İmam Hati̇p Ortaokulu Öğrenci̇leri̇ni̇n Ergen Öznel İyi̇ Oluşlarinin Bazi Ki̇şi̇sel Ve Sosyal Özelli̇kleri̇ne Göre İncelenmesi̇ (original) (raw)

Ergen Öznel İyi̇ Oluşu İle Ki̇mli̇k Statüsü İli̇şki̇si̇ni̇n İncelenmesi̇

zgefdergi.com

Bu çalışmanın amacı ergen öznel iyi oluşu ile kimlik statüleri ve cinsiyet arasındaki ilişkileri incelemektir. İlişkisel modeldeki bu araştırma, 14-17 yaş arasındaki lise öğrenimi gören 131 kız ve 124 erkek olmak üzere toplam 255 ergen üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, benlik statüleri ölçeği, pozitif-negatif duygu ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada, t-testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi ve Çoklu Regresyon Analizi teknikleri kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, başarılı ve ipotekli kimlik statüsüne sahip olma ile ergen öznel iyi oluşu anlamlı ve önemli düzeyde ilişkili bulunmuştur. Ergen öznel iyi oluşu cinsiyete göre anlamlı bir farklılaşma göstermemiştir. Başarılı kimlik statüsüne sahip ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri yükselirken, ipotekli kimlik statüsüne sahip ergenlerin öznel iyi oluş düzeyleri düşmektedir. Bulgular literatür bağlamında tartışılmıştır.

Ergenlerin Öznel İyi Oluşlarının Özerk, İlişkisel ve Özerk-İlişkisel Benlik Kurguları Açısından İncelenmesi

Turk Psikolojik Danısma Ve Rehberlik Dergisi, 2012

Öznel iyi oluş uzun zamandır iyi yaşamın temel bir parçası olarak düşünülmektedir. Kişilerin yaşamlarının niteliği ile ilgili genel değerlendirmeleri içeren öznel iyi oluş, bilişsel ve duygusal parçaları olan çok boyutlu bir yapıdır ). Buna göre üç boyutu içeren öznel iyi oluş, kişinin göreli olarak yüksek düzeyde olumlu duygu, düşük düzeyde olumsuz duygu yaşamasını ve kişinin yaşam doyumunun yüksek olmasını ifade etmektedir. Öznel iyi oluş üzerinde hangi etmenlerin etkili Öz: Özerklik ve ilişkiselliğin iyi oluş için önemi bunları temel gereksinimler olarak gören öz belirleme kuramınca sıkça vurgulanmıştır. Ancak öznel iyi oluş özerklik ve ilişkisellik gereksiniminin karşılanmasından farklı şekillerde etkilenmektedir çünkü bu gereksinimlerin karşılanması kültüre göre farklılık gösterebilmektedir. Bu çalışmada ergenlerin öznel iyi oluşlarının özerk, ilişkisel ve özerk-ilişkisel benlik kurgularına göre nasıl farklılık gösterdiği incelenmiştir. Araştırmaya 14-18 yaşlarında, Ankara merkezde lise 9-11. sınıflarda öğrenim gören 580 öğrenci katılmıştır. Araştırma gurubundaki ergenlerin yaş ortalaması 16.26 (SS=1.06) ve yaş aralığı 14-18'dir. Araştırmaya katılan öğrencilerin 336'sını (% 58) kız, 244'ünü (% 42) erkek öğrenciler oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Ailede Özerk-İlişkisel Benlik Ölçekleri, Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. MANOVA sonuçları ilişkisel ve özerk-ilişkisel benlik kurgusunun ergenlerin olumlu duyguları ve yaşam doyumları; özerk benlik kurgusunun ise olumsuz duyguları üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. Buna göre benlik kurgularını ilişkisellik ve özerk-ilişkisellik açısından tanımlayan ergenlerin yaşam doyumu ve olumlu duygu puan ortalamalarının kendilerini özerk olarak tanımlayanlardan yüksektir. Ayrıca, özerk grupta yer alan ergenlerin olumsuz duygu puanları özerk-ilişkisel olanlardan yüksektir. Bu sonuçlar Türk kültüründe ilişkiselliğin ve özerk-ilişkiselliğin gençlerin iyi oluşları üzerindeki önemini göstermektedir. Bu çalışmanın sonuçlarının psikolojik danışmanlar ve ana-babalar için önemli sonuçları bulunmaktadır.

Ergenlerin Öznel İyi Oluşlarının Toplumsal Konum İle İlgili Risk Alma Değişkenine Göre İncelenmesi

Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2015

Öz: Bu araştırmanın amacı, ergenlerin öznel iyi oluşlarını toplumsal konum ile ilgili risk alma değişkenine göre incelemektir. Araştırmanın örneklemini 874 (456 kız, 418 erkek) lise öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacı ile Ergenlerde Toplumsal Konumla İlgili Risk Alma Ölçeği ve Öznel İyi Oluş Ölçeği (Lise Formu) kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre, ergenlerin toplumsal konum ile ilgili risk alma düzeyleri ile öznel iyi oluş düzeyleri arasında ters yönde anlamlı bir ilişki olduğu ve toplumsal konum ile ilgili risk alma düzeylerine göre de öznel iyi oluş puanlarının farklılaştığı görülmektedir. Yani yüksek düzeyde toplumsal konum ile ilgili risk alan öğrencilerin öznel iyi oluş puanları, orta ve düşük düzeyde toplumsal konum ile ilgili risk alan öğrencilerin öznel iyi oluş puanlarına göre daha düşüktür. Cinsiyet açısından ise öznel iyi oluş puanları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Bulgular alanyazın doğrultusunda tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Ergen, öznel iyi oluş, risk alma, toplumsal konumla ilgili risk alma

Ortaöğreti̇m Öğretmenleri̇ni̇n Algiladiklari Örgütsel Desteği̇n Bi̇reysel Özelli̇kleri̇ne Göre İncelenmesi̇

2015

Bu araştırmanın amacı ortaöğretim öğretmenlerin algıladıkları örgütsel destek ile bireysel özellikleri arasındaki ilişkiyi (cinsiyet, yaş, medeni durum, çalıştığı okul türü, çalıştığı kadro, öğretmenlikteki hizmet süresi ve şu anda çalıştığı okuldaki hizmet süresi) incelemektir. Araştırmanın örneklemini Kocaeli ili Derince ilçesinde 2013-2014 Eğitim Öğretim yılında görev yapmakta olan ortaöğretim öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma tarama modelinde olup, verilerin analizinde betimleyici istatistiksel çözümlemeler (frekans ve yüzde değerleri, aritmetik ortalama ve standart sapma), bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ortaöğretim öğretmenlerinin büyük çoğunluğu orta düzeyde, bir kısmı ise yüksek düzeyde örgütsel destek algıladıklarını ifade etmişlerdir. Araştırma sonuçları cinsiyet değişkenine göre kadınların lehine anlamlı bir farklılık göstermektedir. Araştırmaya katılan ortaöğretim öğretmenlerinin algıladıkları örgütsel destek ile kıdem, medeni durum, okul türü ve çalışmakta olduğu okuldaki hizmet süresi arasında anlamlı bir farklılık görülmezken, yaş değişkeni ile pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur.

Ortaokul Öğrenci̇leri̇ni̇n Özetleme Öz Yeterli̇kleri̇ni̇n Çeşi̇tli̇ Deği̇şkenler Açisindan İncelenmesi̇

Uluslararası filoloji Bengü, 2022

Ortaokul öğrencilerinin özetleme öz yeterliklerini cinsiyet, okuma sıklığı, yazma sıklığı ve özetleme başarısı değişkenleri açısından incelemeyi amaçlayan bu çalışma Gaziantep ili, Şahinbey ve Şehitkamil ilçelerinde bulunan ortaokullarda 8. sınıfta öğrenim gören 206 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nicel araştırma desenlerinden ilişkisel (korelasyonel) tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın veri toplama araçları Özetleme Özyeterlik Ölçeği, Öğrenci Bilgi Formu, Özet Kaynak Metni (Eskici) olarak belirlenmiştir. Öğrencilerin özetleme başarısını belirlemede Öykü Özeti Değerlendirme Dereceli Puanlama Anahtarından yararlanılmıştır. Verilerin analizinde IBM SPSS Statistics 21.0 ve MS-Excel 2007 programları kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlardan biri 8. sınıf öğrencilerinin orta düzeyde özetleme öz yeterlik algısına sahip oldukları ve kız öğrencilerin erkek öğrencilerden daha yüksek özetleme öz yeterlik algısına sahip oldukları yönündedir. Çalışmadan elde edilen bir diğer sonuç öğrencilerin okuma sıklıkları ile Özetleme Özyeterlik Ölçeği ve ölçeğin özetleme amaçlı okuma ve özet yazma alt boyutlarından almış oldukları puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişkinin olduğudur. Çalışmadan elde edilen diğer bir sonuç ise öğrencilerin özetleme başarıları ile Özetleme Özyeterlik Ölçeği ve ölçeğin özetleme amaçlı okuma ve özet yazma alt boyutlarından aldıkları puanlar arasında zayıf düzeyde doğrusal olarak anlamlı bir ilişki olduğudur. Bunun yanında öğrencilerin yazma sıklıkları ile Özetleme Özyeterlik Ölçeği ve ölçeğin özetleme amaçlı okuma ve özet yazma alt boyutlarından aldıkları puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.

Lise Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşları ile Ahlâkî Olgunluk Seviyeleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Kalem Uluslararasi Egitim ve Insan Bilimleri Dergisi, 2015

Bu araştırma, lise öğrencilerinin öznel iyi oluşları ile ahlâkî olgunluk seviyeleri arasındaki ilişkinin ortaya konması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde kurgulanmış olup veriler Üsküdar ilçesinde öğrenim gören lise öğrencilerinden bizzat araştırmacı tarafından toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 17.0 programı ile analiz edilerek tablolar hâlinde sunulmuştur. Analizlerde öznel iyi oluş ve ahlâkî olgunluğun yaş, cinsiyet, okul türü, sınıf seviyesi, öğrencinin hayatının 1 Bu araştırma Marmara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiş olan C Tipi lisansüstü tez projeleri kapsamında hazırlanmıştır. 100 Arş. Gör. Çiğdem DEMİR ÇELEBİ / Yrd. Doç. Dr. Osman SEZGİN çoğunu geçirdiği yer, annenin eğitim seviyesi, babanın eğitim seviyesi, öğrencinin ailesinin gelir seviyesi, annenin hayatta olma durumu ile babanın hayatta olma durumuna göre anlamlı farklılık gösterip göstermediği ile öznel iyi oluş ile ahlâkî olgunluk arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı test edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Lise öğrencileri; Ahlâkî olgunluk; Öznel iyi oluş.

Ergenlerin derse katılmaya motive olmaları ile öznel iyi oluşları arasındaki ilişkinin incelenmesi

2011

The purpose of this study is to examine the relationship between adolescents’ motivation to class engagement and their subjective well-being as well as strategies that improve subjective well-being. The study group included a total of 233 high school students [112 female (48.1 %) and 121 male (51.9 %)] aged from 14-17. Motivation to Class Engagement Scale; Adolescent Subjective Well-being Scale; Subjective Well-being Increasing Strategies Scale, Satisfaction with Life Scale, and Positive and Negative Affect Scale were used as measurement instruments. Data analyzed with descriptive statistics and multiple regression analysis. The following variables were significantly related to course engagement in the regression equations respectively: Positive response to environment strategy, getting positive response from the environment, and subjective well-being.

Ergenlerde Sosyal Onay ve İyilik Hallerinin İncelenmesi

Uluslararasi Kibris Universitesi Fen-Edebiyat Fakultesi, 2019

Bu araştırmanın temel amacı, ergenlerde sosyal onay ihtiyacı ve iyilik hallerinin bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmada betimsel tarama modeline dayalı nicel bir araştırmadır. Bu çalışma 2017-2018 öğretim yılında KKTC’de Lefkoşa ve Mağusa ortaokullarında toplam 150 katılımcı ile yapılmıştır. Veriler Sosyal Onay İhtiyacı Ölçeği, Ergenler İçin İyilik Hali Ölçeği ve araştırmacılar tarafından geliştirilen Sosyo-demografik Bilgi Formu kullanılarak elde edilmiştir. Verilerin analizinde t-testi, pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı, tek yönlü varyans analizi ANOVA, Cronbach alpha ve homojenlik testi kullanılmıştır. Ergenlerin sosyal onay ihtiyaç düzeyleri sınıf düzeyi ve uyruk değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık göstermiştir. Bunun yanında, ergenlerin iyilik hali düzeyleri ise hiçbir demografik özelliklere göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Ergenlerin sosyal onay ihtiyacı düzeyi ile iyilik hali düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki ...