Türkiye'deki Suriyelilerin Sosyolojik "Yabancı" Olarak Ele Alınması Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme (original) (raw)

Öz: 2011 yılından bu yana Suriyelilerin Türkiye'ye zorunlu göçü, Türkiye'yi kitlesel bir göç akını ile karşı karşıya bırakmıştır. Başlangıçta, ülkelerindeki durum düzeldiğinde geri dönecekleri düşünülen Suriyeliler, hem siyasal hem de toplumsal alanda "misafir" söylemi ile birlikte ele alınmıştır. Ancak süreç içerisinde, Suriye'deki durumun düzelmemesi ve yakın zamanda düzeleceğine dair olan öngörünün sorgulanması, nüfusları yaklaşık 4 milyona ulaşan Suriyelilerin Türkiye'deki kalıcılıklarına ilişkin tartışmaları beraberinde getirmiştir. Akademik çalışmalarda da toplumsal bütünleşme, toplumsal uyum, birlikte yaşama gibi temalar çerçevesinde konuya yoğun bir ilgi oluşmuştur. Son yıllarda sosyoloji alanında yapılan çalışmalarda ise, Suriyeliler, farklılaşan özelliklerine referansla, Simmel, Park ve Bauman'ın geliştirdiği yabancılık teorileri bağlamında "yabancı" kavramı ile özdeşleştirilerek ele alınmaya başlamıştır. Bu çalışmada, yabancı teorilerinin ortaya çıktığı ulusal durumlar ve Türkiye deneyiminin dinamikleri çerçevesinde "yabancı" kavramının Suriyeliler için kullanımının ne derece uygun olduğu tartışılmaktadır. Bu makalenin temel iddiası, yabancılık tartışmalarının ortaya çıktığı ülkelerin uluslararası göç ve göçmenlik deneyiminin Türkiye'ninkinden oldukça farklı olduğu ve Suriyelilerin sosyolojik anlamda "yabancı" olarak tanımlanıp tanımlanamayacağını anlamak için uzun bir tarihselliğe ihtiyaç duyulduğudur. Abstract: Since the year 2011, forced migration of the Syrians to Turkey has had the country confronted a massive influx of immigration. Initially, the Syrians, who were supposed to return when the situation in their country to be improved, were dealt with the "guest" discourse in both political and social spheres. But in the process, failing the improvement of the situation in Syria and questioning the prediction about finding a remedy in the near future has raised a question related to the persistency of the Syrians whose population has reached about 4 million in Turkey. In academic studies, there has also been an intense interest in the subject within the framework of themes such as social integration, social cohesion and living together. In recent years, in the studies carried out in the field of sociology, the Syrians, who are identified with the concept "stranger" with the reference of their differentiating characteristics, have started to be discussed in the context of theories of alienation developed by Simmel, Park and Bauman. In this study, the use of the concept "stranger" for the Syrians is discussed within the frame of national situations in which alienation theories emerge and dynamics of Turkey's experience. The main claim of this article is that the experience related to international migration and immigration of the countries where theories of alienation emerged is quite different from that of Turkey and a sound historicity is needed to understand whether the Syrians to be defined as "stranger" in the sociological concept.