«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ασαφείς ιδέες με ευδιάκριτες εικόνες»: O πολιτικός λόγος των πρώτων περφόρμανς στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’70 (original) (raw)
Related papers
Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017
Στόχος του άρθρου αυτού είναι η ανάλυση της κατασκευής της έννοιας της «νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης». Ως παραδειγματικό πλαίσιο συγκρότησης της έννοιας αυτής εξετάζεται η ειδησεογραφική κάλυψη του κινήματος της «αντιπαγκοσμιοποίησης» και, πιο συγκεκριμένα, οι διαδηλώσεις που έγιναν γνωστές ως «Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά του Καπιταλισμού» και οι οποίες απασχολούν τα MME από το τέλος της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα. Με αφετηρία τη θεωρία του καθοριστικού ρόλου των MME στην κοινωνική κατασκευή της πραγματικότητας και με βάση τον θεωρητικό στοχασμό γύρω από τα νέα κοινωνικά κινήματα, τις συλλογικές ταυτότητες και την πολιτική δράση στη μετανεωτερικότητα, αναζητούνται το σημασιοδοτικό σύστημα και οι αφηγηματικές δομές του ειδησεογραφικοΰ λόγου του αθηναϊκού Τύπου που, μέσω των αναπαραστατικών του πρακτικών, συντελεί στην κατασκευή της έννοιας «της νέας πολιτικής ταυτότητας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης».
Υπηρεσίες διερμηνείας για μετανάστες: Μια νέα πραγματικότητα στην Ελλάδα
2011
Η Eλλάδα, όπως και άλλeς χώρeς της νότιας Eυρώπης, έχeι μeτατραπeί τα τeλeυταία eίκοσι πeρίπου χρόνια από χώρα προέλeυσης σe χώρα υποδοχής μeταναστών. Από τη δeκαeτία του 1990 και μeτά, η χώρα δέχeται σημαντικούς αριθμούς μeταναστών, αρχικά από τις γeιτονικές χώρeς και χώρeς της πρώην Σοβιeτικής Ένωσης, όπου υπήρχe και σημαντική eλληνική μeιονότητα (Αλβανία, Γeωργία, Ουκρανία), και πιο πρόσφατα από πολύ πιο μακρινές πeριοχές λόγω των πρόσφατων γeωπολιτικών eξeλίξeων. Η eυρέως διαδeδομένη αντίληψη ότι δeν υπάρχeι ρατσισμός στην αντιμeτώπιση των μeταναστών απέχeι από την πραγματικότητα. Οι μeτανάστeς αντιμeτωπίζουν καθημeρινά προβλήματα σe πολλούς τομeίς. Το πρόβλημα της γλώσσας eίναι ζωτικής σημασίας και έχeι αντιμeτωπιστeί μe πολλαπλά νομοθeτήματα, κυρίως μe πρωτοβουλία της Eυρωπαϊκής Ένωσης που eπιβάλeι τη θέσπιση σχeτικής νομοθeσίας στα κράτη μέλη της. Οι υπηρeσίeς διeρμηνeίας που θeσπίζονται από τη νομοθeσία αφορούν την ποινική διαδικασία και τη διαδικασία ασύλου. Αλλά οι υπηρeσί...
Γιάννης Μ. Αποστολάκης: Ποιητική θεωρία και κριτικός λόγος
2021
Το διττό ερώτημα που βρίσκεται στη βάση του προβληματισμού της παρούσας διδακτορικής διατριβής διαφαίνεται ήδη από τον τίτλο της. Προς διερεύνηση τίθενται η ποιητική θεωρία του Γιάννη Μ. Αποστολάκη (1886-1947), του πρώτου καθηγητή στην έδρα της «Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας» του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της οποίας οι βασικές θέσεις είναι εγκατεσπαρμένες σε πολλά σημεία των κειμένων του, καθώς και η εφαρμογή αυτής της θεωρίας, ώστε να κριθούν ποιητικά έργα αλλά και κριτικές προσεγγίσεις των συγκεκριμένων ποιητικών έργων. Ως προέκταση της βασικής υπόθεσης εργασίας τίθεται και η διακρίβωση ορισμένων ιχνών της κριτικής πρόσληψης των θέσεων του Αποστολάκη, καθώς και πλευρές της καθηγεσίας του, ώστε να προσεγγιστεί επαρκέστερα ο θεωρητικός λόγος και η κριτική του πρακτική. Το χρονικό άνυσμα της εργασίας εκκινεί από τα πρώιμα κείμενα στον Νουμά (1904) και φτάνει ως το 2019 με την αφιέρωση στο πρόσωπό του της Ημερίδας από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων υπό τον κύκλο «Πρόσωπα άξια τιμή...
Ηθική και πολιτική αρετολογία στη σοφόκλεια Αντιγόνη
2009
Σε μία εποχή όπου η πολιτική αρετή θεωρείται δεδομένη, χωρίς όμως να είναι, ενώ η ηθική αρετή έχει αποδεσμευτεί από κάθε πολιτική χροιά, είναι επιτακτική η ανάγκη να ιδωθεί ο πολίτης υπό το πρίσμα μιας ηθικής και πολιτικής αρετολογίας. Σε συνέχεια του παραπάνω προβληματισμού, η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία «Ηθική και πολιτική αρετολογία στη Σοφόκλεια Αντιγόνη» επιχειρεί να ερμηνεύσει γνωρίσματα ηθικής και πολιτικής αρετολογίας μέσα από την τόσο γνωστή αρχαία ελληνική τραγωδία. Λαμβάνοντας υπόψη την Αριστοτέλεια φιλοσοφία, η εργασία διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συγκρούονται ηθική και πολιτική μέσα στην «Αντιγόνη». Επιπλέον, η εργασία αποτελεί απόπειρα προσέγγισης του βαθμού στον οποίο το ένα (ηθική) θα μπορούσε να συμπληρώνει το άλλο (πολιτική), προκειμένου να καταστήσουν «σπουδαίο» άρχοντα έναν «αγαθό» άνθρωπο-πολίτη.