TÜRKİYE'DEKİ İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE YAPI FİZİĞİ DERSLERİ (original) (raw)
Related papers
Kongre Kitabı 1 5-6 Kasım 2015 TÜRKİYE'DEKİ İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE YAPI FİZİĞİ DERSLERİ
Kaliteli iç mekan tasarımında önemli kriterlerden biri, belki de en önemlisi, kullanıcı konforudur. Tasarımcıların gereken konfor koşullarını sağlayabilmeleri, insanın algı mekanizmalarını, içinde yaşadığımız fiziksel çevreyi ve çeşitli kontrol stratejilerini iyi tanımalarından geçer. Sürdürülebilir tasarıma bilimsel bir taban oluşturan ve aydınlatma, akustik, ısı ve nem kontrolü ana başlıkları altında toplanan bu konular, Yapı Bilgisi Anabilim Dalı altındaki Yapı Fiziği, Fiziksel Çevre Kontrolü veya Çevre Teknolojileri olarak adlandırılan derslerde öğrencilere tanıtılmaktadır. İç mimarlık bölümü mezunlarının tasarladıkları mekanlarda gereken konfor koşullarını bilinçli bir şekilde sağlayabilmeleri için gereken yapı fiziği bilgisinin hangi düzeyde günümüz iç mimarlık eğitim planlarına dahil edildiğinin belirlenmesi bu çalışmanın ana hedefidir. Yapı Fiziği bir teknik uzmanlık alanı olarak görülmekte ve çoğunlukla geniş akademik kadroya sahip okullarda bu alanda yetişmiş öğretim üyeleri bulunabilmektedir. Son yıllardaki üniversite sayısında gözlemlenen hızlı artış ve öğretim üyesi bulmakta artan zorluklar ile beraber yapı fiziği derslerinin eğitim planlarının dışında kalması tehlikesi doğmuştur. Bu çalışmada Türkiye’de bulunan iç mimarlık bölümlerinin eğitim planlarında yapı fiziği konularının hangi ağırlıkta ve hangi başlıklar altında yer bulduğu belirlenerek bir durum tespiti yapılacaktır.
MİMARLIK VE İÇ MİMARLIK MÜFREDATLARINDA EVRENSEL TASARIM DERSİNİN YERİ
6. Uluslararası Mühendislik Mimarlık ve Tasarım Kongresi, 2020
Kentsel ölçekte yapılan eksik ve yanlış uygulamalar, bireylerin bir mekana ulaşımını ve o mekandaki hareketlerini zorlaştırabilmektedir. Fiziksel engelliler, yaşlılar, çocuklar, bebek arabası kullanan veya eşya taşıyan bireylerin kent içerisindeki erişimleri, yanlış tasarımlar yüzünden kısıtlanabilmektedir. İçinde yaşadığımız çevrenin tüm kullanıcı bireyler tarafından eşit bir şekilde kullanılabilmesi için, evrensel tasarım fikrinin yaygınlaşması gerekmektedir. Evrensel tasarım fikri, 1985 yılında Amerikalı Mimar Ronald Lowrance Mace tarafından ortaya atılmıştır. Bu kavramı Mace, farklı yaş, boyut ve yetenekteki bireyler tarafından kullanabilecek ürün ve çevre tasarımı olarak tanımlamaktadır. Bu fikrin yaygınlaşabilmesi için mimarlık ve iç mimarlık disiplinlerinde verilmekte olan tasarım eğitiminin rolü büyüktür. Mimarlık ve iç mimarlık eğitimlerinde evrensel tasarım dersinin zorunlu olarak verilmesi, öğrencilerin tasarımcı rolünü üstlenmeden önce bu konuya olan bilgi ve hassasiyetinin artırılması açısından önemlidir. Bu çalışmada, İstanbul’da lisans düzeyinde mimarlık, iç mimarlık ve iç mimarlık ve çevre tasarımı eğitimi veren 38 üniversite araştırılmıştır. Bu üniversitelerin lisans düzeyindeki müfredatları incelenmiş ve evrensel tasarım ile ilgili verilmekte olan dersler tespit edilmiştir. Bu derslerin seçmeli veya zorunlu olma durumları analiz edilmiş ve değerlendirilmiştir. Çalışmada elde edilen verilere göre, mimarlık bölümlerinin %65’inde, iç mimarlık bölümlerinin %59’unda, iç mimarlık ve çevre tasarımı bölümlerinin %71’inde evrensel tasarım ile ilişkili dersler bulunmaktadır. Evrensel tasarım derslerinin bu okullarda zorunlu verilme oranı ise oldukça düşüktür. Mimarlık bölümlerinde bu oran %20, iç mimarlık bölümlerinde %10, iç mimarlık ve çevre tasarımı bölümlerinde ise %25’tir. Çalışmanın sonunda evrensel tasarım dersinin mimarlık, iç mimarlık ve iç mimarlık ve çevre tasarımı bölümleri için müfredata zorunlu ders kategorisine alınmasının gerekliliklerine değinilmiştir.
TÜRKİYE'DE TASARIM YARIŞMALARININ İÇ MİMARLIK ALANINDAKİ YERİNE VE DURUMUNA DAİR BİR DEĞERLENDİRME
Tojdac, 2021
The aim of this study is to examine the connection between the culture of competition and interior architecture by questioning the place of design competitions organized from past to present in this field. The reason of focusing on interior architecture is to draw the attention on the changing role in the presence of the architecture-interior architecture dichotomy of the past and present and to examine the situation of competitions, which can be regarded as 'democratic' platforms for expression and production. In other words, the study points out the need to reconsider the mechanisms that define competence or extends in conditions where the professional boundaries and roles become increasingly ambiguous; in specific the mechanism of competition here is in question. The study has been structured in two sections. The first section is a literature study on the historical progress of these competitions along with their role in education. The second section is the inventory of the competitions organized in Turkey covering interior architecture. The main purpose of this part put forward quantitative data of competitions and analyze those data that categorized as five separate categories of space, furniture, concept, product, and poster. The data of this study has been parsed from the websites of "Arkitera, Mimarist, Issue, Mimarizm, Yarismo, Tasarim Yarismalari" that design competitions were announced, and the data has been classified, analyzed and evaluated using both quantitative and qualitative research methods. The study reveals that; (i) When evaluating history of interior design competitions in Turkey in the field of interior architecture, even if started to produce with the competition in the post-Republic period, it can be stated, the competition mechanism could not become traditional, and number of competitions was quite few until the millennial period. (ii) When evaluated within the framework of various disciplines such as interior architecture, architecture, or industrial design, it is observed that the competitions are mostly themed on space, followed by product, furniture, concept, and poster. (iii) It has been observed that the competitions are commonly organized by enterprises. University organized/cooperated competitions are sparse. (iv) Participant profile indicates a greater number of students than professionals are participating these competitions. It has been observed that the competitions which has an active role in design education are not prevalent specifically in the discipline of interior architecture. The study reveals the necessity of widespread, diverse competitions in design disciplines and increase encouraging role of competition in education by increasing the universitycompany cooperation of the competitions, which are determined mostly opened by commercial institutions. This study is an evaluation of status quo and it is thought that the findings will contribute to the construct of the competitions to be opened in 2021 and beyond, and the studies on the literature of education and competition.
TÜRKİYE’DE İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE ÖNE ÇIKAN KONULAR: BİBLİYOGRAFİK BİR ÇALIŞMA
TÜRKİYE’DE İÇ MİMARLIK EĞİTİMİNDE ÖNE ÇIKAN KONULAR: BİBLİYOGRAFİK BİR ÇALIŞMA
Özet İç mimarlık, kullanıcı için rahat ve kaliteli yaşam sunan, kullanılan mekânın işlev ve niteliğine uygun tasarımlar yaparak mekân organizasyonu oluşturan bir tasarım disiplinidir. İç mimarlık eğitimi dünyada farklı ders programları üzerine yürütülmektedir. Türkiye'de iç mimarlık eğitiminde aynı temeller baz alınsa da mesleğin sahip olduğu özellikler ve üniversite ekolüne bağlı olarak farklı yönleri öne çıkan iç mimarlar yetiştirilmektedir. Eğitimin araştırılması meslekte bugün gelinen noktayı anlamada, gelişimini ve geleceğini ön görmede önemli bir konudur. Bu nedenle çalışmada akademik olarak iç mimarlık eğitimini konu alan çalışmalar üzerinden meslek ile ilgili sorunların ve öne çıkan noktaların neler olduğunun tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bunun için yapılan araştırmalar yıllarına, konularına ve içeriklerine göre analiz edilmiştir. Bu kapsamda iç mimarlık-eğitim ilişkisi çerçevesinde yazılan ulusal tez çalışmaları incelenmiştir. İçerik analiz yöntemi kullanılarak değerlendirilen tez çalışmaları, eğitimin hangi yönleriyle ele alındığına dair gruplandırılmış, eğitim sürecini irdeleyen ve öneri sunan çalışmaların istatistiksel değerleri ve çalışma kapsamında ortaya konan bilimsel yönleri metinsel olarak ifade edilmiştir. İncelenen çalışmalarda eğitimin önemli parçalarından birinin stüdyo dersleri olduğu, dersin tasarım temelli ve meslek yaşamına adım niteliğinde olduğu, proje yürütülmesi konusunda farklı yaklaşımlar ortaya konduğu görülmüştür. Stüdyo derslerinin içerikleri ve kapsamlarının tartışıldığı, yeni teknolojiler eklenerek hangi yönde ilerleyebileceğine dair çalışmalar yapılmıştır. Eğitimde en çok vurgulanan ikinci nokta ise temel tasarım dersleridir. Ders kapsamında temel sanat eğitiminin verilmesi; bunun gerekliliği olarak sanatın hayatımızda ki yerinin yadırganamaz olduğu, sanatın tasarımda çok yönlü temellere sahip olduğu ve insanın tasarım yönünü kuvvetlendirdiği görüşleri ortaya atılmıştır. Bir diğer önemli bulgu ise eğitimde teknolojinin kullanımı yönündedir. Öğrencinin aldığı temel sanat ve teknik altyapının pekişmesi için yeni teknolojileri kullanmak ve görsel algı yönünü kuvvetlendirmek için eğitime sanal gerçeklik kavramın entegre edilmesi gündeme gelmiştir. Sonuç olarak mesleğin temelini oluşturan iki dersin öne çıkması ve gelişen teknoloji ile birlikte tasarımcının kendini ifade etmede kullandığı dilin çeşitlenmesi meslek eğitiminin ana tartışma konuları olarak güncelliğini korumaktadır.
DİSİPLİNLER ÖTESİ YAKLAŞIMLAR IŞIĞINDA MİMARLIK/TASARIM EĞİTİMİ
6. ULUSLARARASI MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALARI KONGRESİ, 2019
Çalışma, dijital çağın yeniliklerini ve disiplinler ötesi yaklaşımların mimarlık eğitimine yansımalarını göz önünde bulundurarak bu konular doğrultusunda önerilen projeler ve içeriklerini ele almaktadır. Çalışmanın amacı; disiplinler arası ilişkiler, her geçen gün gelişen teknoloji ve bu teknolojinin getirilerinden faydalanmak, aynı zamanda sadece teknolojik anlamda çağa ayak uydurmakla kalmayıp, toplumsal konularda da mevcut olguları ya da konuları barındırabilecek, öğrencilerde hassasiyet ve farkındalığı sağlamaya katkıda bulunacak ders önerilerinde bulunarak mimarlık/tasarım eğitiminde günceli yakalamaktır. Çalışmanın yöntemini literatür incelemesi oluşturmaktadır. Çalışma ile önerilen ders içerikleri kapsamında; hem çağın ve teknolojinin avantajlarını projelerinde kullanabilecek hem de günümüzde disiplinler ötesi çalışma alanlarına giren kadın çalışmaları, engelsiz tasarım ve çocuk güvenliği gibi güncel-toplumsal konulara karşı duyarlı olacak yeterlik seviyesinde tasarımcılar yetiştirmeye katkı sağlaması öngörülen proje konuları ortaya konulmuştur. Anahtar sözcükler: Dijital Çağ, Toplumsal Farkındalık, Multidisipliner, Disiplinler Ötesi, Eğitim
İÇ MİMARLIK BÖLÜMLERİNDEKİ TEMEL TASARIM EĞİTİMİNE İLİŞKİN UYGULAMA METOTLARI
I.ULUSLARARASI EĞİTİMDE VE KÜLTÜRDE AKADEMİK ÇALIŞMALAR, 2018
Çalışma, Bauhaus’ta doğan ve onunla özdeşleşerek günümüze dek ulaşan, sanat ve tasarım ile ilgili disiplinlerde hazırlık/başlangıç eğitimi kapsamında yer verilen temel tasarım eğitimine ilişkin güncel uygulamaları iç mimarlık disiplini özelinde ele almakta ve bu uygulamaların metotlarını ortaya koymaktadır. Çalışmanın amacı; TM-1 puan türü ile öğrenci alan ve bölüm kuruluşu itibari ile en az 10 yıl geçmişe sahip altı üniversite örneği üzerinden iç mimarlık bölümlerindeki temel tasarım eğitimine ait uygulama metotlarını ortaya koymaktır. Böylece güzel sanatlar eğitimi veren disiplinlerde oldukça önem arz eden bu eğitime dair veriler sunulacaktır. Bu veriler sayesinde; hem ilgili disiplinlerdeki ders yürütücülerine hem de bu konuda araştırma yapan kişilere kaynak sağlanmış olacaktır. Çalışma tarama modeli ile şekillenmiş ve veri toplama tekniği olarak görüşme, gözlem ve doküman analizi yöntemleri kullanılmıştır. Hacettepe Üniversitesi, Bilkent Üniversitesi, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Selçuk Üniversitesi, Başkent Üniversitesi ve Atılım Üniversitesi temel tasarım eğitimi uygulama metotlarının analizi üzerinden oluşturulan çalışma ile kurumlarda ilk yıl eğitimi kapsamında, tasarım eğitimine yönelik temel yetilerin kazandırılması amacıyla verilen bu dersin, ele alınan altı kurumda; genel olarak farklı metotlarla yer aldığı ve farklı başlangıç, farklı süreç ve farklı sonuç ürünler ile şekillenen uygulamalarla sürdürüldüğü sonucuna varılmıştır. Bu doğrultuda, mevcut farklılıkların temel tasarım eğitiminin dinamik yapısı ile özdeşleştiği ayrıca bu farklılıkların eğitimi ve yaratıcılığı beslediği tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: İç Mimarlık, Temel Tasarım Eğitimi, Temel Tasarım Eğitimi Uygulamaları, Uygulama Metotları
TÜRKÇEDE FİİL ÇEKİMLERİ VE ARAP ÖĞRENCİLERE ÖĞRETİMİ
Özet Bu makale Arap öğrencilere Türkçe fiil çekimlerinin öğretiminde karşılaşılan problemleri belirlenme ve çözüm yolları bulmayı hedefliyor. Türkçenin iletişim dili olarak öğretiminde fiil çekimlerinin önemini vurguluyor. Arapça zamanlarla karşılaştırmalı öğretimin esaslarını, hedef dil ile anadil arasında eylem zamanlarında birbirine benzeyen ve benzemeyen yönleri belirlenmeye çalışıyor. Karşılaştırmayı örnek fiil çekim tabloları üzerinde gösteriyor. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde karşılaşılan problemlere değiniyor ve çözüm yolları arıyor.
In the end of XIX century and the beginning of XX. century, the nationalist ideas caused a period called First National Architecture Period in Ottoman architecture. As a reaction to architectural styles to sourced from European art, an architectural style has been improved that the elements of Classical Ottoman Architecture were applied in the facade layouts. In this study, it is aimed to deal with the educational buildings belonging to the First National Architectural style and located on the Kadıkoy district of Istanbul. The goal of the study is to emphasize the unique features of the samples by specifying their various features and analyse in that era. The scope of the study consists of 4 buildings. Each of these mentioned structures has been examined in terms of its builder, architect, plan features, facade features, and ornamental features. Information about the samples was obtained from publications and on-site determinations. The various fetaures of the buildings have been analysed and additional information have been given on footnotes. In the main section, the buildings have been examined by emphasizing the unique features of the structures; in the evaluation section, analyses and comparisons have been made. The evidences of the study resulted and the constraints were written. According to the data obtained at the end of the research, the plan schemes are rectangular, L plan and U shaped. Pointed arches and low arches are common on the exteriors of the buildings in question. Entries are indicated by an overhang. There are moldings on the windows and between the floors on the facades. While tile coatings and tiles are seen as decoration elements on the exterior; In the interior, only tile coatings are used. One buildings were built by Ataturk. Two of the examined samples are the artwork of Mimar Kemalettin. In addition, its is thouhgt that one of the buildings is artwork of Architect Yahya.