Βιβλιοκριτικές (original) (raw)
Καλλιεργώντας την κριτική σκέψη στο Δημοτικό Σχολείο
2021
Ζ παξνχζα Μεηαπηπρηαθή Δξγαζία Δηδίθεπζεο ππνβιήζεθε ζην Παηδαγσγηθφ Σκήκα Γεκνηηθήο Δθπαίδεπζεο ηνπ Γεκνθξίηεηνπ Παλεπηζηεκίνπ Θξάθεο γηα ηελ απφθηεζε ηνπ ηίηινπ κεηαπηπρηαθψλ ζπνπδψλ εηδίθεπζεο ζηηο Δπηζηήκεο ηεο Αγσγήο.
Το καλό και το κακό στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών
Το θέμα της εργασίας «Το Καλό και το Κακό στον Κόσμο των Βιντεοπαιχνιδιών», ανήκει στη Νέα Θρησκευτικότητα, και συγκεκριμένα στη Διάχυτη, που αποτελεί μέρος της, ιδιαίτερα στη Νεομυθολογία, που αποτελεί μέρος της διάχυτης Νέας Θρησκευτικότητας. Διάχυτη Νέα Θρησκευτικότητα είναι η μη οργανωμένη σε κινήματα, ομάδες, οργανισμούς κ.λπ., αλλά εκείνη που αποτελείται από ελεύθερα κινούμενες ιδέες και πρακτικές, που εκφράζονται σε διάφορα μέσα, στον τύπο, στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στα κόμιξ, στα τραγούδια, στην τέχνη κ.ο.κ. Η παρούσα εργασία καθρεπτίζει τον τρόπο με τον οποίο η Νεομυθολογία, αντιλαμβάνεται το καλό και το κακό. Στα βιντεοπαιχνίδια καλό και κακό είναι έννοιες που δεν αλληλοαποκλείονται, αλλά αντίθετα συνδυάζονται με διάφορους τρόπους. Αυτοί οι τρόποι, όπως επαναλαμβάνονται σε κάθε βιντεοπαιχνίδι, σχηματίζουν συγκεκριμένα μοτίβα. Τέτοια μοτίβα χαρακτηριστικά είναι: α. Η ανυποχώρητη ηθική του ήρωα και του αντίμαχου, αλλά και β. Η δικαιολόγηση της κακότητας και των δύο, γ. Η εχθρική γλυκύτητα των επιπέδων των βιντεοπαιχνιδιών, δ. Ο αλλόμορφος καλός και κακός, ε. Η εταιρεία που λειτουργεί και εμφανίζεται ως θρησκεία, στ. Η συνταύτιση μαγείας και τεχνολογίας, ζ. Η διαφοροποίηση του προσωπικού θεού από την αφηρημένη θεότητα· η αφηρημένη θεότητα, δηλαδή εκείνη που δεν επεμβαίνει στον εικονικό κόσμο, είναι καλή, ενώ ο εικονικός χαρακτήρας που φέρει τα γνωρίσματα ενός προσωπικού θεού, δηλαδή τιμωρεί και αμείβει, είναι επιρρεπής στο κακό, κ.α. Άλλα πρωτότυπα σημεία της εργασίας είναι ο εντοπισμός και στα βιντεοπαιχνίδια ιδεών που υπάρχουν στη Νέα Θρησκευτικότητα, όπως ο Θεός ως αντικείμενο, η εγκοσμιότητα του θεϊκού, η επιστημονικοποίηση της μαγείας και γενικότερα του μεταφυσικού. Η εργασία «Το Καλό και το Κακό στον Κόσμο των Βιντεοπαιχνιδιών», σε κάθε περίπτωση αποδεικνύει ότι στα βιντεοπαιχνίδια γίνεται εκτεταμένη χρήση παραδοσιακών μυθικών μοτίβων, βέβαια μεταλλαγμένων, και με πάντως με μία νέα μορφή. Αυτό φανερώνει ότι ο μύθος όχι απλώς επιβιώνει αλλά αποτελεί και στην εποχή μας τεράστιο μέρος της πολιτισμικής και συνεπώς της θρησκευτικής ζωής.
2013
Περιέχει τη περίληψηΕίναι αδιαμφισβήτητος ο παιδαγωγικός και φιλαναγνωστικός ρόλος μιας βιβλιοθήκης, όταν μάλιστα αυτή λειτουργεί και είναι οργανωμένη σε σωστές βάσεις. Και μόνο η ύπαρξή της δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες στους οποίους απευθύνεται να έρθουν σε επαφή με τη γνώση σε όλες της τις μορφές. Η καλλιέργεια της αγάπης για το διάβασμα είναι συνυφασμένη με τις βιβλιοθήκες, πόσο μάλλον όταν αυτές επενδύουν και σε επιπλέον δραστηριότητες που μπορούν να τις καθιερώσουν ως κοινωνικούς και πολιτιστικούς πόλους της κοινότητας που εξυπηρετούν. Η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου (Ι.Ε.) είναι μια ειδική βιβλιοθήκη, με προσανατολισμό κυρίως στην επιστήμη και στην τεχνολογία, διαθέτει όμως και αρκετές συλλογές φιλολογικού, κοινωνικού και πολιτιστικού περιεχομένου για την εξυπηρέτηση του ευρύτερου κοινού. Ιδιαίτερη έμφαση, εκτός από τη σωστή οργάνωση και λειτουργία της, δίνει και στην ανάπτυξη πρωτότυπων δραστηριοτήτων, οι οποίες στοχεύουν τόσο στο να φέρουν το κοινό σε επαφή με την ...
Γιάννης Μ. Αποστολάκης: Ποιητική θεωρία και κριτικός λόγος
2021
Το διττό ερώτημα που βρίσκεται στη βάση του προβληματισμού της παρούσας διδακτορικής διατριβής διαφαίνεται ήδη από τον τίτλο της. Προς διερεύνηση τίθενται η ποιητική θεωρία του Γιάννη Μ. Αποστολάκη (1886-1947), του πρώτου καθηγητή στην έδρα της «Νεώτερης Ελληνικής Φιλολογίας» του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, της οποίας οι βασικές θέσεις είναι εγκατεσπαρμένες σε πολλά σημεία των κειμένων του, καθώς και η εφαρμογή αυτής της θεωρίας, ώστε να κριθούν ποιητικά έργα αλλά και κριτικές προσεγγίσεις των συγκεκριμένων ποιητικών έργων. Ως προέκταση της βασικής υπόθεσης εργασίας τίθεται και η διακρίβωση ορισμένων ιχνών της κριτικής πρόσληψης των θέσεων του Αποστολάκη, καθώς και πλευρές της καθηγεσίας του, ώστε να προσεγγιστεί επαρκέστερα ο θεωρητικός λόγος και η κριτική του πρακτική. Το χρονικό άνυσμα της εργασίας εκκινεί από τα πρώιμα κείμενα στον Νουμά (1904) και φτάνει ως το 2019 με την αφιέρωση στο πρόσωπό του της Ημερίδας από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων υπό τον κύκλο «Πρόσωπα άξια τιμή...