YENİ NESİL EDEBİYAT DERGİCİLİĞİ ÇEVRESİNDE.docx (original) (raw)

YENİ NESİL EDEBİYAT DERGİCİLİĞİ ÇEVRESİNDE "POPÜLER"İ YENİDEN DÜŞÜNMEK Aslında kitleler yoktur; insanları kitleler olarak görme biçimleri vardır. (Raymond Williams) Bir dergicilik ruhu, bir "duygu tonu", bir muhaliflik efekti kol geziyor epeydir kültür ortamında. Dergicilikte yeni damar, ahkâm dergileri, pazarlama dergileri, yeni nesil dergicilik, hafif dergiler, dergicilikte devrim, vs… Adına ne dersek diyelim, epeydir yükselen bir dergicilik "furya"sıyla karşı karşıyayız. Hatta albenisini yitirmeye başlamış bir furya bu; sona ya da dönüşüme yaklaşıyor olabilir. Nitekim tanınma gerçekleşti, bu dergilerin ne menem bir şey olduğu üzerine düşünme, her popüler kültür ürününde olduğu gibi, insanların en derin fantezilerine hitap etme ve onları ele geçirme formülü ortalığa serildi (bkz: http://www.zaytung.com/blgdetay.asp?newsid=298495), dolayısıyla büyü bozulmaya başladı. Ele avuca gelmemesi gereken, çelişkilerden ve yenilikten güç alan popüler kültür öğesi, o avuçtan kaçmanın yollarını düşünmeye başlayacaktır yakında. Raymond Williams, kültürün sıradan bir olgu olduğunu ve dolayısıyla bir yaşam tarzına zemin oluşturduğunu duyuralı epey oldu. 1 Sıradanlaşan kültürün popüler dergicilik bağlamında nasıl bir yaşam tarzına zemin olduğu sorusu ise, bu dergilerdeki ruhun gezindiği başka mecraları da tartışmaya çekiyor. Özellikle Gezi direnişinden sonra "belli bir duygu tonu"nu üretmeye elverişli edebiyatın popülerleşmesi, beraberinde bazı çarpıcı uygulamalar da getirdi. Benim verebileceğim üç örnek var.