w leczeniu pourazowego krwawienia z nosa
Acta Angiologica, 2011
Background. Epistaxis is a common consequence of craniofacial injury involving damage to the external carotid artery branches. Conservative treatment or surgical or endovascular procedures can be applied, depending on the intensity and the site of bleeding as well as on the experience of the medical team. The applicability of endovascular embolization and its efficacy in the treatment of epistaxis following craniofacial injury are discussed in this paper. Material and methods. The study group included 22 patients (15 men, 7 women) with mean age of 41 years (range of 21-64 years), who suffered from post-traumatic epistaxis. Angiography disclosed pseudoaneurysms of the external carotid branches in 13 patients, extravasation of contrast media in 6 persons, and cavernous carotid fistulae in three patients. Based on diagnostic angiography findings, the risk related to endovascular embolization procedure was considered too high in three patients. In the remaining 19 patients, embolization was performed with the use of gelatine foam, polyvinyl alcohol, acrylic polymer, and platinum microcoils. Results. Immediate arrest of epistaxis was achieved in all embolised patients. In four cases (20%) the bleeding recurred, of which two cases were controlled with repeated embolization. Nine patients (42%) experienced adverse effects in the form of transient facial pain and swelling, paresthesiae, trismus, and fever, which regressed within several days. Three patients (15%) had permanent sensory disturbances in the cheek area. One patient developed a small ulceration of the palate, treated conservatively with success. There were no major neurological complications. Conclusions. Endovascular embolization is an effective method for managing post-traumatic epistaxis and should be considered when planning therapy.