GİRİŞİMCİLİK EĞİTİMLERİ (original) (raw)
Related papers
Akademi Titiz Yayınları, 2019
Akademik dünyada, girişimcilik öykülerini içeren bir kaynak olmak üzere, bu kitap; 58 yazar tarafından hazırlanan, 58 adet yaşanmış girişimcilik öyküsünü içermektedir. Bu kitaptaki öykülerin her birisi; girişimciye ve okuyucuya ilham verecek, yol gösterecek olan, çok çarpıcı ve eşsiz bilgiler içermektedir. Kişisel girişimlerini kaleme alan yazarlarımız ise aynı zamanda; bir girişimci için olmazsa olmaz sayılan ve çok değerli olan: mentorluk görevini de eserlerinde, hakkıyla yerine getirmişlerdir. Hayallerine kısa yoldan ulaşmak için; girişimde bulunmak isteyen kişilere, bu kitapla, yaşanmış girişimcilik öykülerini sunarak, birden çok yol göstermeyi ve faydalı olmayı amaçladık.
GİRİŞİMCİLİK EĞİTİMİNDE YENİ METOTLAR: GİRİŞİMCİLİK OYUNU ÖRNEĞİ
Özet Bu çalışmanın amacı, girişimcilik eğitimlerinde uygulanan metotların girişimcilik faaliyetlerinde verdiği katkıyı arttırmak için yaratıcı ve yenilikçi yeni uygulamaların yaygınlaşmasının girişimcilik faaliyetlerine nasıl önemli katkılar sağlayacağının gözler önüne serilmesidir. Çalışmamız girişimcilik eğitimi ve eğitimlerde kullanılan yeni bir metot olan girişimcilik oyunu Türkiye ve Avrupa Birliği tarafından finanse edilen Sivil Toplum Diyaloğu Programı dördüncü döneminde Antalya Avrupa Birliği Çalışmalarını Destekleme Merkezi Derneği tarafından hayata geçirilen 'İş'te Gençlik' projesi için masa oyunu olarak tasarlanmış bir oyun üzerine yoğunlaşmıştır. Söz konusu oyun ile gençlerin girişimciliği oyunlaştırma metodu ile öğrenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla yola çıkılarak yapılan bu çalışmada, girişimcilik oyununun girişimcilik faaliyetlerine yapacağı katkı ile ilgili bir literatür taraması yapılmıştır. 17
GİRİŞİMCİ DOĞULUR MU, OLUNUR MU? GİRİŞİMCİLİK EĞİTİMİ ÜZERİNE BİR İNCELEME
Girişimci doğulur mu, olunur mu sorusu zihinleri meşgul etmekle birlikte, günümüz doğru eğitimle girişimci olunabileceğini gösteren onlarca örnekle doludur. Buradan hareketle girişimcilik eğitimi, yükseköğretim kurumlarından özel eğitim kurumlarına kadar birçok farklı seviye ve amaçla gerçekleştirilmekte, teşvik edilmektedir. Bu eğitimlerden birini de yükseköğretim kurumlarında ön lisans ve lisans seviyesinde verilen girişimcilik konulu dersler oluşturmaktadır. GEM 2018 raporuna göre Türkiye (Karadeniz, 2019: 45), yükseköğretimde girişimciliği destekleyen eğitim ve öğretimde Avrupa ortalamasının üzerinde bir puana sahiptir. Bu eğitimler girişimcilik konusunda farkındalık oluşturmayı ve öğrencilere temel bilgi ve becerileri kazandırmayı hedeflemektedir. Yükseköğretim Kurumu, gerek girişimcilik eğitiminde ulaştığı bu seviyeyi korumak gerekse daha iyi seviyelere ulaşmak için tüm hemen hemen tüm alan ve bölümlerde girişimcilik ders ve eğitimlerine yer vermektedir. Bu sayede yükseköğretim düzeyinde girişimcilik konusunda bilgilendirme, farkındalık oluşturma ve girişimcilik vizyonunun geliştirilmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma da lisans seviyesindeki eğitimlerle ilgili bir saha araştırmasını içermektedir. Çalışmada, lisans düzeyinde verilen bir girişimcilik dersinin etkinliği incelenmektedir. Bu kapsamda eğitim öğretim döneminin başında, ilk derste öğrencilere "Girişimciliğin resmini çiziniz, sizce girişimcilik nasıl bir şeydir?" sorusu yöneltilerek çizimler istenmiştir. Daha sonra dönemin son dersinde, aynı öğrencilere aynı soru tekrar yöneltilerek yeni çizimler talep edilmiştir. Toplam 31 öğrencinin ilk ve son çizimleri karşılaştırılarak, girişimcilik eğitiminin öğrenciye katkısı tespit edilmeye çalışılmıştır. Analizler için nitel bir analiz yöntemi olan içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre ilk çizimlerde çoğunlukla sermaye, kar ve fikirle ilişkilendirilen girişimcilik kavramı, ikinci çizimlerde ekip, network, risk, kar, eylemde bulunma ve yenilik yapma gibi kavramlarla ifade edilmeye çalışılmıştır. Bu bulgular, girişimcilik eğitiminin öğrencilerin girişimcilik konusunda bilgi seviyelerine olumlu katkılar sağladığını göstermektedir.
İKTİSADİ KURAMLAR ve GİRİŞİMCİLİK
Öz: Girişimcilik ülkelerin ekonomik gelişme ve büyümesi için önemli bir rol oynamasına rağmen iktisat yazınında yeterince araştırmaya konu olmamıştır. Alanyazında fizyokrasi, klasik ve neoklasik dönem, Amerikan, Alman ve Avusturya okullarında mikro ve makro ekonomi bağlamda girişimciliğe ilişkin düşünceler mevcut olsa da bunların sistematik bir şekilde ele alındığı ve karşılaştırıldığı, modern düşüncelerin sunulduğu çalışma sayısı çok azdır. Girişimciliğin ortaya çıktığı toplumla ve ekonomik göstergelerle olan ilişkisi gözönüne alındığında, alanyazında bu ilişkiyi analitik açıdan değerlendirecek bir çalışmaya ihtiyaç olduğu görülmektedir. Alanyazının bu ihtiyacının giderilmesine yönelik yapılan bu çalışma literatür taraması yöntemiyle yapılmıştır. Ulusal ve uluslararası alanyazınında öne çıkan araştırmaların sistematik bir şekilde ele alındığı bu çalışmada iktisadi değişkenlerin yanısıra psikolojik ve sosyolojik değişkenlerin önemi de gözönünde bulundurulmuştur. Abstract: Although it plays as an important role in economic development and economic growth of countries, entrepreneuership has not taken place in economics literature sufficiently. In spite of the thoughts about entrepreneurship within frames of physiocracy, classic, neoclassic, American, German and Austria schools in micro and macro level economics, Dr.Öğr.Üyesi, Sinop Üniversitesi, serdaryener@sinop.edu.tr
ÖĞRETMENLERİN ÖRGÜTSEL GÜVENLERİ İLE GİRİŞİMCİLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ
Özet Örgüt içinde olumlu bir iklimin oluşabilmesi ve verimliliğin artması, çalışanların kendilerini rahat ve güvende hissetmelerine bağlıdır. Başarılı kurumların nitelikli çalışanlar yetiştirerek seçkin kurumlar arasına girmeyi hedefledikleri bir gerçektir. Bu araştırmanın amacı; öğretmenlerin görev yaptıkları okullara olan örgütsel güven düzeyleri ile sahip oldukları girişimcilik düzeyleri arasındaki teorik olarak var olduğu düşünülen ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinin Esenyurt ilçesindeki ilkokul ve ortaokullarda görev yapan sınıf ve branş öğretmenleri oluşturmaktadır. Bu öğretmenler arasından belirlenen n=487 öğretmen (220 sınıf ve 267 branş öğretmeni) ise örneklem grubunu oluşturmaktadır. Araştırmada öğretmenlerin örgütsel güven düzeyleri Daboval ve diğerlerinin (1994) geliştirdiği, Kamer'in (2001) Türkçeye ve Yılmaz'ın (2005) okullara uyarladığı Okullarda Örgütsel Güven Ölçeği, girişimcilik düzeyleri ise Yılmaz ve Sünbül'ün (2009) geliştirdiği Üniversite Öğrencilerine Yönelik Girişimcilik Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Araştırma sonunda; öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerinin çalışanlara duyarlılık boyutunun orta, girişimcilik düzeylerinin ise düşük düzeyde olduğu bulgularına ulaşılmıştır. Ayrıca örgütsel güven girişimciliği %11.1 gibi bir düzeyde açıklamaktadır. Abstract Creating a positive climate and increasing productivity in an organization depend on employees feeling comfortable and safe. It is a fact that successful institutions aim to be among qualified institutions by nurturing qualified
ÖZET Ülkemizde son yıllardaki politikalar sonucunda üniversitesi olmayan şehir kalmamıştır. Üniversitelerin sayısının artması birçok avantajı beraberinde getirmiştir fakat bununla birlikte birtakım tartışmaların fitilini de ateşlemiştir. Bunlardan bir tanesi de üniversitelerin kalite sorunudur. Bu araştırmanın temel amacı da müfredatta yer alan girişimcilik dersinin, öğrencilerin girişimcilik eğilimini nasıl etkilediğini ortaya koymaktır. Bu temel amaç doğrultusunda anakütle olarak seçilen Muş Alparslan Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencilerine, durumun tespitini ortaya koymaya yönelik bir anket çalışması yapılmıştır. Yapılan çalışmaya göre, girişimcilik dersi ile girişimcilik eğilimi arasında istatistiki açıdan olumlu bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın bulgularının literatüre katkı sağlamanın yanı sıra, üniversitelerde verilen derslerin eğitim kalitesine katkısının da ortaya konulmasına yardımcı olması beklenmektedir. Anahtar Kelimeler: Üniversite, Girişimcilik, Girişimcilik Dersi Giriş Dünyanın en büyük ekonomisi de olsa, gelişmekte olan herhangi bir ekonomisi de olsa; girişimcilik faaliyetleri ekonomilerin temel dinamiklerinden biridir. Buna paralel olarak gün geçtikçe artan bir öneme sahiptir. Ayrıca ülkelerin en büyük katma değer kaynaklarından olan birçok şirketin bir zamanlar küçük birer girişimlerden ibaret olduğunu göz ardı etmemek gerekir. Tüm bunlardan hareketle devletler girişimci sayılarını artırmaya yönelik projeler geliştirip çok ciddi yatırımlar yapmışlardır. Durum böyle olunca akademi çevreleri de konuya kayıtsız kalamamıştır. Girişimcilikle ilgili çalışmaların son yıllarda önem kazanmasıyla birlikte araştırmacıların merak ettikleri konulardan bir tanesi de girişimciliğin eğitimle kazandırılıp kazandırılmayacağı olmuştur. Girişimcilik kavramının tarihsel gelişimine bakacak olursak, kavramı ilk kez 18. yüzyılın başlarında İrlandalı bir iktisatçı olan Richard Cantillon'un kullandığını görmekteyiz. Cantillon özellikle girişimciliğin risk alma özelliğine vurgu yapmıştır. Cantillon'a göre girişimci, henüz belirginleşmemiş bir bedelle satmak üzere, üretimin girdileri ile hizmetlerini alan ve üreten kişidir (Peredo ve McLean, 2006, s.57). Daha sonra yine başka bir iktisatçı olan Jean Baptiste Say girişimcinin, risk üstlenme kadar üretim faktörlerini örgütleme ve yönetme niteliğine de sahip olması gerektiği üzerine bir teori geliştirmiştir (George ve Jones, 1995, s.47). Bu tanımlamalara bir diğer katkıyı ise Joseph Schumpeter yapmıştır. Schumpeter bu bakış açılarını, girişimcinin yenilikçilik ve dinamiklik özellikleri ile ekonomik gelişmede insan kaynaklarının yapı taşı olduğunu vurgulayarak genişletmiştir (Pinchot, 1985, s. 50). Yukarıdaki tanımlardan da hareketle girişimcilik için; " üretim faktörlerini bir araya getirmek suretiyle bir ürün veya hizmet kurmayı amaçlamak ve tüm bu faaliyetler sonucunda olası riskleri üstlenmek suretiyle bir organizasyon oluşturmak " şeklinde bir tanımlama yapılabilir. Araştırmacılara göre, girişimcilik ruhunun gelişmesinde genetik faktörler etkili olabileceği gibi; aile, çevre, eğitim gibi çeşitli unsurların önemli etkenler olduğu kabul edilmektedir. Girişimcilik ruhu, sadece kişisel özelliklerle değil motive edici faktörlerle de açıklanabilmektedir. " Niçin bazı insanlar fırsatlarını görürken, bazıları fark edemezler? " ya da " Niçin bazıları fırsatlar yaratmaya çalışırken, bazıları bu çaba içine hiç girmezler? " Bu soruların cevabını yanıtlarken, öncelikle bu davranışların altında yatan motivler belirlenmelidir. Buna göre, hem kişisel özellikler hem de motive edici faktörler, bireyin girişimcilik ruhu kazanmasında etkili olmaktadır (Çetin, 2012, s.25). Konuya girişimcilik eğitimleri perspektifinden bakacak olursak; girişimcilik eğitimlerinin temel amacı bireylerin kendi işini kurarak bağımsız çalışmalarını sağlamak olduğunu görebiliriz. Girişimcilik eğitim programlarının amacı ise bireylerin kendi işlerini kurmaları için, gerekli temel girişimcilik ve işletmecilik bilgilerinin bireylere verilerek, girişimcilik eğitimi alan bireylerin özel sektöre geçişini sağlamak ve özel sektörde işlerini sürekli ve başarılı bir şekilde yürütmelerini sağlamaktır (Tekin, 2005:447). Yani özetleyecek olursak, girişimciliğin bireylerin doğasında var olan birtakım kişisel özellikler ve çevresinin etkisiyle edinilen bir özellik olduğu dolayısıyla öğretilemeyeceği düşüncesi son yıllarda değişiklik gösterip, girişimciliğin bir disiplin olarak diğer disiplinler gibi öğretilebileceği görüşü yaygınlaşmıştır (Mungan, 2013: 2). Bu çalışmada ise üniversite ders müfredatlarında yer alan girişimcilik dersinin etkinliğinin ölçülmesi amaçlanmıştır. Metodoloji Araştırmanın amacı, üniversitelerdeki girişimcilik dersinin öğrencilerin girişimcilik eğilimleri üzerindeki etkisini ölçmektir. Bu bağlamda bir anket çalışması yapılmıştır. Araştırmaya veri toplamak amacıyla, daha önce Balaban ve Özdemir (2008) tarafından geliştirilen ve Girginer ve Uçkun (2004) ile Bayram (2014) tarafından da
GİRİŞİMCİLİK EKOSİSTEMİ VE DİNAMİKLERİ
YÖNETİM & İNOVASYON (Sosyo- Ekonomik & Sosyo-Kültürel Gelişmeler), 2019
Sürdürülebilir girişimcilik sonuçlarına odaklanmak için şu ana kadar yapılmış çalışmalardan daha kapsamlı ve uzun vadeli araştırmalar gerektirmektedir. Bu nedenle, girişimcilik ekosistemleri olgusu, hükümetlere ve devlet politikaları için tavsiyelere odaklanan çeşitli araştırmalarda (Hwang ve Horowitt, 2012; Prahalad, 2005; 249 Mason ve Brown, 2014) ve daha kapsamlı ve sistemli yürütülen akademik çalışmalarda (Ács, Autio ve Szerb, 2014) gündeme gelmektedir. Bu çalışmanın amacı günümüzde hem akademik hem de toplumsal alanda çok fazla öneme sahip olan girişimcilik ekosistemi kavramını, dinamiklerini ve şimdiye kadar yapılmış girişimcilik ekosistemi modellerini kavramsal ve sistematik olarak kapsamlı olarak açıklamaktır.
2019
Bu çalışma, küçük ve orta ölçekli işletmelerin gelişmesini destekleme ve istihdamı artırma yolunda yürütülen uygulamalardan biri olan uygulamalı girişimcilik eğitimlerine katılan bireylerle gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların demografik özellikleri, girişimcilik ile ilişkilendirilen kişilik özellikleri, kurstan beklenti ve iş planları paralelinde yapılan nitel analiz ile girişimcilik eğitimlerine bir bakış sunmak amaçlanmıştır. Katılımcıların katıldıkları kurs ile ilgili olarak sahip oldukları bilgi ve bilinçlerine yönelik olarak bir değerlendirme yapmak hedeflenmiştir. Bu doğrultuda bir devlet üniversitesine bağlı sürekli eğitim merkezinde yürütülen girişimcilik eğitimine devam etmiş olan 73 katılımcı ile kapalı ve açık uçlu sorulardan oluşan bir anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Değerlendirme neticesinde katılımcılar eğitime katılım amaçlarına göre ‘belirli bir iş fikri ile gelen’, ‘maddi destekten faydalanmayı amaçlayan’ ve ‘herhangi bir iş fikrine sahip olmayan’ katılımcılar olmak üzere üç grupta değerlendirilmiştir. Ayrıca bu grupların kişilik özelliklerinde belirli benzerlikler dikkati çekmiştir. Mevcut çalışma, girişimcilik sertifika eğitimi katılımcı profilini özgün kategoriler ile ortaya koymak niyetiyle yola çıkarak bu amaç doğrultusunda zengiler veriler ortaya koymaktadır.