KURULUŞUNDAN KAPATILIŞINA KADAR TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ İÇERİSİNDE KÖY ENSTİTÜLERİNE YÖNELİK MUHALEFET (original) (raw)
Related papers
ÜÇ KIZ ÖĞRENCİNİN GÖZÜNDEN CUMHURİYET AYDINLANMASI: KÖY ENSTİTÜLERİ
Türk eğitim sisteminin Anadolu'ya özgü niteliklerinden köklenmiş olan Köy Enstitüleri ile ilgili bugüne değin pek çok hatıra kaleme alınmış ve çalışma yapılmıştır. Bu eserlerin hemen hepsi Enstitülerin kuruluş aşaması, eğitim planı ve kapanış sürecine dair detaylı bilgiler verir. Ancak, Enstitü'de eğitim görmüş olan kız öğrenciler hakkında yapılmış çalışma sayısı sınırlıdır. Bu öğrencilerden hatıralarını kaleme alan öğrenci sayısı da erkek öğrencilere nazaran azdır. Oysa Türkiye'de yatılı karma eğitimin ilk kez denendiği ve köylü kız çocuklarının nitelikli eğitim alma imkanına ilk kez ulaştığı Köy Enstitüleri incelenirken, kız öğrencilerin durumları da sorgulanmaya ve aydınlatılmaya değer unsurlardır. Bu çalışmada, kız öğrencilerin eğitim ve meslek yaşantılarıyla ilgili çeşitli anılarla Köy Enstitüsü literatüründeki eksikliğin giderilmesine katkı koymak amaçlanmıştır. Bununla birlikte, bu makalede bir "sözlü tarih" denemesi ortaya konmuştur. Zira laboratuarı "insan" olan tarih bilimi, gelişmek ve nesilden nesile aktarılmak için sözlü aktarıma gereksinim duyar. Çalışma kaleme alınırken Yeni Kuşak Köy Enstitülüleri Derneği aracılığıyla ulaştığımız üç kadın öğretmen anılarını bizimle paylaşarak, çalışmayı gerçekleştirmemize yardımcı olmuştur. Bunlardan biri, Arifiye Köy Enstitüsü'nde öğrenime başlayan Lemanser Sükan'dır. Diğeri Beşikdüzü Kız Öğretmen Okulu'ndan mezun olan Muazzez Akdeniz; diğeri ise Cılavuz Köy Enstitüsü'nde eğitim görmüş olan Nebahat Hatunoğlu'dur.
TÜRK EĞİTİM SİSTEMİNDE KÖY ENSTİTÜLERİ
2022
Türk eğitim tarihinde önemli bir yeri olan Köy Enstitüsü, ilkokul öğretmeni yetiştirmek üzere 17 Nisan 1940 tarihinde açılmıştır. Köy Enstitüleri yalnızca eğitim kurumları değil, "hiçlikten üretmek" ve "yaşayarak ve uygulayarak öğrenme" ilkelerini esas almıştır. Bu nedenle Türkiye'nin özgün eğitim kurumları olmuşlardır. Bu çalışmada Köy Enstitülerin kuruluş amaçları, dönem içinde bulunan siyasi ve ekonomik durumlar, konumları, eğitmen kursları, Enstitüdeki kız öğrenciler ve kapatılması üzerinde durulmuştur.
KÖY ENSTİTÜLERİNİN KAPATILMASINDA İÇ VE DIŞ SİYASİ ETKİ-RAMAZAN UYSAL
2023
Bu araştırmada, Köy Enstitülerinin kapatılmasına neden olan iç ve dış siyasi etkiler incelenerek; bu etkilerin sürece ne şekilde yansıdığını ortaya koymak amaçlanmıştır. Köy Enstitülerinin kapatılmasına dair ortaya konulan görüşlerin tartışmalı olması bu araştırmanın nedenini oluşturmaktadır. Araştıma, Köy Enstitülerinin kuruluşundan başlanarak kapatılmasına kadar geçen süreçte Türkiye’yi etkileyen önemli iç ve dış politik konuları içermektedir. Köy Enstitülerinin kesin kapatılma tarihinin Demokrat Parti Dönemi olmasına rağmen, bu araştırma sonucunda İnönü Döneminde yürütülen bazı politikaların da Köy Enstitülerinin kapatılmasına zemin hazırladığı sonucuna varılmıştır.
BELLEKLERDE BİR ÇINAR: DÜZİÇİ KÖY ENSTİTÜSÜ
In the years of World War II one of the institutions founded all over Turkey was opened under the name of Düziçi Village Institute in the region of Haruniye within the boundaries of Adana.
Yüksek Lisans Tezi, 2023
In the 21st century, museums are expected to reinterpret their collections by developing various exhibition methods with a more inclusive, cultural diversity and participatory approach. One of the basic principles of the inclusive perspective in museums is to attach importance to the visibility and representation of cultural differences. Collections belonging to more than one culture also host more than one language to which the cultures belong. Studies in the field of museology for these collections also highlight the vision of multilingualism as a natural consequence of the understanding of multiculturalism. However, there are very few studies on the concept of museology. Although the concept of multilingualism is handled from different perspectives, the concept of multilingualism in the research; The languages in the collection objects belonging to and associated with communities that have one or more languages other than Turkish, which is the official language in Turkey, and the languages represented in the museum exhibition texts of the collections are discussed. In this context, in the research, languages belonging to different cultural communities living in Turkey; In this study, it is aimed to determine the cultural diversity, inclusiveness and participation approach in the indefinite collections of the social life themes of the city museums and their representation in the museum exhibition texts and inclusive text production methods. For this aim, multilingual objects from different cultures and museum texts, which are "Branding Title", "Exhibiton Title/Gallery Name and Number", "Introductory Statement", "Section, Focus and Diagrammatic Texts", "Object Labels", "Supplementary Materıals", related to collection objects in the indefinite exhibitions of Istanbul Islands Museum, Sakıp Sabancı Mardin City Museum and Ayvalık Küçükköy City Museum museums, which are three city museums in Turkey, were analyzed.and the production processes of the texts were examined. In the samples examined, an official collection management policy has not been determined in which multicultural and multilingual cultural heritage elements are included, but in the city museums, which are private museums, a special emphasis is not made on the multilingualism of the collections and the production methods of inclusive museum texts are explained.