SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ MEKÂNSAL TEKNOLOJİLERE YÖNELİK ÖZ YETERLİK ALGILARININ BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ (original) (raw)

Öz Günlük hayatta farkında olmadan sıklıkla kullandığımız mekânsal düşünme becerisi 2005 Sosyal Bilgiler Öğretim Programı'nda mekânı algılama/düşünme becerisi olarak yerini almıştır. Mekânı algılama/düşünme becerisi uzay ilişkilerini görebilme, harita, plan, kroki, grafik, diyagram çizme ve yorumlama, küre kullanma gibi becerileri içermektedir. Bu becerilerde yer alan materyallerin (harita, kroki, grafik, küre, vb.) bilgisayar teknolojisi ile bütünleştirilmesiyle oluşturulan mekânsal teknolojileri, günümüz eğitim öğretim ortamlarında kullanmak öğrencilerin mekânsal düşünme becerilerini geliştirmeye önemli katkı sağlamaktadır. Öğretim sürecinde bu teknolojilerin etkili kullanılması uygulayıcılar olan öğretmen ve öğretmen adaylarının bu teknolojileri kullanma yeterliklerine sahip olmasıyla mümkündür. Bu çalışmanın amacı sosyal bilgiler öğretmen adaylarının mekânsal teknolojilere yönelik öz yeterlik algılanın cinsiyet, bilgisayar başında geçirilen zaman, sahip olunan dijital aygıt sayısı ve akademik ortalama değişkenlerine göre incelemektir. Araştırmanın örneklemini 2016-2017 eğitim öğretim yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi ve Atatürk Üniversitesinde öğrenim gören 201 3. ve 4. Sınıf sosyal bilgiler öğretmeni adayları oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Mekânsal Teknolojiler Öz Yeterlik Ölçeği kullanılmıştır. Toplanan verilerin analizinde bağımsız t testi, tanımlayıcı istatistik, tek yönlü ANOVA analizleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının mekânsal teknolojiler öz yeterlik algı düzeylerinin düşük olduğu ve mekânsal teknolojilere yönelik öz yeterlik algıları üzerinde cinsiyet, bilgisayar başında geçirilen zaman ve sahip olunan dijital aygıt sayısının anlamlı bir farklılık oluşturduğu görülürken akademik ortalama değişkeninin anlamlı bir farklılık oluşturmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Mekânsal Teknolojiler, Öz Yeterlik, Sosyal Bilgiler, Öğretmen Adayı, Mekânı Algılama. Abstract The spatial thinking ability that we often use unconsciously in everyday life is cover as the ability to perceive/think space in the Social Science Curriculum of 2005. The ability to perceive/think space include the skills of recognizing space relations; drawing and interpreting maps, plans, sketches, graphics, diagram; and using spheres. The educational use of spatial technologies created by integrating skill-related materials (maps, sketches, graphics, spheres, etc.) with computer technology today makes a significant contribution to the development of students' spatial thinking ability. Effective use of these technologies in teaching processes is achievable if teachers and preservice teachers have the ability to use these technologies. The purpose of this study is to analyze preservice social science teachers' perceived self-efficacy for spatial technologies according to a set of variables including gender, the time spent at the computer, the number of digital devices owned, and academic average. The study sample was composed of 201 3 rd-and 4 th-grade preservice social science teachers studying at Karadeniz Technical University and Atatürk University in the academic year of 2016-2017. The data was collected using the Spatial Technologies Self-Efficacy Scale and analyzed using t-test, descriptive statistics, and one-way analysis of variance (ANOVA). The research results indicated that the preservice social science teachers had a low level of perceived self-efficacy for spatial technologies. The variables gender, the time spent at the computer, and the number of digital devices owned led to a significant difference in their perceived self-efficacy for spatial technologies, while the variable academic average did not lead to a significant difference.