CZY W STAROSĄDECKIM KLASZTORZE KLARYSEK ZACHOWAŁY SIĘ PRZEDMIOTY NALEŻĄCE DO ŚW. KINGI? (original) (raw)
Correspondence between Krystyna Skwarko and Krystyna and Czeslaw Bednarczyk
2020
Praca zawiera korespondencję prowadzoną w latach 1971–1982 przez Krystynę Skwarko, przebywającą na emigracji w Nowej Zelandii nauczycielkę i pisarkę, oraz Krystynę i Czesława Bednarczyków, właścicieli emigracyjnego wydawnictwa Oficyna Poetów i Malarzy. Korespondencja opatrzona jest wstępem omawiającym najważniejsze zagadnienia, takie jak życiorys i twórczość Skwarko czy działalność Bednarczyków, a także notą edytorską i przypisami. This thesis contains correspondence from 1971–1982 between Krystyna Skwarko, emigrant teacher and writer residing in New Zealand after World War II, and Krystyna and Czeslaw Bednarczyk, owners of emigrant publishing house Poets’ and Painters’ Press. The correspondence is provided with an introduction describing the most important issues, such as Skwarko’s biography and work and Bednarczyks’ activity, and also with an editorial note and footnotes
Przegląd Historyczny, 2020
The tomb and commemoration of Grand Duke Alexander Vytautas in the Vilnius cathedral in the context of the commemoration of Władysław Jagiełło (Jogaila) in the Kraków cathedral and Jagiellonian propaganda in the fourteenth–sixteenth centuries The article is a critical analysis of the burial and commemoration of Grand Duke of Lithuania, Alexander Vytautas the Great (ca 1350–1430) in the Vilnius cathedral and at the same time an attempt to revise the previous historiography dealing with the subject. The author examines the question of the location of the tomb, its original form, especially the shape and placement of the tombstone funded in 1535 by Queen Bona Sforza and made by Bernardino de Gianotis. He also discusses the commemoration of Vytautas with regard to the Jagiellons’ dynastic propaganda (in connection with the beginning of the cult of St. Casimirus) and creation of memorial sites. The author presents the hitherto unused handwritten copy of the inscription from Vytautas’ tom...
W ostatnim czasie polskie górnictwo boryka si ze wzrostem zagroe naturalnych, do których naley równie zagroenie metanem. Jak podaje Gówny Instytut Górnictwa [4], ju ponad 80% wgla wydobywanych jest w Polsce w warunkach zagroenia metanowego. Ma to zwizek zarówno ze zwikszaniem gbokoci, jak i z narastajc koncentracj eksploatacji. Migracja metanu z warstw spgowych, do pokadów pierwotnie niezawierajcych me-tanu oraz do wyrobisk stanowi powane zagroenie bezpieczestwa. Migracja ta odbywa si najczciej poprzez szczeliny i spkania górotworu, które mog powsta, bd uaktywni si w wyniku naruszenia pierwotnego stanu równowagi masywu skalnego. W niniejszym arty-kule przedstawiono niektóre wyniki prac nad modelowaniem numerycznym zmian stanu na-pre w górotworze, wywoanych podziemn eksploatacj wgla kamiennego, z uwzgld-nieniem wystpowania metanu. 2. Opis zagadnienia Przedmiotem pracy prezentowanej w niniejszym artykule byo wyznaczenie stanu na-prenia w otoczeniu wyrobiska górniczego, z uwzgldnieniem...
Kliszczaki, czyli Górale od Łętowni, osiedli pomniejszą kotlinę rzeki Raby poniżej osad Zagórzan. Siedziby ich są na znacznej przestrzeni oddzielone od siedzib Zagórzan wyłomem Raby, a na północ za jej biegiem przeciągnęły się aż do wsi Stróży. Czternaście tylko wsi należy do tego małego rodu, który dla różnicy w stroju przez szyderstwo Kliszczakami bywa nazywany (nosi bowiem w kliszcz ściągłe spodnie), sam siebie nazywa on jednakowoż Góralem, od zachodu graniczy ten ród z Babigórcami, od południa i wschodu z Zagórzanami, na północ z Lachami, bo wszystkie osady poniżej północnej granicy góralszczyzny położone nazywają się Lackiemi osadami, a granice zewnętrzne Górali zdają się odpowiadać historycznym granicom Starej Chrobacyi. Wsie przez Kliszczaków zamieszkałe legły w małej kępie obok siebie otoczone wyniosłemi działami około, a złączone tylko za biegiem rzeki Raby. Wsie te są następujące: Trzebinia, Stróża, Pścim, Więciórka, Więcierza, Zawada, Bogdanówka, Tokarnia, Krzeczonów, Sko...
Schyłek kanonii akademickich w krakowskiej Kapitule katedralnej?
Analecta Cracoviensia
The Jagiellonian restoration of the University of Cracow, founded in 1364, took place in 1400. Besides the legacy of Queen Hedwig and King Wladysław Jagiełło, Piotr Wysz, the Bishop of Cracow, donated to the University two canonries in the Wawel Cathedral Chapter. Since then, the University nominated candidates to these offices thus providing them with the necessary financial support. They were called the academic canonries and the designated professors – the academic canons. Even during the time when the nobility usurped the exclusive right to nominate canons, two seats in the Chapter were always reserved for the University. The Senate of the University presented the candidates to the canonries for more than 500 years. The article deals with the academic canonries after 1945, especially in the time of the communist regime. The Senate of the Jagiellonian University exercised its law to nominate the canons for the last time in 1951. In 1954, the communist authorities removed the 550 ...
Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki Zygmunta Krasińskiego. Problematyka i tekst
Sztuka Edycji, 2017
The author analyzes, among others, the origins of the young-age text by Zygmunt Krasiński entitled Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki. Following other scholars, he associates the composition's writing with the press note Zamek Węgierski Kseith in "Dziennik Warszawski" in 1826. It is that year which is believed to be the hypothetical date of the creation of Krasiński's little work. According to him, the evidence for that is not only the time of printing the note, but also the ineptitude of form in Krasiński's story, as well as the dependencies (described in the article) on The Black Dwarf by Walter Scott, translated into Polish also in 1826. Some data is also provided by the memoirs by Konstanty Gaszyński. In the further part of the article the author discusses the history of reception of Mściwy karzeł and analyzes the proper and stylistic interferences which Krasiński's composition was subject to in "Zbieracz Literacki" in 1838, reissuing it eight years after the first printing in 1830 in "Pamiętnik dla Płci Pięknej".
2015
Ośrodki katedralne były w okresie średniowiecza i wczesnej nowożytności ważnymi centrami intelektualnymi. Kapituły (katedralne, ale także kolegiackie) skupiały najlepiej wykształcony kler, w znacznej mierze posiadaczy uniwersyteckich stopni naukowych, a także notariuszy publicznych. Po odbytych studiach (krajowych i zagranicznych) kanonicy i prałaci przywozili ze sobą książki, które stawały się głównym zrębem bibliotek kapitulnych. Ośrodki kapitulne były także centrami szkolnymi, a te nie mogłyby funkcjonować bez podręczników. Najlepiej rozpoznanymi księgozbiorami polskich kapituł katedralnych są kolekcje gnieźnieńska 1 , a także krakowska 2 , płocka 3 i włocławska. Dotychczas dziejami zarówno kapituły włocławskiej, jak i jej biblioteki, zajmowali się w zasadzie jedynie dwaj wybitni uczeni duchowni -historyk Kościoła, kanonik włocławski profesor Stanisław Chodyński (1836Chodyński ( -1919) ) oraz kontynuujący 1 Więcej na temat tejże oraz biblioteki kapituły poznańskiej w moim artykule Biblioteki kapituł katedralnych w Gnieźnie i Poznaniu w XV i pocz. XVI wieku, "Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne" [w druku]. 2 M.
Motyw „gniewu Bożego” w historiografii Ksiąg Królewskich
Verbum Vitae, 2018
Motyw „gniewu Bożego” jest kluczowy do zrozumienia historiografii Ksiąg Królewskich, a przede wszystkim tragicznego końca Izraela i Judy. Opowiadając o losach monarchii podawidowej, autor biblijny przedstawia, jak gniew YHWH doprowadza najpierw do podziału królestwa Salomona (1 Krl 11,9-13), następnie do upadku Królestwa Północnego (2 Krl 17,5-23), a ostatecznie do upadku Jerozolimy i Judy (2 Krl 24–25). Teologiczna interpretacja historii w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej opiera się na wzajemnie powiązanych paradygmatach „zbrodni i kary” oraz „proroctwa i jego wypełnienia się”. Ich dopełnieniem jest nierozerwalny związek między gniewem YHWH a niewiernością Jego przymierzu we-dług logiki zasady retrybucji. W ten sposób autor Ksiąg Królewskich interpretuje tragiczny koniec monarchii w Izraelu i Judzie jako skutek słusznego wzburzenia YHWH w reakcji na grzech bałwochwalstwa i porzucenie Go przez lud. Według tej logiki motyw „gniewu Boże-go” w Pierwszej i Drugiej Księdze Królewskiej służy racjonalizacji narodowej katastrofy i apologii Boga. Tak nakreślona teologiczna wizja historii jest lekcją i przestrogą dla powygnaniowych odbiorców tych pism.
Carl Lüdecke i wrocławskie budownictwo mieszkaniowe
Architectus, 2015
Agnieszka Tomaszewicz* Carl Lüdecke i wrocławskie budownictwo mieszkaniowe Carl Lüdecke and dwelling-houses in Wrocław Carl Lüdecke 1 należał do grona najważniejszych architektów XIX-wiecznego Wrocławia, uważano nawet, że [...] stworzył we Wrocławiu budowle takiej klasy i w takiej liczbie, że jego imię ma na zawsze zapewnione jedno z najbardziej honorowych miejsc w historii architektury miasta 2 [2, s. 7]. Wśród najbardziej znanych wrocławskich dzieł artysty wymienia się zwykle: gmach Nowej Giełdy [3], frontową część Dworca Świebodzkiego [4], budynki w ogrodzie zoologicznym [5], a także koncepcję odbudowy Teatru Miejskiego po pożarze z 1865 r. [6] oraz projekty rewaloryzacji staromiejskiego ratusza i kated ry św. Jana Chrzciciela. Tymczasem Lüdecke zaprojekto wał też kilka miejskich domów mieszkalnych, wzniesionych zarówno w zabudowie zwartej, jak i otwartej. Projekty wspomnia nych domów powstały głównie w latach 50. i 60. XIX w., a więc w pierwszym okresie wrocławskiej twórczości artysty. Najwcześniejszą koncepcję kamienicy Lüdecke opracował w 1858 r. na zlecenie kupca Nathana Arona. Dom
Cmentarz przy kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w przestrzeni miasta Zgierza
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Nie posiadamy wiele informacji o średniowiecznym Zgierzu. Badań z terenów miasta jest stosunkowo mało, dlatego możliwość przebadania terenu nierozerwalnie związanego ze średniowiecznym miastem budzi zainteresowanie. Odsłonięcie reliktów dawnego cmentarza szkieletowego pozwoliło rozwiać pewne wątpliwości związane z funkcjonowaniem tego terenu po 1820 r.
Z archiwum KC PZPR: sprawa "Austerii" Jerzego Kawalerowicza
Studia Filmoznawcze, 2009
The Communist Party Authorities and Kawalerowicz’s The Inn. These documentary sources present the case of Kawalerowicz’s film and its squandered – due to political reasons – international carrer in 1982. The film, a requiem for the Jewish culture on the Polish territory, based on the great book by Julian Stryjkowski, a promonent Polish-Jewish writer, could not be produced in the mid-1960s because it was the the time of anti-Semitic atmosphere among the Communist Party authorities. Realised in the 1980s, the film was regarded as suspicious because of the ongoing events in the Middle East and the image of the first World War Russian soldiers recognized as a probablic depiction.
Studia Prawnoustrojowe, 2024
"W toku postępowania egzekucyjnego prowadzący je organ nie ma legitymacji do wkraczanie w ustalenia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną". "Jeśli istnieje między zobowiązanym, a organem egzekucyjnym spór co do zakresu obowiązków wynikających z ostatecznej decyzji o nakazie rozbiórki to może być on rozwiązany przez zastosowanie przewidzianej w art. 113 § 2 k.p.a. instytucji wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji".
Studia Prawnoustrojowe, 2021
Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 14 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Ol 749/19 Teza W razie braku interwencji ustawodawcy w zakresie ustalenia maksymalnej wysokości opłaty egzekucyjnej, opłaty manipulacyjnej i wysokości innych opłat egzekucyjnych, organy administracji publicznej dokonywać muszą oceny, czy ustalone koszty egzekucyjne na podstawie stawek procentowych wskazanych w przepisach u.p.e.a. przystają do wzorców konstytucyjnych wynikających z art. 64 ust. 1 i art. 84 Konstytucji. Opłaty egzekucyjne naliczane procentowo od wartości egzekwowanej kwoty winny mieć charakter degresywny i wielkość ułamka (procentu) naliczanego od egzekwowanej kwoty winna maleć wraz ze wzrostem egzekwowanej kwoty. W glosowanym, prawomocnym orzeczeniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (dalej jako WSA w Olsztynie) uchylił postanowienie dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie obciążenia zobowiązanego kosztami postępowania egzekucyjnego. W części prawnej uzasadnienia sąd wskazał, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r., sygn. akt SK 31/14 zmienił normatywną treść m.in. art. 64 § 1 pkt 4 i art. 64 § 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji 1 , derogując je w zakresie, w jakim nie określają maksymalnej wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne. Sąd wskazywał, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego (dalej jako Trybunał) ma charakter zakresowy, co oznacza, że nie powoduje on utraty 1 T.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1427, dalej jako u.p.e.a.
Jan Łukasz Hildebrandt a rezydencja władców we Wrocławiu
2006
Jan Łukasz von Hildebrandt (1668-1745) na kartach historii sztuki śląskiej pozostaje w cieniu osobowości innego wielkiego architekta austriackiego, Jana Bernarda Fischera von Erlach (1656-1723) 1. Wydaje się jednak, że do czasu powstania Kaplicy Elektorskiej przy katedrze wrocławskiej to Hildebrandt wywarł na barokową architekturę Śląska większy wpływ niż Fischer i zaistniał w niej silniej, niż dotąd przyjmowano 2. Źródło pisane dokumentarnie potwierdza, że Johann Lucas Hyldebrand, nadworny inżynier Cesarskiej Mości, wykonał projekt pałacu Schreyvogla we Wrocławiu (1705) 3 , który zburzono w 1885/86 r. Archiwalna wzmianka odnosząca budowniczego Hildebrandta do wrocławskiego pałacu Peina-Spätgena pozwala łączyć jego projekt (ok. 1700-1704) z wiedeńskim architektem o tym nazwisku 4. Natomiast celem niniejszego artykułu, w oparciu o analizę stylistyczno-porównawczą, jest przypisanie Hildebrandtowi również autorstwa fasady kamienicy przy wrocławskim Rynku nr 6 5. Kamienica Pod Złotym Słońcem prezentuje się w splendorze barokowej fasady pośrodku najbardziej eksponowanej, zachodniej pierzei Rynku oraz słusznie uchodzi za najlepiej zachowany i najdokładniej przebadany dom mieszczański we Wrocławiu 6. Mimo to autorstwo jej elewacji frontowej nie zostało wyjaśnione. Anonimowe dzieło architektury barokowej, niedoceniane w ramach tradycyjnej historii sztuki, na ogół odmierzanej dokonaniami wielkich artystów, może zyskać na znaczeniu dzięki włączeniu go do dorobku uznanego architekta. Kamienica przy Rynku nr 6, która wznosi się na zrębach dwóch murowanych domów z XIII w., była rozbudowywana w epoce średniowiecza, została przekształcona w XVI w. i gruntownie zmodernizowana w końcu XVII w. 7 , a do początku wieku XVIII otrzymała nową fasadę. Podczas barokowej przebudowy wnętrz powstała m.in. sklepiona sień przejazdowa i dostępny z niej, równoległy bieg reprezentacyjnych schodów na pierwsze piętro. Przy tworzeniu fasady uwzględniono istniejącą substancję budowlaną i utrzymano dwupiętrowy układ starej elewacji 8 , łącznie z równoległym do frontu dachem, zasłaniającym drugi, niższy. Dlatego bryła domu kalenicowego, która obok podobnych w typie i wysokości kalenicy, lecz czterokondygnacyjnych domów nr 7 i 8, wyodrębniała się spośród innych, w większości szczytowych kamienic wokół Rynku, zachowała w elewacji proporcje bliskie miejskim budowlom rezydencjonalnym. Projektant ukrył dawne nieregularności pod nowymi podziałami architektonicznymi symetrycznej kompozycji pięciu osi okiennych barokowej fasady. Oś główną zaakcentował przez pozorny ryzalit, ozdobniejsze obramienie środkowego portfenetru i podwyższoną, dekoracyjną facjatę, lecz przede wszystkim imponującą formą portalu balkonowego. Przesunięto go nieco w lewo, aby przybliżyć otwór bramy wjazdowej do światła sieni, która przebiega asymetrycznie, wzdłuż konstrukcyjnego muru, na dawnym styku sąsiadujących tu wcześniej domów. Dążenie do idealnej symetrii fasady, a jednocześnie do praktycznego, prostopadłego wjazdu do sieni spowodowało kompromisowe zaburzenia odstępów między krawędziami portalu z balustradą a naczółkami okien parteru i podokiennikami piętra. Do korektur optycznych należą ugięcia gzymsu parapetowego, które dają złudzenie skrótów perspektywicznych i iluzją trzeciego wymiaru tuszują płaskość elewacji. Kamienny detal architektoniczny, łącznie z wyładowanym gzymsem okapowym, precyzyjnie opracowano w piaskowcu, przy czym zwłaszcza portal stanowi /4/ ↪Quart Nr 2/2006 il.