Η κατασκευή της κεντρικής Αγοράς των Χανίων και η διαμόρφωση του αστικού τοπίου στις αρχές του 20ου αι. 12o Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο, Ηράκλειο 21-25 Σεπτεμβρίου 2016 (original) (raw)
Related papers
Διδακτορική Διατριβή [Doctaral thesis], Πάντειο Πανεπιστήμιο , 1997
his thesis is concerned the social construction and culture of special social pockets that clustered on the urban fringe around activities of prostitution and leisure in the first half of the 20th century. This area of study is explored from the perspective of interpretive sociology and cultural anthropology based on the ethnographic example of the Lakkos, a space of differentiated social organization associated with a value system and codes of behaviour that deviate from the conventional norms of respectable society. The study explores scattered traces of urban popular culture and presents a local version of the rebetiko in a city for which are no reports of the existence of such subcultural formations. The social world of Lakkos is constituted in a particular socio-historical context, in a time when Heraklion is changing, its social organisation is transforming and the patterns of cultural behaviour and social relations are changing. The factual material on which the interpretive schemes of the study are structured comes from field research in Heraklion, Crete from March 1993 to June 1995 and consists of biographies (life stories of elderly people who were involved in the activities of the pit in the past), ethnographic observations, historiographic material, unedited texts from newspapers and magazines of the time and information from archival sources. The analysis focuses on biographical discourse and the way subjects negotiate their social conditions of existence. The biographical flashbacks, memories of subjects imbued with present purposes, are analyzed as narrative practises that constitute a social poetics for the world of Lakkos. Within the historiographical axis, unedited written sources are analyzed, the attitudes of the state apparatus and scholarly judgements on the idiosyncratic social pocket are investigated and an attempt is made to reconstruct the temporal transformation of the city in a period of rapid changes (the constructions Autonomous Crete State, the arrival of Asia Minor refuges, etc.). Περίληψη στα Ελληνικά Η διατριβή αυτή αφορά την κοινωνική συγκρότηση και το πολιτισμικό περιεχόμενο ιδιαίτερων κοινωνικών νησίδων που συστήνονται στις παρυφές της πόλης γύρω από δραστηριότητες αγοραίου έρωτα και πρακτικών ελεύθερου χρόνου στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Αυτό το πεδίο μελέτης, διερευνάται από την σκοπιά της ερμηνευτικής κοινωνιολογίας και της πολιτισμικής ανθρωπολογίας με βάση το εθνογραφικό παράδειγμα του Λάκκου, ενός χώρου διαφορικής κοινωνικής οργάνωσης συνδεδεμένου με ένα αξιακό σύστημα και κώδικες συμπεριφοράς που παρεκκλίνουν από του συμβατικούς κανόνες της ευυπόληπτης κοινωνίας. Η μελέτη καταγράφει διάσπαρτα ίχνη του αστικού λαϊκού πολιτισμού και παρουσιάζει μια τοπική εκδοχή του ρεμπέτικου σε μια πόλη για την οποία απουσιάζουν οι αναφορές για την ύπαρξη τέτοιων υποπολιτισμικών μορφωμάτων. Ο κοινωνικός κόσμος του Λάκκου συγκροτείται σε ένα καθορισμένο κοινωνικό-ιστορικό πλαίσιο, σε μια περίοδο κατά την οποία το Ηράκλειο μετασχηματίζεται, αλλάζει η κοινωνική του οργάνωση και μεταβάλλονται τα πρότυπα πολιτισμικής συμπεριφοράς και κοινωνικών σχέσεων. Το πραγματολογικό υλικό πάνω στο οποίο δομούνται τα ερμηνευτικά σχήματα της εργασίας προέρχεται από έρευνα πεδίου στο Ηράκλειο Κρήτης από τον Μάρτιο του 1993 έως τον Ιούνιο του 1995 και απαρτίζεται από βιογραφίες (ιστορίες ζωής ηλικιωμένων ατόμων που είχαν εμπλακεί στο παρελθόν σε δραστηριότητες του Λάκκου), εθνογραφικές παρατηρήσεις, ιστοριογραφικό υλικό, αποδελτιωμένα κείμενα εφημερίδων και περιοδικών της εποχής και πληροφορίες αρχειακών πηγών. Η ανάλυση επικεντρώνεται στον βιογραφικό λόγο και στον τρόπο με τον οποίο τα υποκείμενα διαπραγματεύονται τις κοινωνικές συνθήκες ύπαρξης τους. Οι βιογραφικές αναδρομές, μνήμες ανθρώπων διαποτισμένες από παροντικές στοχοθεσίες, αναλύονται ως αφηγηματικές πρακτικές που συγκροτούν μια κοινωνική ποιητική για τον κόσμο του Λάκκου και της μαγκιάς. Στο πλαίσιο του ιστοριογραφικού άξονα αναλύονται ως προς τα ιδεολογικά και κοινωνικά τους συμφραζόμενα, αποδελτιωμένες γραπτές πηγές, διερευνώνται στάσεις του κρατικού μηχανισμού και λόγιες εκφορές κρίσεων για την ιδιότυπη κοινωνική νησίδα και επιχειρείται η ανασύσταση του χρονικού του μετασχηματισμού της πόλης σε μια περίοδο ραγδαίων μεταβολών (Κρητική Πολιτεία, είσοδος προσφύγων κτλ.).
Για μια νέα σύμπραξη της Παιδαγωγικής του Θεάτρου και του Μουσείου
Epistēmēs Metron Logos, 2019
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η αποτίμηση της σύμπραξης δυοδιεπιστημονικών πεδίων, της Παιδαγωγικής του Θεάτρου και τηςΜουσειακής Αγωγής. Θεωρώντας ότι το σύγχρονο μουσείο και ηανάγκη να προσελκύσει ένα πιο διευρυμένο κοινό το οδηγούν να αναθεω-ρεί παρόντα μοντέλα εξήγησης και ερμηνείας των συλλογών του, προτεί-νουμε μια δημιουργική προσέγγιση των μουσειακών εκθεμάτων. Ειδικό-τερα, η θεατρική προσέγγιση αποτελεί γόνιμο εκπαιδευτικό περιβάλλονκαι μέσον ενδυνάμωσης της συνάντησης του μουσειακού αντικειμένου καιτων επισκεπτών, τους οποίους εμπλέκει με τρόπο βιωματικό, μέσω θεατρι-κών ρόλων, στην βαθιά κατανόηση του μουσειακού κόσμου, των αιτιωδώνσχέσεων και της συνολικής πραγματικότητας, η οποία βρίσκεται πίσω απότα μουσειακά εκθέματα.
Athens and Attica in Prehistory: Proceedings of the International Conference, Athens, 27–31 May 2015, 2020
Struggling with “Dhrakonera” (=Dragonwaters): environmental change at an EH site within the Marathon “great marsh” by the end of the 3rd millennium BC The Kato Souli-Schinias archaeological record is empirically linked to long-lasting questions addressing social change and en- vironmental adaptation in human societies. Excavation undertaken due to works in preparation for the Athens 2004 Olympic Rowing Center (hereafter ORC), unearthed EH contexts. This paper attempts to place data deriving from the small scale of a salvage dig, within successive contextual scales: comparison departs from the Marathon plain, to the EHII-III transition on the Hellenic mainland and in the Aegean and to the large scale of globally significant circumstances at the end of the BA. To this aim, site-specific archaeological stratigraphy, involving a loose cluster of EH houses and related ditches and pits in a wetland environment, is examined in cross-reference to the geological stratigraphy of the Marathon plain. It is argued that there is an observable human response to a rather abrupt environmental change. Questions are formulated within a methodological frame- work proposed to investigate the validity of possible links between this observation and the abrupt changes in BA cultures at the end of the 3rd millennium with an environmental event.
Περιγραφή του πρώτου σεμιναρίου για την αντιμετώπιση καταστροφών σε Πολιτιστικά Ιδρύματα της Ελλάδας
2014
«Σχέδιο Αντιμετώπισης Καταστροφών (DisasterPlan) σε Πολιτιστικά Ιδρύματα της Ελλάδας» ήταν ο τίτλος του τετραήμερου Σεμιναρίου που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Ευγενίδου σε συνεργασία με την Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών της Αθήνας, το τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθηνών, την Αμερικανική Πρεσβεία και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.). Το Σεμινάριο αυτό απευθυνόταν σε επαγγελματίες των πολιτιστικών ιδρυμάτων, όπως συντηρητές, μουσειολόγους, αρχαιολόγους, βιβλιοθηκονόμους και αρχειονόμους και ήρθε
Δημοσιεύτηκε στο Κ. Tσουκαλά και Δ. Γερμανός (επιμ.), Παιδική χωρική αφηγηματικότητα. Πόλη– παιχνίδι – εκπαίδευση (σ. 261-279). Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο, 2019
Tο εκπαιδευτικό πρόγραμμα: «Προσχέδια: η αρχιτεκτονική πάει σχολείο» το οποίο πραγματοποιήθηκe σε δύο δημόσια νηπιαγωγεία του κέντρου της Αθήνας, τη σχολική χρονιά 2015 – 2016, θα μπορούσε επιγραμματικά να χωριστεί σε τέσσερις φάσεις. Η 1η φάση αφορούσε στην παρατήρηση και καταγραφή του άμεσα βιωμένου χώρου του νηπιαγωγείου από τα παιδιά. Κατά τη 2η φάση τα παιδιά πραγματοποίησαν ελεύθερες διαδρομές στη γειτονιά και κράτησαν σημειώσεις για τις βόλτες τους. Στη συνέχεια επεξεργάστηκαν αυτό το υλικό στο χώρο του νηπιαγωγείου. Στην 3η φάση τα παιδιά επικεντρώθηκαν και μελέτησαν τέσσερα κτίρια – κατοικίες, χαρακτηριστικές της γειτονιάς των Άνω Πετραλώνων. Τα παιδιά συζήτησαν με τους κατοίκους και συνέλεξαν στοιχεία – «μαρτυρίες» για την ταυτότητα των κτιρίων μέσα από μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση της κοινωνικής πραγματικότητας. Η 4η φάση περιστρέφεται γύρω από το τρίπτυχο «σκέφτομαι – σχεδιάζω – κατασκευάζω». Τα παιδιά, αξιοποιώντας τις γνώσεις που απέκτησαν στις προηγούμενες φάσεις...