An assesment on glazed tile programs applied which are religious achhitectural examples17th century20200609 13725 xu1l8q (original) (raw)

17.YÜZYIL DİNİ MİMARİ ÖRNEKLERİ ARASINDA YER ALAN SULTANAHMET CAMİSİ, ÜSKÜDAR ÇİNİLİ CAMİ, YENİ CAMİ VE HÜNKAR KASRI İLE HATİCE TURHAN SULTAN TÜRBESİNDE UYGULANMIŞ OLAN ÇİNİ PROGRAMLARINA DAİR BİR DEĞERLENDİRME Öz Çini sanatı köklü bir geçmişe sahiptir. 9. yüzyıldan itibaren örnekleri görülmeye başlanan bu sanatın ana maddesi topraktır; pişirilerek, bezenerek ve sırlanarak son şeklini bulur. Dini ve sivil mimaride duvarları süsleyen çiniler, estetik bir değer olmasının yanı sıra evani (kap-kaçak) formlar olarak da yüzyıllar boyu kullanılmıştır. Anadolu Selçuklu döneminde patlıcan moru, lacivert, beyaz, firuze renkli, sırlı tuğla, tek renkli sırlı, mozaik, minai, lüster, sıraltı tekniklerinin uygu-landığı çokgen formlu çini levhalar, figürler, geometrik ve rumi motifler kullanılarak mimari eserlere uygulanmıştır. 11. yüzyılın son çeyreğinden başlayarak 13. yüzyılın sonuna kadar Anadolu Selçukluları tarafından üretilen en gelişmiş örneklerin görüldüğü bu sanat, Osmanlı Devleti'nin süsleme sanatları açısından en verimli olduğu bilinen 16. yüzyılda bitkisel, yarı stilize motiflerin ma-vi, kırmızı, yeşil, turkuaz ve lacivert renklerin kullanıldığı sıraltı çini uygulama-larıyla zirve noktasına ulaşmıştır. Bu dönemde inşa edilen dini ve sivil mimari