KÜÇÜK BURNAZ (HATAY-ERZİN) YERLEŞMESİNDE ELE GEÇEN AMPHORA VE TUĞLA-KİREMİT-KÜNK ÖRNEKLERİ ARKEOMETRİK ÇALIŞMALARI VE KAYNAK DEĞERLENDİRMELERİ (original) (raw)
Related papers
HATAY AĞZINDAKİ ARKAİK VE YEREL UNSURLARA ART VE EŞ ZAMANLI BİR BAKIŞ
Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2020
Bu çalışmada Hatay ağzındaki bazı arkaik ve yerel unsurlar üzerinde durulmuştur. Hatay ağzında kullanılan kelimeler olabildiğince geniş bir ölçüde gözden geçirilmiş; içlerinde arkaik ve yerel özellik arz edenler tespit edilip yapıları tartışılmış, yer yer art zamanlı ve eş zamanlı olarak Türk lehçeleriyle mukayese edilmiştir. Böylece her bir kelimenin ek veya köküyle bize anlattığı bilgi ve kültür dünyası, bu dünyanın zaman ve mekân tanımadan yaşayabildiği; şekil ve anlam değiştirse bile kelimelerin bizi neredeyse kesintisiz bir biçimde geçmişe bağladığı gerçeği fark ettirilmeye çalışılmıştır.
ARKEOLOJİK YÜZEY ARAŞTIRMALARI IŞIĞINDA AĞRI-DOĞUBAYAZIT BÖLGESİ’NİN ORTA TUNÇ ÇAĞI KÜLTÜRÜ
Doğu Anadolu’nun özellikle Kafkasya ve İran’a yakın bölümlerinde Karagündüz, Dilkaya, , Van Kalesi Höyüğü gibi arkeolojik merkezlerde yapılan araştırmalar Orta Tunç Çağı ile birlikte yerleşim yerlerinin terk edildiğini ortaya çıkarmıştır. Bu merkezlerde bulunan az sayıdaki II. Binyıl keramikleri ise mimari ile ilişkilendirilememiştir. Bu konuda farklı yaklaşımlar bulunmaktadır. Son zamanlarda, Kura-Aras Kültürü’nün çözülmesine yönelik en ilgi çeken yaklaşım hayvan sürülerinin artmaya başlamasıyla birlikte meydana gelen otlak sıkıntısı sebebiyle yer değiştirmelerdir. . Buna rağmen; Nahçıvan bölgesinde I. ve II. Kültepe ile Ermenistan’daki Metsamor gibi merkezler ise aksine güçlü Orta Tunç Çağı tabakalarına sahiptir. Bu sorunun çözümü için 2016 yılından itibaren Ağrı-Iğdır illerinde Orta Tunç Çağı’na tarihlenen Aras Boyalıları Kültürü arkeolojik yüzey araştırmalarına başlanmıştır. . Araştırma bölgemiz ağırlıklı olarak Doğubayazıt ve Iğdır ovaları ve bu ovaların Ağrı Dağı’nın lav akıntılarıyla birleştiği alçak tepelerdir. Son bilgiler ışığında Aras Boyalıları Kültürü’nün yerleşik, göçebe ve yarı göçebe toplulukların stratejik iş birliği ile şekillendiği düşünülmektedir. .
2016
Damascus region, having an important place at the tradition of the art and science of Islam, growing numerous commentators by it’s science and lore centers, and being center of the significant scientific works at the other areas, maintained it’s features until nowadays. After the events began at 2011, occurring the large scaled emigration with the destruction experienced at social, cultural commercial etc. and most of the areas at the region, the religious education at the same way Quran and commentary works are disrupted. In our article firstly, it will be informed about the publishers, the scientist that are exposed to migrate and the religious education institutions foremost Islamic colleges which ended their activities, the situation of the Quran and commentary works with an overview to the area that is mentioned after the events which are experienced at Damascus region. Furthermore, the ways of the transformation of the accumulations of these scientists in terms of the suggestions of solution, and the gains will be tried to utter. In this regard, it becomes more important to utter the proposals and suggestions in the name of making more comprehensive and wider works with a new approach between our country and Syrian commentary tradition. By the help of this our aim is: to prevent the disappearance of the Islamic cultural heritage of Syria, provide awareness by opening the works which can be done by this context to a debate at the academic community and ensure to figure out the level of consciousness
ARKEOLOJİK YÜZEY ARAŞTIRMALARI IŞIĞINDA AĞRI-DOĞUBAYAZIT BÖLGESİ’NİN ORTA TUNÇ ÇAĞI KÜLTÜRÜ, 2018
Doğu Anadolu’nun özellikle Kafkasya ve İran’a yakın bölümlerinde Karagündüz, Dilkaya, Van Kalesi Höyüğü gibi arkeolojik merkezlerde yapılan araştırmalar Orta Tunç Çağı ile birlikte yerleşim yerlerinin terk edildiğini ortaya çıkarmıştır. Bu merkezlerde bulunan az sayıdaki II. Binyıl keramikleri ise mimari ile ilişkilendirilememiştir. Bu konuda farklı yaklaşımlar bulunmaktadır. Son zamanlarda, Kura-Aras Kültürü’nün çözülmesine yönelik en ilgi çeken yaklaşım hayvan sürülerinin artmaya başlamasıyla birlikte meydana gelen otlak sıkıntısı sebebiyle yer değiştirmelerdir. Buna rağmen; Nahçıvan bölgesinde I. ve II. Kültepe ile Ermenistan’daki Metsamor gibi merkezler ise aksine güçlü Orta Tunç Çağı tabakalarına sahiptir. Bu sorunun çözümü için 2016 yılından itibaren Ağrı-Iğdır illerinde Orta Tunç Çağı’na tarihlenen Aras Boyalıları Kültürü arkeolojik yüzey araştırmalarına başlanmıştır. Araştırma bölgemiz ağırlıklı olarak Doğubayazıt ve Iğdır ovaları ve bu ovaların Ağrı Dağı’nın lav akıntılarıyla birleştiği alçak tepelerdir. Son bilgiler ışığında Aras Boyalıları Kültürü’nün yerleşik, göçebe ve yarı göçebe toplulukların stratejik iş birliği ile şekillendiği düşünülmektedir. Diğer bir deyişle Aras Boyalıları Kültürü’nü meydana getiren halklar Transhümanist ve Nomadik gruplardır. Dönemin kültür taşıyıcıları ile ilgili anahtar yerleşmeler Nahçıvan bölgesinde bulunmaktadır. Bu merkezlerde gerçekleştirilen arkeolojik kazılar sayesinde kültüre ait önemli bilgilere ulaşılmıştır. Kuzeyden güney doğru akan Arpaçay Nehri ile batıdan doğuya doğru akan Aras Nehrinin birleştiği nokta temel alındığında, kültüre ait arkeolojik merkez sayısının Arpaçay Nehri’nin doğusunda daha fazla olduğu görülmektedir. Bu tespit doğrultusunda sürdürdüğümüz yüzey araştırmaları 2016 ve 2017 yıllarında ağırlıklı olarak Iğdır ve Doğubayazıt ovalarında gerçekleştirilmiştir. Hem bölgeyi tanıma açısından ve hem de yeni merkezler bulma ümidiyle ilk sezon olan 2016 yılında ağırlıklı olarak daha önce bilinen merkezlere gidilmiştir. Bu çaba ile tespiti yapılan arkeolojik merkezlerin coğrafya ile ve birbirleriyle olan ilişkisi anlaşılmaya çalışılmıştır. 2017 yılı çalışmaları daha önceki merkezlerin yerinde görülmesi ve yeni merkezlerin tespiti olarak iki bölüme ayrılmıştır. Bu kapsamda Yaygınyurt Köyü’nde 11 olarak tespit edilmiş kurgan mezar sayısı 17 olarak yeniden güncellenmiştir. Çalışmanın ikinci ayağı olan yeni merkez tespiti çalışmalarının sonucunda ise, Iğdır Erhacı’da Orta Tunç Çağı’na ait ilk kez bir yerleşim yerinin tespiti yapılmıştır. Ova düzeyinde tespiti yapılan bu Orta Tunç Çağı yerleşmesinin keramik verileri %98 oranında monokrom geometrik bezemeli tipinde Aras Boyalıları Kültürü’ne aittir. Bu tespit Aras Boyalıları Kültürü’nün karma yerleşim modellemesini teyit eden bir bulgu olarak kayıtlara geçmiştir. Bardaklı Köyü’nde ise kültüre ait keramik verileri ilk kez mimari bir yapı içinde tespit edilmiştir. Bildiri başlığı ve içeriğine sadık kalınarak çalışmaların Doğubayazıt bölümünden bahsedilecektir.
Ardanuç District is situated in the Eastern Black Sea Section of Black Sea Region of Turkey. It is administratively located within the borders of Artvin Province. The district has quite a rich potential in terms of historical, archeological, sociocultural, and economic assets. However, the biggest problem is failure in adequate evaluation of this area in terms of rural development and sustainable planning. In this regard, the present study aims to make a geographical evaluation of the tourism potential of Ardanuç District with reference to its archeological sites, castles, religious spaces such as tombs, monasteries, and churches, bridges, tablelands, and various festivals, all of which are about cultural tourism. Thus, an attempt is made to answer the following questions: What are the historical, socio-cultural, and economic assets of the district? Is this area suitable for cultural tourism and heritage tourism? What features of the area are important for cultural tourism and heritage tourism? How are these tourism resources planned in a sustainable way? What feasible activities should be carried out in order to introduce and raise awareness regarding historical, archeological, socio-cultural, and economic assets of the district?
insanin kendi ge^mi^ini, tarih (historia) ve arkeolojisini (archeiologia) ara^tirma, bulma ve ögrenme tutkusu, bir 90k §ey gibi bu bilimlere adim veren Bati Uygarliginm be §igi eski Yunanistan'da dogmu §tur. Odysseus'un migferinin, Kahramanlik (^agindan kalma bir antika oldugu ve kendisine Meriones tarafindan verilmi § oldugu söylenir. Bir zamanlar Amyntor'a ait olan bu migferi Autolycus galmii? ve Meriones'in babasi M olus'a vermi §mi §. Bronzdan yapilmi § bu antika migferi giyen Odysseus kendisini diger sava §gilara göre daha güflü, emin ve avantajli hissedermi §. I §te atalar kültü, gefmi^ bilinci, tarihten gelen kökenin verdigi tilsimli gii? ve insanin köken arama ve bulma tutkusuna güzel bir ömek! Ve vatansever insanin "atalarim binlerce yildan beri bu topraklarda ya §ami §, bizler de ya §amaya devam edecegiz!" dedirten cüret ve bilin^liligin kaynagi! Hele o köken bir de insanin kendi atalanna geri gidiyorsa, insanin alacagi haz, feyiz ve ctiretin boyutlan daha da artar! Batililarm arkeolojiye olan merakina gelince, bu ba §li ba §ina bir konudur ve bizi Tevrat, ineil, Rönesans, Reform ve Avrupa Kiiltürünün kökenlerini ara §tirmaya, Avrupahlarin müzelerini niye arkeolojik, epigrafik ve etnolojik eserlerle tika basa doldurduklarma, ktiltür sömürüsiine ve Orientalizme götürür. Yorgun endüstri lrgatlanm dinlendirme i^levine, konu^mamin sonuna dogru deginecegim. Eski ve ölmü § kültür dillerinin 9özülüp arastirmasi icin de ayni §ey söz konusudur.