Ottoman Paphos - Population, Taxation and Wealth (mid-19th Century) (original) (raw)

S. Gerard Clauson’un Etimolojik Sözlüğünde Yenisey Yazıtlarıyla İlgili Veriler. In: Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, vol. 4/4, Summer 2009 (Sözlük Özel Sayısı-Dr. Yücel Dağlı Anısına), pp. 93-118.

DICTIONARIES-The Memory of Dr. Yücel DAĞLI Turkish Studies Dergisi, üç ayda bir yayınlanan uluslararası hakemli bir dergidir. Turkish Studies Dergisi'nde yayınlanan tüm yazıların, dil, bilim ve hukukî açıdan bütün sorumluluğu yazarlarına, yayın hakları www.turkishstudies.net'e aittir. Yayıncının yazılı izni olmaksızın kısmen veya tamamen herhangi bir Ģekilde basılamaz, çoğaltılamaz. Yayın Kurulu dergiye gönderilen yazıları yayınlayıp yayınlamamakta serbesttir. Gönderilen yazılar iade edilmez. Turkish Studies EBSCO, DOAJ ve MLA indeksleri tarafından taranmaktadır. ISSN: 1308-2140 V o l u m e 4 / 4 S u m m e r 2 0 0 9 Turkish Studies

“Consolidation of the Cypro-Ottoman Elite, 1650–1750” in Michael, Kappler and Gavriel (eds.), Ottoman Cyprus – New Perspectives (Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2009), pp. 63-88

The collective volume Ottoman Cyprus - New Perspectives presents new studies on various topics (primarily history, but also history of art, folklore and literature) about Cyprus in the Ottoman period (1571-1878), offering new approaches on the history of institutions and developments in Cyprus during the Ottoman period, in an attempt to propose new interpretative frameworks and a more analytical reading of the historical past. The book is divided into four parts: The first part concerns the history of the island from the eve of the Ottoman conquest until the cession of the island to British administration. The studies of this part follow a chronological order, and analyze developments in Cyprus as an Ottoman province and part of the Empire's periphery. In the second part there are studies that analyze various particular historical topics, without necessarily following a chronological order. In the third part there are studies on literature, folklore and art. The fourth part incl...

Ottoman Cyprus: New Studies on an Obscure Field

Historical writing on the Ottoman Empire is presently undergoing a large-scale revision that affects significantly our perceptions of Ottoman politics and culture. These studies embrace a wide range of presentations, including not only political but also social and economic history, with due attention to civil mechanisms and social institutions that functioned outside the imperial central government. Recent revisionist literature is vast, specialised and diversified, and there is a growing interest by scholars worldwide.

Turanly, Ferhad, Evolution of the Turkish Language in the Ottoman Chronicle Tradition, Vakanüvis International Journal of Historical Researches, vol. 2, no. 1, Sakarya / Turkey, March 2017, pp. 245–270.

Sakarya Üniversitesi / Turkey, 2017

The article deals with the origin and development of Turkic written monuments, particularly with the formation of traditions of the Arabographic Ottoman Turkish chronicles written in the " Turki " Language, containing data about the development of the ethic and historic processes that were taking place on the territory of Ukraine. Concerning this problem, an exact interpretation of some linguistic and historiographic terms is needed. Besides, it should be noted that then the classical Turkish language performed the function of the literary language in the Crimean area as well. The manuscript documents written in the Ottoman Turkish Language between the second part of the 16th century and the first quarter of the 18th century had their own special features. In the modern Turkic Studies the Ottoman Turkish Language means the variant of the Turkish Language − " Turki " ‬ that was used in the Ottoman Empire during the above said historic period, and which became known under the name " The Turkic Ottoman' or 'the Ottoman Turkish " Language.

Evolution of the Turkish Language in the Ottoman Chronicle Tradition

2017

The article deals with the origin and development of Turkic written monuments, particularly with the formation of traditions of the Arabographic Ottoman Turkish chronicles written in the “Turki” Language, containing data about the development of the ethic and historic processes that were taking place on the territory of Ukraine. Concerning this problem, an exact interpretation of some linguistic and historiographic terms is needed. Besides, it should be noted that then the classical Turkish language performed the function of the literary language in the Crimean area as well. The manuscript documents written in the Ottoman Turkish Language between the second part of the 16th century and the first quarter of the 18th century had their own special features. In the modern Turkic Studies the Ottoman Turkish Language means the variant of the Turkish Language − “Turki” ( ىًِ رْ تُج) that was used in the Ottoman Empire during the above said historic period, and which became known under the ...

Osmanlı Evi / the Ottoman House: Anadolu - Osmanlı Sentezinde Strüktür ve Form / Structure and Form under the Synthesis of Anatolia - Ottomans

Osmanlı konaklarında kullanılan ahşap iskelet sisteminin Hacılar, Çatalhöyük ve Boğazkale arkeolojik araştırmalarında gördüğümüz üzere çok uzun bir zamana yayılı teknolojik evrimi söz konusudur. Günümüze ulaşan Osmanlı konaklarının hemen tamamı 19. yüzyılda yapılmıştır. Anadolu'da 18. yüzyıldan kalan yalnızca 10 kadar ahşap konak bulunmaktadır, bunların da hemen tamamı yanlış restorasyonlarla kaybedilmiş bulunmaktadır. Osmanlı konakları üzerine yapılan araştırmalar elde kalmış çok kısıtlı sayıda örnek üzerinden yapılabilmektedir. Öte yandan, restorasyon etkinlikleri tüm hızıyla sürüyor olmakla birlikte, Osmanlı konakları ile ilgili araştırmalar 21. yüzyılda akademik gündemden düşmüş bulunmaktadır. Bildiride, arkeolojik araştırmaların bulguları ışığında ahşap iskelet sistemin nasıl geliştiği anlatılacak, Osmanlı kadı içtihatlarına dayanarak ahşap elemanların nasıl standartlaştırıldığı ve 18. yüzyılın sonlarında yürürlüğü giren Ebniye Nizamnamesi ile de yapı boyutlarının nasıl şekillendiğini tartışacağım. Küçük Kıyamet olarak isimlendirilen 10 Eylül 1509 depremi ile yine en büyük depremlerden biri olarak kaydedilen 10 Temmuz 1894 depremleri arasında Osmanlı yapı stokunun depreme dayanıklı hale getirilmesi çok önemli bir deneyimdir. Bu tartışmayı Osmanlının sosyo-ekonomik çevresinden bağımsız götürmek yanlış olur. Sonuçta Anadolu'dan Balkanlar'a uzanan bir kuşak üzerinde ortaya çıkan Osmanlı konaklarının arkitektoniğinin tanımladığım etkiler (impacts) altında nasıl oluştuğu konusunda savlarımı ortaya koyacağım. Bu araştırma Osmanlı sivil mimarisinin, geleneksel Mimarlık Tarihi izleği dışında bir okumadır.