Mirella Schino, tłum. Katarzyna Woźniak, Wielbłądy bynajmniej nie są szlachetnymi stworzeniami (original) (raw)

Nie lubił pisać książek, ale miał obsesję na punkcie słów. Miał obsesję na punkcie języka. Prawdopodobnie był najbardziej wpływową osobowością teatralną drugiej połowy XX wieku. Dla wielu Jerzy Grotowski był mistrzem nie tylko sztuki scenicznej. Nawet po wyjściu z teatru, oddziaływał na pokolenia aktorów i badaczy swoją obecnością, hasłami, aktywnością parateatralną. To najlepszy dowód znaczenia tej książki [Jerzy Grotowski: Testi 1954–1998, t. 1: La possibilità del teatro (1954–1964), La casa Usher, Firenze 2014]. Jej publikacja jest wydarzeniem. Zbyt wcześnie, by ocenić, czy zmieni wspomnienia, niemniej jednak nie ulega wątpliwości, że pierwsze teksty są ekscytujące.

Sign up for access to the world's latest research.

checkGet notified about relevant papers

checkSave papers to use in your research

checkJoin the discussion with peers

checkTrack your impact