Το Φαρμακολογικό έργο του Γαληνού (original) (raw)
Το Φαρμακολογικό έργο του Γαληνού
Ο Γαληνός της Περγάμου (129 μ.Χ. – 210; μ.Χ.) αποτελεί τη σημαντικότερη ιατρική φυσιογνωμία της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής περιόδου και είναι ο μεγαλύτερος ιατρός της αρχαιότητας, μετά τον Ιπποκράτη. Υπήρξε πολυγραφότατος καθώς ασχολήθηκε με το σύνολο των ιατρικών τομέων της εποχής του. Εκτός από χαρισματικός γιατρός, ο Γαληνός συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της φαρμακολογίας. Οι φαρμακολογικές πραγματείες του διακρίνονται σε τρεις κύριες θεματικές ενότητες. Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει την πραγματεία Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων, και σε αυτή εντάσσονται τα απλά φάρμακα. Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει τα έργα Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους και Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ γένη και εξετάζει τα σύνθετα φάρμακα. Η τρίτη ενότητα αναφέρεται στη δράση των δηλητηρίων και των αντιδότων αυτών, με επιμέρους εξέταση του μιθριδάτειου και της εξελιγμένης του μορφής, της θηριακής: η πραγμάτευσή τους γίνεται στα έργα Περὶ ἀντιδότων και Πρὸς Πίσωνα περὶ τῆς θηριακῆς. Στήριξε τα θεμέλια των θεωρήσεων του στα εμπειρικά δεδομένα και δια της λογικής αξιοποίησε και συστηματοποίησε τα βότανα και τις λοιπές οργανικές και ανόργανες ύλες με φαρμακευτικές ιδιότητες. Η θεμελιώδης αρχή που διέπει τη γαληνική φαρμακολογία είναι ότι η πείρα μέσα από σύντομους συλλογισμούς είναι αυτή που προσδιορίζει τις δυνάμεις και άρα τις ικανότητες των φαρμάκων. Διατύπωσε τολμηρές απόψεις για τα φάρμακα και τη δράση τους στον ανθρώπινο οργανισμό. Προσπάθησε να προσδιορίσει το μέγεθος της δραστικότητας κάθε φαρμάκου μέσω της περίφημης θεωρίας των φαρμακολογικών βαθμών. Μια αντίληψη η οποία κυριάρχησε μέχρι τα μέσα ου 19ου αι. μ.Χ., δηλαδή περισσότερο από οποιαδήποτε άλλο τμήμα της ιατρικής του διδασκαλίας.
Related papers
Η λειτουργία της αισχρολογίας στους Αχαρνής και την Ειρήνη του Αριστοφάνη
2008
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Η αντιμετώπιση της αριστοφανικής αισχρολογίας όχι απλώς ως ενός παραδοσιακού στοιχείου της Αρχαίας Κωμωδίας που συνδέεται με την καταγωγή της, αλλά ως δραματουργικού στοιχείου που σχετίζεται με την πλοκή και λειτουργεί αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα των δραματικών προσώπων, εδραιώθηκε κυρίως με το βιβλίο της T. M. De Wit-Τak «Lysistrata»:Vrede, Vrouw en Obsceniteit bij Aristophanes το 1967 1 και την επόμενη χρονιά με το άρθρο της «The function of obscenity in Aristophanes' Thesmophoriazusae and Ecclesiazusae» 2. Ενδεικτικό της απήχησης των απόψεων αυτών είναι ότι το 1973 ο V. Marston, στην διατριβή του Aristophanes' Use of Obscenity, τις εφαρμόζει και τις επιβεβαιώνει στους Αχ., τους Ιππ., τους Όρν., τους Βατρ. και τον Πλ. (98-101). Το 1975 εκδόθηκε η μελέτη του J. Henderson Maculate Muse 3 , η οποία, έπειτα και από την επανέκδοσή της το 1991, παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για την αισχρολογία στον Αρ. και την Αρχαία Κωμωδία γενικότερα. Ο Henderson ανιχνεύει την προέλευση της αισχρολογίας στον ιωνικό Ίαμβο και στις τελετές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο και την Δήμητρα (13-20). Διαχωρίζει την αισχρολογία από την πορνογραφία και πιστεύει πως η ευχαρίστηση για τους θεατές πήγαζε από την έκθεση στο όνειδος δραματικών ή εξωδραματικών προσώπων, συνεπώς εμπεριέχει ένα είδος επιθετικότητας, την οποία άλλωστε εκφράζει, αλλά δίχως φυσική βία (7-12). Είναι ο πρώτος που συντάσσει τυπολογία της αισχρολογίας (30-55). Υιοθετώντας τις αρχές της Wit-Τak 1 Bλ. αγγλική περίληψη του βιβλίου, §III.3 2 Παλαιότερα οι μελετητές είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην διερεύνηση της αισχρολογίας ως στοιχείου που θα αποκάλυπτε την σχέση της Αρχαίας Κωμωδίας με θρησκευτικές τελετουργίες και με την Δωρική Φάρσα ή την Μεγαρική Κωμωδία. Βλ. F. M.
Ελληνικός Κινηματογράφος 1970-1980 και ο ρόλος των σκηνοθετών: Θ. Αγγελόπουλος
Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2022
The 1970s has been a period of adjustment for Greek society (dictatorship, loss of half of Cyprus, economic hardship). The New Greek Cinema matured in this social context, while the Old Greek Cinema showed the biggest decline since its appearance. In the following essay, we will refer to the conditions under which the New Greek Cinema was formed. Next, we will present the developments that took place in the field of Greek cinema and the main differences between Old and New Greek Cinema. Finally, we will refer to the role of the most important directors of the period and we will analyze the film "Representation" by Th. Angelopoulos.
Από Το Dariah-GR/Δυασ Στο Parthenos-Eu
Πρακτικά Συνεδρίων
Στην τρέχουσα δεκαετία της έκρηξης των ψηφιακών ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών συντελούνται σημαντικά βήματα για την εδραίωση του συγκεκριμένου το-ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ Α Θ Α Ν Α Σ Ι ΟΣ Κ Α ΡΑ Σ ΙΜ ΟΣ κ .ά. ΑΠΟ ΤΟ DARIAH-GR/ΔΥΑΣ ΣΤΟ PARTHENOS-EU 1. Η τελευταία επίσκεψη σε όλους τους ψηφιακούς πόρους του παρόντος κειμένου πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023.
Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία, 2021
Κριτική του βιβλίου "Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία" του Γιώργου Καμηλάρη, Λευκωσία 2021
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.