Muhsin Bey'in Son Hamlet'i Üzerine Bir Deneme (original) (raw)

Mimesis Sayı 22

Abstract

https://www.mimesis-dergi.org/2021/11/muhsin-beyin-son-hamleti-uzerine-bir-deneme/ Muhsin Bey’in hayalini kurduğu “son Hamlet’i” mi yoksa onun bir provası mı? Hamlet’i oynamanın paradoksundan söz etmiştik yukarıda. Aynı anda başarı ve yenilgiden. Farkında olduğumuz, değiştirmek istediğimiz şeyler karşısında eyleme geçemediğimiz, geçmişle ve bugünle yüzleşemediğimiz takdirde hep Hamlet rolüne mahkum kalmaktan, Hamlet’i başarıyla oynadıkça “hayaletlerimizin”, “anılarımızın”, ortak geçmişimizin yakamızı bir o kadar bırakamayacağından söz etmiştik. Öyleyse Hamlet’in de sorduğu gibi her gece sahneye gelen ve geçmişte hesabı kapatılamamış, tamamlanamamış bu şey de ne? Tüm bunların anlamı ne? Sahnede üç aktörün yeniden seyircisiyle buluşmasıyla geleceğe, gelmekte olana doğru birlikte sorduğumuz bir soru (“Kim Var Orada?”) ve birlikte bulduğumuz bir cevap mı ? (“Muhsin Bey’in Son Hamlet’i”). Sadece geçmişe eleştirel yaklaşma, kaçırılan fırsatları geri alma, kayıpları telafi etme, geçmişi olduğu kadar bugünü de onarma çabası mı? Muhsin Bey’in Son Hamlet’i aslında hep kendinin bir fazlası. Her defasında geçmişe sorulan yeni bir soruyla ve geçmişte kalanların sorularına cevap verebilme umuduyla hep yeni baştan başlayan, Hamlet’i oynadıkça kaçınılmaz yenilgisinden ders çıkaran, geleceğe not düşen, umutsuzluktan umut çıkaran bir oyun. Öyle görünüyor ki “bu ülkede çürümüş bir şeyler kalmayana dek” Muhsin Bey’in Son Hamlet’i hep yeni bir “ Son Hamlet” olarak sahneye gelmeye, hatırlamaya, hatırlatmaya, ölülerini diriltmeye devam edecek.

Eylem Ejder hasn't uploaded this document.

Let Eylem know you want this document to be uploaded.

Ask for this document to be uploaded.