Wł. Osadczy, Święta Ruś. Rozwój i oddziaływanie idei prawosławia w Galicji, Lublin, Wydawnictwo umcs, 2007, 792 pp. (original) (raw)

Valentin Krautwald (1490-1545). La Riforma in Slesia tra ermeneutica biblica e radicalismo teologico, Firenze, CLORI, 2018, 295 pp. [ISBN 978-8894241662]

Lo studio della Riforma in Slesia è stato fino ad oggi appannaggio di una scuola interpretativa che ha sede oltreoceano, in Pennsylvania, soprattutto in relazione agli eventi di cui è stata teatro in seguito alla vittoria del luteranesimo sui gruppi radicali. Gli storici della regione hanno affrontato lo studio di fonti di un territorio complesso, un mosaico di culture, lingue e tradizioni che si situano in una zona di confine: troppo tedesca per aspirare a diventare territorio polacco, troppo slava per rappresentare degnamente la cultura germanica. Valentin Krautwald (1490-1545) è figlio di questa realtà: un uomo che ha trascorso la propria vita nel dubbio sull’oggetto della propria fede, nel timore di tradire gli insegnamenti della Sacra Scrittura, disposto ad abdicare alla propria scienza, allo studio delle humanae litterae, pur di trovare la salvezza.

Neu gefundene lateinische Quellen zu Band II, Rozmyślanie przemyskie, herausgeben von Felix Keller und Wacław Twardzik / wydali Felix Keller i Wacław Twardzik, Band 3 / Tom 3: Indices, Freiburg i. Br., Weiher, 2004 (Monumenta Linguae Slavicae Dialecti Veteris. Fontes et Dissertationes, t. XLVIII).

Neu gefundene lateinische Quellen zu Band II Nowo znalezione źródłałacińskie do tomu II S./s. 204, Z.lw. 14: Ar€ , §tinus, In loannis Evan §elium tractatus:Sciens etiam, quia a Deo exiit et ad Deum vadit, nec Deum, cum inde exiret, nec nos deserens, cum rediret. S,/s. 328, Z,lw. I8: Theophylacus (Catena* in Marculn): Sequitur et assumit Petrum et Iacobum et Ioannem secum. Illos tres tantum assumit, qui gloriae eius in monte Thabor inspectores extiterant, ut qui gloriosa viderant, viderent et tristia, et addiscerent, quod verus erat homo in hoc, quod trisfatur, unde sequitur e1 coepit pavere et taedere. S./s.334, Z.lw,żO: Augustinus, De consensu Evangelistarum: Quod autem ipse Marcus non solum Pater, §ed Abba, Pater eum dixisse cornmemorat, hoc est Abba Hebraice, quod est Latine Pater. S./s. 33ó, Z.lw. żI: Hieronymus, Commentarius in Marcum: Usque in finem non cessat nos docere patribus oboedire et voluntatem eorum voluntati nostrae praeponere. S./s.346, Z.lw,6: Barthólemy de Glanville, De proprietatibus rerum: Sed contra tales angues pugnat saura bestia scilicet modica, id est lacernrla. Nam sentiens satrra serpentis praesentiam, saltat super faciem dormientis, scalpens pedibus, ut eum excitet et praemuniat contra anguem. S.is, 386, Z,lw. I2: Chrysostomus in Ioannem (Catena in loannem): In medio enim eorum existens, excaecavit eorum oculos, quoniam enim non tenebrae causa erant, indicavit evangelista dicens, quoniam habuerunt lampades, Si vero larnpades non essent, a voce saltem debebant eum agnoscere. S./s. 394, Z.lw.2I: Augustinus (Catena in loannem): Ubi nunc milirum cohors, ubi terror, et munimem armorum? Unam vox turbam odiis ferocem armisque tenibilem sine telo ullo percussit, repu §t, stravit. S./s. 404. Z.lw. 6: Gregorius Magnus, Homilia in Ezechielerr; Quid est hoc, quod electi in faciem, et reprobi retrorsum cadunt, nisi quod omnis, qui post se cadit, ibi procul dubio cadit, ubi non videt; qui velo ante se ceciderit, ibi cecidit, ubi videt? Iniqui ergo, quia in invisibilibus cadunt, post se cadere dicuntur, quia ibi colTuunt, ubi quid eos tunc sequafur modo videre non pos §unt. Iusti vero, quia in istis visibilibus semetipso § sponte deiciunt, ut in invisibilibus eriganfur, quasi in faciem cadunt, quia, timore compuncti, videntes humiliantur. S./s.4l0, Z.lw.l: Augustinus,In loannis Evangelium trąctatus: Inimicos iubet, et hoc faciunt, quod iubet, sinunt scilicet nunc eos abire, quos non vult perire, S.ls. 4ż6,Z.lw.2I: l,eo Papa, De passione Domini: Contra sacramenfum enim erat redemptionis nostrae, ut qui mori pro omnibus venerat, capi nollet. Dat ergo in se furentibus licentiam saeviendi, ne dilato gloriosae crucis triumpho et dominatio diabolica fieret longior, et captivitas humana diurumior. S./s. 428, Z,lw. 11: Theophylactus (Catena in loannem): In eo autem, quod ipsam calicem dicit, quam sibi grata et acceptabilis pro salute mortalium mors videatur, edisseńt.

R. Carboni, C. Pilo, Religione e culti della Sardegna in età romana. Note su alcuni aspetti e problematiche, in E. Cicu, A. Gavini, M. Sechi (edd.), Alta Formazione e Ricerca in Sardegna: Atti del Convegno di Studi Giovani ricercatori (Sassari, 16 dicembre 2011), pp. 37-63

Il progetto congiunto “Religione e culti della Sardegna in età romana” si è posto l’obiettivo, attraverso l’analisi delle fonti archeologiche, epigrafiche e storico-letterarie, di intraprendere un’indagine complessiva delle attestazioni sacre relative al periodo romano nel territorio isolano. L’intervento che si presenta in questa sede intende portare l’attenzione sull’impostazione metodologica della ricerca e offrire alcuni risultati preliminari del lavoro intrapreso. In particolare si è scelto di soffermarsi da una parte sui culti di natura agraria, precisamente sulla figura di Cerere, dall’altra invece sui culti della città di Karales. Parole chiave: Sardegna; culti; Cerere; Cagliari Abstract: The objective of the project “Religion and cults of Sardinia in the Roman period” is to undertake the in-depth investigation of the evidence for the sacred in the Roman period of the island through an analysis of archaeological, epigraphic, and historical sources. The paper to be presented will focus on the methodology of the research and offers some preliminary results of the project thus far. In particular, we have chosen to concentrate on cults of an agrarian nature, specifically the figure of Ceres, and on the cults of the city of Karales. Keywords: Sardinia; Cults; Ceres; Cagliari