AN INVESTIGATION OF EFFECT OF RİCE HUSK POWDER (RHP) ON THE RHEOLOGICAL PROPERTİES OF CEMENT BASED GROUT (original) (raw)
Related papers
EFFECT OF RICE HUSK ASH (RHA) ON THE RHEOLOGICAL AND FLUIDITY PROPERTIES OF CEMENT BASED GROUT
This paper investigates the fluidity and rheological properties of the cement based grout mixed with rice husk ash (RHA). The experimental program consisted of fifteen different mixture having 5%, 10%, 20%, and 30% RHA content and three different water to binder ratios (w/b = 0.75%, 1.00%, and 1.25%). Workability properties (marsh cone flow time, plate cohesion, and mini slump diameter), plastic viscosity, apparent viscosity, and the yield stress of the mixtures were determined. Test results showed that increasing replacement level for the RHA amount increases marsh cone flow time, plate cohesion, plastic and apparent viscosity, and the yield stress, but also decreases mini slump diameter. Shear thickening and pseudo-plastic behavior was observed for high RHA content for w/b ratios greater than 1.00.
In this experimental study, the blended cements produced by replacing with waste marble powder obtained from Isparta city at the percentages of 10, 20 and 30 and in addition to this, pumice and fly ash at a constant ratio of 10 % instead of clinker are compared with mortar bars produced by using normal Portland cement clinker. In this comparison, the sulfate resistance and some other cement properties are examined. The waste marble powder which undergone various procedures are blended with clinker obtained from Isparta Goltas Cement Factory and gypsum under different proportions, which are main cement compounds. Prepared mortar specimens cured in the water for 28 days and then they were exposed to three different concentrations of sodium sulphate solution for 90 days. After this process completed, the compressive and flexural strength values were determined on the mortar bars. Consequently, cements that produced by using waste marble powder of 10 % instead of cement clinker gave the closest results in strength values in all solution concentrations when compared with reference (Portland cement mortar bar) samples in standards cement tests.
Journal of the Faculty of Agriculture, 2001
OZET : Bu arastirma Dogu Anadolu kosullarinda (9 farkli lokasyonda vejetasyon periyodu uzunlugunun seker pancari gelisim, verim ve kalitesine etkisini belirlemek amaciyla 1994- i 999 yillari arasinda yurutulmustur. Bir bitkinin yaklasik olarak 4 g seker ihtiva ettigi tam gelisim baslangic donemine.ikimden itibaren 65 gun sonra ulasilmistir. Şeker pancari icin optimum 3.5 yaprak alani indeksine 25 Temmuzda ulasilmistir. Yorede en yuksek yaprak alan indeksi 4.5 -5 arasinda degismistir. Yaprak verimi Temmuz basindan Agustos ortasina kadar hizia artmis. Eylul ortasina kadar fazla bir degisiklik olmamis, Ekim ayi sonuna kadar azalmistir. Kok ve seker agirligi, usare safiyeti, kok ve seker veriminde vejetasyon peridu suresince surekli artis gorulmustur.Yit ve lokasyon ortalamalarina gore, sokumun Eylul ortasindan Ekim ayi ortasina geciklirilmesiyle kok agirligi 440 g' dan 675 g" a. dekara kok verimi 3601 kg' dan 5578 kg'a, seker orani % 16.08' den % 18.02'ye, usar...
AN INVESTIGATION OF SHEAR STRENGTH PROPERTIES OF ORGANIC SOIL
In this study, effect of water content, density, and sand content on shear strength parameters of organic soil were investigated. For this purpose, three sets of tests were carried out in the laboratory. In the first set, water content of the samples was changed at same density. In the second set, water content was kept constant but density was changed. In the third set different percent of sand by weight was mixed with organic soil. Direct shear test was used in all tests. Test results showed that water content, density, and sand content effects shear strength of organic soil.
Tarım Bilimleri Dergisi, 2011
ppm HA) uygulamalarının kireçli bir toprakta yetiştirilen mısırın (Zea mays L.) gelişimine, besin elementi ve ağır metal kapsamları ve hasattan sonra uygulamaların bazı toprak özelliklerine etkilerini belirlemektir. Artan dozlarda uygulanan arıtma çamuru, hasattan sonra deneme toprağının pH ve kireç içeriğinde azalmalara neden olurken, toprağın tuz, organik madde P, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn, Cu, Cd, Ni, Pb ve Co içeriklerinde önemli artışlara neden olmuştur. AÇ dozları mısır bitkisinin kök ve kök üstü aksamlarının yaş ve kuru ağırlıkları ile bitki boyunu önemli derecede artırmıştır. Artan AÇ ile mısır bitkisi kök P, K ve Zn, mısır kök üstü kısımlarında ise P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn, Cu, Cd, Ni, Pb ve Co içeriklerinde önemli artışlar saptanırken, kök Fe, Mn, Cd, Ni, Pb ve Co içeriklerinde önemli azalmalar saptanmıştır. Artan dozlardaki HA uygulamaları toprağın organik madde ve alınabilir P, Ca ve Mg içerikleri üzerinde önemli etkide bulunurken, diğer toprak özelliklerine önemli bir etkisi saptanmamıştır. Mısır bitkisinin kök ve kök üstü kısımlarının yaş ve kuru ağırlıklarını ile bitki boyu HA'nın 1000 ppm'lik dozuna kadar artmış bu dozdan sonra önemli derecede azalmışlardır. HA uygulamaları ile mısırın kök mikro element içeriklerinde azalmalara neden olmasına rağmen bu durum istatistiksel olarak önemli bulunmamış ve sonuç olarak, %20'lik AÇ ve 1000 ppm'lik HA dozlarının en uygun olduğu görüşüne varılmıştır.