Gazzâlî'ye Göre Niyet Eğitiminin Mahiyeti (original) (raw)
Related papers
Gazzâli'ye Göre Niyet Eğitiminin Mahiyeti Nature of Intention Education According to al-Ghazzâlî
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2019
Since intention (niyyah) directly supplies the value of action, it is taken to have different meanings and accordingly approached in different ways in the tradition of Islamic thought. This study aims to discuss and raise the subject of the meanings of intention from the point of view of Religious Education based on the views of al-Ghazzâlî one of the most important figures of Islamic thought. The idea of intentions in Islamic thought has evolved around the hadith, which is known as the “niyyah hadith”. In tradition, it is seen that the intention has the meaning layers that lead the action and the action itself. al-Ghazzâlî developed understanding of intent by distinguishing various acts of intention from each other, blending purpose (ghaye) as the intention of why the action is done with responsibility as the intention of consciously undertaking an action, and thereby developed an original body of thought on the issue. Accordingly, the training of one’s intention is made up of the following stages: understanding the human being, training of the heart and changing ones intention with sincerity (ikhlas). Niyyah denotes the realization of an action with the purpose of seeking Gods pleasure as well as the moral validity of the action. According to Ghazzali, intent education includes not only consciousness of action but also which action should be preferred. The literature review was used in our study and it is based on the text analysis of the works of al-Ghazzali, especially the book Ihya’ ‘ulum al-din. This study argues that al-Ghazzâlî’s vision of intention offers a new perspective to Religious Education, especially in terms of the conditions to properly choose ones intention.
Gazzâlî'ye Göre Her Teorinin Pratik Olması
Öz: Ebû Hâmid el-Gazzâlî farklı bilgi ve konularda görüşlerini ifade etmiş çok yönlü bir bilgindir. Çok yönlü olmasının yanı sıra velut bir yazardır. Yeri geldiğinde hakkında görüş belirt-mek için farklı eserlerine müracaat etmek gerekir. Ayrıca siste-matik ele almadığı birçok konunun ihmal edildiğine işaret edilmelidir ve kuşkusuz bunlardan birisi her ilmin eylem olma-sına karşın her eylemin ise bilgi olmayışı öğretisidir. Bu öğreti-nin etraflıca incelenmemesinin en önemli sâikleri arasında Gazzâlî'nin bilgi-eylem öğretisinin ciddi bir biçimde analize edilmemesidir. Bilgi-eylem ilişkisi hakkında Gazzâlî'nin İhyâu-Ulûmid-dîn eserinde ciddi bir malzeme vardır. Oysaki Gazzâlî felsefesi bağlamında genellikle onun Bağdat dönemi eserlerinin incelemeye tabi tutulduğu gözlenmektedir. Gazzâlî, eyleme bil-gi, bilgiye ise fikir yoluyla ulaşıldığı görüşündedir. Bununla be-raber Gazzâlî, bilgiden direkt eyleme geçilemeyeceğini ifade eder ve bilgi ile eylem arasına adını hal verdiği üçüncü bir un-sur ihdas eder. Netice itibariyle bilgi, hal ve eylem fikrin üç se-meresi olacaktır. Gazzâlî, tüm bu unsurların birliğinde ısrar edecektir zira o bir vahdet düşünürüdür.
Özet Bu makalede, Gazzâlî'nin vahiy anlayıĢını iki döneme ayırarak incelemeye çalıĢtık. Ġlk dönemi incelerken onun vahiy anlayıĢını kelamcılığı üzerinden ortaya koyduk. Gazzâlî vahiy anlayıĢını burada EĢ'ariyye " nin fâil-i muhtar Tanrı anlayıĢı ile ortaya koymuĢtur. Bu anlayıĢ âlemin mutlak yokluktan yaratılmıĢ olduğu fikri üzerine Ģekillendiğinden dolayı Allah'ın birbirlerinden farklı sıfatlara sahip olması gerektiği ilkesini postulat olarak gerektirmektedir. Çünkü istediği zaman istediği bir kiĢiye vahyi ancak mutlak irade sahibi bir tanrı gönderebilir. Ġkinci olarak da felsefe/tasavvuf dönemindeki vahiy anlayıĢını ortaya koymaya çalıĢtık. Bu dönemde Gazzâlî, Ġbn Sina " nın görüĢlerini kendi düĢüncesiyle uyumlulaĢtırarak vahiy anlayıĢını oluĢturmuĢtur. Gazzâlî, vahyi önceki düĢüncelerinin aksine bu dönemde felsefi/tasavvufi kavramlarla açıklamıĢtır. Anahtar Kelimeler: Gazzâlî, Vahiy, EĢ'arîyye, Ġbn Sina, Fâil-i muhtar, Felsefe ve Tasavvuf. Abstract Gazzâlî 's İdea Of Revelation Ġn thisarticle, weseparated Gazzâlî " s understanding of the revelation intwoperiods. Ġn thefirstperiod, wehave put through the understanding of his revelation on his teaching of theology. Gazzâlî " s idea of revelation is based here, on the understanding of the omnipotent God (al fail al muhtar) of Ash'arism. This understandingas a postulat requiresthat, because of the universe is created by absoluteabsence, God musthas got attributes different from eachother. Because a person can send revelation only have absolute attribute. Ġn the secondera we have put forth his understanding of revelation, on his secondera, philosophy/mysticism. Ġn this era Gazzâlî put forth his understanding by harmonizing the views of Avicenna with his ownthoughts.
Gazzâlî’Ni̇n Yöneti̇m Anlayişinda, Hadi̇s Ve Sünnet Kültürünün Etki̇si̇
2012
Ebu Hamid Muhammed b. Muhammed el-Gazzâli, Horasan vilayetinin Tus sehrinde dogdu. Kendi beldesinde, Curcan ve Neysabur’da ogrenim gordu. Sonra Bagdat’a gitti ve Selcuklu veziri Nizamulmulk ile tanisti. Yasadigi donemde Abbasi hilafeti ile Selcuklu devletinin karsilastigi en buyuk problem Şii-Ismaili propagandaydi. Bu propagandanin merkezi, Fatimilerin kurdugu Ezher Universitesiydi. Gazzâli, toplumla ilgilenen ve devlet idarecileriyle icli disli olan bir alimdi. Nizamulmulk onu, Nizamiye Medresesine bas muderris olarak tayin etti. Gazzâli, toplumda, siyaset, yonetim ve uluslar arasi iliskiler alaninda ortaya cikan problemlere cozum bulmaya calisti. Devlet yoneticilerine yardim etti, tavsiyelerde bulundu ve –gerektiginde- onlari elestirdi. Fikih, tasavvuf, kelam ve felsefe alaninda bir cok eser vermistir. Sanki o, devrinin ansiklopedisi gibiydi. Ancak Gazâli’nin eserlerini inceledigimizde, hadis alaninda telif edilmis mustakil bir kitabini gormuyoruz. O, hadislerin senedlerini zikret...
Gazâlî'de marifet-ahlâk ilişkisi
Uludağ Üniversitesi, 2010
Ghazali who is one of the most prominent figures in the tradition of tasavvuf accepts moral purification as a basic necessity for obtaining the ma'rifa that is the ultimate ideal. In fact, he explains this idea with all details in his masterpiece called "Ihyau Ulumiddin". The argument of this thesis is the relationship between ma'rifa and ethics in the philosophy of Ghazali. It is studied how Ghazali describes the mistic experience in both dimensions; moral and marife, and how he establihes the relationship between these two dimensions. First, Ghazali's philosophy of ethics is examined in general, and the methods that he considers as necessary is analyzed. Each stage in the process of moral purification is argued, and their importance in this process is emphasized. The main perspective of this thesis is established by considering Ghazali's philosophy about the basic concepts of tasavvuf such as repentance (tawba), patience (sabr), gratitude (shukr), fear (khawf), hope (rajā), poverty (faqr), asceticism (zuhd), sincerity (ikhlās) etc. The mystics believe that the marife which is obtained by inner experience without any agent is much better than the knowledge that is given by senses and mental ability, and they argue that the ma'rifa is the actual knowledge. Furthermore, how Ghazali defines the ma'rifa, and how he emphasizes its importance is argued in the third part of the thesis. The concepts are related to the ma'rifa such as inspiration (ilhām), intuition (kashf), certainty (yaqīn), and seeing (mushāhada are also important for the thesis. The subjects that is achieved by obtaining the marife such as the nearness of God, the love of God, the unity with God, and reaching to the real happiness bring other concepts to the consideration such as love (mahabba), nearness (qurb), God's unity (tawvhīd), annihilation (fanā) and happiness (sa'ādat),and these concepts are argued in the last part of the thesis.
Gazzâlî Descartes'ın Felsefesine Etki Etmiş Midir?
TEMAŞA Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, 2023
İslam dünyasının yetiştirdiği ve "Hüccet'ül İslâm" (İslâm'ın Delili) olarak anılan kelâmcı, mutasavvıf ve filozof Gazzâlî (d. 450/1058, ö. 505/1111) kesin bilgiyi (yakîn) arayışında şüphe metodunu kullanarak büyük bir sorgulama içerisine girmiştir. Araştırmalarında akıl, nefs, ruh, sezgi, nedensellik gibi birçok filozofun da gündeminde olan meseleleri felsefi bir üslupla tartışan Gazzâlî, bu anlamda doğuda ve batıda birçok düşünürü etkilemiştir. Bu etkiler takip edildiğinde Gazzâlî'nin açıklamalarıyla diğer filozofların düşünceleri arasında benzerlik gözden kaçmamaktadır. Gazzâlî ile bazı benzerlikler taşıyan ve tartışma konusu olan bir düşünür de Fransız filozof René Descartes'dır (d. 1596, ö. 1650). Descartes'ın Yöntem Üzerine Konuşma, Meditasyonlar gibi eserlerine bakıldığında Gazzâlî'nin özellikle el-Munkız mine'd-dalâl, Kimyâ-i Sa'âdet gibi eserlerinde yaptığı açıklamalarla benzerlik göstermektedir. Bu makalede, öncelikle İslam düşüncesinin Batıya etkisi bağlamında Gazzâlî'nin bilinirliği ortaya koyulmaya çalışıldıktan sonra, Gazzâlî'nin bahsi geçen eserlerindeki açıklamalarıyla Descartes'ın açıklamaları arasındaki benzerlik ve farklılıklar belirtilmeye çalışılacaktır. Son bölümdeyse Descartes'ın Gazzâlî'nin eserlerini bilip bilmediğine yönelik tartışmalara bir nebze olsun katkı sunulmaya gayret edilecektir.
Gazzâlî’nin İşârî Tefsir Metodu - Yüksek Lisans Tezi - Uludağ Üniversitesi
GHAZALİ'S METHOD OF THE SUFİ İNTERPRETATİON OF QUR'AN Sûfî Qur’ânic commentary is the interpretation of Qur’ân verses by sûfîs in the light of mystic experiences and knowledge that entitled by the sûfîs as the inner knowledge (gnosis). The beginning of the sûfî commentary of Qur’ân dates back to hijrî first and second centuries. Hasan-ı Basrî (d. 110/728) and Ca’fer es-Sâdık (d. 148/765) are the pioneers of this kind of interpretation. Although great İslamic scholar Ebû Hâmid Muhammed al-Ghazâlî (d. 505/1111) wrote on a wide range of fields including jurisprudence, theology, mysticism and philosophy, he had not a separate book on Qur’ânic interpretation. But his voluminous corpus is full of sûfî Qur’anic commentaries. Accordingly, he is accepted one of the most important sûfî Qur’anic interpreter. The aim of this study is to specify the sufî commentaries in Ghazâlî’s corpus and so determine the main principles of his commentary method. The study is divided into three sections: In the first section, Ghazâlî’s view of Qur’an will be clarified. In the second section, the central theme of the study will be treated: Ghazâlî’s sufî commentary method. In this section firstly the main principles of the method which Ghazâlî adopted will be handled and then the commentary examples made by Ghazâlî’s in his several books will be presented. The last section of the study will be on the Ghazali’s allegorical/esoteric interpretation of Qur’ân. Keywords: Qur’ân, Sûfî Qur’ânic commentary, al-Ghazâlî, Allegorical Interpretation.
Nâ’ilî’nin “Âfitâb” Redifli Gazelinin Şerhi ve Yapısalcılık Açısından İncelenmesi
ÖZET Bu çalışmanın alanını, 17. yüzyıl Klâsik Türk şairlerinden ve Sebk-i Hindî'nin en önemlitemsilcilerinden Nâ'ilî'nin " âfitâb " redifli gazelinin, öncelikle klâsik şerh metodu ile ardından da yapısalcılık açısından incelenmesi oluşturacaktır. Klâsik Türk edebiyatı metinlerinin modern metotlarla incelenmesi, içinde bulunduğumuz kültürel konum ve bu metinlerin günümüz insanı tarafından anlaşılarak okunması ve böylece sadece tarihin malı olmaktan kurtulması açısından çok önemlidir. Bu çalışmada, belirlenen plân çerçevesinde, öncelikle Nâ'ilî'nin gazeli klâsik şerh metoduyla açılacak, ardından da gazelin yapısal açıdan taşıdığı özellikler, biçimle öz arasında bulunan ilişkiler belirtilecektir. Klâsik yöntemle yapılan açıklamalarda, gazelin biçim ve özünde gizli kalan başka yönlerinin de ortaya konulup şairin dünyasını, bugünün okurlarına sunma hedeflenmektedir. Bu hedef doğrultusunda Nâ'ilî'nin gazeli şekil, anlam ve yapısal uyum açılarından ortaya konulacaktır. ABSTRACT The analysis of a gazelle by Nâ'ilî, who is one of the most remarkable Classical Turkish poets in the 17 th century and leading representatives of Sebk-i Hindî, in terms of classical interpretation method first and structuralism correspondingly will consist the scope of this study. In our current cultural context, reading, comprehending and analyzing the texts in Classical Turkish Literature with modern methods is very important to modern Turkish scholars/people in order to prevent these texts from remaining merely historical works. In this study, within the determined plan, Nâ'ilî's gazelle will be examined with classical interpretation method primarily and then structural properties of gazelle 1 Okutman, Muğla Üniversitesi Rektörlüğü, Türk Dili Bölümü; Doktora Öğrencisi, Muğla Üniversi-tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı.