Πίστη και εμπιστοσύνη: Ανιχνεύοντας μοντέλα θρησκευτικής και πολιτικής δέσμευσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Μια εμπειρική προσέγγιση. (original) (raw)

ακραία µορφή της αυτή η τάση προς τη «θρησκεία χωρίς εκκλησία» και την «πίστη χωρίς δόγµα» µπορεί να υποδηλώνει την απόλυτη έλλειψη πίστης ως µια θρησκευτική στάση. 2 Ακόµα και σε µια ηπιότερη εκδοχή, αποτελεί και πάλι περισσότερο µια έκφραση προσωπικής προτίµησης παρά µια δήλωση συλλογικής ταυτότητας και ένταξης σε µια οµάδα. Με την έννοια της προσωπικής προτίµησης, η πίστη δεν διαθέτει τα µέσα για τη δηµιουργία των συνδετικών δεσµών οι οποίοι δηµιουργούν τη δέσµευση που απαιτεί η κοινωνική και διαπροσωπική εµπιστοσύνη. Παρόλο που η πίστη και η εµπιστοσύνη µοιράζονται το ίδιο αξιακό πεδίο, διαφέρουν ως προς τον προσανατολισµό τους: η πίστη ανήκει σε ένα ατοµικό σύµπαν και η εµπιστοσύνη, ως σχεσιακή αξία εξ ορισµού, παραπέµπει στο δηµόσιο χώρο, τη σφαίρα της πολιτείας [civitas]. Η σχέση µεταξύ των δύο και ο τρόπος που γίνονται λειτουργικές µέσα στην κοινωνική πραγµατικότητα είναι ενα ιδιαίτερο επίµαχο ζήτηµα προβληµατισµού.